Turismo: mula sa 'pagmamalasakit' hanggang sa 'pagbabahagi' (panayam 3)

Nana Plaza (TK Kurikawa / Shutterstock.com)

Int: Hi Kuhn Pipat. Inimbitahan kita dito sa Landmark's Rendezvous bar sa Sukhumvit Road dahil medyo mas madaling kausap kaysa sa telepono. At marahil ay magkakaroon ka ng ilang oras pagkatapos upang tingnan ang Soi Nana, sa malapit lang para matikman ang makulay na nightlife ng Bangkok.

Pipat:   Tunay na hindi makakasama para sa isang ministro na kilalanin ang incognito sa sektor kung saan siya humahawak ng kapangyarihan. Laging ang mga pormal na pagpupulong, itim na tinted na mga kotse at pinakintab na mga resibo ay hindi lahat. At maging tapat tayo: karaniwang negatibo ang pinag-uusapan ng mga Thai tungkol kay Soi Nana ngunit hindi pa sila nakapunta doon. Iyon din ang mahalaga sa akin. Salamat nang maaga para diyan.

Int:      Huwag mong banggitin. Bilang isang expat natutunan ko na ang mga salitang Thai na 'ingatan' sa loob ng ilang taon.

Pipat:   Ang sarap mong ilabas yan. Sa suporta ng aking pamilya, kami sa ministeryo ay nakabuo ng isang bagong kampanya upang gawin itong mas masaya para sa mga dayuhan sa bansang ito, mga expat at mga turista. Noong una ay nagtaka kami kung ano ang KATANGAHAN para sa mga dayuhan tungkol sa Thailand. Kung babasahin mo ang lahat ng mga blog na iyon ay talagang magkakaroon ka ng impresyon na walang tama sa bansang ito. Gayunpaman libu-libong mga expat ang nakatira dito at mas maraming turista ang dumarating bawat taon. Kaya tama ang ginagawa natin, hindi ba?

Int:      Ibig mong sabihin ang mga Thai ay napakahusay sa 'ingatan'?

Pipat:   Tinamaan ka ng pako sa ulo. Hindi mo maikakaila na alam ng mga empleyado sa mga entertainment venue sa sois tulad nina Nana at Cowboy kung ano ang kailangan ng mga dayuhang lalaki. Hindi nila tinitingnan ang edad, nasyonalidad, kagustuhan sa pulitika (isang pula, orange o dilaw na polo), mga kapansanan at hitsura. Tinitingnan namin (taon-taon o sa mga tawiran sa hangganan) kung may sapat na pera ang mga dayuhan at ang pinakamahalaga ay ibinahagi nila ang kanilang pera sa amin.

Int:      Oo, ang 'pagbabahagi' ay tila ang bagong buzzword.

Pipat:   Tama ka na naman. Kaya ang plano ng aking pamilya, paumanhin sa aking ministeryo, na palitan ng istruktura ang 'pagmamalasakit' ng 'pagbabahagi' sa bagong masiglang patakaran at lapitan ang pagbabahaging ito nang positibo. Sa totoo lang, hindi ito tungkol sa pagpapalit, ngunit tungkol sa pagpapalawak. Actually marami na kaming ibinabahagi sa mga turista.

Int:      Hindi ko masyadong maintindihan ito. Maaari ka bang magbigay ng isang halimbawa nito?

Pipat:   Natural. Ang halimbawa ay talagang malapit lang dito sa Sukhumvit. Ang mga lalaking Thai ay ibinabahagi ang kanilang mga asawa sa mga dayuhan sa loob ng maraming dekada na. Hindi mo akalain na lahat ng babaeng empleyado sa entertainment centers ay walang asawa, kahit pa sabihin nila? Maraming tao ang ibinababa ng kanilang asawa, kasintahan o gig sa alas-5 ng hapon at sinusundo muli ng maayos sa pamamagitan ng moped o kotse sa alas-2 ng gabi. Ni isang salita ng hindi pagsang-ayon ay sinabi na ang babaeng pinag-uusapan ay minsan ay malapit sa isang dayuhan. Malaki ang kabayaran ng pera. At ang pera na iyon ay mapupunta sa ekonomiya ng Thai. Ano sa palagay mo ang buhay ng plastic surgeon sa Yanhee? Hindi lahat ay may pagkakataon na pumunta sa Korea para sa isang kabuuang pagbabago tulad ng aking anak na babae. Ang isang magandang pamumuhunan sa pamamagitan ng paraan, dahil ang kanyang sin sod ay ngayon 5 milyong Baht sa kasalukuyang halaga ng palitan. Sa parehong industriya ng catering, ang mga kababaihan ay hindi natatakot na ibuhos ang alkohol sa madilim na baso o kung hindi man ay pagtakpan ang katotohanan na ang mga inuming nakalalasing ay ibinebenta sa mga araw kung kailan bawal ang alkohol sa Thailand. Dahil hindi na ito naaayon sa kasalukuyang pag-uugali ng mga Thai mismo (na hindi na gaanong Buddhist), pabor ako na alisin natin ang pagbabawal sa alkohol. Maaari bang ibahagi ng mga Thai ang kanilang beer o whisky sa dayuhan, 365 araw sa isang taon. Kahit na sa mga araw ng halalan, dahil ang karagdagang pananaliksik ay nagpapakita na ang mga lasing na Thai ay bumoto tulad ng mga matino. Nag-aalok din ng mga bagong pagkakataon na magkaroon ng mga kandidatong ini-sponsor ni Chang o Leo. Hindi ni Heineken, siyempre, dahil iyan ay mangangahulugan ng panghihimasok ng dayuhan sa halalan ng Thai.

Int:      Sa tingin ko ay talagang matutuwa ang mga dayuhan tungkol doon. Ang alkohol ay tila isa sa mga unang pangangailangan ng buhay ngayon, sa mga Thai at dayuhan.

Pipat:   Sa totoo lang. Pagkatapos ng lingguhang pulong ng gabinete sa Bangkok, nagbebenta din ang mga heneral ng maraming bote ng Mouton Cadet. Ang ilang mga kasamahan ay hindi gusto ang mga pagpupulong sa bansa, lalo na sa Timog, dahil hindi palaging may champagne pagkatapos.

Int:      Naiintindihan ko na ngayon na maaaring may extension ng dati nang pagbabahagi. Mayroon ka rin bang halimbawa ng isang ganap na bagong paraan ng pagbabahagi?

Pipat:   Oo naman. Pagkatapos ng 10 seminar, napagpasyahan namin na ang mga dayuhan, bukod sa mga babaeng Thai, ay mahilig sa Thai food, marijuana at Khao San Road. Kailangan naming gawin iyon, sinabi sa amin ng mga eksperto. Kaya't nagpasya kaming gawing libre ang lahat ng mga kurso sa pagluluto ng Thai para sa mga dayuhan. Upang maging maayos ang lahat, ang mga dayuhang gustong gumamit nito ay kailangang magparehistro nang hindi bababa sa 90 araw nang maaga sa pamamagitan ng isang website sa pamamagitan ng form TFC (Thai Food Class) 90. Ang isang voucher (isang uri ng cooking visa) ay ipapadala sa sa pamamagitan ng email. alin ang dapat ilagay sa kanyang pasaporte. Upang makilahok sa kurso, sapat na ang paggawa, pagpirma at pag-abot ng kopya ng pahinang ito. Titiyakin ng isang espesyal na yunit ng DSI ang tamang pagpapatupad.

Int:      Susubaybayan din ba ng unit na iyon ang pagbabahagi ng marijuana?

Pipat:   Hindi, hindi iyon ang intensyon. Alam mo na nagsusumikap kaming magbigay ng marijuana sa mga medikal na batayan. Malamang na alam mo rin na napakadali – bilang isang dayuhan – bumili, paumanhin, kumuha ng sertipikong medikal para sa mga bagay tulad ng lisensya sa pagmamaneho at permit sa trabaho. Hanggang ngayon, idineklara ng doktor (para sa pinakamababang halaga na humigit-kumulang 100 Baht at maximum na halagang 300 Baht) na ikaw ay ganap na malusog. Magbabago na yan. Papatunayan na ngayon ng doktor na ikaw ay napakasakit hangga't manatili ka sa Thailand na kwalipikado ka para sa marijuana sa mga medikal na batayan. Hindi ito maaaring maging mas simple, sa tingin ko. Kung wala kang oras upang pumunta sa doktor dahil sa isang abalang iskedyul ng paglalakbay, maaari mong - tulad ng mga nakaraang dekada - hilingin sa sinumang tsuper ng taxi na gawin at i-stamp ang form na ito para sa iyo. Nakikipag-usap kami sa 7Eleven chain para sa probisyon. Maaaring ito na ang death knell para sa yaba trade sa ating bansa, kaya hindi lahat ay masaya sa aking plano. Ang mas kaunting mga manloloko ay nangangahulugan ng mas kaunting trabaho para sa ilang mga kasamahan.

Int:      Ako ngayon ay napaka-curious kung ano ang mga plano mo para sa Khao San Road. Sa kamakailang nakaraan, lahat ng uri ng mga plano ay inilunsad, ngunit hindi natanggap nang may labis na kagalakan.

Pipat:   Oo, at iyon ay dahil hindi pinag-iisipan ng mga tao ang mga bagay-bagay, na may paumanhin para sa mga nauna sa akin. Siguro wala silang mabubuting anak na tulad ko.

Int:      Iiwan ko ang komentong iyon sa iyo.

Pipat:   Ang Khao San Road ay bahagi ng isang kultura ng kabataan (marahil ngayon ng mga matatandang kabataan), ng kaguluhan, ng ganap na kalayaan, ng anarkiya, anumang bagay ay posible at lahat ay pinapayagan. Isang uri ng Woodstock ngunit sa Bangkok. Hindi ito maayos na nahawakan ng mga nakaraang pamahalaan. Nais nilang i-regulate, ayusin at ipagbawal ang lahat ng uri ng mga bagay: pagbebenta sa kalye, eksena sa droga, paglalasing sa publiko, pagbebenta ng lahat ng uri ng pekeng dokumento at produkto at iba pa. That was and is fighting the dead end and the only one be benefit from it is the criminals, kung sila ay nanggaling sa Thailand o mula sa ibang bansa; suportado man o hindi ng mga tiwaling Thai. Ang Khao San Road ay isang mahalagang tagpuan kung saan karamihan sa mga kabataang Thai at dayuhan ay nagbahagi ng kanilang pamumuhay at pagkatapos ay kailangan nating bumawi. Sa katunayan, dapat tayong gumawa ng kopya ng Khao San Road sa bawat lungsod ng Thai (nagsisimula sa Phuket, Udonthani, Chiang Mai): isang santuwaryo kung saan posible ang lahat at pinapayagan ang lahat. Medyo isang pader sa paligid nito, hindi tulad ng mga ideya ni Donald Trump. Sa loob ng lugar, hindi kikilos ang pulisya at ang immigration service. Lahat ay kayang gawin ang anumang gusto nila. Pagkatapos ay matutuklasan natin ang tunay na kabutihan ng sangkatauhan at maibabahagi ng mga Thai sa mga dayuhan ang gusto nila. Hindi ko inaasahan ang isang "Walking Dead". Ang 'Take care' ay dapat maging 'take share' sa napakaikling panahon. Pero syempre hindi yung shares ko sa resort sa Cayman Islands. Gusto kong panatilihin ito sa aking sarili. Naiintindihan mo iyon, sana.

Int:      Mga ambisyosong plano, sigurado iyon. Salamat sa panayam na ito. Pupunta ka pa ba sa soi Nana ngayon?

Pipat: Isipin mo, oo. Hindi ko mapigilan ang tukso ngayong malapit na ako. Never nakakita ng ladyboy sa malapitan. Ngayon may pagkakataon ako.

Int:      Magsaya ka. Maaari mo akong tawagan palagi kung mayroon kang bagong plano.