"Farang ting tong mak mak!"
Maganda ang panahon sa Netherlands. Isang dahilan para lumabas at maglibot. Ang aking kasintahan, na ipinagpalit ang Thailand para sa mababang mga bansa sa loob ng tatlong buwan, ay kitang-kitang nag-e-enjoy sa kalikasan sa buong pamumulaklak.
Mas gusto niya ang pagbibisikleta sa kanayunan. She looks with some envy at the many beautiful and safe cycle paths."Sayang naman at wala tayo niyan sa Thailand," she sighed. Ang ating bansa ay lubos na nagustuhan. “Gaano kaberde at kalinis ang Netherlands. Lahat ng magagandang punong iyon”, manghang-mangha siya. Bilang anak ng isang 'Magsasaka', maaari pa nga siyang maging masaya sa dami ng maisan na aming nakakasalubong sa daan. Gayunpaman, mayroong isang maliit na downside sa ating bansa, na mapapansin ng bawat Thai, tulad ng nangyari muli.
Noong Linggo, halos apat na oras kaming nagbibisikleta. Sa pamamagitan ng napakagandang mga nayon tulad ng Empe at Tonden, napunta kami sa Zutphen, isang magandang lungsod ng Hanseatic na may maraming mga lumang tanawin. Nagpahinga kami sa tulay ng tren. Mayroong restaurant na 'Het IJsselpaviljoen' na may tanawin sa ibabaw ng IJssel. Dahil nagkaroon siya ng gana, gusto niya ng isang tasa ng sopas. Chicken sopas sa kasong ito. Nakita ko na ang bangkay na lumulutang sa IJssel at para makasigurado ay dinagdag ko na 'clear soup' iyon.
Pagkatapos ng sampung minuto ay inihain na ang sopas. Isang maliit na tasa na may ilang vermicelli at ilang bakas ng mga gulay. Nagtataka siyang tumingin sa akin. "Nasaan ang manok?" Hinalo ko ang sabaw at may nakita akong 1 pirasong manok, sukat na 2 sentimetro ang haba at kalahating sentimetro ang lapad. "This is it", medyo pagpapaliwanag ko. Sinubukan niyang muli: "Walang binti ng manok sa sopas, mainit na tubig lamang?" "Mmm, well, ito ang tinatawag nating chicken soup", sagot ko at naintindihan ko ang pagtataka niya.
Nang ipagpatuloy namin ang aming pagbibisikleta at muling nasiyahan sa mga parang, baka, tupa at iba pang tanawin ng Dutch, sinabi ko sa kanya kung ano ang dapat kong bayaran para sa tasa ng sopas. “Nagbayad ako ng € 4,75 halos 200 baht para sa sopas…”
Humagalpak siya ng tawa at tumagal iyon. Tumulo ang luha sa kanyang magandang pisngi: “Farang ting tong mak mak!” at umiling siya.
"Kung gusto mong manirahan sa Holland dapat ikaw ay isang milyonaryo" at patuloy niyang tinatamasa ang Netherlands sa lahat ng tag-araw nitong kaluwalhatian.
Well, siyempre, hindi siya lubos na mali...
Isang napakagandang kwento. I can well imagine that she laughed out loud because of the small, poorly filled cup of chicken soup. Ang mga ito ay kahanga-hangang pagkakaiba sa kultura, ngunit nakikita niya ang Netherlands kung ano ito, kaya marami siyang gustong sabihin sa kanyang pagbabalik sa Thailand.
Isa pang kaaya-ayang paglagi.
Jan
Ang ganda ng story at kilala ko ang story. Iniisip din ng aking Thai ang halos lahat ng bagay (maliban sa pagkain, ngunit mayroong isang Toko halos lahat ng dako) kaysa sa Thailand. Kung paano namin pinaghihiwalay ang aming basura (sa Thailand ang lahat sa isang bunton), ang aming sistema ng pangangalagang medikal (hindi perpekto, ngunit patas) na naa-access ng lahat. Sa Thailand, ang mahihirap na Thai ay makakakuha ng murang hospital pass para sa ilang paliguan, ngunit ipinapakita ng pagsasanay na hindi ka nakakakuha ng ilang partikular na paggamot maliban kung magbabayad ka ng dagdag. Upang ang pangangalagang medikal sa Thailand ay kadalasang naa-access lamang ng mas mayayamang Thai at mayayamang farang. Dagdag pa rito, alam din niyang mas patas ang pakikitungo sa mga Thai sa Kanluran kaysa sa mayamang farang sa Thailand na kailangang magbayad ng doble para sa halos lahat at ginagamit bilang cash cow sa pamamagitan ng paggawa ng visa run. Nakakatuwang basahin na ang Thai sa pangkalahatan ay mas positibo tungkol sa Netherlands kaysa sa mga pensiyonado at expat na nakatira sa Thailand. Madalas ko ring marinig ang aking asawa na nagrereklamo tungkol sa ilang mga pang-aabuso sa Thailand, kabilang ang katiwalian, habang ang mga Dutch ay madalas na walang problema tungkol dito. Tila, ang kulay rosas na baso ng maraming mga Dutch na naninirahan sa Thailand ay dapat na mapanatili sa lahat ng mga gastos.
Bibigyan ko ang Netherlands ng isa o tatlong taon at pagkatapos ay magiging kapareho tayo ng sopas ng manok na ito na may social safety net, kasama ang sistema ng pangangalagang pangkalusugan.
Ang unang pagkakataon na dinala ko si Kanok sa Netherlands ay taglamig. Walang niyebe, ngunit nanatiling madilim habang nasa tren kami. Unang tanong; gabi na ba?
Nang magliwanag, nakita niyang walang dahon sa mga puno. Pangalawang tanong; patay lahat ng puno dito.
Gusto niyang makakita ng snow, kaya nag-ayos ako ng weekend sa Winterberg. Maraming snow at nilalamig siya. Pagkatapos ng dalawang araw sa bahay, nagsimulang umulan ng niyebe noong Q8. Pangatlong tanong; Baliw ka ba?, nagmamaneho ka ng 500 milya para makakita ng snow at ngayon ay nasa iyong pintuan na.
Siguradong may kakaibang ideya ang mga Thai tungkol sa atin.
Haha, oo, isang banggaan ng mga kultura ang nangyayari. Kung minsan ay pinag-uusapan natin ang lohika ng Thai, magiging kabaligtaran din ito. farang logic...
Peter, pagkatapos ay maaari niyang abangan ang isang punong manok na sopas ngayong gabi at siyempre ayon sa isang recipe ng Thai.
Hindi ba't nahihiya ka bilang Dutch, busog na pagkain ka sa Thailand, hindi ba nakakapagtaka na hindi na lumalabas ang mga Dutch para maghapunan sa Netherlands, at tama nga sila, operator ng nasabing restaurant. mas mabuting malapit na agad. Hindi makapaniwala sa presyo ng mainit na tubig, na pinalipad din ng manok na nakataas ang mga paa.
Too crazy for words just disgusting, tama ang Thai lady na pinag-uusapan, na natawa siya tungkol doon.
Nakakahiya ka (may-ari ng restaurant) dutch man, masamang advertisement para sa negosyo mo.
Greetings from a sun-drenched Thailand, by the way we are going out for a "nice" dinner tonight, think I'll just order a nice whole Thai chicken.
Hans-ajax.
Dapat mong tingnang mabuti ang listahan ng presyo ng isang Thai restaurant sa Netherlands.
Hindi ito mababa sa isang listahan ng presyo ng isang Dutch restaurant.
Na ang listahan ng presyo ng isang Thai na restawran sa Netherlands ay dapat na iba sa, halimbawa, mga Dutch na restawran, ay isang bagay na ganap na nakatakas sa akin. Ang mga presyong iyon ay nakatutok sa Dutch market at partikular na nalalapat sa pagbili, kung saan maraming produkto at sangkap ang na-import mula sa Thailand at dahil dito, mas mahal ito!
Ang aming restaurant ay nasa mas mataas na market segment, sa antas ng French culinary restaurant. Sa madaling salita, isang restaurant para sa mga gourmets. May dala lamang kaming mga de-kalidad na produkto, kabilang ang Pandan rice, chicken fillet, duck, roasted bacon, pork tenderloin, round steak, small squid, prawns (13/15) at apat na iba't ibang uri ng isda at maraming imported na Thai na gulay. Natatakot talaga ako tuwing namimili kami.
Gayunpaman, ang aming mga setting ng lugar ay punong-puno at gayundin ang aming sopas!
Hans-Ajax.
Hindi ako ang unang sisisihin ang may-ari.
Dito sa Thailand wala kaming ganoong kalaking pasanin sa buwis, isipin mo na lang kung kailangan mong magbayad ng road tax para sa iyong aso dito at poop tax para sa iyong sarili.
Wala ka nang makikitang aso dito.
Ang wikang Dutch ay parang manok na walang tuka na naghihintay ng tandang sa wakas.
Si Rooster Jan at ang kanyang asawa ay hindi pinalad
Tandang Pim hindi sa lahat, kaya na siya ay nagkaroon ng dumura nang maaga.
Alam siguro ng ina na si Theo na siya rin ay kumain sa huling pagkakataon.
Kung naririnig ko ito paminsan-minsan, kahit na sa mga Dutch beach kung minsan kailangan mong magbayad ng 6 na euro para sa 1 bote ng tubig mula sa gripo.
Bago mo matapos ito tumakas ka sa bahay, dumating sila upang abalahin muli ang iyong asawa, ang kulot na hamak na iyon.
Kahit na ang iyong sasakyan ay nakatigil, ito ay nagkakahalaga pa rin kahit na matulog ka habang ito ay nasa harap ng iyong pinto.
Hindi lamang ang may-ari ang kailangang magbayad para sa The Hague caviar.
Para silang mga manok na walang ulo magsalita doon.
Kung hindi sila kumakatok sa silid na iyon, sila ay nakaupo sa isang patpat.
Moderator: Mangyaring huwag masyadong magpaliwanag.
Lubos akong sumasang-ayon sa iyong kaibigan, ang sopas na inilarawan mo ay kahawig ng paglalarawan ng isang murang "sopas" mula sa isang lata na may ilang natirang karne. Syempre hindi yan matatawag na totoong sopas. Bumili ka ng ganoong bagay mula sa isang C brand sa isang supermarket na may badyet at pagkatapos ay makakakuha ka ng maliit na kalidad para sa maliit na pera bilang kapalit.
Hindi pa kami nakakaikot sa pagbibisikleta, natulog ng gabi ng Linggo ng umaga, namimili ng grocery sa toko at sa hapon ay sobrang init (sobrang sikat ng araw at ayaw niyang magpakulay). Ngunit talagang nasiyahan siya sa maliliit na paglalakbay sa nakalipas na anim na buwan (tulad ng isinulat ko sa aking talaarawan: ang mga damo ay nakuhanan ng larawan, atbp.). Lahat ay mahal sa upa, ngunit marami rin ang maganda dito sa mata ng aking kasintahan. Ngunit ang gayong sopas ay siyempre medyo walang katotohanan na umiyak (o tumawa).
Masiyahan sa natitirang bahagi ng iyong pananatili dito sa NL!
Siguro isang stupid question, pero ano ang ibig sabihin ng “Farang ting tong mak mak!”? ?
@Mary Walang mga hangal na tanong, mga hangal na sagot lang. Farang=dayuhan; ting tong=baliw, kakaiba; mak= marami, kaya ang mak mak ang superlatibo ng marami. Gusto kong isalin ito bilang: Baliw ang mga dayuhan.
Dick iyon ay isang mahusay na libreng pagsasalin. Upang maging mas tumpak para sa mga interesado:
– Farang (ฝรั่ง) = Tao na hindi Asyano, mga dayuhang puti. Kaya mga Kanluranin.
– Khon/chao tang chaat (คน/ชาว ต่างชาติ) = dayuhan. Literal: Khon = tao, Chao = tao/tao. Tang = iba, Chaat = lupa.
– Khon tang dao (คนต่างด้าว) = Dayuhan. Sa literal: dao = lupa
– Khon/chao tang prathet (ต่างประเทศ)= mula sa labas, dayuhan(er). Literal: prathet = lupa.
– Baksida (บักสีดา) = Isan dialect para sa dayuhan.
May isang blog tungkol dito kanina:
https://www.thailandblog.nl/taal/farang-geen-guave/
Sa madaling salita, ang farang ay tila malamang na nanggaling sa salitang Persian na "Farangi", na ginamit para sa mga Europeo. Maaari itong maiugnay sa mga Germanic Frank, kung saan nakaugnay ang pangalan ng France.
Sana hindi ako naligaw ng masyadong malayo sa topic.
Speaking of tingtong at tagal (Thai: peng). Nasa town lang kami, usually we park with friends or sa labas lang ng center. This time it was inconvenient, according to my girlfriend no problem, until she saw what you was lost in parking costs.. We sometimes find that expensive, by Thai standards, halos golden ducats ang mga makinang iyon! Kaya sa susunod ay iwasan na naman natin ang mga parking garage at payment machine kung maaari.
Ang pinakamasamang bahagi ay na mayroong higit at higit na katotohanan sa huling bahagi.
Kung gusto mo pa ring magsaya dito, kakailanganin mo ng magandang sentimos o malaking suweldo.
Dear Fred Schoolderman, ang pahayag ay tungkol sa isang matubig na sopas ng manok na may eksaktong 1 piraso ng manok. Kapag dumarating ang mga tao upang kumain sa iyong restaurant, naiintindihan ko na may nakalakip na card, kung kinakailangan. mga imported na sangkap, hindi banggitin ang VAT na kasama sa presyo (ngayon ay 21% din, kung tama ang pagkakaalam ko), at ang mga tao mismo ang pipili na iyon. Sa sandaling muli na iskandalo, upang maghatid ng isang tasa ng sopas ng manok na walang laman para sa presyo na 4,75 euro, sa aking mapagpakumbabang opinyon hindi mo kailangang mag-import ng manok, kahit na sa Netherlands, at hindi rin gumawa ng ilang vermicelli at ilang kintsay at isang sanga ng perehil marinig.
Magiliw na pagbati mula sa Thailand.
Dear Hans-ajax, hindi ako tumutugon sa matubig na sabaw ng manok, ngunit sa komento ni Ruud. Ang pagkain ay nahuhulog sa ilalim ng mababang rate, kaya 6%.
Moderator: bawal ang pakikipag-chat.