Добродошли на Тһаиландблог.нл
Са 275.000 посета месечно, Тһаиландблог је највећа заједница Тајланда у Һоландији и Белгији.
Пријавите се за наш бесплатни е-маил билтен и будите информисани!
Невслеттер
Подешавање језика
Оцените тајландски бахт
Спонзор
Најновији коментари
- Бербод: Лепа прича Живахна и по много чему препознатљива. Последњих година пијем кафу са Боловенске висоравни на југу
- Јос Вербругге: Поштовани КеесП, Да ли би било могуће дати детаље о канцеларији за визе у Чијанг Мају? Хвала унапред
- Рудолф: Удаљеност од Кхон Каена до Удон Тханија је 113 км. За то вам не треба ХСЛ или авион. То можете учинити са једним
- Крис: То је питање дугорочног размишљања: - цене бензина ће несумњиво наставити да расту у наредних 20 до
- Атлас ван Пуффелен: Исан је као лепа млада жена, Клузо, Ено је, певала је сличан увид. Фантастично ходати поред њега, м
- Крис: Богата елита? И ако та карта за воз кошта исто или мање од авионске карте (због свих додатних еколошких такси).
- Ериц Куиперс: Имиграција и царина морају негде да уђу и изађу касније, тако да очекујем Нонгкаја и Таналенга на местима заустављања. Постоји
- Фреди: Тада ће, нажалост, продавци којима је путовање возом тако забавно бити готово.
- Роб В.: Зато сам заправо желео само да задржим Кхон Каен на свом отирачу, под условом да воз пређе најмање 300 км да би стао.
- РицһардЈ: Извини, Ерик. Не можете одбацити критички став према оваквим врстама мега пројеката са свеобухватним као што је „постављање...
- Рудолф: Најсиромашнији заиста врло споро излазе из долине – барем у селу у коме ја живим. А новац обично долази од
- Машина за хобловање: И на Тајланду ће на крају ступити у игру силе које ће рећи 'узми воз уместо авиона'. Тако оо
- Роб В.: Да ли ће Лиевен, као сноб за кафу и уз повод за презиме, доћи у искушење на шољицу кафе са зрнима која су прва пржена?
- Јоһнни БГ: Најлакши начин је, наравно, само пуцати, али онда ћете добити целу заједницу свуда по вама иу временима друштвених м
- Буди кувар: Здраво Хенк, налази се на плажи Јомтиен. Само треба да тражите хотел Двалее. Одатле на десно око сто. Требао би
Спонзор
Поново Бангкок
Мени
евиденција
Теме
- позадина
- Ацтивитеитен
- Адверториал
- дневни ред
- Пореско питање
- Белгијско питање
- Знаменитости
- Бизар
- будизам
- Преглед књиге
- Колона
- Цоронацрисис
- култура
- Дневник
- Упознавање
- Недеља од
- Запис
- Ронити
- Привреда
- Један дан у животу…..
- острва
- Етен ен Дринкен
- Догађаји и фестивали
- Фестивал балона
- Бо Санг Кишобран фестивал
- Буфало трке
- Фестивал цвећа у Чијанг Мају
- кинеска Нова година
- Фулл Моон Парти
- Божић
- Фестивал лотоса – Руб Буа
- Лои Кратхонг
- Нага Фиребалл Фестивал
- Прослава Нове године
- Пхи та кхон
- Вегетаријански фестивал у Пхукету
- Фестивал ракета – Бун Банг Фаи
- Сонгкран - Тајландска Нова година
- Фестивал ватромета у Патаји
- Исељеници и пензионери
- АОВ
- ауто осигурање
- Банкарство
- Порез у Һоландији
- Тајландски порез
- Белгијска амбасада
- белгијске пореске власти
- Доказ живота
- ДигиД
- Емиграте
- За изнајмљивање куће
- Купити кућу
- Ин мемориам
- Биланс успеха
- Кинг
- Трошкови живота
- Һоландска амбасада
- Һоландска влада
- Һоландско удружење
- Вести
- Упокојења
- Пасош
- Пенсион
- Возачка дозвола
- Дистрибуције
- Избори
- Осигурање уопште
- виза
- Веркен
- Һопитал
- Здравствено осигурање
- Флора и фауна
- Фотографија недеље
- гадгетс
- Новац и финансије
- Историја
- Здравље
- Добротворне организације
- Хотели
- Гледајући куће
- Исаан
- кан Петар
- Кох Моок
- Краљ Бумибол
- Живи на Тајланду
- Реадер Субмиссион
- Позив читаоца
- Савети за читаоце
- Питање читаоца
- Друштво
- маркетплаце
- Медицински туризам
- Миље
- Ноћни зивот
- Вести из Һоландије и Белгије
- Вести са Тајланда
- Предузетници и компаније
- Ондервијс
- Истраживање
- Откријте Тајланд
- мишљења
- Изванредно
- Да позовем на акцију
- Поплаве 2011
- Поплаве 2012
- Поплаве 2013
- Поплаве 2014
- Һибернате
- Политика
- Анкета
- Путничке приче
- Путовати
- Односи
- шопинг
- друштвени медији
- Спа & веллнесс
- SPORT
- Стеден
- Изјава недеље
- Плаже
- Лангуаге
- За продају
- ТЕВ процедура
- Тајланд уопште
- Тајланд са децом
- тһаи типс
- Тајландски масажа
- Туризам
- Излазим
- Валута - тајландски бат
- Од уредника
- Имовина
- Саобраћај и транспорт
- Виса за кратак боравак
- Виза за дужи боравак
- Питање за визу
- Авионске карте
- Питање недеље
- Време и клима
Спонзор
Преводи одрицања одговорности
Тһаиландблог користи машинске преводе на више језика. Коришћење преведениһ информација је на сопствени ризик. Не сносимо одговорност за грешке у преводима.
Прочитајте наш комплетан овде одрицање.
Роиалти
© Цопиригһт Тһаиландблог 2024. Сва права задржана. Осим ако није другачије наведено, сва права на информације (текст, слику, звук, видео, итд.) које пронађете на овом сајту имају Тһаиландблог.нл и његови аутори (блогери).
Потпуно или делимично преузимање, постављање на друге сајтове, репродукција на било који други начин и/или комерцијална употреба овиһ информација није дозвољена, осим ако је изричито писмено одобрење од стране Тһаиландблог-а.
Повезивање и упућивање на странице на овој веб страници је дозвољено.
Početna » Питање читаоца » Питање читаоца: Пијете због досаде и носталгије?
Питање читаоца: Пијете због досаде и носталгије?
Драги читаоци,
Читао сам да су у прошлости пензионери у тропским земљама почели да пију због досаде и носталгије. Да ли је то још увек случај?
Искрено,
Jo
Jo, vertel eens over je eigen drankgebruik. Mensen in de tropen zich vervelen? Hoezo? Hooguit nu een beetje vanwege corona.
Overigens, waarom wil je eigenlijk weten of pensionado’s in tropische landen
1. zich vervelen en
2. aan de drank raken.
Ik denk dat je weinig spontane informatie krijgt op je vraag. En dat is ook niet zo gek.
Volgens mij is dat inderdaad nog steeds zo. Maar de mogelijkheid bestaat dat het niet voor elke pensionado van toepassing is…..
Nee, dat was alleen vroeger zo.
Vervelen doet een pensionado zich absoluut niet. Naast zijn partner is er altijd nog Immigration.
Gelet op wat er allemaal in Nederland aan de hand is, heeft niemand heimwee.
En vervolgens is de drank hier net zo duur als in Nederland, als die al te verkrijgen is.
Ik zit mij voor het vensterglas
onnoemelijk te vervelen
ik wou dat ik twee hondjes was
dan kon ik samen spelen.
Daar neem ik er nog eentje op.
https://jandirksnel.wordpress.com/2013/07/23/twee-hondjes-over-een-rijmpje-van-michel-van-der-plas/
Je vergat er bij te vertellen, dat dit een rijmpje was van Michel van der Plas uit 1954
Ivo de Wijs heeft hier een eigen versie van gemaakt:
Onaf (vrij naar Michel van der Plas)
Ik zit wat voor het vensterglas
Te klooien in de keuken
Ik wou dat ik twee hondjes was
Ben jarenlang o.a. bar eigenaar geweest in China. Nu dat ik in Pattaya area woon, nog maar ± 2 glaasjes goede wijn per maand. Voor de rest alleen water en thee, koffie zonder suiker. En vervelen heb ik me nog nooit gedaan.
Maar als ik zo rondloop, zie ik wel heel veel pensionado’s die zich klaarblijkelijk erg vervelen en al vanaf s’morgens 9 uur onderuitgezakt aan het bier zitten met een blik op oneindig.
Even de naam van de dichter eronder.
Is wel zo netjes.
Michel van der Plas is de dichter, die het opdroeg aan Godfried Bomans.
Maar Ivo de Wijs heeft er ‘n eigentijdse/Thaise draai aan gegeven, hahaa
Diegene die zich wel verveeld,onafhankelijk of hij dit met of zonder drank probeert op te lossen, zal hier zeker niet in de rij staan om hier zijn verhaal te vertellen.
Hier lees je hoofdzakelijk verhalen van mensen,die zo tevreden zijn met hun nieuwe omgeving, dat ze voor geen geld terug willen naar het verschrikkelijke thuisland,waar volgens hun zowiezo niets meer deugde.
Alles is opeens zoveel beter,zodat je je toch gaat afvragen,wat deze mensen horen,lezen,zien of misschien toch wel drinken, om tot een dergelijke onrealistische mening te komen.
Ik heb het bij deze laatstgenoemden hoofdzakelijk over diegenen,die ergens op het land in een dorpje wonen,waar naast hun zelf nog anderhalve man en een paardekop woont.
Een dorpje waar zich sinds generaties,iedere dag de zelfde tafereeltjes afspelen,waarvan ze hun oude omgeving in het thuisland nog steeds proberen wijs te maken,dat dit het leven is wat ze gezocht hebben.
De meesten hebben zelf niets gezocht,omdat ze braaf hun vrouwtje gevolgd zijn,die hier toevallig geboren is en reeds een stukje grond,of een huisje had.
Smaken verschillen,maar als ik haast ieder jaar 4 maanden overwinter in het geboortedorp van mijn vrouw,dan doe ik dit grotendeels voor haar en haar familie.
Ik zelf zou ook in Thailand,vele andere plaatsen voortrekken om hier mijn hardverdiende levensavond te genieten,en nooit zo verliefd kunnen worden om uitgerekent op zo’n dorp permanent te gaan wonen.
Hoewel ik zeker ben dat ze er zijn,betwijfel ik of we ooit veel eerlijke verhalen zullen horen van mensen,die zich het dorpse leven op het land ook anders hadden voorgesteld.
Op den duur zou het voormij een soort proef liggen op een begraafplaats zijn,waarbij alleen de sarg om lucht te halen,nog op een kier open zou blijven staan.
Omdat ik het nooit zover wil laten komen,zou mij onder deze omstandigheden, hoogstens een regelmatige slok een realiteits verlies kunnen bezorgen.555
Waarbij ik natuurlijk diegene die het oprecht geniet,alle geluk op deze wereld gun het verder te genieten.
Beste John, mensen die “slechts” vier maanden per jaar naar Thailand gaan doen er waarschijnlijk inderdaad beter aan om naar een plek te gaan waar veel farangs komen, vooral als je wat ouder bent en snel aanpassen daardoor moeilijker wordt. Maar als je permanent voor Thailand kiest hoeft een dorpje geen slechte keus te zijn. Dan krijg je namelijk de kans om in je eigen tempo wat op te bouwen en je thuis te voelen in Thailand. Maar ik geef direct toe dat niet iedereen op het Thaise platteland zal kunnen aarden. Ik heb het ook nog nooit iemand aanbevolen.
Beste Hans,Het heeft bij mij persoonlijk niets te maken met het feit dat ik alleen 4 maanden per jaar naar Thailand kom.
Ook spreek ik na al die jaren,en scholing van mijn vrouw genoeg Thai dat ik met deThaise buren en andere bekenden een gesprek voeren kan, zodat ik die 4 maanden best zonder Farang uitkomen kan.
Alleen merk je in deze gesprekken,dat erg veel Thai op het dorp een erg lage Interessen spiegel hebben,zodat je qua Interessen of kennis van een bepaald onderwerp meteen aan hun grenzen stoot.
Zonder dat ik mij meer of beter voel,waardeer ik hun vriendelijke gemoed en gastvrijheid,maar stel toch iedere keer opnieuw vast,dat het Thaise onderwijs voor erg veel van mijn Thaise leeftijdgenoten,zij het met schuld van regering, onderwijssysteem en financiële mogelijkheden, vaak uiterst beperkt mogelijk was.
Een dorpfeestje wat zich zo af en toe voordoet,is hoogstens gezellig zolang het overmatige gebruik van drank,wat meestal reeds voorgeprogrameerd is, niet de overhand krijgt.
Vaak is deze alcoholische overhand reeds snel bereikt,zodat het alleen nog maar zuipen en schreeuwen en gejoel gaat worden.
Deze toestand die voor vele normale Farang niets meer met ,,sanoek” te doen heeft,is voormij meestal het tijdpunt van afscheid nemen,en snel huiswaarts gaan.
Verder zijn wij met het overwinteren aangewezen op bepaalde maanden,die je vanwegen de erg slechte en ongezonde luchtkwaliteit haast dwingen om thuis te blijven,of hoogstens met een mondmaskertje door het leven te gaan.
Allemaal dingen die ik in andere delen van Thailand en deze wereld, anders beter en gezonder genieten kan,en mij altijd zouden tegenhouden,om mij uitgerekent in zo’n dorp waar mijn vrouw toevallig geboren is, perminent te vestigen.
Beste John, je hebt natuurlijk wel een punt. Het dorpje waar de vrouw van een farang voor kiest kan voor die farang onaantrekkelijk zijn zoals bijvoorbeeld de luchtverontreiniging die je noemt. Het dorpje waar mijn vrouw voor gekozen heeft – niet haar geboortedorp trouwens – had mijn instemming en heeft geen duidelijke negatieve bijzonderheden. In tegendeel, door de nabijheid van universiteiten en onderzoeksinstellingen zijn er relatief veel Thai die Engels spreken en gaan ook relatief veel boerendochters en ook wel wat boerenzonen doorleren. Ook de armoede is niet extreem. Dat heeft allemaal zijn aantrekkelijke aspecten en bovendien blijven de mensen hier erg vriendelijk.
Mensen die verslaafd zijn aan alcoholische drank of dit uit beroep of gewoonte doen, drinken overal en daar is Thailand of verveling niet de basis van. Dat is een stofje in je hersenen die zegt dat het zo lekker is, terwijl het lichaam aangeeft dat het ongezond is. Een leven lang pillen slikken is voor velen onder anderen het resultaat. Ik heb meerdere mensen in mijn directe omgeving zien overlijden vanwege de extra toename/inname van alcoholische drank bij langdurig verblijf in Thailand.
Mogelijk dat dit ook in Nederland had plaatsgevonden en dat pensionering niet altijd een positieve verandering is voor diegene die dit betreft. Ik heb deze mensen niet naar hun reden gevraagd, want dat wordt niet gewaardeerd. Dat maken ze zelf wel uit en dan is dit het gevolg. Het zij zo.
het komt nog steeds voor. Even buiten Pattaya is zelfs een dodenberg, waar regelmatig een farang de dood in springt. Verder heb ik een paar farang gekend die er een eind aan gemaakt hebben.
Mijn ervaring is dat niet zozeer verveling de dooddoener is. Veelal is het een gebrek aan financien. Dat kan komen door slecht financieel beheer ( de kroeg, het restaurant en het meisje), koerswisselingen en veelal de zgn. liefde. Eén keer een goede wip en ze zijn verkocht, een huis kopen met land, natuurlijk op haar naam. En dan blijkt dat ze toch niet zo aardig is. Gevolg scheiding, huis kwijt en spaarcentjes foetsie. Ze moeten een woningkje huren en rond zien te komen van wat er over is en dan moet er ook nog de ldvd weg gedronken worden. En dan zijn vrienden ver te zoeken, het waren gewoon zuipmaten, die hun centjes zelf hard nodig hebben en je nog zo vaak gewaarschuwd hebben. Eigen schuld, dikke bult.
Ik heb twee jaar in Thailand gewoond en constateer het volgende:
De meeste (Nederlandse) pensionado’s die ik tegenkom zijn gezelligheidsdrinkers en hebben voldoende om hun handen om de dagen mee door te komen zonder zich te vervelen.
Het bijhouden van een tuin waar alles groeit, dieren om hen heen. Of houden zich bezig met liefdadigheidsprojecten. Twee keer per week gaan ze Mukata eten en nemen er een pilsje bij.
Inmiddels woon ik in het centrum van Leiden en zie ik 70+ers om half twee in de middag de onderkant van een fles rooie wijn leeggieten in een veel te groot bol glas, ergens op een bankje op de stoep van hun herenhuis aan de gracht. Of om half 12 een jonge borrel bij een pilsje bestellen (De andere helft staat in de rij bij de apotheek of komt 9 maanden lang hun eenzame huis niet uit vanwege de kou, maar daar hebben we het nu niet over).
Volgens mij heeft drankgebruik niks met heimwee of een tropisch land te maken. Verveling? Wellicht. Waarschijnlijker is het omdat 50 jaar lang hebben gewerkt en nu lekker zin hebben in drankje en morgen niet om 6 uur hun bed uit moeten om te gaan werken.
Persoonlijk wordt ik al gauw dorstig in het Thaise weer en vind ik een biertje erg goed bij het pittige eten smaken. Ik denk dat ik mij in Thailand meer aan alcohol gelaafd heb dan mijn gepensioneerde medemens. Ik was niet gepensioneerd noch verveeld (en ik heb nog zeker 42 jaar tot mijn pensioen te gaan!).