Familie, at tiyak na sagrado si mama dito Thailand. Ang mga bata ang nag-aalaga sa mga magulang. Handa silang magsakripisyo ng malaki para dito. Kung kinakailangan, ang kanyang sarili, sa pamamagitan ng pagtatrabaho sa isang bar.
Parang nakakainlove. "Ang aking pamilya ay mahirap, kailangan kong alagaan ang pamilya". Kapag nakikipag-usap ka sa isang bargirl madalas mong marinig ang parehong (malungkot) na kuwento. At tama iyan. Wala ni isang salita ang nagsisinungaling. Ang sinumang nakapunta sa Isaan ay makikita ng kanilang sariling mga mata ang mababang antas ng pamumuhay.
Ang bahay ay madalas na hindi hihigit sa hovel. Tiyak na hindi natin kailangang pag-usapan ang tungkol sa mga pasilidad sa paglalaba at palikuran. Sa ganoong sandali naiintindihan mo ang pagpili ng mga kababaihan na magtrabaho sa isang bar.
Buddha
Ang palaging nakakabighani sa akin ay ang malaking pakiramdam ng pagsasakripisyo. Minsan ay nakausap ko ang isang barma na nagsabi sa akin na walang pakialam sa kanya ang kanyang ina. Siya naman ang nag-aalaga sa kanyang ina. "Bakit?" ang tanong ko. "Buddha!" matigas niyang sabi. Parang halata.
Ngunit isang bagay ang nagpapanatili sa akin na abala. Kung maghuhukay ka ng kaunti, magsaliksik, magbasa ng ilang libro at makipag-usap sa mga barmaids mismo, may mapapansin ka sa lalong madaling panahon. At ang mga sumusunod; ang halaga na kanilang ipinapadala sa pamilya ay mas mababa kaysa sa iyong inaasahan batay sa lahat ng mga kuwentong iyon. Minsan hindi hihigit sa 3.000 baht bawat buwan.
10 hanggang 20% lang
Siyempre magkakaroon ng isang tiyak na relasyon. Ang isang bargirl na maaaring mangolekta ng 8.000 baht sa kanyang sarili nang may kahirapan ay maaaring magpadala ng mas kaunti sa pamilya kaysa sa isang magandang Gogo Girl na madaling mangolekta ng 30.000 sa isang buwan.
Sa aklat na 'Thai cuties' ni Charles Schwietert, nagsusulat siya tungkol sa isang pananaliksik na ginawa niya. Bibigyan sana siya ng isang kaibigang banker ng access sa mga halagang ipinapadala ng Gogo Girls sa bahay. Inilarawan niya na ang mga babae ay naglilipat lamang ng 10 hanggang 20% ng buwanang kita sa Nanay at Tatay. Ang natitira ay ginagastos sa mga damit, make-up, hairdresser, plastic surgeon, droga, maling boyfriend, booze, sugal, mobile phone, scooter at ginto.
Ngunit mahirap talagang makakuha ng magandang larawan nito. Parang may kinalaman sa bargirl circuit. Naririnig ko rin ang mga kuwento tungkol sa mga babaeng Thai (na wala sa circuit na iyon) na namumuhay nang matipid. Ito, upang makapagpadala ng maraming pera sa bahay hangga't maaari.
Ano ba talaga? Sino ang nakakaalam ay maaaring sabihin.
Ang mga babaeng wala sa bar circuit ay nag-aalaga din sa kanilang mga magulang. Ang aking AS na babae ay nagtatrabaho bilang isang tagapaglinis sa sentro ng pamimili ng Central Plaza sa Khon Kaen, may napakahirap na kita at nag-aalaga sa kanyang ina, sa kanyang dalawang nakababatang kapatid na babae at sa kanyang 12 taong gulang na anak na lalaki. Mula sa natitira, kailangan pa niyang magbayad para sa lokal na bus sa pagitan ng KK at ng kanyang bayan na Nam Phong 6 na araw sa isang linggo. Nang tanungin ko kung maaari siyang magbayad ng mas kaunting pera sa pamilya at magtabi ng kaunti para sa kanyang sarili, naawa ako tingnan mo at ang sagot "pamilya ko yan, kaya kailangan ko na silang alagaan ngayon"
Bago iyon mapansin muli: hindi siya humihingi ng pera sa akin, ang binayaran ko lang ay isang normal na palikuran at shower.
Tama ba yan Rob, parang ang mga babae na niet pagiging nasa bar circuit, nagpapadala ng higit pa sa pamilya.
Ngunit pagdating sa Thailand, palaging mahirap gumawa ng mga konklusyon. Pagkatapos ng lahat, walang kung ano ang tila.
Well, what stories, I am married to a Thai, and have been living here for 2 1/2 years, and every now and then I lend a helping hand to the family, okay, but there are boundaries that you set yourself, my May budget si misis, kung ano ang dapat gawin sa bawat buwan, at wala na, kahit naiintindihan niya ang aking mga prinsipyo, Maaari din ba dito ang ilang mga kaibigan, na nagkaroon ng maayos at masayang buhay sa loob ng maraming taon, at alam ng mga pamilya ang kanilang lugar, ay kasama ang mga kinakailangang pag-aaway ay nauna, at ang aking asawa ay lumayo sa ilan, buong buhay niyang nagsumikap para sa dalawang anak na nasa hustong gulang na, at ngayon ay hindi na magkakaroon ng mayaman ngunit magandang buhay na magkasama, at alam niya iyon, kaya sila ay may mga problema, at tumakbo nang walang laman, ilagay lamang ang iyong kamay sa iyong sariling dibdib, at mag-isip bago ka magsimula.
Una sa lahat, ito ay hindi lamang tungkol sa mga kababaihan, bagaman ito ay totoo na ang mga lalaki ay madalas na ginagawang mas madali para sa kanilang sarili. At ito ay hindi lamang mabuting kalooban - tulad ng madalas sa mga relasyon sa lipunan, takot, bawal, lahat ay ginagawa ito at kung ano ang sasabihin ng mga kapitbahay ay gumaganap din ng isang malaking papel. Ang mga mapang-uyam na naninirang-puri ay maaari ring idagdag na ang mga kenaus ng mga ina ay naglalagay ng matinding panggigipit sa kanilang mga anak. At ang 3000 THB (kasalukuyang nasa paligid ng 75 euros) ay isang normal na average na sahod - para sa 25/30 araw na trabaho sa isang 12/14 na oras / araw na trabaho sa isang lugar sa Isan - at marami pang ibang mga rehiyon. Kakailanganin mong kumita ng hindi bababa sa 2-3 beses ang iyong sarili upang mailipat iyon (sa pamamagitan ng makalumang money order - sa pamamagitan ng prajsanie = post office).
May mga kilala rin akong (lady and gentleman) na hindi man lang nangahas na bumalik sa hometown kasama ang Songkran dahil wala silang sapat na pera para mag-donate sa kenau-mdr na iyon.
Tulad ng madalas, ang katotohanan ay mas kumplikado - at ito ay madalas na isang bagay ng "kumain o kinakain". Ah oo—yung mga makalumang likas na pananabik sa mga tradisyon. Hindi ba meron din tayo niyan sa NL noong hindi pa naiimbento ang state pension?
Wow ang 3000 Baht ay talagang hindi isang buwang suweldo sa ISAAN. Ako ay nanirahan dito sa loob ng 5 taon (Roi-et) at isa rin akong employer, ngunit ang aking suweldo ay hindi bababa sa 4500 Baht bawat buwan para sa 6 na araw sa isang linggo ng 8 oras.
Yes Cees I agree with you Nagbabayad din ako ng maayos sa staff ko (sana) but don't forget we are farangs the Thai employer will be a concern marami sa Isaan na gustong magtrabaho ng 3000 baht 7 days a week (kabilang ang ang aking asawa bago ko siya nakilala) iyon ang isa sa mga dahilan kung bakit ang mga babaeng iyon mula sa Isaan ay gustong magtrabaho sa ibang lugar.
kung hahayaan ko ang aking asawa na gawin ang kanyang bagay, maaari akong magsimula ng isang ahensya sa pagtatrabaho na may malaking manggagawa
Marami sa mga babae mula sa Isaan ay masayang maglilipat ng pera sa kanilang ina, wala akong problema doon. Para sa kadahilanang iyon, hindi ako kailanman bumili sa kanila ng inuming pambabae, ngunit kung mabait sila, 100 Baht ang ibinibigay ko sa halip na isang malungkot na inumin na nakakakuha sila ng 25 Baht para sa kanilang sarili.
Gayunpaman, ang mga batang babae na may maraming mga tattoo - na dapat ay nagkakahalaga ng maraming pera - ay agad na nagdududa sa kanilang mabuting hangarin, hindi ba ito kakaiba?
Well, at ganyan talaga sa hilagang-silangan ng Thailand, mahirap talaga ang mga iyon. May pinapadala kami every month sa mga magulang ng asawa ko, na galing sa isaan. Ngunit mayroon kang ilang mga Belgian na gustong magpakasal sa isang magandang Thai ngunit ayaw magpadala ng pera o palaging nagrereklamo na kailangan nilang magpadala ng isang bagay. Buweno, dapat malaman ng sinumang magpakasal sa isang Thai na may kinalaman ang pera.
Oo ito ay simple para sa maraming mga magulang.
nag-aalaga sila ng ilang bata at kailangan nilang alagaan ang kanilang pagtanda.
Ngayon kapag ikinasal ka, humihingi ng bruits treasure, sobra nilang pinalalaki iyon.
Kaya mag-checkout pagkatapos kung ang kanilang anak na babae ay nagsimulang manirahan nang magkasama pagkatapos ay kailangan pa ring magkaroon ng mga magulang bawat buwan.
Ang sinumang nagdadala ng mga bata sa mundong ito ay dapat pangalagaan ang kanyang mga anak, hindi ang kabaligtaran.
Napaka lumang sistema ng Thailand at nakapasok na yan kasama ang bote ng pap mula mamaya kailangan mo ring alagaan ma ma at pa pa.
Marami rin akong alam na pa pas sa izaan region na walang ginagawa at nakatira sa bubong ng asawa at mga anak.
Tiyak na gumawa ng malinaw na mga kasunduan bago ka magpakasal sa isang Thai.
ito ay hindi lamang ang kaso sa Thailand, ito ay pareho sa Africa at ang Eastern bloc.
at tulad ng sinasabi ni nuinbkk, ito rin ang nangyari dito para sa AOW.
dito lang ang mga babae walang ganyang kabaliw na African o Thai na nagpadala ng pera 😉
bakit pa sila nagkaroon at nagkaroon ng malalaking pamilya? Ang 11 dimes ay higit pa sa 1 guilder (okay na €)
Mahal na Xosis,
Paumanhin, ngunit wala akong narinig na sinumang nagsasalita ng napakaraming kalokohan.
Ang katotohanan na ang mga bata ay nag-aalaga sa katandaan ng kanilang mga magulang ay isang napaka-normal na sistema pa rin sa maraming papaunlad na bansa.
Bago ang AOW pension ay ipinakilala sa Netherlands noong 50s (mas mababa sa 60 taon na ang nakalipas), ang mga bagay ay hindi naiiba.
Ngunit tila hindi mo pa ito narinig.
Ang aking biyudang ina, ako ay nag-aaral pa at hindi ko siya maalagaan, nakatanggap ng kaunting benepisyo mula sa mga serbisyong panlipunan, na ibinawas sa aking maliit na sahod nang ako ay makapagtrabaho.
Subukan mong magkaroon ng kaunting pang-unawa para sa mga tao dito sa Thailand.
Ang mga ama sa Isaan na hindi nagtatrabaho, ay madalas dahil halos wala sa Isaan
trabaho. Sila ay karaniwang mga mahihirap na magsasaka ng palay na walang ginagawa maliban sa pagtatanim at pag-aani ng palay.
Walang industriya, halos walang anumang gawain sa pagtatayo.
Ipapayo ko sa iyo na suriing mabuti ang buhay ng mga tao ng Thailand at pagkatapos ay magkomento.
patas na pahayag, inaasahan din namin ang pagsasama mula sa mga dayuhan sa Netherlands
Madalas pumunta sa kanayunan kasama ang pamilya ng mga kaibigan. Ang mga ama at kapatid ay minsan ay walang ginagawa sa loob ng maraming buwan. Sasabihin ko: "Umalis ka sa iyong tamad na puwit at gumawa ng isang bagay. Simulan mong linisin ang hindi maipaliwanag na kalat sa loob at paligid ng bahay. Magtanim o maghasik ng sariwang gulay sa paligid ng bahay. Gumawa ng ilang pagpapanatili sa tae na iyon para sa kalahati ng pera na lasing o isinugal. Hindi, mas gugustuhin kong ipagpatuloy ang pagsuso sa kita ng ate o kapatid na iyon na nagsusumikap sa Bangkok. Ang mga taong nagtatrabaho para sa kanilang mga pamilya ay hinding-hindi makakagawa ng anuman para sa kanilang sarili. Kung alam na nila kung ano ang pag-iipon - at ito ay nangyayari nang paminsan-minsan - kung gayon ang naipong kapital ay palaging nawawala bago magsimula ang anumang bagay. Kaya't hindi ito gumagana sa ganoong paraan. Pero hey, sino ba naman ako para magsabi ng kahit ano tungkol diyan? Isa lang akong hangal na farang na hindi nakakaintindi sa mayamang kulturang Thai kasama ang mga mahahalagang tradisyon nito.
@ Hans: Habang itinuturo mo ay lubos akong sumasang-ayon sa iyo. Idd.hindi namin naiintindihan ang "mayamang kulturang Thai" na may mahalagang tradisyon?????
Kung mas kaunti ang iniinom nila ng Hong Tong at gumamit ng mas kaunting yaba, maaaring magkaroon ng karagdagang halaga. Ngunit kadalasan ang mga lalaki ay spoiled at hindi maaaring gumawa ng mali, na may diin sa "paggawa" mula sa nanay at tatay.
Ang nakababatang henerasyon ay unti-unting nagsisimulang labanan ang mga maling gawaing ito na sabik na sabik na parangalan ng mga nakatatanda.
Mahal na Leo,
Well, kailangan kong sabihin sa iyo na talagang tama ka tungkol diyan, dapat kong malaman na kasal ako sa isang Thai mula sa Isan, (Sakon Nakon). Ang mga taong iyon ay napakahirap at kailangang mabuhay sa pamamagitan ng pagbebenta ng bigas. Paminsan-minsan ay nagpapadala ako ng pera. Para kay Mr. Xosis, sa tingin ko hindi ka pa nakapunta sa Thailand o hindi man lang sa Isan. Gawin ito minsan ay ang mensahe, dahil ang pagpuna ay palaging mas madali.
Kung sa totoo lang, hindi ako pumunta ng Thailand para alagaan ang pamilya ng iba. Sa dalampasigan ay mas lumayo pa sila, nanghihingi sila ng mga halagang napunan na para sa iyo/akin, mapipili pa natin kung for a is. pilay o bulag. Makakakuha ka pa ng resibo, lahat ng ito ay nasa Thai script lamang. Hindi ka makakapagdeposito sa isang bank account, dahil masusuri iyon. Panahon na para malaman ng Thai ang kanyang sariling pantalon sa kanyang paghinto sa sarili. Madalas ito ay mga farang na kailangang ibahagi ang kanilang pera sa isang estranghero na may maliit na kita. Mas alam nila ang lahat, ngayon hayaan silang patunayan ito. Paumanhin guys, kailangan itong lumabas.
Sa tingin ko, bago ka dumating sa Thailand, wala kang alam tungkol sa kultura, at buhay pamilya, at naisip mo na maaari kang manirahan dito tulad ng isang Hari na may kakarampot na kita.
At panatilihin ang iyong kamay sa iyong pitaka, ikaw mismo ang magpapasya kung ano ang gusto mo. Mula noong 1980, ako ay pumupunta dito tuwing dalawang taon para sa isang mahabang bakasyon, at naglalakbay sa buong bansa, ngunit nakita din ang kahirapan, lalo na sa Isaan, maraming pinag-usapan. kasama ng mga Ferang na nanirahan dito, at hindi agad nagpakasal, ngunit tiningnan muna ang sitwasyon, at maniwala ka sa akin, hindi mo maaaring tar ang lahat ng Thai sa parehong brush, ang aking asawa ay nagsasalita ng mahusay na Ingles, ay may pinag-aralan, at angkop sa panig ay isang pangangailangan, makakamit lamang sa maraming pag-uusap, at ang kung saan nagkakamali ay kadalasan ay dahil sa komunikasyon, o ang babae ay napakabata, walang karanasan sa buhay, at nasa ilalim ng labis na presyon mula kay Nanay at Tatay.
Nais ka ng maraming karunungan at pananaw sa buhay Thai
Minsan na nga akong napagalitan dahil ayokong pumasok sa mga prefilled amounts na yan basta ibigay mo lahat, pero pag tatanggi ka tapos na ang singkamas.
Kahit nakaranas ng isang pulubi na nagbalik ng 5 baht ay napakaliit !!
Isang Thai na nagtataas ng sariling pantalon, What a hoot!!
Hindi pa rin kapani-paniwala kung gaano karaming mga tanga at world improvers ang gumagala dito sa Thailand blog na ito, sasabihin kong ilipat ang lahat ng mayroon ka sa isang mahirap na Thai, humiram kung kinakailangan, magkakaroon ka ng isang mahusay na pakiramdam ng kasiyahan.
Tinutugunan ng artikulo ang tanong kung ang mga bargirls sa partikular ay handang magsakripisyo, kapag sinabi nilang 10 hanggang 20% lang ang pinauuwi nila.
Tila ang mga babae sa labas ng circuit na iyon ay nagpapadala ng mas maraming pera sa bahay. Tanong ko para sagutin iyon. Kaya huwag na tayong pumasok sa isang yes-no na talakayan kung magpapadala ba o hindi ng pera. Fact lang yan.
mahal na peter hindi sila matututong magpatuloy
para pag-usapan ulit ang parehong bagay, gagawin ko ito
ang aking paraan at gusto ko ito
gr Cor
Kukunin ko ang 10-20% na, ayon sa pananaliksik ni Charles Schwietert, ng kita ng mga batang babae ay ipapadala sa kanilang mga magulang, na may isang butil ng asin. Si Schwietert ang taong nagtrabaho sa kasalukuyang programa ng mga gawain sa Netherlands. Kinailangan ng tv na magbitiw dahil mali niyang inisip ang unibersidad na degree ng 'doctorandus' d. Kasama niya noon ang mga Dutch. Chamber of Commerce sa Bangkok, sa panahong iyon ay isinulat niya ang kanyang nababasang aklat na 'Thai Sweeties', na nararapat sa mas magandang pamagat.
Ngunit lalabag ba ang isang empleyado ng bangko sa banking secrecy para bigyan ang Dutch ex-journalist ng access sa mga paglilipat ng mga barmaid? Kahit sa Thailand mahirap paniwalaan. Ngunit ang mas lalong hindi kapani-paniwala ay ang aking mga sumusunod na tanong:
1) Paano malalaman ng bangko na barmaids ang mga transfer, I assume na hindi nabanggit sa transfers ang kanilang propesyon.
2) Para kalkulahin ang porsyento kailangan mong malaman ang kabuuang kita ng mga babae, basta siyempre malalaman mo na bar girls ito at paano malalaman ng bangko ang kabuuang kita ng mga babaeng iyon.
Sa madaling salita, hindi ko sasangguni sa tinatawag na 'pananaliksik' ni Schwietert sa talakayan.
Si Schwietert ay hindi tinanggal mula sa kasalukuyang programa ng mga gawain (Brandpunt), ngunit nagbitiw bilang Kalihim ng Estado pagkatapos ng ilang araw. At kalaunan ay napunta siya sa Dutch-Thai Chamber of Commerce. Iyan ay ganap na iba. Incidentally, maganda raw ang ginawa niya doon. At para sa iba, masasabi ko mula sa karanasan na ang isang magaling na mamamahayag ay may alam tungkol sa lahat, ngunit lahat tungkol sa (halos) wala...
Ano ang pagkakaiba nito; sinira niya ang kaso. Kinailangan niyang magbitiw bilang Kalihim ng Estado dahil sa kanyang panlilinlang. Pero mas inaalala ko talaga ang kalokohan ng mga numerong iyon. Maaari bang sagutin ng sinuman ang aking mga katanungan tungkol dito? Hindi syempre. Hindi ka dapat masyadong mabilis na itapon ang tinatawag na data ng pananaliksik nang hindi nilinaw kung paano mo ito nakuha. Ang ibig sabihin ng “research has proven....” etc. ay “just keep your mouth shut”, dahil na-research namin ito. Sa isang natutunang salita tinatawag nila itong 'argumentum authoritatis'.
Ngunit hindi isang pagkiling sa aking bahagi ang mag-react sa ganitong paraan, tulad ng: 'kapag mandaya ka, laging mandaya'. Nasiyahan ako sa pagbabasa ng libro at nagpapakita ito ng maraming kaalaman tungkol sa buhay sa Bangkok. Alam ko rin ang ilan sa mga character, o kaya pinaghihinalaan ko, dahil natural na lumilitaw ang mga ito sa ilalim ng mga pseudonym sa aklat.
Ngunit ang 'pananaliksik' na iyon ay siyempre 'baa baa bo'
Sinubukan kong hanapin ang pahayag ni Kuhn Peter kung saan sinabi niya na si Charles Schwietert sa kanyang aklat na 'Thaise Schatjes' ay may isang bangkero na nagsabi na 10 hanggang 20% lamang ng kita ng mga batang babae ng Go-Go ang inililipat sa kanilang mga magulang sa kanyang aklat, ngunit hindi mahanap ito nang mabilis. Binabasa ko ang pahina ng 'Isarn' sa kabanata 7. 183 huling talata sa isang dialogue ang walang bayad na pahayag na ang mga batang babae na kumikita ng B. 30.000 sa industriya ng sex ay nagpapauwi ng hindi hihigit sa B. 2 hanggang B. 4000.
Sabihin na lang natin na ang iba ay marami ang nagpapadala sa bahay at ang iba naman ay kakaunti. Sige!? At ano ang aming negosyo pagkatapos ng lahat?
At sa Chamber of Commerce na iyon ay kinailangan niyang umalis muli dahil may koneksyon siya sa isang Belgian scammer. Malamang na attracted iyon sa isa't isa.
May mga mayayamang pamilya pa nga na nagpapanatili ng tradisyong ito. Maraming pera ang tatay o nanay, ngunit nakukuha pa rin ito sa mga bata.
Ito rin ay isang bagay ng karangalan.
Sa tingin ko maaari ka ring magbigay ng kontribusyon sa ibang paraan, halimbawa sa pamamagitan ng pag-aalaga sa pagkain o pagbili ng iba pang mga consumer goods.
Nakikita ko sa paligid ko na 10.000 bath ang ibinibigay kada buwan, 5.000 sa magulang ng babae at 5.000 sa magulang ng lalaki.
Hindi kami nagbibigay ng pera sa bahay, dahil maraming pera si tatay. Siya ay labis na "pinag-aalaga" at maaari siyang makatanggap paminsan-minsan ng isang "mahal" na regalo. Ito ay higit na paggalang at ang pera ay malinaw na isang nahuling pag-iisip.
Kapag ako ay nasa Netherlands ang aking mga anak ay nanghihingi ng aking pera, sa Thailand ang aking mga biyenan ay nakatira kasama ang kanilang anak na babae. Karamihan sa mga payo na natanggap ko mula sa farang na nanirahan nang mas matagal sa Thailand ay hindi pa rin. Kung maaari mong iligtas ito, magbigay ng isang bagay sa mga in-laws (kung sila ay mahirap), ngunit magtakda ng malinaw na mga hangganan at huwag manirahan malapit sa pamilya.
Ang mga anak na babae ay inilalagay lamang sa ilalim ng presyon. from dad to mom, kuya lolo at hindi ko alam.
Kumakain sa labas, ang pinakamayaman ang nagbabayad.
Noong 2010 kailangan kong bumalik sa Netherlands para sa isang malaking operasyon at nagdeposito ng halagang 400.000,00 thb sa kanyang account, ipinagkatiwala ko ito sa isa pang farang at hindi niya napigilan ang kanyang bibig. Dahil dito, walang pahinga ang aking kasintahan.
Dati walang gustong makilala kami, pero ngayon halos araw-araw akong binibisita ng mga taong gusto ng pera sa akin. Ang sabi sa akin pag-uwi ko sa Thailand, hindi rin daw siya masaya.
Nakagawa na ngayon ng kasunduan na ang kanyang mga magulang ay makakatanggap ng 4000,00 thb bawat buwan at kung ang iba ay humingi ng pera sa kanya, sabi niya. Wala akong pera, kung gusto mo, magtanong ka na lang kay farang.
Dahil ang mga taong ito ay hindi nagsasalita ng Ingles at wala akong naiintindihan na salita ng Thai sa sandaling iyon, nalutas ang problemang iyon.
Ang pagtatakda ng limitasyon ay talagang kailangan, sa mata ni Isaan isa ka lang mayaman na mabaho gaya ng anumang farang at sa katunayan ay totoo rin ito kumpara sa kanilang mga kinikita. Ang pinakamababang benepisyo mula sa Netherlands ay palaging higit sa average na kita ng Thai.
Well, ang lahat ay nakasalalay sa kung sino talaga ang iyong mga in-laws. Karamihan ay mga lobo ng pera at walang kinalaman sa farang. Nalilito nila ang mandatoryong edad ng pagreretiro sa paghuli hangga't maaari.
Isang nakakainis na relasyon ang tila sa akin, lalo na kung ang iba sa pamilya ay gusto rin ng pera. Palaging alitan, sa pagitan man ng pamilya o sa iyong kasintahan.
Leo Lubos akong sumasang-ayon sa iyong tugon sa artikulo ni Xosis
Walang idadagdag.
Isang tala tungkol sa mga kondisyon ng Dutch.
Bago ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig at ilang sandali pa, buo na rin ito sa amin
basta ang mga bata ay patuloy na nag-aalaga sa kanilang mga magulang.' Nangyari ito
na 1 sa mga bata ay nanatiling walang asawa upang ayusin ang mga bagay sa bahay
Gerrit
Ay oo nakalimutan ko na.
Napilitan si Drs Schwietert na magbitiw sa pulitika dahil wala siyang a
Si Dr ay.
Maliit na pagkakamali sa kanyang bahagi.
Gerrit
Minamahal na mga tao sa paksa ng Ama na tumutulong sa ina, napag-usapan at napag-usapan na noon pa, napakalayo na, ngunit ang pamilya na masyadong masamang magtrabaho, o ilang araw at pagkatapos ay uminom, huminto sa trabaho sa isang pabrika na walang bagong trabaho sa inaasam-asam. ..
Nanirahan dito ng tatlong taon, at ang unang taon ang pinakamasama, at hindi sumang-ayon sa lahat ng bagay, huwag maging maramot, ngunit may limitasyon.
Tapos isang kaibigan dito ang nagmungkahi na magbasa ako ng libro.Ang gamot para sa
THAI FEVER. isinalin na libro ni Kees Nolting, ang kaliwang pahina sa Thai at ang kanan sa Dutch, kalahating libro tungkol sa pagmamaneho at buhay ng isang Thai na pamilya, at ang kalahati pa tungkol sa kung paano nangyayari ang lahat sa Holland (kultura pagkakaiba), ngayon na ang aking asawa at Nabasa ko, at naging mas matalino, mas naiintindihan ko siya, at kung paano ko iniisip ang lahat, naging maganda ang mga bagay mula noon, at naunawaan niya na kung gusto niyang magkaroon ng mahaba at magandang buhay, kailangan niyang magsabi ng isang radikal na hindi sa mga kapatid para sa maraming bagay,
Ditto sa aking bahagi, at ngayon kalahati ng pamilya ay galit, ngunit tumayo matatag.
Kaya't payuhan ang lahat na basahin ang aklat na ito, kasama ang kasintahan o asawa, at malulutas o mababawasan nito ang maraming problema.
Nabasa ko na rin ang librong Thai Fever / Thailand Fever at puno ito ng kalokohang kalokohan. Pangunahing tinutukoy ng may-akda na si Chris Pirazzi ang mga taga-Kanluran na nakikipagrelasyon sa isang bargirl, bagama't sinasabi niyang mataas ang pinag-aralan.
I-tap ang kanyang pangalan sa mga imahe sa google at kung kailangan ng isang payo mula sa ganoong uri ng nurd type, sa aking mapagpakumbabang opinyon ay hindi maganda ang kanilang ginagawa tungkol sa mga kababaihan sa thailand.
Ano ang tumatak sa akin kapag pumunta ako sa mga party ngayon mula sa mga Belgian Thailand club na sinasabi ng lahat ng mga lalaki doon na ang kanilang mga babaeng kaibigan ay hindi nagmula sa mga bar ngunit nagtapos sa unibersidad at tila nagtatrabaho sila sa mga hotel sa Belgium bilang isang chambermaid, masahe, mga tindahan ng Thai na palaging tungkol sa go head, kailangan ko pang makilala ang unang Thai dito sa Belgium o Netherlands na nakamit ang isang bagay na matibay.
Hindi ko alam na may English version pala.
Ang aking asawa at ako ay parehong may Ingles na bersyon na "Thailand Fever"
nina Chris Pirazzi at Vitida Vasant.
Tunay na nakapagtuturo, ngunit ang sentido komun at mabuting kalooban ay magdadala sa iyo ng mahabang paraan.
Aking Motto; “Sumama ka sa agos”
Saan mo nabili ang Dutch version?
Pagbati, Hans G.
Dinala ng isang kaibigan ang libro mula sa Holland, kung saan ito ibinebenta sa bookstore, o maaaring i-order.
Pedro,
Iniisip ko kung ano ang nasa isip mo.
Hindi kaya ito ay hindi lamang ayon sa kakayahan kundi ayon din sa pangangailangan sa usapin ng pera na pinauuwi ng mga babae/babae?
Maaaring kailanganin ng isang pamilya sa Isaan ang higit na suporta kaysa sa isa. Gayundin, ang isang babae ay maaaring maging mas makasarili kaysa sa isa pa.
Bilang halimbawa:
Karamihan sa mga in-laws ko sa Isaan ay medyo mahirap, maliban sa isang bayaw at hipag na may kung farm at medyo may kaya.
Talagang ayaw nila ng suporta mula sa kanilang anak na babae na nagtatrabaho dito sa Banglamung (hindi sa isang bar).
Maaari rin itong maging mas mahusay kaysa sa inaasahan, at na maraming mga ina ay hindi nangangailangan ng pera na kenaus, tulad ng naririnig kong sinasabi ng marami.
Sa tingin ko, tulad ng napakaraming bagay, hindi mo maaaring lagyan ng alkitran ang lahat gamit ang parehong brush.
Magkaroon ng magandang bakasyon at pagbati,
Leo Bosch
Bilang pahabol,
Nabasa ko na rin si Charles Swietert.
Ewan ko ba, unverifiable ang mga kwento.
Ngunit mayroon akong impresyon na mayroon ding ilang mga kuwentong Indian.
Mabuti para sa pagbebenta.
Leo Bosch.
Mahal na Hank B.
Gusto mo bang malaman kung paano ako nakarating sa aklat na "Thai Fever", o ito ba ay "The Medicine for Thai Fever"? Kayang pumunta.
Binebenta ba ito sa Thailand?
Leo Bosch.
Ang libro ay ibinebenta sa Thailand, nakita ito noong nakaraang taon sa isang malaking tindahan ng libro sa Chiang Mai. English pala.
http://www.thailandfever.com pwede ka bang mag-order online, sige gawin mo na
Ito ay napaka-simple. Ang bawat babae ay kabilang sa isang pamilya, na makukuha mo nang libre. Ang mahirap, mas maraming problema, dahil ang pera ay may kaugnayan sa pag-aaral at trabaho. Ang kaunting pag-aaral o walang pag-aaral na tinatangkilik ay nagdudulot din ng maraming iba pang problema sa lipunan. Bilang karagdagan, ang kulturang Thai ay ibang-iba sa kultura ng mga Kanluranin.
Kaya ngayon din ang nauugnay na paggamit patungkol sa mga scheme ng pensiyon.
” Kamakailan ay nakipag-ugnayan ako sa aking kaibigan sa isang magandang kagalang-galang na ginang ng 44, nag-aral, nangungunang trabaho at sariling tindahan, dahil iniwan siya ng kanyang dating mula kay Isaan, dahil ang kanyang 7 milyong paliguan ay nagamit na, na, pala, para sa isang malaking bahagi sa kanyang pamilya ang nawala”.
Oo, at bakit isang dayuhan, walang euro, walang pag-ibig,
Ikinasal ang aking sarili, sa isang matamis at mapagmalasakit na Thai, ngunit alam mo, kung wala ako
Ito ay malapit nang matapos upang mapanatili siya, ang pera ay gumaganap ng isang malaking papel.
At tumingin ka lang sa paligid mo, kabilang ang shopping mall, tingnan ang malaking pagkakaiba sa edad, hindi kapani-paniwalang taba,
masamang tumakbo, pilay ang kamay at iba pa kaya kung ano sa tingin mo ang tungkol dito, walang monny honny.
kumakanta kami sa kantang walang babae no cry no women no cry thai lady s sing no man no cry no monny i ame that's really true no monny no honny
Anong reaksyon.
Buti na lang positive din.
Sa kabutihang palad, ang mga negatibo ay isang napakaliit na porsyento ng bilang ng mga dayuhan na positibo. Hindi mo lang naririnig.
Nakalimutan na ang ating mga kababaihan ay nais ding makakita ng pera. Wala ring PERA NO HONEY.Sa karamihan ng pagkakataon ay hindi nila kailangang suportahan ang buong pamilya.
At saka, ang mga kababaihan sa kalakalan sa Pattaya Phuket atbp ay isang napakaliit na porsyento lamang ng lahat ng mga babaeng Thai. May trabaho lang o nag-aaral sa probinsya (at umaasa rin ng farang.)
5 minutes ago umalis ng bahay ang isang kaibigan namin. Siya ay napakayaman ngunit ang kanyang asawa ay karaniwang hindi umuuwi. Mga inumin at kawit sa ibang lugar.
Sa ngayon, nakakakuha siya ng Bath 100 sa isang araw mula sa kanya.
Siyanga pala, marami ring mayamang Thai sa Isaan at mga kalalakihan at kababaihan na may malaking suweldo para sa Thailand.
GJ
Iniisip ko kung lahat ba ng mga farang, pensioner at kasal sa mga babaeng Thai, mga bata, unang kasal, o iyong mga bata mamaya kapag wala na ang farang, kung sila ba ay nakikinabang din sa pananalapi.
Ang hatol ko dito: no way, kayang-kaya ni nanay, makikinabang ba ako sa pera ng balo, kaya baliktad.
Kaya hindi ako nagbibigay ng kahit ano sa mga in-laws at tiyak na hindi sa mga bata, nagtrabaho ako nang sapat na matagal na hindi natatak o nakinabang sa komunidad at ngayon ako (at ang aking asawa) ay nabubuhay sa mga sentimos.
Walang charity
luc, isa kang tunay na farang, lahat para sa sarili nila at Diyos para sa ating lahat. Nagkaroon ka ng pagkakataong magtrabaho at kumita ng iyong pera, maraming mga Thai (Isaan) na mga tao ay hindi man lang nagkakaroon ng pagkakataong iyon. Paumanhin, ngunit nagtatrabaho sa palayan sa 40 degrees init para sa 140 baht bawat araw.
Mayroon akong 37 taong gulang na bayaw na Thai na nagtatrabaho bilang isang kusinero. Siya ay may asawa at may isang 6 na taong gulang na anak na lalaki. Upang maghanapbuhay, siya ay nagtatrabaho sa layo na 400 kilometro. Kumikita siya ng humigit-kumulang 8.000 baht bawat buwan, kung saan, pagkatapos ibawas ang board at lodging, maaari siyang magpadala ng humigit-kumulang 3.000 baht sa kanyang pamilya, na nakikita niya isang beses bawat anim na buwan. I'm happy to help a guy like that, because you can't keep your own pants on that amount, not even in Thailand.
Sa tingin ko ay hindi mo naintindihan ang aking tugon. Ang mga bata ay dapat tumulong sa mga magulang.
Agree with that, my position is kung may mga anak na may farang or from previous marriages, tutulong din ba sila sa parents nila, if one of them fall away ??.
MALAKING DUDA.
Nagtatrabaho ang bayaw mo, ok, isa sa iilan dahil kadalasan ang mga babae ay pumapasok sa trabaho at ang mga lalaki ay umiinom ng kanilang puting whisky, ito ang katotohanan.
May trabaho sa Thailand, ngunit ang ilan (buong pamilya) ay nabubuhay sa farang money at iyon ay nakakaabala sa akin.
OK, ang 8000 baht ay hindi gaanong, ngunit ang kanilang antas ng pamumuhay ay mas mababa din kaysa sa atin.
Kung ikukumpara sa mga kondisyon bago ang digmaan sa ating mga bansa.
Tinutulungan ko rin ang pamilya (aminin) ngunit sa materyal at hindi pinansyal, na inumin ito o maglaro ng lottery.
Ang iyong pagtatasa, "ang bawat tao para sa kanyang sarili" ay hindi naaangkop, kailangan mo lamang silang tulungan sa materyal na paraan hindi sa pera at ginagawa ko rin ito, sa lawak na maaari kong matitira.
Bete ferdinant, natutuwa kang nakita mo itong positibo, ngunit nakatulong ng malaki sa pamilya sa mga unang taon, ngunit naging masyadong umaasa sa aking tulong.
Sa kasamaang palad, kailangan kong sabihin ito, ngunit ang isang Thai ay nabubuhay araw-araw, at hindi iniisip ang tungkol sa bukas, kung mayroon silang trabaho, at gusto ng iba pa, huminto sila sa kanilang trabaho bago magkaroon ng anumang inaasahang trabaho (nasubukan ko na ang maraming times don't throw away old shoes if you don't have new ones), but dick against a wall, no work OK then eat and drink with us, and the occasional small gift, but once I'm tired of that.
At saka humingi din ng pera para sa trabaho sa o sa bahay ko, it's give and take.
Ngunit kung ito ay pagkuha lamang, itigil ito para sa akin, kahit na ang aking asawa ay nakikita ito ngayon,
bagaman nagdulot iyon ng maraming pagkakaiba ng opinyon, (Ngunit ang aklat na Thai fever, ay nagpaisip sa kanya) at sa gayon ay nag-aalis ng maraming problema sa pagitan namin.
Hindi ako masyadong sang-ayon kay Ferdinand.
Hindi totoong farang si Luc.
Isa siya sa mga farang na nagbibigay sa amin ng masamang pangalan.
Para sa iba, lubos akong sumasang-ayon sa iyo Ferdinant.
Gaya ng mahihinuha sa aking mga nakaraang liham, maaari rin akong magbigay ng ilang halimbawa ng nakababahalang kahirapan, na hindi gaanong magagawa ng mga tao dahil ang kaunlaran sa Thailand ay may malaking kinalaman pa rin dito.
bumabagsak ang pagpapabuti.
Sa aking AOW plus pension mayroon akong hindi bababa sa 10 beses na mas malaki kaysa sa karaniwang Thai.
Sa tingin ko, normal lang na suportahan ko ang pamilya ng aking asawa, na kung tutuusin ay pamilya ko rin, gaya ng inilarawan ko sa mga naunang liham ko.
Ayokong kabog ng dibdib, dahil napagtanto ko na sa huli ay handout lang pala.
Siyempre, pinapayagan si Luc na magkaroon ng kanyang sariling opinyon tungkol dito, ngunit sa palagay ko sinasabi nito ang lahat tungkol sa kanyang egoistic na karakter.
Siya ang tipikal na halimbawa ng "kiniau farang".
Leo Bosch
Ako ay tiyak na hindi isang kiniau farang, at maaaring nakapagbigay na ng higit na materyal na suporta kaysa sa iyo, hindi ko ito tinitingnan, ngunit isang kasabihan ng Flemish ay, bigyan sila ng isang daliri at sila ay humawak ng isang kamay (at higit pa). Kaya nga hindi pera ang binibigay ko, mga materyal na bagay lang.
Ang pagtulong sa ama at ina sa pangangailangan, ok, pero mga kapatid, hindi naman.
Napagkamalan mo yata ako.
Sinusuportahan mo ba ang iyong pamilya sa Netherlands gamit ang iyong pensiyon ng estado?
Sa palagay ko ay hindi, dahil pagkatapos ay wala ka nang matitira sa iyong AOW.
OK, nasa Thailand tayo, naiintindihan ko, ngunit hindi mo kailangang pahintulutan ang iyong sarili na maabuso sa pamamagitan ng palaging paghingi ng pera para sa sirang moped, bagong ngipin, bagong salamin, maaari kong pangalanan ang lahat, sumama sa mga tao at pagbutihin. sira man yan moped o yong salamin at ngipin tapos bibigyan ng pera
Napakaraming pagkakaiba sa Thai, tayong mga dayuhan ay hindi na makita ang kahoy para sa mga puno. At lahat ay may kanya-kanyang karanasan. Ang napakahirap para sa isang tao ay masaya para sa iba.
Gayunpaman, tingnan mo ito kahit papaano may kinalaman ang pera, ang tanong ay kung maaari mong ipagkasundo ang halaga at ang paraan ng paggawa nito. Ang tuntunin ay mas mahirap ang pamilya, mas malaki ang pagkakataon na kailangan mong mag-ambag sa pananalapi. Pagkatapos ng lahat, ang pinakamalaking pagbawas ay binayaran.
Kung magpakasal ka sa isang Thai, kailangan mong sumunod sa mga kaugalian sa anumang paraan, ngunit huwag hayaang abusuhin ang iyong sarili. Ang pagsuporta sa mga magulang ay bahagi nito, kung paano mo ito gagawin ay iyong negosyo. Angkop na sasabihin ko. Pagkatapos ng lahat, dapat mong igalang ang mga magulang ng babae.
Paumanhin Gerrit Jonker,
Kung gayon tiyak na hindi mo binabasa ang aking mga sulat.
At sa kabutihang palad, bukod sa akin, mayroon ding ilang mga farang na sumulat ng mas positibo tungkol sa Thailand at Thai.
Pero tama ka, wala silang gaanong pinagkaiba.
Siyempre sa mga Thai ay mayroon ding pagkamahiyain, at mga bagay na nangyayari dito na hindi matitiis. Saan hindi nangyayari iyon?
At ayokong bigyang-katwiran, ngunit kung ang iyong buong pamilya ay nasa kahirapan sa buong buhay nila, at nakita mo ang mga farang na nagtatapon ng pera, kung gayon mas natutukso kang pugutin ang paa ng isang tao kaysa kung mayroon kang insurance. buwanang benepisyo sa kawalan ng trabaho
o benepisyo ng WAO.
Leo Bosch.
leo,
nagtrabaho ka para makatanggap ng WW o AOW o ang benepisyo mo sa WAO di ba?
Tuloy-tuloy akong nagtrabaho sa loob ng 40 taon at ngayon ay tinatamasa ko na ang aking "benefit" o pensiyon, tiyak na hindi ako makasarili ngunit totoo na nagtrabaho ako ng 40 at 12 na oras sa isang araw sa loob ng 14 taon, gusto kong tamasahin iyon sa mga nakaraang taon at hindi gastusin ito sa ilan na mas gugustuhin na humigop ng whisky buong araw sa halip na lumabas para magtrabaho (okay lang sa maliit na sahod).
Sa Belgium at Netherlands mayroon ding mga Eastern Europe na nagtatrabaho sa sektor ng prutas sa halagang 5 euros kada oras (exploitation din ito kumpara dito).
Tanggalin ang iyong salamin na kulay rosas.
Mahal ko ang Thailand at gayundin ang mga tao, ngunit hindi mga parasito at linta,
Sa tingin ko marami ang nag-iisip tulad ko, siguro hindi sila naglalakas-loob na aminin.
Buong buhay ko nasabi ko ang aking opinyon (minsan ay nag-aaway) ngunit hindi kailanman naging mapagkunwari.
Leo..tama ka..maraming farang ang nag-iisip ng positibo tungkol sa Thai.
Kapag tinitingnan ko ang aking dating biyenang [Thai] na 65 taong gulang, na nagtatrabaho pa rin araw-araw, nagtitinda ng ahit na yelo sa palengke, nagtatrabaho sa hardin, gumagawa ng mga unan, kumot o banig ng tambo, pagmimina ng asin, o kung ano pa man ito. ay tinatawag na, mabigat at mabigat na gawain.
Ang aking dating bayaw, driver ng manok.[ nagtutulak ng manok sa gabi. 7 araw sa isang linggo. kasama ang kanyang asawa. at 12-oras na araw.
Siyempre marami kang hindi gumagana, ngunit tumingin sa Netherlands!
At ayokong itama, pero kung ang buong pamilya mo ay naghihirap sa buong buhay nila, at nakita mo ang mga farang na nagtatapon ng pera, mas natutukso kang pugutan ang paa ng isang tao,
Leo, tumama ka sa ulo. Naiirita talaga ako sa mga idiot na pilit na pinapabilib ang populasyon ng Thai (lalo na ang mga babae, siyempre) sa kanilang bakasyon sa Thailand sa pamamagitan ng pag-arte na parang mga malalaking gastusin, samantalang sa Farangland ay madalas silang nabibilang sa kategoryang mga talunan. Nagagalit ang gayong mga bisita kapag sila ay hinubaran ng isang Thai at agad na inilarawan ang Thai bilang isang taong lobo? Nagulat din ang mga naturang bisita nang ang isang Thai sa Netherlands ay nahaharap sa tunay na sitwasyon ng pamumuhay ng farang, na ang gayong relasyon ay matatapos nang wala sa oras. Gaano ka kawalang muwang?
Kakauwi ko lang from Thailand and I met quite idiots there again. Ang isa sa kanila ay nagyayabang sa kanyang Thai in-laws na makakaipon siya ng humigit-kumulang €800 kada buwan. Syempre, bingi yun, kaya lumapit ang biyenan niya sa kanyang manugang (ang farang) para kumuha ng kotse, bagong sasakyan na. Walang sinuman ang may lisensya sa pagmamaneho doon, ngunit hindi iyon mahalaga. Pupunta ba siya at magsumbong sa akin tungkol dito? Ang sagot ko: huwag kang masyadong bata at bilhan mo ang taong iyon ng magandang Mercedes.
Palaging sinasabi sa akin ng aking yumaong ama, Ferdinant, kapag mayroon kang pera, matalinong iunat ang iyong braso, walang mag-aagawan sa iyo para sa pera. Sa kabilang banda, sinabi rin niya na ang pinakamahusay na pananampalataya na maaari mong gawin sa iyong buhay ay ang subukang magkaroon ng kahulugan sa iyong kapwa. In short, if you have enough yourself, why not help others, especially when it comes to your own (in-law) family.
Si Luc talaga. Mapagbigay akong nakatira dito sa aking AOW plus company pension.
Hindi ko kailangang suportahan ang isang pamilya sa Netherlands, gaya ng mapang-uyam mong iminumungkahi, dahil mayroon kaming isang sistemang panlipunan sa unang klase sa Netherlands. (Kung hindi, tutulungan ko rin sila sa abot ng aking makakaya).
I wrote before, sa bawat bansa may schorum ka.
Baka naman masasamang in-laws ang kinakaharap mo.?
Buti na lang maswerte ako, lahat sila mahirap, pero tapat at masipag.
Maniwala ka sa akin, ang mga taong tulad nito ay umiiral din sa Thailand.
Anyway, hiling ko sa iyo ang pinakamahusay na swerte dito.
Leo Bosch
Wala man lang akong maling in-laws, ang mga in-laws ko ay may bilang ng malalaking lawa, at napakalaki, kung saan ang mga isda ay sinasaka, ang mga isda ay regular na ibinebenta at mayroon din silang kita sa prutas. Tiyak na hindi kahirapan. Hindi sila humihingi ng pera, hindi humingi, ngunit malamang na hindi mo makuha ang diwa ng aking pahayag.
“Kung ang mga anak (ang asawa ko ay may isang anak na lalaki, nasa edad na), aalagaan din ba nila si nanay kapag wala na ang farang?”
Humingi rin ng pera ang mga kapatid noong panahong iyon, “hindi maganda ang takbo ng negosyo, kailangan ng bagong moped,...” Matigas kong sinabi na hindi.
Sa palagay ko dapat mong sagutin ito at hindi tungkol sa katotohanan na ako ay isang kuripot na farang,
tiyak na hindi, materyal na tulong lamang, ginagawa ko.
Ako ay Belgian at naniniwala ako na ang ating sistemang panlipunan ay mas mahusay kaysa sa Netherlands, ngunit bukod dito, kailangan mo lamang na manatiling makatotohanan at tumulong sa mga tamang mapagkukunan at hindi sa pamamagitan ng pagbibigay ng x na bilang ng baht.
Bukod dito, ang mga magulang ay mayroon ding iba pang mga anak at mga manugang o mga manugang, na maaari ring mag-ambag at hindi lamang ang farang, na sumalakay sa pamilya at itinuturing na isang naglalakad na ATM.
Si Luc talaga. Mapagbigay akong nakatira dito sa aking AOW plus company pension.
Hindi ko kailangang suportahan ang isang pamilya sa Netherlands, gaya ng mapang-uyam mong iminumungkahi, dahil mayroon kaming isang sistemang panlipunan sa unang klase sa Netherlands. (Kung hindi, tutulungan ko rin sila sa abot ng aking makakaya).
Ang mga pamantayan ng pamumuhay sa Mababang Bansa ay bahagyang mas mataas, hindi ka makakamit sa buwanang suporta ng isang maliit na 250 euros (10.000 baht).
Sa pamamagitan ng paraan, hindi lahat ay may pensiyon na humigit-kumulang 1600 euro. Kung ang iyong mga magulang ay mananatili sa isang retirement home, kailangan mong ibigay ang mas malaking bahagi.
Well, gagawin mo ang lahat para sa pamilya, sabi mo, para din sa amin sa Netherlands o Belgium????
Hindi, dahil mayroong isang "mabuting sistema ng lipunan"
magagandang kwento dito.
Huwag mag-alala, ang 10.000 euros ay malaking pera, lalo na sa Thailand, ngunit sa isang tiket sa eroplano, marahil isang hotel, isang mas mahabang pamamalagi, ito ay natutunaw tulad ng mantikilya sa isang kawali.
pag-iingat ay ang ina ng porselana.
kung kailangan mo ng pera bukas dahil sa mga pangyayari, subukan lamang na makakuha ng isang bagay. sinong tutulong sayo kung ikaw ay may problema????????????naranasan ko na yan..
mag-ingat, ang pagbibigay ng ilang suporta ngayon at pagkatapos ay hindi makakasakit, ngunit palaging siguraduhin na mayroon ka ng lahat ng bagay para sa iyong sarili.
mag-ingat at siguraduhing hindi ka mauwi sa pera, dahil nag-iisa ka lang talaga.
Ganap na sumasang-ayon sa iyong tugon
Kanina ko pa nabanggit, sobrang daming farang na naglilibot dito na may mga salamin na kulay rosas, kung sila mismo ang mahihirapan, financially or medical, WALANG TAO!!!!!!!!!!, sinong tutulong.
Ngunit walang sinuman, o kakaunti ang nakakaunawa nito, nakikita lamang nila ang kanilang batang Thai na asawa, matamis at mapagmahal at laging nakangiti.
Mga lalaki, ibalik ang iyong dalawang paa sa lupa sa halip na lumutang.
Ito ay hindi isang akusasyon, sa halip isang obserbasyon.
Ang mga babaeng Thai ay katulad ng mga anghel
Pagdating sa pera, nagiging mga rascal
Dati ang Netherlands ay may banknote na may snipe
Palagi silang lumipad mula sa iyong bulsa sa oras na iyon.
Sa tala ng Thailand ay isang napakagandang tao
Mahal na mahal iyon ng mga Thai.
Ang mga perang papel na ito ay maaari ding lumipad
Kung iniisip ng iyong Thai na maaari kang mandaya
Ayokong mag-lecture kahit kanino dito
Ngunit ang pag-iwas ay mas mahusay kaysa sa paggamot
Samakatuwid, ang luc.cc ay ganap na tama
Ang Thai lady ay yumaman sa ATM farang
At sa katunayan kung mas makilala mo ang Thai
at huwag lang hayaang sirain ka ng Thai lady mo.
Pagkatapos ay alamin kung ano ang dapat bantayan
magiging maayos ang lahat sa iyong hiwa
Hindi pa panahon ng Sinterklaas
Kaya farang manatili sa kontrol ng iyong hiwa
Kung hindi, ito ay napakabilis
cut it empty wala na ang babae,
walang pera
walang pulot
Siyempre, kinukumpirma ng panuntunan ang pagbubukod
At syempre iba ang tarack ko
Boy oh boy, gaano natin alam ang lahat.
8 years na po akong nakatira dito at mahigit 7 taon na po akong kasal sa iisang babae, wala po akong problema sa pera sa kanya o sa kanyang pamilya..
Kailangan kong pagtawanan ang mabuti mong intensyon na payo, ngunit mayroon akong sapat na karanasan sa buhay upang makilala ang trigo mula sa ipa at talagang hindi ako gumagala dito na may mga salamin na kulay rosas, dahil alam kong maraming mga Thai na hindi mabuti. (dahil may mga tao sa buong mundo na hindi mabuti.)
Sa tingin ko ako ay matanda at matalino noong ikaw ay naka-diaper pa at maaari kong gawin ang pagkakaiba.
And lucc cc, hindi ka talaga masusunod, sa isang sulat mo isinulat mo na hinuhubaran ka ng mga in-laws mo, at pera mo lang ang gusto nilang inumin, tapos ngayon sila ay biglang mabuting mamamayan ng isang tiyak. kayamanan.
Paumanhin, itigil na natin ang diskusyon na ito, sa palagay ko, kung sapat kang kritikal sa iyong pagpili ng asawa, mapupunta ka sa antas kung saan ka masaya at kung saan ka nabibilang.
At hindi ko ibig sabihin ang antas ng pananalapi o intelektwal, hindi ako interesado kahit kaunti.
Ngunit ang antas ng integridad, kagandahang-asal at pagiging maaasahan ay mahalaga sa akin.
Ngunit maraming mga farang ang walang kakayahan na makilala iyon.
Nakikita nila ang isang napakarilag na sisiw, nagpakasal at kung minsan ay napupunta sa isang kontra-sosyal na pamilya. tapos ang daming nagrereklamo na lahat sila gusto ng pera sa kanya at sa kanya lang gusto uminom.
Paumanhin Luc, pinili mo iyon at kailangan mong gawin ito kasama ang pamilyang iyon.
Ngunit hayaan ang iyong mabuting puso na magsalita, at mapagtanto na tayo bilang mga Farang ay may mas mahusay kaysa sa kanila.
Napansin ko rin na ito ay pangunahin sa mga Belgian. na may napakalaking bibig tungkol sa mga maramot na Dutch na mga tao, ngunit ang parehong mga Belgian ay may napakaraming problema sa pagpasa ng ilang baht.
Muli kong hilingin sa iyo ang lahat ng pinakamahusay sa iyong asawa at kanyang pamilya.
Leo Bosch.
Salamat Leo,
Magandang reaksyon.
I'm in the same situation as you, tatlong taon pa lang kasal.
Pagkatapos kong bigyan ang aking asawa at biyenan ng isang pinansiyal na pagtulak sa tamang direksyon, maaari na nilang pangalagaan ang kanilang mga sarili at talagang hindi na kailangan ng aking suporta.
Nasa bukid sila ng 5.30 para mag-ani ng mga pinya at mabubuhay sila mula sa mga benta.
Kapag nakatayo ako sa checkout sa supermarket, 90% ng kung ano ang nasa cart ay para sa akin.
Ang aking biyenan, ang aking asawa at ang kanyang anak na lalaki ay makakakuha ng 100 baht sa isang araw.
(Isaan food) I am very happy with my in-laws, who never asked me for money just a brother-in-law who thought my wife is kuripot dahil wala kaming grand wedding noon.
Hihinto ako, dahil ipinahiwatig ni Hans Bos na sarado na ang talakayan.
Hans G
luck ss,
Binasa ko lang muli ang isa sa iyong mga liham, kung saan isinusulat mo na ang Belgian social security system ay sinasabing mas mahusay kaysa sa Dutch.
Sorry, pero ngayon kailangan kong tumawa.
Pagbati,
Leo Bosch
Dahil ipinapalagay ko na ang lahat ay nasabi at nakasulat sa paksang ito, sa pamamagitan nito ay isinasara ko ang talakayang ito. Hindi naman tayo magiging isa. At hindi, ang akin ay hindi naiiba….
1 comment pa rin.
Nanirahan ako bilang isang monghe sa isang templo sa loob ng 2 taon. ang aking anak na lalaki na ngayon ay 15 taong gulang ay tumira sa akin sa isang kuti sa aking namamalimos na mga paglalakbay nakatanggap ako ng maraming pera at pagkain ang kanyang pamilya ay nakatayo araw-araw sa harap ng templo upang humingi sa kanya ng maraming pagkain at pera na hindi sila nagtrabaho, now i wwer a layman and live in phitsanulok with my son for his fam there is nothing left to get and they went to bangkok and they work now my son loves his fam but he doesn't want to do anything for them, by the way, they have to fend for themselves Kami na mismo ang bahala
anthony(apipanjo}