Dalawang Thai na magkaibigan habang buhay

Para kay: Sawadeekrab khun Prawit. Naging maganda ka ulit sa kanya. Isang walang bahid na ASEAN summit na walang anumang paghihirap. Isang kahina-hinalang bag lang sa Hat Yai station pero I think ikaw na mismo ang nag-asikaso niyan. Lagi mong sinusubok ang system, tama ba?

Pra:     Salamat din, khun. Kilala mo ako, nakikita ko. Bukod dito, marami pa ang nangyari. Alam mo: lahat ng hisos na iyon ay ayaw matulog sa hilaga malapit sa Impact, ngunit sa gitna ng Bangkok, sa Mandarin Oriental, Shangri-la o Marriott. Mayroon akong karagdagang 500 TM30 form na na-print at inihatid sa mga hotel na ito dahil hindi ako nagtitiwala sa kanilang sentral na pahayag. Ito ay tungkol sa mga expat, alam mo. Kinailangan ding lagyan ng kulay ng dilaw ang ilang sasakyan ng Mercedes. Ang paghahanap ng mahuhusay na driver na gustong magmaneho sa toll road nang ilang beses sa isang araw ay siyempre walang problema. Mayroon kaming 2000 na mahilig sa 25 laps. At gusto ng ilan na gawin ang trabaho nang libre. Ibang bagay iyon kaysa sa pag-recruit ng mga bagong senador. Humihingi sila ng gintong pera at pagkatapos ay ginagastos ang mahirap na Baht sa ibang bansa.

Sa:      Palagi kong pinaninindigan na ang motibasyon ng mga ordinaryong Thai na magtrabaho para sa bansa ay hindi nagkukulang.

Pra: Nawalan ako ng tulog sa loob ng 5 araw ng ASEAN summit. At my age kailangan ko na talaga ng afternoon nap, kung hindi, hindi ako aabot sa Thai soap sa TV. Sana ay huwag mo akong pansinin kung ako ay idlip at mag-isip ng mas masaya sa mga paparating na sesyon ng parlyamento.

Sa:      Sa ano pagkatapos?

Pra:     Well. Medyo boring ang limang araw na iyon ng ASEAN. Ngunit ang pinakanagustuhan ko ay ang drill ng ilang libong espesyal na pwersa isang araw bago ang kumperensya. Ang lahat ng mga kabataan, magaganda, at seksing mga lalaki na gumagawa ng lahat ng mga panlilinlang na iyon tulad ng pagtalon mula sa isang helicopter (hindi ba dapat bumili tayo ng bago para sa mga taong iyon bago ang isa pang bumagsak?) ay nagpabilis ng tibok ng aking puso. Siguradong hindi ako nakatulog.

Sa:      Mabuti ba iyon sa iyong puso, kaibigan?

Pra:     Well, hindi talaga. Pinayuhan na ako ng cardiologist ko na palitan ng mga babae ang mga lalaking bodyguard ko. Pero hindi ko talaga ma-gets yun sa puso ko. Kahit sa pang-araw-araw na soap opera ay wala akong nakikitang kahit isang Thai na aktres na senswal na umaakit sa akin. Ang aking namatay, mabuti, walang napakabuting kaibigan ay hindi rin nakakita nito. Noong magkasama tayo, nakalimutan natin ang oras. At saka minsan nasobrahan ako. Kaya naman pinayagan akong hiramin lahat ng 25 niyang relo. Lahat sila ay napakagandang relo na palaging gumagana: Rolexes, Patek Philippe (ang sexy na pangalan lang!), Audemars Pigues at isang A. Lange & Sohne. Sa kasamaang palad ay wala na ako at iyon ang isa sa mga dahilan kung bakit minsan hindi ako nagigising.

Sa:      Ngayon mas naiintindihan ko na.

Pra:     Si Suprang-orn lang ang babaeng bumabagabag sa akin. Alam mo, ang babae na kasama kong naglakbay sa Hawaii sa aming misyon ng gobyerno. Siya ang ehemplo ng serbisyong pambabae ng Thai. Maaari siyang magluto at maglingkod sa lahat ng silid ng iyong bahay. At hindi lang mama noodles, at hindi lang vacuum cleaner. Marahil isang kakaibang tanong, ngunit naranasan mo na bang hampasin ang iyong mga anak na babae?

Sa:      Well, matagal na iyon, buddy. Pabor ako sa isang corrective tap sa puwit, nga pala. Ngunit habang umuunlad ako sa aking karera sa hukbo, nagsimula akong mag-isip at kumilos nang mas maagap. Maaaring ako ay isang awtoritaryan na ama sa nakaraan, ngunit hindi na ngayon. Ang kailangan ko lang gawin ay tumingin ngayon at ang aking mga anak ay nakikinig, o tumakbo. Sa aking bahay ay nalalapat pa rin ang motto: good girls in, bad girls out. Binago iyon ni Big Joke. Good guys in, bad guys out. I think hindi yan bagay sayo..hahahaha.

Pra:     Gusto ko pa ring tapikin ang pwetan ko. I have to play naughty for that, but I still manage to do that, even at my age. At naiintindihan naman ako ni Suprang-on.

Sa:      Nagtataka nga ako kung naiintindihan tayo ni General Prem. Nagpadala sa akin ng mensahe ang lalaking nagbabantay sa kanyang bakanteng bahay na araw-araw niyang inaamoy ang sariwang aftershave ni Prem. Ito ay kahit sa TV. Sa bahay niya yata nakatira ang multo ni Prem. Kailangan kong sabihin na hindi ako masyadong masaya tungkol doon. Pananagutan mo pa rin ang panloob na seguridad, hindi ba?

Pra:     Syempre. At ako mismo ang makakatulong sa iyo sa kasong ito. Pupunta ako sa bahay one of these days. Si Prem ay nagkaroon ng parehong pagkatapos ng pag-ahit na natanggap ko sa aking ika-70 kaarawan mula sa aking mabuti, walang napakabuting namatay na kaibigan: Invictus ni Paco Rabane.

Sa:      Gusto kong ipaubaya sa iyo kung paano lutasin ang problema.

Pra:     Salamat. Sigurado ako na sa kabila ng iyong mga kasanayan sa wika at klasikal na pagsasanay sa militar, hindi mo pa rin alam kung ano ang ibig sabihin ng Invictus.

Sa:      Hindi, pero wala akong pakialam.

Pra:     Ang Invictus ay Latin at nangangahulugang hindi magagapi.

Sa:      hahahahah, bagay sa atin yan.