Pagsulong ng turismo: isang panayam (bahagi 2)

Int: Sawadee crab, Kuhn Pipat. Bakit ka tumatawag? May appointment kami sa katapusan ng Nobyembre, o mali ba ako?

Pip: Hindi, tama ka, ngunit ang mga pag-unlad sa patakaran sa turismo ay napakabilis sa mga nakaraang araw. Ang gobyerno, ibig sabihin, kami ni Kuhn Too, ay gustong makapuntos sa maikling panahon.

Int: Oo, isang tanong: paano ito gumagana sa mga pulong ng gabinete? Ang buong gabinete ba ay palaging at sama-samang nagpapasya?

Piper: Hahaha. Hindi. Hindi iyon kung paano ito gumagana. Ang Punong Ministro ang namamahala. Ilang dekada na rin iyon. Ang mga ministro ay may sariling tindahan (pabiro naming tinatawag na papa at mama shop dahil sa cronyism), pinapayagan silang gumawa ng magagandang plano, ngunit mahalagang ilagay ang mga panukala sa MP para sa linggo. Kung hindi, maaari mo itong iling. Noong panahon nina Yingluck at Somchai, medyo iba ito dahil wala silang madudurog sa gatas. Tapos lahat ng proposal napunta sa Dubai. Ngunit ang mga desisyon ay ginawa ng pamilya, gaya ng nararapat.

Int: Well, para sa araw na may mga bagong panukala na sasabihin ko.

Pipe: Okay. Ang pangunahing layunin ng mga panukala ay ang mga dayuhang turista sa partikular ay gumastos ng higit pa sa bansang ito. At alam mo: ang mas maraming pera ay nangangahulugan ng mas maraming aktibidad sa ekonomiya at mas maraming trabaho.

Int: Oo, naiintindihan ko iyon.

Pip: Ang mga dayuhang turista ay makakakuha ng pasaporte ng Amazing Thailand Grand Sale. Sa mga mega shopping mall, binibigyan ka nito ng mga diskwento na hanggang 2020% hanggang Enero 70. Hindi ba ito kahanga-hanga?

Int: Sandali. Hanggang 70% off, sabi mo? Ngunit kung ang mga customer ay nakakuha ng 70% na diskwento, sila ay gumastos ng mas kaunti, hindi higit pa, tama ba?

Piper: Nagkakamali ka. Kung nakakuha sila ng maraming diskwento, bumili sila ng higit pa sa parehong mga bagay at iba pang mga bagay tulad ng mga souvenir. So on balance mas malaki ang ginagastos nila. Yan ang sinasabi ng dalawang pamangkin na katatapos lang ng BBA sa Economics.

Int: Gawin mo ang matematika sa akin. Bumili ang isang turista ng 1000 Baht at may 70% na diskwento ay nagbabayad na siya ngayon ng 300 Baht. Kung gumastos siya ngayon ng pareho (hindi kahit na tulad ng gusto mo) tulad ng dati, 1000 Baht, kailangan na niyang gumastos ng humigit-kumulang 3500 Baht kasama ang 70% na diskwento. Sa tingin mo ba ginagawa iyon ng turista?

Pip: Ngayon ikaw ay kumikilos nang napaka-negatibo. Hindi ko alam kung tama ang kalkulasyon mo, pero ipapagawa ko sa anak ko ang pagkalkula. Ngayon lang siya natuto ng percentage sa high school. At pagkatapos ay babalikan ko ito.

Int: Siguro maaari mong tanungin ang iyong mga super-intelligent na pamangkin kung maaari nilang kalkulahin kung magkano ang kikitain ng mga shopping mall kung mamigay sila ng 70% ng presyo ng pagbebenta. O tungkol lamang sa mga produktong may mababang kalidad o luma na kahit ang mga Intsik ay ayaw bumili ng mga ito? Kung hindi, ang iyong panukala ay magpapaunlad ng turismo ngunit masisira ang tingi. Ang mas maraming paggasta ay nangangahulugan ng mga tanggalan at pagsasara ng tindahan.

Pip: oo, oo, oo... gagawin ko.

Int: Mayroon ka bang mas kawili-wiling mga mungkahi?

Pip: Ilan pa, oo. Ang isa ay nasa ilalim ng pag-aaral. Pinapalawig ng panukalang ito ang mga oras ng pagbubukas ng industriya ng catering sa mga sikat na lugar ng libangan gaya ng Sukhumvit at Khao San Road mula 2 a.m. hanggang 4 a.m. Hindi namin gagawin iyon para sa mga entertainment area ng Thai elite youth gaya ng Ekkamai at Thong-Lor. Kailangan lang nilang magmaneho pauwi ng mabilis sakay ng kanilang sports car sa alas-2 at sana ay hindi lasing. Sa tingin namin ay hahantong iyon sa isang makabuluhang pagtaas sa paggasta. Ngayon ang turista ay kailangang bumalik sa kanyang hotel sa 2 a.m. at ang natitira na lang ay ang minibar sa kanyang silid sa hotel.

Int: Sa tingin ko dapat mong ipadala ang iyong anak na babae o anak na lalaki sa nightlife ng Bangkok upang makita kung ano ang mangyayari sa 2am. O marahil maaari mong tingnan ang iyong sarili, mag-isa, incognito.

Pip: Sa tingin ko ang huli ay isang kapana-panabik na ideya, ngunit sa tingin ko ang aking asawa ay hindi masyadong masaya tungkol dito. Karaniwan isang beses sa isang buwan dumiretso ako pagkatapos ng trabaho sa Pegasus, isang club ng mga ginoo, kasama ang ilang mga kasamahan, ngunit palagi naming hinahayaan ang aming mga sarili na pauwiin nang mga alas-11. Ngunit mayroon akong tanong para sa iyo: ano ang mangyayari sa gabi pagkatapos ng 2 am sa lungsod sa iyong opinyon?

Int: Sa tingin ko tatlong bagay ang mangyayari. Isang minorya, na nasa itaas na ng tubig ng tsaa, ang pumunta sa kanilang hotel; ang isa pang bahagi ay napupunta sa tinatawag na closed dance halls kung saan nagpapatuloy lang ang party, inuman at paglalandian sa likod ng mga saradong pinto. At ang isa pang bahagi ay umiinom ng huling beer nito kasama ang huling pananakop ng babae sa kalye sa maraming mga mobile bar na gumagawa ng magandang negosyo mula alas-2.

Pip: Ngunit hindi ba kumikilos ang pulisya laban sa mga mobile bar na ito?

Int: Hindi talaga; umiinom pa nga sila ng (libre) na serbesa, kumuha ng tip mula sa mga turista o ang kanilang monthly tea money.

Pip: Sinong kumanta ulit ng: “kung pera ang pag-uusapan, pagdating sa babae, pagdating sa lahat ng mahal mo, sino ang mapagkakatiwalaan mo?” Isang pop group mula sa iyong sariling bansa, hindi ba?

Int: Talaga. Ang kantang iyon ay mula kay Het Goede Doel. Ipapadala ko sa iyo ang link. https://www.youtube.com/watch?v=v4dTYpn5LHw

Piper: Salamat. Magandang pangalan para sa isang pop group nga pala. Tutugtog ako sa Konseho ng mga Ministro sa susunod na pagpupulong. Marahil ito ay magbibigay sa isa sa aking mga kasamahan ng ideya na matuto ng Dutch. Ang Ingles ay napakahirap para sa maraming tao, ayon sa datos ng pananaliksik. Makikipag-ugnayan ako.