Pag-aaral ng Basic Thai para Mapaalis Ka (Pagsusumite ng Reader)
(Kotcha K / Shutterstock.com)
Narito ang isang tanong na talagang isang pointer: alin sa mga aklat na inilista ko sa ibaba ang ibinebenta pa rin at sa aling mga lungsod at tindahan ng libro?
Malabo kong natatandaan na noong dekada otsenta ay nakakita ako ng reference sa isang Dutch na libro upang matutunan ang wika, ngunit baka may makakatulong sa akin dito? Hindi na nakita o narinig muli pagkatapos noon.
Ang dahilan kung bakit inirerekomenda ang mga ito, ipinapahiwatig ko sa bawat aklat:
1. Gosa Arya "Thai Grammar" at "The Structure of the Thai Language" ng isang visiting professor sa Osaka University of Foreign Studies ay nagsimula noong 1980. Ang mas malawak na pangalawang bersyon ay partikular na tumatalakay sa syntax ng Thai nang komprehensibo. Mahahanap mo pa rin ang mas maikling grammar booklet sa Chattuchak, ngunit ang parehong mga libro ay ibinebenta noong panahong iyon sa bookstore ng Chulalongkorn University (ngayon ay nasa Siam Square sa likod ng kanilang sariling campus) para sa kasabihan na cake at isang sentimos.
2. Stuart Campbell at Chuan Shaweevong na "The Fundamentals of the Thai Language" 1956 at maraming mga reprint mula noon, paminsan-minsan ay lumalabas sa 2nd hand bookstore (subukan ang Dasa: https://www.dasabookcafe.com/ sa Sukhumvit sa pagitan ng Soi 26 at 28). Ito ay isang walang katulad na libro dahil sabay-sabay itong nagpapakilala ng mahahalagang salita at pangungusap at agad ding nagtuturo ng script. Bilang karagdagan, mayroong maraming mga sanggunian sa istraktura ng wika at mga kaugalian ng sinasalitang Thai at ang mga asal at kaugalian ng mga Thai. Ang aklat na ito ay mayroon ding isa pang tampok na wala kahit saan maliban sa sumusunod na aklat: isang listahan ng 2600 na karaniwang ginagamit na mga salita. I'm still asking myself why the AUA per force wanted me to learn how to ask kung mas malaki ba ang kalabaw sa baka, sa school nila sa gitna ng Bangkok.
3. George Bradley McFarland "Thai-English Dictionary" na inilathala sa iba't ibang bersyon, kasama na noong 1990s, ibinebenta pa rin sa ilalim ng Stanford University Press, ngunit unang inilathala noong 1941. Gaya ng sinabi, ang diksyunaryong ito ay mayroon ding listahan ng mga pinakakaraniwang ginagamit salita, 1000 sa kasong ito, batay sa 30 pinagmumulan ngunit tandaan na marami sa mga salitang iyon ay maaaring luma na at ang listahan ay ginawa bago ang sekswal na rebolusyon.
Ang diksyonaryo na ito ay walang katulad – gayundin ng mga huling nagpapaliwanag na mga diksyunaryo ng Thai – sa mga tuntunin ng kalikasan at mga nilalang nito (kamangha-manghang makalumang salita!). Maraming awtoridad ang nag-ambag dito at mayroon ding mga listahan ng mga siyentipikong pangalan ng mga hayop at halaman. Naglalaman ito ng maraming impormasyon tungkol sa lahat ng uri ng pang-araw-araw na bagay, sitwasyon at mga sanggunian din sa mga lokal na diyalekto. Halimbawa, maaari mong matutunan ang salitang Thai para sa Malayan pitviper: isang lubhang mapanganib, nakamamatay na ahas na tahimik na nakatago sa mga halaman sa likod ng aking bahay sa Naklua. Ito ay positibong balita: alam din ito ng mga lokal na Thai!
Minsan ko itong natagpuan noong 1980's sa isang bookshop sa Siam Square ngunit halos hindi ko na ito nakita sa mga ginamit na bookshop mula noon.
Ngayon para sa masamang balita: Hindi ako nagpapahiram ng alinman sa mga aklat na iyon pagkatapos ng ilang kopya ay hindi na naibalik sa akin...
Isinumite ni Walter EJ Tips
Walter, sino ang maaaring matuto ng tonal na wika mula sa isang libro?
Natuto ako ng Thai mula sa kursong Linguaphone 30+ taon na ang nakakaraan at iyon ay sa mga libro at diskette, ngayon marahil ay may mga libro at disk. Ang pag-aaral ng Thai ay hindi lamang pag-aaral ng mga salita, kundi pati na rin sa pagbigkas at pagsulat. Pagkatapos ay kailangan mo ng medium na dumarating sa iyo sa pamamagitan ng iyong mga mata AT tainga.
Ang aking payo: kalimutan ang mga librong Ingles sa mga unang yugto. Higit sa lahat, gamitin ang iyong mga tainga at bumili ng mga toddler book na makikita mo sa bawat bookstore. I-spell at kopyahin ang salita para sa salita, alamin ang pitch at ang mga panuntunan at palatandaan na nagsisilbi para dito. Pagkatapos ay maglalakad ka sa lungsod at subukang bigkasin ang mga pangalan ng lalawigan mula sa mga plate number ng mga sasakyan.
Saka ka lang magsisimula ng simpleng pag-uusap at sa mga aklat na iyong inilista. Oo nga pala, mayroon ding mga libro sa Dutch; maghanap ka sa internet o sa blog na ito at makikita mo sila.
Ang Thai, tulad ng anumang wika, ay mahirap at ang pagbuo ng mga kasanayan sa pakikipag-usap ay tumatagal ng mga taon. Ngunit mas nae-enjoy mo ang bansa at mga tao kung magsasalita ka at nakakaunawa at nagbabasa ng wika!
Panghuli, ang iyong kahilingan para sa isang libro sa aming wika. 'Ang wikang Thai; gramatika, pagbabaybay at pagbigkas'. May-akda David Smyth, pagsasalin Ronald Schutte. Imprentahan Boekengilde, Enschede. Isbn 978 94 610 8723 2 (2014)
Lubos na sumasang-ayon. Maraming tao na gustong matuto ng Thai at magbasa sa unang pahina: "Thai is a tonal language", isinantabi iyon upang harapin sa ibang pagkakataon. Hindi pwede yun. Kailangan mong malaman kung ano ang tono mula sa unang salita at madalas itong gawin. Ang pag-aaral ng mga salitang Thai na walang tono ay walang silbi. Ginawa ko rin ang kursong Linguaphone na iyon at dating nagmamay-ari ng mga tape mula sa AUA na may walang katapusang pagbigkas/tono na pagsasanay. Napaka-boring, ngunit napaka-kapaki-pakinabang. At talagang aabutin ka ng mahabang panahon bago mo maintindihan at mauunawaan ng maayos. Pagkatapos lamang ng kaunting kabiguan at pagkabigo ay magagawa mong makabisado ito.
ako lang makakasama niyan. Huwag ding kalimutan na sa maraming libro ang phonetics ay nakakalito o hindi maganda ang pagpapakita. Sa mga aklat na Ingles, ang isa ay madalas na walang pagkakaiba sa pagitan ng mahaba at maikling maikling patinig (“nam” VS “pangalan”) at ang mga tono ay minsan ay ganap na wala. Ang pahayag ay hindi matutunan mula sa isang libro. Ang iba't ibang mga listahan ng salita ay matatagpuan din online (nangungunang 1 hanggang 5 libong mga salita), bagama't magkakaiba din ang mga ito, ang isang listahan ay batay sa mga pahayagan at ang isa pang listahan ay nakabatay sa ibang bagay. Kung minsan ang mga salita ay masyadong mataas sa ranggo o ang mga pang-araw-araw na impormal o pambobola na salita ay nawawala.
Alamin na basahin ang script nang mabilis hangga't maaari at magsimula sa mga tono mula sa simula.
Ang libro ni Ronald sa spelling at grammar ay lubos na inirerekomenda, at ilang beses na itong na-reprint. Tingnan din sa ibang lugar dito sa TB.
Oh at tungkol sa hindi pagbabalik ng mga libro: Isinulat ko ang aking pangalan at petsa sa harap kapag ipinahiram ko ang mga ito. Ginagawa ko rin iyon kapag nanghihiram ako ng mga libro. Kung ang isang libro ay naitabi ko ng ilang sandali o ng iba, sana kapag binuksan ko ito, mapaalalahanan akong ibalik ang libro kapag ito ay tapos na. Kapag nagpapahiram ng mga libro sa isa't isa, lalo na kung ilang linggo o buwan na silang nakahiga, minsan mahirap maalala kung aling libro ang pag-aari...
Aking libro, bukod sa iba pang Magagamit sa pamamagitan ko WWW. Slapsystems.nl Ipinadala rin sa pamamagitan ng Thailand
Ako ay Belgian, mayroon akong perpektong utos ng aking sariling wika, mayroon akong perpektong utos ng Pranses at Ingles at nagsasalita ako at nakakaintindi ng wikang Aleman.
Ako ay kasal sa aking asawang Thai sa loob ng halos 10 taon at permanenteng lumipat sa Thailand. Wala akong balak na matuto ng ibang wika sa aking katandaan.
May kilala akong mga tao sa aking grupo ng mga kaibigan sa Farang na nagsimulang mag-aral ng wikang Thai. Walang tumagal. Natatakot ako na ang agwat ng wika sa pagitan ng Dutch at Thai ay mahirap i-bridge, tiyak dahil ang mga ito ay 2 ganap na magkaibang wika. Kaya't napakahirap para sa amin na matuto ng Thai.
Palagi kong iniisip kung bakit kailangan nating mag-adapt. Ako ay nasa Amerika nang maraming taon sa panahon ng aking propesyonal na karera. Ang mga tao doon ay palaging nagulat na ako, bilang isang Belgian, ay 3-lingual. Ang isang mamamayang Amerikano ay nagsasalita lamang ng kanyang sariling wika, ngunit masuwerte na ang Ingles (Amerikano) ay isang wikang pandaigdig at maaaring gamitin sa lahat ng dako.
Hindi ba't apurahan para sa edukasyong Thai na dalhin ang Ingles sa mas mataas na antas? Nakikipag-usap ako sa aking asawa sa (mahinang) Ingles. Kahit na pagkatapos ng 10 taon, ang kanyang mga kasanayan sa wika ay halos hindi bumuti.
May university degree ang bayaw kong Thai at drama lang ang usapan namin sa English. Napakahaba pa ng paraan upang malutas ang problemang ito. Sa kabaligtaran, ito ay napakadali: "Alamin ang wikang Thai, bilang isang dayuhan ikaw ay isang bisita dito at kailangan mong umangkop ...". Hindi ako sang-ayon sa pahayag na ito.
Ang aming sariling pagkabata ay nahuhulog sa Ingles mula sa murang edad. Ang kabataang Thai naman ay pinananatiling tanga. At doon kurutin ang sapatos. Hindi ang Farang na ayaw matuto ng Thai, kundi ang Thai na ayaw at hindi marunong mag-Ingles.
Geert,
Ganap na sumasang-ayon sa iyo.
Ako rin ay gumawa ng ilang mga pagtatangka upang makabisado ang wikang Thai.
Bilang karagdagan sa pag-aaral ng Dutch, French, German, English at Spanish, posible ang Thai ngunit nangangailangan ng maraming pagsisikap
Mas simple ang dialect ng Isan.
Marahil ay dapat maghirap ang Thai upang matuto ng isang internasyonal na wika.
Nakikipag-usap ako sa aking asawa sa hindi magandang pinaghalong English, Dutch, Thai at Isaan.
Hindi maintindihan ng mga tagalabas.
Pagkatapos ng 35 taon sa Netherlands ay aasahan mo ang higit na utos ng wika.
It's more sabay sabay for her.
Mahal na Geert,
Walang alinlangan na alam mo kung ano ang nararamdaman ko tungkol sa pag-aaral ng wikang Thai. Para sa isang Thai, ang pag-aaral ng wikang Ingles ay halos kasing hirap ng pag-aaral ng wikang Thai para sa isang dayuhan. Iminumungkahi mo na ang pag-aaral ng Thai ay napakahirap. Paano naman ang Ingles sa mga kabataang Thai? Sa katunayan, hindi sila sapat na nahaharap sa Ingles. Pero 10 years ka nang naninirahan sa Thailand tapos hindi naman dapat ganoon kahirap mag-aral ng language diba? At sa katunayan ito ay walang kinalaman sa 'pagiging panauhin' kundi higit sa pagiging magalang, pagpapakita ng interes at pagsasaya. At paanong ang iyong asawa ay nagsasalita ng mahinang Ingles?
At gayundin: kung gaano kasaya ang makukuha mo mula dito sa sandaling makapag-jet ka at lahat ng mga pintong nagbubukas para sa iyo.
Well Kees, gusto ko kung aling mga pinto ang magbubukas kung nagsasalita ako ng wikang Thai?
Kaming mag-asawa ay laging magkasama, kung kailangan ng pagsasalin sa labas ng bahay, siya ang aking tulong. Hindi ako nagkaroon ng anumang problema tungkol dito.
Sa pagsagot ko kay Tino sa ibaba, alam kong hindi ka dapat umasa ng seryosong pakikipag-usap sa isang Thai. Sa aking pamilya ay mayroon lamang pagrereklamo at pagbabawas tungkol sa pera at patuloy na tsismis tungkol sa iba. Alam ng aking asawa na kahit papaano ay nasisiyahan ako na hindi ko naiintindihan ang Thai, kung gayon hindi ako dapat makinig sa lahat ng ito. Kaya ang hindi ko alam ay hindi nakakaabala sa akin.
Kumusta Geert, naiintindihan kong mabuti na sa iyong sitwasyon, habang ipinapaliwanag mo ito, ito ay gumagana nang maayos tulad ng ito ay gumagana para sa iyo. Ngunit nalaman ko na ang pakikipag-usap sa Thai ay walang silbi bago ako nagsalita ng Thai at medyo maganda noong ginawa ko. Naging mas madaling ayusin ang mga bagay, gawin ang mga bagay, makipag-usap sa isa't isa sa isang nakakarelaks na paraan, mas maunawaan ang mga bagay-bagay at hindi madaya (taxi!). Malaki rin ang pakinabang sa akin ng pagiging marunong magbasa ng Thai.
I also hate being treated like a tourist and that's not happen anymore once you speak Thai. At, hindi, wala akong asawang Thai na tumutupad sa function ng komunikasyon na iyon para sa iyo. Yung nakakaranas ka ng tsismis at pagrereklamo tungkol sa pera sa pamilya niya ay walang kinalaman sa akin. Buti na lang, wala akong mga ganyang contact or iniiwasan ko sila hangga't maaari.
Kaya nakikita mo na ang aming mga sitwasyon ay naiiba at samakatuwid ay nararanasan namin ito nang iba.
Iyon ay sinabi, ang pag-aaral ng Thai ay nangangailangan ng maraming pagsisikap at mayroon akong kalamangan sa pag-aaral at pagtuturo ng wika sa isang mataas na antas. Ginagawa nitong mas madali ang pagharap sa proseso ng pag-aaral. Ito ba ay talagang isang asong babae.
Ang huling pangungusap ay dapat na: Gayunpaman, ito ay talagang medyo mahirap, kung saan maaari kong isipin na ang karamihan sa mga tao ay mabilis na nawalan ng puso.
Hindi maikakaila na ang pagsasalita at pag-unawa sa wika ay isang malaking bentahe. Kung mabibili ko ang kaalaman sa Thai bukas, ikalulugod kong maglaan ng pera para dito.
Gayunpaman, sa tingin ko ay medyo huli na para sa karamihan ng mga expat na pumupunta upang manirahan sa TH upang magsikap. Karamihan sa atin ay hindi bababa sa 60 at nagkaroon ng kanilang aktibong buhay sa likod natin. Sa ating edad gusto mo pa ring i-enjoy ang saya ng buhay at hindi araw-araw pumasok sa klase. Siyempre pinapayagan iyon para sa mga nakakaramdam na ito ay isang masayang paraan upang gugulin ang kanilang oras. At gaya ng nabanggit na, alam kong marami ang nagsimula ngunit kakaunti kung mayroon man na nagtiyaga. Sa madaling salita, karamihan sa kanila ay lampas na sa edad upang matuto ng ibang tonal na wika. Palagi kong sinasabi na hindi na ito katumbas ng halaga sa aking kaso.
Hi Tino,
Kakalipat ko lang sa Thailand. Ang aking asawa ay palaging nakatira at nagtatrabaho sa Belgium. Noong panahong iyon, sinunod niya ang proseso ng pagsasama, kabilang ang unang antas ng Dutch.
Inaasahan ko na, dahil sa kanyang trabaho sa Belgium, ang kanyang Dutch ay magiging mas mahusay. Sa kasamaang palad, wala siyang ginawang pagsisikap. Noon pa man ay gusto kong tulungan siyang sumulong, ngunit kung wala ang kalooban. Nagsasalita kami ngayon, tulad ng Khun moo sa itaas, isang halo-halong bag ng Dutch at English. Para sa akin hindi ito problema, nagkakaintindihan kami.
Mayroon akong impresyon na ang pag-aaral ng wikang banyaga para sa isang Thai ay hindi lamang magiging napakahirap, ngunit sila ay (paumanhin…) masyadong tamad para dito. Nagamit ng aking asawa ang lahat ng mga taon sa Belgium upang makabisado ang Dutch. I tried really hard to motivate her but to no avail. Siya ay palaging lumipat sa kanyang mahinang Ingles.
Marahil ay magbibigay ka ng isang nakatagong sagot sa iyong tugon kung tatanungin mo ako ng tanong na: "bakit ayaw mong matuto ng wikang Thai?" Well Tino, sa katunayan, ang Thai ay mahirap para sa atin na makabisado gaya ng Ingles para sa isang Thai. Ang aking edad ay isang hadlang para sa akin upang matuto ng isang bagong wika ngayon (wala na akong lakas para dito). Gaya nga ng sabi ko, 3-lingual ako, kaya ginawa ko ang best ko.
And By The Way: You don't have to learn the Thai language to want to have a in-depth conversation with them, alam ko na yan. Kung saan kailangan, ang asawa ko ang perpektong tulong ko sa araw-araw na buhay at sapat na iyon para sa akin. .
At sa totoo lang, minsan nakakamiss ako ng seryosong chat sa sarili kong lenggwahe...dahil sa mga Farang marami ding nagyayabang na walang lalim 😉
Tino, ipaliwanag mo sa akin. Bakit ko dapat pag-aralan ang wika ng isang bansa kung saan hindi ako pinapayagang manirahan nang permanente? Kung saan bawal akong magkaroon ng lupa. Bawal magtrabaho. Kung saan ako ay nadidiskrimina kapag pumunta ako sa isang pambansang parke at kailangang magbayad ng doble dahil lang sa maputi kong kulay ng balat. Saan ako pupunta kung wala akong sapat na pera para mag-renew ng aking visa. Kung saan hindi ako makakaboto. Kung saan hindi ako makapasok sa health insurance fund, kahit na nagbabayad ako ng buwis. Isang bansang hindi ko kailanman matitirahan. Sa madaling salita, higit na hindi ako kasama sa buhay panlipunan?
Ito ay mga makatwirang pagkabigo, mahal na Pedro, at sana ay kung hindi man. Upang bumalik sa iyong huling komento: ito ay tiyak na dahil sa pag-aaral ng wika na palagi kong nararamdaman na ako ay bahagi nga ng lipunan. Volunteer work, kaaya-ayang pag-uusap, katatawanan, at oo, kung minsan ay malalim na pag-uusap tungkol sa lahat ng uri ng kalagayang panlipunan, pulitika, kasaysayan, Budismo at higit pa. Hindi, hindi ka magiging tunay na Thai, na nalalapat din sa maraming Thai. Ang pag-alam sa wika ay ginawang mas kasiya-siya ang aking buhay sa Thailand sa maraming paraan at paraan. Ngunit dapat gawin ng lahat ang gusto nila. Pinaninindigan ko na ang pag-aaral ng wikang Thai ay hindi masyadong mahirap at lubhang kapaki-pakinabang, lalo na para sa mga nakatira doon sa mahabang panahon kasama ang mga kamag-anak.
Ang mga puntong binanggit mo, Peter, tungkol sa hindi pag-aaral ng wikang Thai ay tama. Kung may magbanggit ng mga puntong iyon bilang dahilan para hindi manirahan at magtrabaho sa Thailand, mauunawaan ko iyon. Sa kabila ng mga puntong iyon, upang manirahan at magtrabaho sa Thailand, ngunit gamitin lamang ang mga ito bilang isang dahilan upang hindi matutunan ang wika, sa tingin ko ay medyo mapagkunwari.
Minsan nag-o-order ako ng ice cream sa DQ. Sabi ko tuloy: Auwkoon deep, haa siep bat, crab. Nakangiti silang tumingin sa akin at itinutuwid ako: Siep haa baht, sabi nila. Ipagpatuloy mo pa rin ito.
Maaari ka ring manirahan nang permanente sa Thailand, pagkatapos ay kailangan mong mag-aplay para sa isang permit sa paninirahan (sa halip na ang mga walang hanggang visa na iyon). Para sa permiso sa paninirahan (permanent residency), isang kursong integrasyon sa wika at kulturang Thai ang kailangan at mabigat na bayad. Posible rin ang naturalization sa Thai, na may kinakailangan sa pagsasama at mas mataas na bayad. Pagkatapos ay maaari ka ring bumoto at lahat ng iba pang mga karapatan / obligasyon na kasama ng pagkamamamayan.
Kung ang mga tao sa paligid ng migranteng iyon na may PR/Naturalization ay nakikita rin ito bilang isang ganap na residente ay siyempre ang pangalawang bagay... kung gayon ang pagsasalita ng wika ay tiyak na makakatulong upang magkaroon ng mga kaibigang Thai upang hindi manatiling isang 100% na tagalabas. May nananatiling sapat na mas kaunti o naiiba ang pagkakaayos kumpara sa Netherlands, ngunit itatago ko ang aking isip bago ko makuha ang brigade na "mga dayuhan ay panauhin sa lahat ng oras at dapat panatilihing tikom ang kanilang mga bibig" pagkatapos ko.
Peter mula sa mga editor, DAPAT kang walang gawin!
Kung nakatira ka sa TH o sa ibang lugar, kung natutunan mo ang wika o hindi ay isang personal na bagay. Hindi rin ito nakasalalay sa iyong mga komento: 'posible ang permanenteng pamumuhay', ang pagmamay-ari ng lupa ay posible sa pamamagitan ng mga legal na konstruksyon, kung minsan ay pinapayagan ang pagtatrabaho, at karagdagang mga reklamo o damdamin.
Hindi, natutunan ko ang wika upang makipag-usap.
I think importante yun. Ang aking (ngayon) ex ay nasa Khon Kaen hospital para sa thyroid removal; para sa isang magandang linggo ako ang taong kailangang ayusin ang lahat: mga pamilihan, koreo, pagbabangko, mga kapitbahay at ang diyablo at ang kanyang lumang mani…. Ang pag-aalaga kay lola, pakikipag-usap sa mga doktor, at mga kapitbahay na hindi man lang nagsasalita ng Thai ngunit Isan o Lao….
Pagkatapos ay masaya akong makapagsalita at makapagbasa at magsulat ng Thai.
Halos ganap na sumasang-ayon sa iyo Geert.
Ako ay isang residente dito sa aking isip na may napakalimitadong mga pagpipilian hangga't ang pag-uusapan ay ang long stay visa.[bawat taon]
Ang wika ay hindi bahagi niyan at iyon ay ginagawa ng gobyerno, na napakalayo din sa aking palagay.
Kung mahulog ka sa tabi ng daan kasama ang iba pang mga kinakailangan, maaari mong tiyakin na ang lahat ay nasa ayos, kung hindi, ikaw ay labag sa batas at iyon ay ipinagbabawal sa Thailand at isang dahilan para sa deportasyon.
Kung nagsasalita ka man o hindi ng Thai ay walang kaugnayan.
Guest ako nang pumunta ako dito bilang holiday man.
Ang pag-aaral ng Ingles ay madalas na paksa ng paaralan dito, ngunit ang pagsasalita sa isang makatwirang antas ay kadalasang hindi isang dahilan sa isip ng Thai.
Pagkatapos ng lahat, ang Thailand ay ang sentro ng sibilisadong mundo at ang isang PM na nagsasabi na dapat matuto ng Thai ay hindi rin nakakatulong.
Napakasama ng mga marka ng Thailand sa figure na iyon, English.
Siyempre may mga nuances na gagawin sa isang lungsod o nayon bilang isang dayuhan o kung ikaw ay nanirahan sa ibang bansa bilang isang Thai.
Ang tamang halo ay maaaring ang pagkakaiba sa pagitan ng gabi at araw.
Para sa tunay na pag-aaral ng anuman (at nalalapat din ito sa pag-aaral ng ibang wika) ang pagganyak ang kailangan higit sa lahat. Ang pagganyak na iyon ay maaaring batay sa iba't ibang mga kadahilanan: sa mga intrinsic na kadahilanan (gusto mo lang ito para sa iyong sarili), sa matinding pangangailangan (kung hindi ko ito matutunan, hindi ako makakakuha ng mas mahusay na trabaho) o sa nakikitang pangangailangan (kung hindi ko 't learn English, I will get not a foreign man).
Sa tingin ko, hindi na kailangang matuto ng Thai ang mga dayuhan. Ang iyong visa ay hindi nakasalalay dito at maging ang iyong kaligayahan. Sa Tino, ang pagganyak ay pangunahing likas, ngunit nangangailangan iyon ng tiyaga at kung minsan ay pagkabigo.
Para sa mga dayuhan, samakatuwid, ito ay higit sa lahat tungkol sa pinaghihinalaang pangangailangan, na naiiba sa bawat tao at sa bawat sitwasyon. Nagtrabaho ako sa isang unibersidad sa Thai sa loob ng 15 taon kung saan ang bawat kasamahan at estudyante ay nagsasalita ng Ingles, at ang aking asawa ay nagsasalita din ng napaka-makatwirang Ingles. Kaya hindi ko naramdaman ang pangangailangan dahil maaari rin akong makipag-usap sa aking mga kasamahan at mag-aaral tungkol sa pulitika, halalan, COVID at iba pang mga bagay, dahil din ito ay may mga kahihinatnan para sa aming trabaho. Pakiramdam ko ay bahagi talaga ako ng (bahagi ng) Thai society.
Natutuwa ang aking asawa sa pagtulong sa akin sa iba't ibang ahensya ng gobyerno ng Thai, kung saan parami nang parami ang mga Thai na nagsasalita at nakakaintindi ng makatwirang Ingles. (tulad ng sa Immigration, SSO). At kahit na ang aking bayaw at biyenan ay nakakaintindi ng pangunahing Ingles, ngunit hindi sapat para sa isang tunay na pag-uusap.
Ang nakikitang pangangailangan na mag-udyok sa akin na matuto ng Thai ay samakatuwid ay hindi napakahusay. Gumugugol ako ngayon ng bahagi ng aking oras sa pagreretiro sa pagtuturo ng Thai ng mas mahusay na Ingles at kritikal na pag-iisip. Sa palagay ko (sa katamtamang termino) nakakatulong ako nang higit pa sa paglalaan ng maraming oras sa pag-aaral ng wikang Thai o Isan sa aking sarili.
Noong nakaraang linggo ay nasa veterinary clinic kami kasama ang aming pusa upang mabakunahan siya para sa isang 3rd vaccination. Pumasok ang asawa ko sa loob para isumbong kami at nasa labas ako dahil sa reception may napansin akong malaking aso. Isang dalaga ang lumabas. May sinabi siya sa Thai. Ipinaalam ko sa kanya sa English na hindi ko siya naiintindihan, and damn it: she switched to English effortlessly. Kaya't mayroon ka na.
Oh yes, forgot to mention: Nasa Thailand ako para ubusin ang pension ko. Hindi ako mag-aalala tungkol sa pag-aaral ng wikang Thai o hindi. Hanapin ang mga ito sa Thailand ganap na maayos at mas gusto ang mga ito.
Para sa mga nais pa ring subukang matuto ng wikang Thai, mayroon ding aklat:
Thai Reference Grammer (ISBN 974-8304-96-5) Isang aklat para sa mga intermediate at mas advanced na mga mag-aaral. Ang bawat punto ay inilalarawan ng mga katangiang pangungusap sa parehong Thai na script at romanisadong Thai na may madaling basahin na phonetics at mga simbolo ng tono para sa pinahusay na pagbigkas.
Narito ang isa pang patpat sa manukan:
Ilang Thai fiancee, asawa, fiends, atbp. ang gustong matuto ng Thai sa kanilang kalahati?
Medyo nalilito ako nang makausap ko ang isang Australian (mas madali para sa amin iyon) na nagtanong sa akin kung paano ako natuto ng Thai.
Sinabi niya sa akin na ang kanyang mga pagtatangka at hiling na matuto ng mga salita at pagbigkas ay tinalikuran ng kanyang makabuluhang kalahati: Aayusin ko ang lahat para sa iyo!