Paano ito…. (8)

Ngayon ay 22 taon na ang nakalipas nang nakilala ko ang Thai T. Kami ay nanirahan sa loob ng 10 taon at kasama niya ay mayroon akong isang 20 taong gulang na anak na lalaki na nakatira sa akin sa loob ng 9 na taon na ngayon. With a clean conscience I can say that with her nothing is (pa rin) what it seems. Basahin ang kwento ni Lung Ruud.

In de araw dat ik para de una masigasig in Thailand ay, nagkaroon B en ik niet lamang marami nakita, we syempre nagkaroon ook ang kailangan mga pag-uusap may linya may isa't isa. Ik sinabi Wat sa ibabaw ko, buhay, werk, pamilya, mga kaibigan en dat gawa B din. 

B sinabi sa ibabaw kasintahan S -mamatay in Amsterdam nabuhay-, may asawa ay ng namuhay nang magkasama may isang taga-Nederland mamatay may-akda ay en matanda, orihinal musika pinag-aralan. Kaibigang babae S en kanya kasosyo mayroon ik mamaya pa wel medyo mas madalas makipagkita. Siya naglaro at de kasama matanda musika af, minamahal er buo mga treatise bij en de ladies B en S pumalakpak er in ang Thais op ang. Ik kon niet marami may de musika nagkataon, higit sa lahat dat matinis na sipol ay nasa loob nito Walnut isang bagay. 

Mamaya narinig ik dat S al Langer in Olanda nabuhay. Malamang lang tama na en S nagkaroon dito isang regular subaybayan nagkaroon, Nagiging sanhi ze karapatan kon gumawa op isang pagbabayad. Mamatay natanggap kasintahan S - ayon kay B- dahil si S ay inabuso ng kanyang mga magulang noong kanyang kabataan at ibebenta pa sana sa isang bugaw/trafficker. Masyadong na-trauma si S dito kaya paminsan-minsan tuluyang nabaliw at kailangang pumunta sa isang institusyon saglit. Isang seryoso at nakakatakot kwento! Binigyan nga nito si S ng pagkakataong makabalik mula sa clinic - na may kasamang tangoimga gamot na aalis papuntang Thailand kasama ang kanyang kapareha sa loob ng ilang buwan sa isang pagkakataon. 

Ovang kaibigang si P mula sa restaurant -at ang hindi umiiral na piloto-, ay hindi gaanong sinabi kay B. Well, hayaan mo si B nagawang pagsamantalahan ng “girlfriend” P. Pangunahing nagtrabaho siya sa kusina at mayroon lamang isang kontrata sa pagtatrabaho sa loob ng ilang oras sa isang buwan. Kaya ang "mga karagdagang trabaho" sa masahe, kung saan ang mga awtoridad sa buwis ay mayroon ding "tseke". Alam ko iyon dahil sa paglaon sa aking pagsisikap na "iligtas" si B, nagkaroon din ako ng "karangalan" na mag-file ng kanyang tax return. Ngunit oo, hindi tunay na kaibigan ang kaibigang si P tulad ng nangyari nang maglaon. 

WMinsan ay nagdi-dinner kami sa P's Thai restaurant lahat ay lubos na kapani-paniwala tungkol dito. Kilala ng lahat ng nagtatrabaho doon si B at masarap kaming kumain sa kabila ng mga narinig kong kwento mula sa kusina. hnarinig ang ad. 

Papunta vSinabi rin ni B ang tungkol sa kanyang anak na mahilig sa pangingisda. Tungkol sa kanyang mga nakababatang kapatid na babae, at tungkol sa ang mga bayaw, ang isa sa kanila ay naging mas madaling gamitin sa mga kotse pagkatapos ng kanyang pag-aaral at naayos ang mga ito may ngipin at na-spray. Tungkol sa isa pang bayaw, na inaresto dahil sa pagbebenta ng jaba sa panahon ng kanyang pag-aaral at nasa kilalang bilangguan sa Bang Kwang. Tungkol sa nag-iisang pamangkin noon at mga biyenan ng bunsong kapatid na babae, na ang asawang si Farang ay halos magretiro na. Naunawaan ko na maganda ang kanilang ginawa at umalis sila sa isang malaking bahay gusali kung saan nakatira ang kapatid na babae. 

Iyon ay kung paano ako natutunan ng maraming tungkol sa pamilya at mga mahal sa buhay ni B at nagpunta kami - ang huling araw para sa aking pag-alis - sa daan patungo sa nayon ng mga magulang ni B. Isang magandang kalsada, bahagyang nasa kagubatan, patungo sa Paalam Suthep. Mga 1,5 oras na biyahe, dahil hindi maganda ang kalsada sa lahat ng dako, ngunit ito ay maganda sa paligid at sa mga bundok. Sa isang medyo mas malaking bayan huminto kami para sa pansit na sopas at bumili ng prutas para sa "bahay". Ako ay hindi kapani-paniwalang mausisa tungkol sa nayon at sa mga magulang ni B. 

On the way there I was urged to behave “Thai”, so not too friendly or masyadong pamilyar. Iyon ay "walang kulturang Thai, alam mo ba?". "Oo, nee, I get that, wag kang mag-alala”. We dumaan sa ilang napakaliit na nayon at ang kapaligiran ay naging mas at mas katulad ko lalong tumahimik ang kabukiran at si B. Sa mga nayon na iyon ang mga tao ay nagtatrabaho sa mga palayan o sa ibang mga pananim at ang mga aso ay natutulog sa kanilang mga paa. nagkaroon vpasalitang pahinga. 

Ang nayon kung saan nakatira ang mga magulang ni B ay may isang maliit ngunit magandang templo, isang paaralan sa nayon, isang poste ng doktor, isang nursery, mga matatanda at paminsan-minsang bata. 

Nakarating kami sa mga magulang ni B at sila pala ay may “supermarket”. Ito ay mabait vaste market stall ng kahoy sa ilalim ng asbestos at zinc na bubong na may awning sa harap. Nasa akin ni B Sinabi niya na ang kanyang mga magulang ay may tindahan at ako ay gumawa ng isang ganap na naiibang representasyon nito. Akala ko may maliit silang stall tulad ng nakita ko dati. Sa "shop" na ito ang lahat ay naibenta sa lapad na hindi bababa sa 20 metro. Mula sa sariwang isda na lumangoy sa isang bariles hanggang gulay, prutas, takip, pantalon, pangingisda, tirador, shampoo at detergent nang isang besesig 

gamitin, wiski, serbesa, Soft drink, snoop, cookies, pinatuyong mga piraso ng baboy, langis, sa madaling salita, Sobra om op te tawagan. Er tumayo isang piraso of Wat napaka maingay na refrigerator en in isang Hok lampas wlupa - ibinebenta mula sa mga bariles na may siphon pump - petrolyo at diesel. Nasa tabi nito ang mga bote ng butane gas. Sa itaas ng "petrol station" isang advertisement ng langis kasama ang isang babaeng kulang sa damit, na sumang-ayonig tungkol sa isang motorsiklo ang nakalatag. Nagulat ako, kailangan kong kunan ito ng litrato. 

Akala ko ay nagpapatawa ako at tinanong ko si B kung naging purchasing manager ba siya dito. Galit na tumingin sa akin si B at napagdesisyunan kong huwag nang magbiro pa tungkol doon. Makalipas ang ilang taon, lumabas na may profile page si B, na nagsasabing bumibili siya ng manager sa mga S supermarket. Nandoon siguro iyon sa tindahan ng mga magulang niya sa baryo. 

Lumabas na kami at habang abala ako sa camera, galing sa gilid ang nanay ni B lakad pataas. Hinawi niya ang buhok mula sa kanyang noo, tumingin muli at sinabing T….. Sa pamamagitan ng si passage B ay pumasok sa stall at mainit na binati ng mag-ina ang isa't isa.... Nakalusot ang tatay ni B tinatawag na ina, at least iyon ang naisip ko sa panggagaya, at sumama rin sa pagtakbo at 

niyakap ang kanyang anak na babae. Ito ay isang pagbati na nagpaisip sa akin, kung ano ang pag-ibig, kung ano ang init, habang ipinanganak nila ang kanilang anak na babae sa linggong iyong nakita. Binigyan niya akot isang magandang pakiramdam. 

Hindi ako pinatulan ng tatay ni B bilang isang taong dapat pagtripan. Isang mapagmataas na lalaki na may tuwid na rug en vnagmamakaawa tumingin sa akin. Tumalikod si Itay at pumasok, sinampal ako ni nanay Huminga ako pabalik at sinabing "sawasdee krap en gun sabbay dee may", na nagtapos din sa aking bokabularyo sa Thai. 

Sinenyasan ako ng nanay na maupo at sinabing / vtinawag na-am, kinuha, tumango ako sabi mmm, aroi. Iyon ay parang nakakatawa. Samantala, lumabas na ang upuan -sa kaliwa sa ilalim ng bubong ng supermarket- ay ang pick-up point din para sa dilaw na minibus na pabalik-balik sa pagitan ng nayon, Chiang Mai at kung ano. may mga nayon at nayon sa pagitan. Isa pang kargada ng mga tao ang ibinaba lang, lahat ng uri ng mga bagay at ilan pa sa kahon ng pasahero, sa at sa bubong at sa likod ng bus. Samantalang ako, nakatawag ng maraming atensyon. 

Medyo hindi komportable ang atensyong iyon at inilabas ko ang aking camera at tinanong ang mga tao ng "okay litrato?", pinayagan iyon at sila ay nag-pose sa isang palakaibigang Thai na paraan at lahat ay kanyang bituin sa screen. Lumakad pa ako ng kaunti para kunan ng litrato ang isang maliit na kawan ng kalabaw na papalapit na may kasamang mahinang matandang babae sa harapan at kinunan siya ng litrato at ang tindahan kasama ang lahat ng uri, kulay at paninda nito. 

Naupo ulit ako sa bilog na granito table, na nilagyan ng chessboard at napapaligiran ng mga bangkong bato, at pinunasan ang pawis sa aking noo. Napakainit… Napangiti si Inay paminsan-minsan habang kinakausap niya si B. Hindi ko na nakita si Dad at siya relm ang kanyang anak na babae sa isang punto. Bumalik si B makalipas ang 15 minuto na may pulang mukha at lumuluha ang mga mata. Tinanong ko siya kung ok na ba ang lahat at sabi ni B, walang problema, tuwang-tuwa ang tatay niya dkung bumalik siya, oot siya - wala sa paningin - ay umiyak kaya kailangan din niyang umiyak. Vigat maya-maya ay nakatanggap siya ng maraming (Thai fashion) sa kanyang kulog, dahil pinutol ni Pa ang ginawa ni B sa Thailand. At hindi niya iyon naintindihan ze - ilang buwan matapos siyang pakasalan 

biglang nagpakita sa isang estranghero sa halip na nasa Netherlands kasama ang kanyang asawa. 

Iniligtas ni B ang sarili mula roon sa pamamagitan ng kanyang vato tell her that I was a friend of her husband who was in Thailand for work and that B therefore shown him/ me around for a fee, isn't it ironic? 

Naging abala ito sa shop at si B at nanay B ay abala sa mga customer. Samantala, napunta ako sa Nog Tumingin sa paligid ng kaunti at nakita sa ilalim ng isang silungan, -sa tabi ng petrol pump- isang napaka disenteng sasakyan tumayo. Namumutla siya sa ama ni B at nakaramdam ako ng galit kapag naiisip ko ang tungkol kay B vKaya para sa ganitong uri ng luho - tila sa masahe ay dapat na nagtrabaho. Ang mga iniisip niyan wbumagsak sa background nitong mga nakaraang linggo sa kaalaman na ligtas at ligtas na muli si B ay bumalik sa Thailand at dumating - ngayon muli - medyo mahirap para sa akin. But did I decided opportunistically, it's done and it's over, all's well that ends well, di ba? 

Maya-maya pa ay nahubad na ang pagkain -na naging malamig na ngayon- at si Itay ay dumating upang tumingin sa paligid, sa wakas ay binati ako at kumuha ng pagkain at pagkatapos ay kinain ito ng isang malakas na slur. Pati ibang tao mga pangalan mga pampagana, dat pagpapaputi higit sa lahat Miyembro ng pamilya te kanya, mamatay ook in ang nayon nabuhay en mamatay samantala ay dumating lakad pataas en B mainit-init binati. 

Ang ay er sa wakas Gayunpaman isang uri sanuk. Er ay naging usapan, natatawa, de mga lalaki na bungad ang patlang dumating, lasing er isang whisky (mehkong) Sa lumingon ako ook uit kasama nito te naiinom, niet tapos na dahil sa ik may sasakyan ay. Weller "mga kaibigan" ginawa pinto de bote para inahin te upang magbayad. Para sa de ladies -mamatay dumating panoorin of de lalaki niet te marami ang gusto naiinom– Bumili ako ng matamis at cookies, date ay lamb grace. 

Oras na para bumalik muli. Matagal ang paalam na iyon, ngunit nananatili ako sa mainit na kultura at mapagmahal na mga magulang. Maya-maya ay siya na palat ay talagang mabubuting tao din. Hindi ako makapaghinala na talagang matagal silang nagpaalam at aalis din si B papuntang Netherlands isang araw pagkatapos ng aking paglalakbay pabalik. Alam iyon ng mga magulang, ngunit hindi ko…. 

Medyo naatras si B sa pagbabalik. Nang tanungin ko siya ng direksyon ay nakatanggap ako ng sagot, ngunit kung hindi ay napakatahimik niya. Bumalik sa bayan ang sasakyan ay kailangang ibalikgdinala at ngayon medyo naging masigla na naman ang B. Ang kotse ay kinuha nang hindi na lumakad pa tingnan mo at naibalik ko ang deposito. Sumakay na ang minibus at bumalik sa hotel. Doon sa ilalim ng maligo at para sa huling gabi sa bayan, kumain ng kung ano-ano at magpalipas ng araw kasama si B. ako thanked her for the trip I could have been with her, I really enjoyed it and naisipang bumalik sa Thailand balang araw. 

Sinabi ni B na hindi niya ako maihahatid sa airport kinabukasan dahil nakasakay siya ang kanyang trabaho ay inaasahan at hindi na matutulog sa hotel, ngunit kasama ang kanyang kapatid na babae. Walang problema, may shuttle service ang hotel at naihatid nila ako doon. Bumalik sa hotel sa reception ipaalam sa akin kung anong oras ko gustong umalis at inimpake ni B ang kanyang bag, na naging dalawa na ngayon. Nagpaalam na kami at nagpasalamat ulit ako sa lahat at pumunta na si B. 

Matapos ang isang maayos na paglipad pabalik, nagkaroon ako ng katapusan ng linggo upang makabawi, maglaba, magdala ng mga souvenir sa pamilya kasama ang mga kuwento, mag-grocery at kumuha ng litrato. whal para mai-print ito. Zo Dumating ang Lunes at naghintay muli ng trabaho. 

Pagkaraan ng ilang araw ay nakapag-acclimatize na ako at nasa gitna na ako ng abalang bilis ng bawat araw. ako nagkaroon ng alaala na mananatili sa akin ng mahabang panahon... Kaya lumipas ang ilang linggo. Ako ay abala, may mga aralin sa tennis muli sa mas magandang panahon, ito ay naging Mayo at naisip ang tungkol sa oras hanggang sa oras na may mainit na pakiramdam pabalik sa B at ang holiday. 

Isang araw tumawag si B. How nice to hear from you sabi ko sa kanya and after some talking back and forth vSinabi sa akin ni B ang layunin ng kanyang pagtawag. Kailangan niyang nasa Netherlands, dahil hindi maganda ang kalagayan ng kaibigan niyang si Sen para makita kung ano ang kaya niyang gawin at ibig sabihin para sa kanya. Sus, nakakainis yun kay S, pero gusto ko, kasi was ang intensyon na magkita tayong muli sa pagkakataong iyon. 

Nagkita ulit kami sa park and it was a nice meeting and I had the pictures kinuha na tiningnan namin sa isang bench kasama ang paggunita, pagkatapos ng isang Dinala ko si B sa istasyon, dahil pinuntahan niya ang kaibigang si S, kung saan siyat hindi naging maayos. 

Makalipas ang ilang araw, tumawag ulit si B at sinabing babalik siya sa Thailand in 2 days pupunta. Sa isang kapritso ay niyaya ko siya sa aking bahay at nag-aayos ng makakain pagkakataong iyon. Maganda, maaliwalas at iyon lang. At the end of the day naging ganito intimate na ibinahagi namin ang "oras ng pastol" sa isa't isa. Ang oras na iyon ang magiging buhay ko sa susunod na 21 taon baguhin nang husto.

Upang magpatuloy