Mga Heswita sa Siam: 1687
Para sa aking disertasyon, muli akong nagtatrabaho sa library ng unibersidad ng Amsterdam, nang ang aking mga mata ay nahulog sa isang napaka-nakakaintriga na pamagat ng isang napakatandang libro para sa mga bisita sa Thailand:
VOYAGE DE SIAM DES PERES JESUITES, Envoyés par le Roy […] na may mga astronomical na obserbasyon at pisikal, heograpikal, hydrographic at makasaysayang mga obserbasyon. Amsterdam, 1687.
Siyempre kailangan kong malaman ang sarili ko tungkol dito at kinuha ko ang libro mula sa mga espesyal na koleksyon at ginawang magagamit para sa aking inspeksyon. Siyempre, hindi ka pinapayagang magdala ng ganoong lumang libro pauwi sa iyo, kung hindi lang matukso na gupitin ang mga ukit mula sa aklat, i-frame ang mga ito at ibenta ang mga ito nang paisa-isa sa Oudemanhuispoort!
Ang aklat ay isinulat ng isa sa mga wanderlust na ama, si Guy Tachart, at inilalarawan ang paglalakbay na ginagawa ng kumpanya sa ngalan ng Hari ng Araw mula Brest sa pamamagitan ng Cape of Good Hope at Bantam (Java) hanggang sa kabisera noon ng Siam, na ayon sa sa kanya ay nagtataglay ng pangalan ng Crung Si Aya Tha Ya. Ibinabalik tayo nito sa pamilyar na teritoryo. Sa kabisera na ito kailangan nilang harapin ang Portuges na si Constantin Phaulkon sa hukuman ng Siamese, na nagtrabaho para sa hari noon at may higit o mas kaunting posisyon ng punong ministro, kaya isang napakalakas na tao. Di-nagtagal, napagtanto ng mga ama na hindi sila makakamit ng marami at kontento sa kanilang sarili sa pagpapanatiling abala sa kanilang mga mata at tainga at pag-aaral hangga't maaari tungkol sa mga moral, kaugalian at relihiyosong pananaw ng mga Siamese. Detalyadong iniulat ito ni Guy at nakakaaliw basahin kung ano ang mga obserbasyon nila, lalo na sa larangan ng relihiyon. Narito ang ilang kapansin-pansing anunsyo tungkol dito.
Ayon kay Guy, ang kanilang relihiyon ay nagpapakita ng napakaraming pagkakatulad sa pananampalatayang Katoliko (siyempre ang tanging tunay na pananampalataya para sa kanya at sa kanyang mga kapwa ama) na halos hindi maiiwasan na ang ebanghelyo ay ipinahayag din sa mga Siamese noong unang panahon, ngunit ito ay ay nabago at napinsala sa paglipas ng panahon sa pamamagitan ng kamangmangan at ng kanilang mga pari. Isang magandang halimbawa ng sinaunang Jesuit conversion at incorporation drive!
Ang mga Siamese ay naniniwala sa isang Diyos na isang perpektong nilalang, na binubuo ng katawan at isip, na tumutulong sa mga tao sa pamamagitan ng pagbibigay sa kanila ng batas, pagpapakita sa kanila kung paano mamuhay nang tama, pagtuturo sa kanila ng tunay na relihiyon at pagtuturo sa kanila ng kinakailangang agham. Binanggit din ni Guy na ang mga Siamese ay talagang hindi interesado sa anumang agham at na sila ay nag-uusisa lamang tungkol sa kung ano ang idudulot sa kanila ng hinaharap: sa layuning ito kumunsulta sila sa mga astrologo at nagsasanay ng lahat ng uri ng iba pang anyo ng pamahiin.
Holy Rosary Church sa pampang ng Chao Phraya River sa Bangkok (1887) – (Wild Alaska Ken / Shutterstock.com)
Ang kaligayahan ng kanilang Diyos ay perpekto lamang kapag siya ay namatay nang hindi naipanganak na muli, dahil pagkatapos ay hindi na siya bagay ng kasawian at paghihirap. Ang mga tao ay maaari ding maging Diyos, ngunit pagkatapos lamang ng mahabang panahon, dahil kailangan muna nilang makamit ang perpektong birtud. Malinaw na ngayon na si Guy ay nagsasalita tungkol kay Buddha, ngunit ang kakaiba ay ang pangalang ito ay hindi lumalabas sa buong libro! Isang nakapangingilabot na pagkukulang, o may isang Heswita na panlilinlang sa likod nito?
Ayon kay Guy, ang tawag nila sa kanilang diyos Sommonokhodom, at nagsasabi siya ng ilang kawili-wiling bagay tungkol sa karakter na ito, ngunit malalayo iyon dito. Ipinaliwanag niya kung bakit malamang na hindi makakamit ang Kristiyanismo sa bansang iyon: kinasusuklaman ng mga Siamese ang krus ni Kristo dahil kung si Kristo ay naging matuwid, ang kanyang katarungan at kabutihan ay protektahan siya mula sa kakila-kilabot na parusang ito na kanyang dinanas. galit ng kanyang mga kaaway.
Naniniwala ang mga Siamese na ang langit at lupa ay hindi nilikha ngunit umiral na magpakailanman at walang katapusan. Ang lupa ay patag at parisukat, lumulutang sa karagatan at napapaligiran ng napakalakas at napakataas na pader. Mayroong langit at impiyerno na magsisilbing pansamantalang gantimpala o parusa para sa mga nilalang na nakakuha nito hanggang sa muling magkatawang-tao. Ang kanilang mga pari ay itinuturing na tunay na mga tagatulad ng Diyos, na walang gaanong kinalaman sa mundo. Hindi nila kailanman binati ang isang karaniwang tao, kahit ang hari mismo. Ang mga pangunahing utos para sa mga layko ay:
- pagsamba sa Diyos at sa kanyang Salita, gayundin sa kanyang mga pari at monghe;
- Huwag magnakaw;
- hindi pagsisinungaling at pagdaraya;
- hindi umiinom ng alak;
- hindi pumatay ng mga nabubuhay na nilalang (tao at hayop);
- huwag mangalunya;
- pag-aayuno sa mga pista opisyal;
- hindi gumagana sa mga araw na iyon.
Kung ihahambing mo ang listahang ito sa Sampung Utos, nakakapagtakang hindi mo alam ang utos na parangalan ang iyong ama at ina, na isang napakatibay na prinsipyo sa kultura ng Thai. Maliban doon ay medyo katulad, maliban sa alkohol siyempre. Malinaw din iyan, dahil ang karamihan sa mga utos na iyon ay nagmumula sa katotohanan na ang tao ay isang panlipunang nilalang, isang kawan ng hayop na may kaakibat na moralidad. Hindi mo kailangan ng diyos para gumawa at magreseta niyan.
Ang mas masaya kaysa sa pagtingin lamang sa ibang kultura sa pamamagitan ng sarili mong salamin ay ang pagtingin sa ibang kultura sa pamamagitan ng mga mata ng isang tao mula sa ibang kultura at/o isang ganap na naiibang panahon (na halos pareho lang)!
- Na-repost ang postt -
Salamat sa pagbabahagi ng iyong paghahanap, Piet. Napaka-interesante! Hindi ba't ang teksto ng isang aklat na tulad nito ay na-digitize ng aklatan upang gawin itong mas malawak na magagamit?
Ang aklat ay talagang na-digitize at magagamit nang libre sa https://books.google.be/books?id=vZMOAAAAQAAJ&printsec=frontcover&hl=nl&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false
Isang Dutch na pagsasalin ng aklat ay matatagpuan sa: https://goo.gl/3X7CYJ
Kawili-wiling artikulo! Ilang mga karagdagan.
Si Constantin Phaulkon ay isang Griyego at hindi Portuges. Siya ay pinatay kasama ang kanyang mga tagasunod at ang Siamese crown prince noong Hunyo 1688 habang ang kanyang patron na si Haring Narai ay namamatay. Ang mga paghalili sa trono sa Siam ay madalas na madugong mga gawain.
Ito ang sinabi ni Abbé de Choisy, na bahagi ng isang diplomatikong pagbisita sa Siam noong 1685, tungkol kay Phaulkon (mula sa: Mémoires pour servir à l'histoire de Louis XIV, 1983:150)[
"Isa siya sa mga tao sa mundo na may pinakamatalinong, liberalidad, karilagan, katapangan, at puno ng magagandang proyekto, ngunit marahil ay nais lamang niyang magkaroon ng mga tropang Pranses upang subukang gawing hari ang kanyang sarili pagkatapos ng pagkamatay ng kanyang master, na nakita niyang malapit na. Siya ay mapagmataas, malupit, walang awa, at may labis na ambisyon. Sinuportahan niya ang relihiyong Kristiyano dahil masusuportahan siya nito; ngunit hinding-hindi ko siya pinagkakatiwalaan sa mga bagay kung saan hindi kasama ang kanyang sariling pag-unlad”
Ang Sommonokhodom ay malamang na ang katiwalian ni Sramanan Gautama ('ang Ascetic Gautama'). Ang Buddha ay maraming pangalan. Noong ikalabing pitong siglo, ang salitang 'Buddhism' ay hindi pa nakarating sa Europa. Sa Thai, ang Buddha ay siyempre tinatawag na phráphoéttáchâo.
Ang mga manlalakbay sa Europa noong panahong iyon ay halos lahat ay nag-iisip na ang Buddha ay isang diyos. Bagama't maaari mong isipin ang isang bagay tungkol dito sa isang mababaw na pagsusuri, hindi ito tumututol sa pabor sa mga pananaw, ganap at intelektwal na kakayahan ng mga Heswita na ito. Walang alinlangan na natagpuan ng mga Siamese ang pananampalatayang Kristiyano na pantay na pamahiin kung saan sila ay tama.
Ang 'Jesuit trick' ay isang pejorative term na ginagamit ng kanilang mga kalaban para sa dexterity na kailangang ipakita ng order, na nahulog mula sa biyaya, upang maipahayag ang kanilang nakita bilang isang tapat na katotohanan na hindi naaayon sa (noon) Roman Orthodox tyranny, para lang maiwasan ang mabigat na censorship at repression. Ang terminong ito ay ginagamit din sa artikulo sa blog para sa hindi makatarungang hinala dahil, tulad ng ipinahiwatig na ni Tino Kuis:
Sa 'Buddhism and Science: A Guide for the Perplexed', University of Chicago Press, 2009, may-akda na si Donald S. Lopez Jr. ito ay tulad nito: "Si Padre Tachard ay may sinasabi tungkol sa Buddha, na kanyang tinutukoy bilang Sommonokhodom, ang kanyang pagsasalin ng Thai na pagbigkas ng epithet ng Buddha, Śramaņa Gautama, ang ascetic na si Gautama:" (Ang sumusunod na sipi sa Ingles ay halos tumutugma sa ang online na bersyon ng French-language ng ulat ng Jesuit na tinalakay, na iniugnay ni 'Marc'.)
Ang transliterasyon na 'Gautama' (buong Sanskrit: Siddhārtha Gautama, o Pali: Siddhattha Gotama) ay mas moderno kaysa sa 'khodom', ngunit tiyak na para sa mga hindi nagsasalita ng Ingles ay humahantong ito sa pagbigkas ng personal na pangalang iyon na hindi gaanong katulad ng Thai. Dahil mayroong ilang mga Buddha sa pagtuturo ng Budismo, natural para sa Heswita na banggitin ang pinakatanyag na isa, na niluwalhati bilang isang mala-diyos, sa pamamagitan ng kanyang personal na pangalan at (bilang isang kagandahang-loob o upang makilala siya mula sa posibleng mga pangalan) ang isa sa kanyang mga titulo . Bagama't ang Bagong Tipan ay mayroon lamang 1 Tagapagligtas, ang isang layunin at matapat na Martian na hindi kailanman nakarinig ng katagang "Kristiyanismo" ay hindi ilalarawan ito bilang 'ang Kristo' ngunit simpleng 'Panginoong Jesus'.
Salamat sa karagdagan Tino. Si Constantine Phaulkon ay talagang isang Griyego. Ang kanyang pangalan sa Griyego ay Κωσταντής Γεράκης o Konstantinos Gerakis. Ang ibig sabihin ng Gerakis ay falcon sa Ingles at samakatuwid ay falcon sa Dutch. Hindi ko naintindihan kung bakit isinalin sa English sa Siam ang pangalan niyang Greek.
Paumanhin para sa maling pagsasalin ng Greek na pangalan ni Constantine Phaulkon, dapat itong Κωνσταντῖνος Γεράκης. Siyanga pala, pinagkalooban ni Haring Narai si Constantine Phaulkon ng titulong Chao Phraya Wichayen (เจ้าพระยาวิชาเยนทร์).
ang artikulong ito ay nahulog mula sa langit, upang manatili sa istilo. Abala ako sa pagkolekta ng materyal tungkol sa lugar ng Kristiyanismo sa Nepal. Alam kong marami nang nagawa ang mga Heswita sa lindol noong 2015, ngunit ang ilang mga kilusang Protestante ay masyadong mapilit sa pagpapahayag ng kanilang pananaw. Maranasan mo ito para sa iyong sarili. Malugod na tinatanggap ang lahat ng impormasyon.
Salamat sa pagbabahagi, laging nakakatuwang makakita ng ibang tanawin ng isang bansa. Salamat din kay Tino para sa karagdagang komento.
Ngayong si Phaulkon, ay may asawang may halong dugong Portuges na si Maria Guyomar de Pinha, pagkamatay ng kanyang asawa ay naging alipin siya sa Royal kitchen. Napakalaki ng kanyang impluwensya sa lutuing Thai, dahil halos lahat ng mga tradisyonal na dessert ng Thai ay nagmula sa Portuges at ipinakilala niya.
Hindi ba't natagpuan din ng mga misyonerong ito ang KRK sa Ayutthaya? San Jose?
Para sa mga taong interesado sa kasaysayan ng Siam, maraming muling pag-print ng mga kawili-wiling libro tungkol sa Siam ang nai-publish ng White Lotus, na matatagpuan sa Hua Yai, na madalas ding isinalin sa Ingles.
Ang mga aklat sa pagsasalin na inilathala ng White Lotus ay, bukod sa iba pa, ang aking gawa.
Upang manatili sa mood, ang isa pang kakaibang pananaw ng Kristiyano sa bansa ay makikita sa isa sa mga salin sa Ingles na iyon: Paglalarawan ng Kaharian ng Thai o Siam. Thailand sa ilalim ni Haring Mongkut, ni Monsignor Jean-Baptiste Pallegoix, na inilathala noong 1854. Ito ang pinakamahusay na paglalarawan ng mga asal at kaugalian sa Siam bago ang pagdating ng dakilang modernisasyon sa ilalim ni HM King Chulalongkorn.
Ang F. H. Turpin, Isang Kasaysayan ng Kaharian ng Siam hanggang 1770, na inilathala noong 1771, ay isa pang mahalagang salaysay ng sinaunang kasaysayan—siyempre, sa ating pananaw sa Kanluran.
Si G. F. de Marini at ang kanyang A New and Interesting Description of the Lao Kingdom, isa pang misyonero, ay inilathala noong 1663. Tungkol din ito sa talapoi o mga monghe at sa wika.
Ang isang kumpletong paglalarawan ng Isan ay mula sa Etienne Aymonier, Isan Travels. Northeast Thailand's Economy noong 1883-1884, unang inilathala noong 1895 at 1872 na may dose-dosenang napakadetalyadong mapa at pangalan ng lugar.
Kaakit-akit at espesyal. Maraming pagkakatulad ang Kristiyanismo at Budismo. Taon-taon akong bumibisita sa Thailand mula noong 2003, ang unang sampung taon sa ngalan ng isang foundation. Madalas akong nanatili sa mga nayon sa distrito ng Pai. Nakilala ko ang maraming monghe na nagsasalita ng Ingles at samakatuwid ay nagawa kong tumingin sa likod ng mga eksena ng Thai Buddhism. Tiyak na nakita ng mga Heswita noon na ang mga Budista ay hindi magpapatibay ng anumang iba pang pananampalataya. Ito ay naiiba sa mga tribo sa hilaga ng Thailand. Ang mga tao doon ay animista at ang simbahang Protestante ay lalong aktibo doon. Nais kong manatili sa bahay ang mga simbahang ito at ang kanilang mga mangangaral. Naunawaan ito ng mga Heswita, ngunit ang mga Kristiyano ngayon ay hindi. Ngunit ito ay nananatiling isang magandang kontribusyon, salamat kay Piet.
Sa huling ilang beses na dumaan ako sa Pai (lalawigan ng Chiang Mai), nakita ko ang mga babaeng Muslim na nakasuot ng itim na naka-moped; parang may magandang komunidad sa kanluran lang. Sa Chai Prakan mayroong isang medyo Chinese Shinto temple. Ilang beses na akong bumisita sa isang Chinese temple sa probinsya ng Chiang Rai at mayroon ding mga Catholic Christian churches sa North.
Ang animismo ay malalim na katangian ng buong Thailand (maliban marahil sa mga lalawigang nasa hangganan ng Malaysia na karamihan ay mga Muslim): Para sa maraming Thai, ang Theravada Buddhism ay isang sarsa na mayaman sa katayuan na halos hindi inilalapat sa labas ng wat at paggamot ng mga monghe. Gayundin, halimbawa, ang pag-alog ng mga patpat na hinuhulaan ang hinaharap sa wat, ang mga pagpapala sa bahay ng mga monghe, ang bahay ng espiritu at ang 'lak muang' (poste ng ari ng lunsod) ay animistiko. Tulad ng pag-reclaim ng mga Kristiyano sa mga Christmas tree, isinama ng mga Budista ang animismo, ngunit kadalasan nang hindi sinusubukang isama ito sa mga turong Budista o pahinain ito.
Sa huling ilang beses na dumaan ako sa Pai (lalawigan ng Chiang Mai), nakita ko ang ganap na nakaitim na damit, nakatalukbong na mga babaeng Muslim sa isang moped; parang may magandang komunidad sa kanluran lang. Sa Chai Prakan mayroong isang Chinese Shinto temple. Sa lalawigan ng Chiang Rai, bumisita ako sa isang templo pagkatapos ng mga taon ng pagitan kung saan hindi ako makapagpasiya kung ang pagsasanay sa monghe sa mga mahihirap na batang lalaki na may lahing Chinese ay pangunahing gawaing panlipunan o isang disguised seminary. Matagal bago naitayo ang isang malaking Buddha sa bakuran ng templo, napansin ko ang mga kapansin-pansing swastika (mga umiikot na gulong na sumasagisag sa walang hanggang pagbabago at pag-uulit) sa itaas ng mga pasukan at sa mga bubong. Mayroon ding mga simbahang Katolikong Kristiyano sa Hilaga. Ang maraming animistang 'tribong burol' ay halos hindi dinala ng mga pangunahing relihiyon.
Ang animismo ay malalim na katangian ng buong Thailand (maliban marahil sa mga lalawigang nasa hangganan ng Malaysia na karamihan ay mga Muslim): Para sa maraming Thai, ang Theravada Buddhism ay isang sarsa na mayaman sa katayuan na halos hindi naisasagawa maliban sa suporta para sa 'ano' at paggamot ng mga monghe.. Gayundin, halimbawa, ang pag-alog ng mga patpat na hinuhulaan ang hinaharap sa wat, ang mga pagpapala sa bahay ng mga monghe, ang bahay ng espiritu at ang 'lak muang' (poste ng ari ng lunsod) ay animistiko. Tulad ng pag-reclaim ng mga Kristiyano sa mga Christmas tree, isinama ng mga Budista ang animismo, ngunit kadalasan nang hindi sinusubukang isama ito sa mga turong Budista o pahinain ito.
Nice find talaga at salamat sa pagbabahagi ng content. Habang naghahanap ako ng isa pang libro ay nakita ko rin ang isang ito:
http://www.dcothai.com/product_info.php?cPath=46&products_id=1152
Ito kaya ang pagsasalin ng parehong aklat?
Pagbati Wil
Magandang kwento, mga papuri. Bilang karagdagan: ang utos ng mga Heswita ay tiyak na hindi mahirap, bilang ebidensya ng inilarawan na paglalakbay sa Siam. Noong Middle Ages, ginamit ng Simbahang Katoliko at lalo na ng mga Heswita ang Letters IHS bilang kanilang monogram at makikita mo pa rin ito sa harapan ng mga simbahan, prayer card at altar. Pinili ng nagtatag ng orden ng Heswita, si Ignatius ng Loyola, ang mga titik na IHS bilang kanyang tatak ng selyo. Ang kasalukuyang ginagamit na mga paliwanag para sa mga liham na ito ay Isem Habemus Socium (Mayroon tayong kasamang Jesus). Ito ay isang mayaman, kung hindi man napakayaman, kaayusan at samakatuwid ang mga titik na IHS ay isinalin din bilang Iesuitae Habent Satis (ang mga Heswita ay may sapat) o bilang Iesuitae Hominum Seductorres (ang mga Heswita ay mga manliligaw ng mga tao)
Ang IHS ay isang pinaikling salin sa Latin ng Griyegong ispeling para kay Jesus, ang pangalan lang na iyon nang walang karagdagang abala. Dahil sa declension, nangyayari rin ang IHM (accusative) at IHV (genitive, dative) sa mga text. Ang pagsasalin ng Greek-Latin ay medyo kumplikado dahil dahil sa isang bahagyang 'moderno' na transliterasyon sa kurso ng Middle Ages, ang pinagmulan ng IHS ay hindi na malinaw na nakikilala, kaya't ang lahat ng mga uri ng walang katuturang "paliwanag" ay lumitaw sa gitna ng semi- alam at ignorante, halimbawa 'Iesus Hominum Salvator' (Jesus Redeemer of Man).
Ang Franciscan Bernardinus ng Siena (1380-1444) ay malawak na nagpalaganap ng ispeling na 'IHS'. Ang utos ng Heswita, na itinatag lamang noong 1534, ay pangunahing inspirasyon ng modelong Jesus, kaya ang kanilang pangalan. Ang kanilang co-founder na si Ignatius ng Loyola (1491-1556) ay walang alinlangan na alam ang tunay na pinagmulan ng IHS. Kaya't ang simbolismong iyon ay halata sa kanya at sa kanyang mga tagasunod. Dahil dito, naging tipikal ng mga Heswita ang IHS.
Isinulat ng orden ng Heswita ang 'kahirapan' sa panuntunan nito (ang listahan ng mga tungkulin) at samakatuwid ay isang tinatawag na 'poor order'. Hindi ang mga miyembro, ngunit ang order ay maaaring magkaroon ng ari-arian. Maraming tinatawag na 'rich order' na ang mga miyembro ay maaaring magkaroon ng personal na ari-arian. Gayunpaman, ang lahat ng mga Heswita ay ganap na mga pari, na kung gayon ay nag-aral ng mas mataas kaysa sa mga monghe ng karamihan sa iba pang mga orden. Nangangahulugan ito ng mas masinsinang mga contact sa mas matataas na klase. Dahil ang mga Heswita ay nagbigay din ng masusing edukasyon sa kanilang sariling rehiyon, ang kanilang pinakamahalagang gawain bukod sa gawaing misyonero (at sa mga unang araw sa pag-aalaga sa mga maysakit), maraming mayayamang tao ang nag-aral din sa isang kolehiyong Jesuit. Ang mga 'mas mahusay na lupon' na ito ay regular na nagbibigay sa order ng malaking suporta, kaya hindi nakakagulat na ito ay naging mas mayaman kaysa sa iba pang mahihirap na order. Ngunit ang kasaganaan na may kaugnayan sa bilang ng mga miyembro ay kadalasang mas mataas sa mayayamang orden.
Ito ay naging isang napakakontrobersyal na utos dahil ang isang pangmatagalang pakikibaka sa kapangyarihan ay ipinaglaban sa paligid ng Simbahang Katoliko: Ang Western European Catholic secular rulers laban sa Pope, na maaaring umasa sa mga Heswita. Ang mga masasamang aktor pagkatapos ay sadyang inabuso ang nabanggit na hindi nakikilalang pinagmulan ng IHS upang siraan at kutyain ang utos, tulad ni Joseph Jongen sa itaas. Noong 1773 napilitan ang Papa na bawiin ang kanyang pangunahing suporta, ngunit sa labas ng Kanlurang Europa ay binalewala ang utos ng papa at patuloy na umiral ang kautusan; Pagkatapos ng Rebolusyong Pranses, opisyal itong muling itinatag ng Papa (1814).
Dahil sa asosasyong Jesuit/IHS, ang IHS ay halos hindi ginagamit sa labas ng kanilang kontrol, ngunit ang kasalukuyang Papa, si Francis, ay mayroong IHS sa kanyang coat of arms. Pinaghihinalaan ko na siya ay harking pabalik sa Bernardinus ng Siena.
Pagwawasto: Ang aking huling pangungusap ay batay sa kanyang napiling pangalan ng papa, na inaasahan sa isang Pransiskano. Gayunpaman, sumali siya sa orden ng Heswita noong 1958, na ginawa siyang pinakaunang Heswita na naging papa.
Dear Jef, "Sadyang inabuso ng mga masasamang tagapagsalita ang dati nang hindi nakikilalang pinagmulan ng IHS para siraan at kutyain ang utos tulad ni Joseph Jongen sa itaas" literal mong isinulat iyon. Kahit na ang isang ateista ay hindi nangungutya o nagnanais na saktan ang sinuman, na sa tingin ko ay ginagawa mo.
Ang kasalukuyang Papa ay isang Heswita
Wala akong alam na mas mahusay kaysa sa ang IHS ay isang abbreviation ng In Hoc Signo (sa sign na ito).
Minsan nalaman ko sa paaralan na ang IHS ay talagang kumakatawan sa IeHSus, ngunit para din sa ichthus, isda sa sinaunang Griyego at ang simbolo ni Kristo noong unang mga siglo.
Para sa mga interesado, basahin nyo ang nakasulat sa panunumpa ng mga Heswita bago sila maging miyembro at sumali.
Nasa internet ang panunumpa ng Jesuit. Enjoy reading.