Efikasiteti dhe efektiviteti: një krahasim në kulturë
Aanleiding
Në fakt ka dy arsye për të shkruar këtë postim. Njëra është një kërkesë nga një koleg për të shkruar një punim së bashku për një konferencë në Gjenevë mbi menaxhimin ndërkulturor. Tjetra është një refuzim 'i butë' (deri në tre herë) nga gruaja ime për të marrë autobusin në shtëpi nga aeroporti Don Muang në vend të taksisë. Këto gjëra më shtynë të shkruaj.
kulturë
Sigurisht, tajlandezët u ngjajnë holandezëve (dhe belgëve) në shumë aspekte. Ata hanë e pinë, flenë, bëjnë dashuri e kështu me radhë. Dhe sigurisht ata – njësoj si ne – duan të plaken me shëndet të mirë, të mos shqetësohen për paratë dhe pagesën e faturave, fëmijët dhe nipërit që janë inteligjentë dhe nuk shkojnë në rrugë të gabuar, një partner jetësor tërheqës (mundësisht i ri) që është gjithashtu është përsëri besnik dhe ju do shumë dhe çdo ditë ushqimin dhe pijen tonë.
Megjithatë, tajlandezët pinë shumë më pak kafe, birrë, qumësht dhe dhallë sesa ne dhe hanë shumë më tepër oriz ngjitës dhe somtam se ne. Ka Thai që flenë në dysheme ose në një dyshek shumë të hollë në vend të një shtrati. Nuk e di nëse ne jemi më të mirë për të bërë dashuri se tajlandezët. Epo, që ne kemi ose kemi krijuar imazhin se jemi më të mirë në të. Dhe gratë tajlandeze që martohen me një të huaj zakonisht pajtohen. Një numër i dallimeve të përmendura janë të dukshme dhe mund të shpjegohen lehtësisht, qoftë me faktorë socio-ekonomikë ose me faktorë klimatikë: orizi është më i lirë në Tajlandë dhe nuk rritet në Holandë. Në Tajlandë ka shumë më pak lopë sesa në Holandë, një pjesë e popullsisë tajlandeze është tolerante ndaj laktozës dhe në Holandë nuk flasim për fermerë por për sipërmarrës bujqësorë.
Efikasiteti dhe efektiviteti
Mënyrat në të cilat tajlandezët dhe holandezët përpiqen të arrijnë qëllimet e tyre janë krejt të ndryshme, në përvojën time. Më lejoni të përpiqem ta bëj të qartë me ndryshimin midis koncepteve klasike të efektivitetit dhe efikasitetit.
Efektiviteti është shkalla në të cilën një person ose organizatë e arrin qëllimin e saj. Nëse dikush e arrin qëllimin plotësisht - pa marrë parasysh se si - efektiviteti është 100%. Efikasiteti është sinonim i efektivitetit dhe nënkupton që njeriu arrin qëllimin e tij me koston më të ulët të mundshme. Këto kosto nuk duhet të shprehen vetëm në para, por gjithashtu mund të konsistojnë në humbje kohe (edhe pse amerikanët thonë gjithmonë: 'koha është para dhe paraja është para'), dëmtimi mjedisor, dëmtimi i miqësisë, imazhit ose (biznesit) marrëdhëniet. Pasi kam jetuar (por sigurisht duke punuar) këtu në Tajlandë për 12 vjet, është e qartë për mua se tajlandezët dhe holandezët nuk ndryshojnë në pikëpamjet e tyre për efektivitetin. Por ne dallojmë shumë në përkufizimin se çfarë është efikasiteti, ose për të qenë më të saktë: cilët elementë u japim më shumë përparësi dhe cilët më pak. Do të përpiqem ta sqaroj këtë me disa shembuj realë, jo të sajuar. Unë mendoj se lexuesi i këtij blogu mund të shtojë shumë shembuj nga jeta reale.
Kursi golfi
Pas karrierës së tij si drejtor i një spitali privat, një miku im është ende i lidhur me spitalin si anëtar i Bordit Këshillimor me Burime Njerëzore në portofolin e tij. Çdo vit, menaxhmenti përcakton se cilët kirurgë marrin sa bonus, bazuar në kontributet e tyre në rezultatin financiar të spitalit. Dhe çdo vit ka diskutime midis kirurgëve për madhësinë e bonusit. Miku im tajlandez e zgjidh këtë si më poshtë. Ai shkon në golf me çdo kirurg që ka komente për bonusin. Kjo do të marrë disa javë. Pastaj ai bën një kompromis dhe më pas e diskuton atë me ata kirurgë gjatë një raundi të dytë golfi. Kjo do të marrë disa javë të tjera. Nëse vërtet është i bindur se propozimi i tij do të miratohet unanimisht, ai do ta sjellë atë në mbledhje. Duhet shumë kohë, asnjë nga kirurgët 'rebelë' nuk e humb fytyrën, asnjë diskutim apo përplasje në takim dhe shpirti i ekipit dhe krenaria për spitalin e tyre madje përmirësohet. Efikas në një farë mënyre.
Autobus ose taksi
Muajt e fundit, gruaja ime fluturon rregullisht në Udonthani për punë. Ajo e vlerëson që e çoj në aeroport dhe e marr sërish pas disa ditësh, veçanërisht në mbrëmje. Tani ka një autobus (numri 25) çdo 4 minuta nga aeroporti Don Muang në Sanam Luang (Khao San Road, thotë në autobus) që ndalon para sallës së mbërritjes, shkon direkt në rrugën me pagesë (dhe e lë vetëm atë në Yowaraat) dhe i cili arrin në destinacion në afërsisht 40 minuta për një pagesë prej 50 Baht për person. Nga Sanam Luang është atëherë 50 baht për një taksi ose 20 baht për autobusin që ndalon pothuajse para derës sonë. Koha e udhëtimit maksimumi 1 orë. E di sepse e marr këtë rrugë kur shkoj në aeroport, pa gruan time. Mendoj shumë efektive dhe gjithashtu efikase. Gruaja ime, megjithatë, nuk dëshiron të shkojë me autobus. Ajo preferon të ecë 400 metra deri në stacionin e taksive, të presë atje (të paktën 30 minuta, por së fundmi më shumë se një orë) dhe të paguajë 250 baht për taksinë që shpesh merr rrugën e gabuar. Ai në fakt ndalet te dera. Koha e udhëtimit: 1,5 deri në 2 orë. Nëse e kuptoni këtë efikasitet, mund ta thoni.
Dekan i ri
Rrotullimi i vendeve të punës është rregull në universitetet kombëtare për dekanët, drejtuesit e një fakulteti. Periudha është 3 vjet dhe mund të zgjatet vetëm një herë, me kusht që dekani të riemërohet (dhe kjo nuk është automatikisht) dhe që ai dëshiron ta bëjë këtë. Pra, ka një raund aplikimi çdo 1 vjet. Ekziston një komision aplikimi që përzgjedh 3 kandidatët më të mirë (përfshirë dekanin aktual). Këta të tre më pas mund të prezantojnë veten dhe planet e tyre për të ardhmen e fakultetit në një takim të pedagogëve dhe stafit. Në fund të prezantimeve, të gjithë punonjësit mund të tregojnë me shkrim dhe në mënyrë anonime se cilin kandidat preferojnë dhe pse. Gjithçka tingëllon e mrekullueshme dhe 'demokratike', por në korridore dihet tashmë disa javë para ditës së prezantimit se kë preferon presidenti, ndaj të gjitha këto gjëra janë teatër i pastër. Herën e fundit ka pasur një pengesë të vogël në institutin tim. I nominuari presidencial sigurisht që nuk u favorizua nga shumica dërrmuese e punonjësve. Kjo dihej. Çfarë duhet bërë sepse duhet të duket e natyrshme që presidenti po bën zgjedhjen e duhur dhe këtë e nënvizojnë punonjësit? Epo... sondazhi i opinionit mes punonjësve pas prezantimeve - pa dhënë arsye - nuk u mbajt. Duket se radhët janë mbyllur. Efikas?
demokraci
A duhet ne, si holandez, ta shohim ndryshe procesin demokratik në Tajlandë? Tajlanda padyshim do të bëhet një demokraci në dekadat e ardhshme, por gjërat po shkojnë në një mënyrë tjetër nga sa mendojmë ose mbrojmë ne holandezët. Edhe pse… sherri i fundit për postet ministrore në qeverinë e re i ngjan procesit të formimit në Holandë. Dallime të tilla mendimesh dhe fajësimi i të tjerëve nuk përshtaten vërtet në kulturën tajlandeze. Ju i zgjidhni këto çështje me shumë darka ose në fushën e golfit (që mund të zgjasë disa javë ose muaj, por trajnimi për një kohë të gjatë nuk është problem në Holandë dhe sigurisht në Belgjikë) ose thjesht vendosni autoritare dhe thoni këtë. nuk ka fare marrëveshje (të shkruara). janë. Efikas?
Për të qenë efikas dhe efektiv në çdo kulturë duhet të ketë konsensus: marrëveshje. Më duket se njeriu më i mirë në fushën e golfit po bën një punë të shkëlqyer me këtë. Këtë mund ta shihni edhe në Bruksel për momentin. Gjithë ai bisedë dhe konsultim i gjatë dhe i përditshëm është vetëm për të arritur marrëveshje në vendimet që do të merren, në mënyrë që ato të jenë efektive dhe efikase për vitet e ardhshme. Pra, nuk ka të bëjë me TH apo kulturën.
Fakti që gruaja e Chris preferon të presë një orë për një taksi në vend që të marrë autobusin, mund të jetë një protestë e heshtur dhe e fshehtë kundër tij, sepse ai e sjell atë, por jo gjithmonë e merr nga Don Muang, gjë që ai e di se ajo e vlerëson vërtet. Ajo është vendimtare dhe do të ngulmojë derisa ai ta kuptojë plotësisht pozicionin e saj. Shkurtimisht: ajo ka një motiv personal që ajo beson se është efikas dhe legjitim.
Në shembullin e kërkimit të një dekani të ri, ka udhëheqje autoritare. Nuk është produktiv as në TH, as në NL/BE. Fatkeqësisht, kjo ndodh ende shumë shpesh në mbarë botën. Pra nuk ka lidhje me kulturen, e lere me ate te TH.
Kris i shkruar bukur, po përpiqesh të marrësh qëndrimin tënd, por jeta nuk është matematikë apo teoremë nga një libër menaxhimi. Unë njoh shumë nga ato që keni shkruar, por në Holandë kam pasur shpesh të njëjtën gjë me gratë siç përshkruani këtu për Tajlandën. Gratë mendojnë ndryshe nga burrat, ajo që është logjikë për ne shpesh është diçka për të cilën duhet folur për to. Të menduarit dhe të vepruarit ndryshe shpesh ka një anë tërheqëse për ne meshkujt e drejtë, përndryshe nuk do të donim femrat.
Ajo që gjithashtu më bën përshtypje këtu në Tajlandë, që të bësh dy gjëra në të njëjtën kohë, (shumë detyra), por ndodh rrallë,
ose bëni vërtet diçka domethënëse, kur klienti tjetër është ende jashtë syve për një kohë të gjatë. etj.. etj..
Chris, duke përdorur shembullin e gruas suaj, thjesht do të pyesja 'zemër, cili është avantazhi i taksisë ndaj autobusit?' (oid). Mua më duket si një gjë personale (për shembull: ndihem më i sigurt, jam sardele në autobus, nuk kam pse t'i shikoj gjërat e mia aq afër në taksi, etj.).
Që me dekanin nuk është një qasje afatgjatë, pakënaqësia mes stafit mbetet (përveç nëse dekani i ri i befason kolegët dhe ata vijnë rrotull). Nëse ka shumë pakënaqësi, ajo do të shprehet diku.
Duke supozuar se nuk e njoh Krisin (dhe gruan e tij), por po hamendësoj… “Njerëzit nuk mund të më shohin në autobus, kjo është për Lo-So…”
Ky është me të vërtetë imazhi stereotip në shoqërinë klasore të Tajlandës. Kjo është sigurisht një përgjigje e mundshme, por nuk duhet të përgjithësoni kurrë. Thjesht pyesni, ndoshta do të merrni konfirmimin, ndoshta jo. Më e rëndësishmja: a mund ta kuptoni më mirë personin tjetër bazuar në përgjigjen (nëse jeni dakord është vargu 2 sigurisht).
Dhe nëse përgjigja është hiso vs loso, mund të vazhdoni të pyesni: çfarë lloj dëmtimi imazhi keni frikë? Po autobusi ka kondicioner, cfare do te thote transport per kklojesvol? Diçka e tillë.
Kur autobusi (pothuajse) dhe taksi ndalojnë para derës së shtëpisë, fqinjët e shohin atë. Ata nuk e dinë se sa zgjati udhëtimi...
Unë kurrë nuk e kam menduar vërtet për këtë, por është me të vërtetë shumë e dobishme të bëhet dallimi midis efektivitetit (ajo që unë do ta quaja 'efektive') dhe efikasitetit (ajo që unë do ta quaja 'efektive').
Për sa i përket kulturës, sa vijon. Një fermer Isan ka më shumë ngjashmëri me një fermer Drenthe sesa me një bankier tajlandez, dhe ky i fundit nga ana e tij ka shumë ngjashmëri me një bankier të Amsterdamit. Pra, dallimet janë më shumë në çështje të tilla si statusi, arsimi dhe të ardhurat sesa në kulturë, megjithëse ka edhe dallime të caktuara.
Golfi është mjaft i shtrenjtë, në një fshat të Isanit njerëzit pinë pak birrë së bashku për të diskutuar problemet. Unë njoh një kolege në Holandë që nuk ka qenë kurrë në tren dhe, thotë ajo, nuk do të jetë kurrë. Dallimet personale në preferencat, mendimet dhe veprimet. shumë shpesh i atribuohen ekskluzivisht kulturës.
Tino, Tino, Tino gjithsesi.
Çfarë ka të përbashkët një fermer isan me një bankier tajlandez: kombësia, himni kombëtar, e drejta për të votuar për parlamentin tajlandez dhe përfaqësuesit lokalë, gjuha, shprehjet, kanalet televizive, media, budizmi, mendimet për martesën, seksin, marrëdhëniet midis burrave dhe gratë (private dhe publike), Baht, të gjitha ligjet etj
Çfarë të përbashkët ka bujku i isanit me bujkun e Drenthes? Veç emrit të profesionit të tij të hidhur dhe shumë pak. Në çdo rast jo: të ardhurat, arsimi, mbështetja e qeverisë, politika e tokës, blegtoria, rregulloret ndërkombëtare, skemat e plehrave, subvencionet e BE-së, teknologjia dhe njohuritë e tyre, mbështetje nga universitetet dhe shkollat bujqësore, shërbimet e ekstensionit bujqësor, organizatat e klasave, një fermer në parlament… ………….por më pëlqen të jem i bindur ndryshe….
I dashur Chris,
Nëse konsideroni absolutisht gjithçka, absolutisht gjithçka, si kulturë, atëherë keni të drejtë dhe atëherë kultura është bërë një koncept i pakuptimtë. Dikur më shkroi dikush; Tajlandezët hanë me duar dhe ne (holandezët) na duket e çuditshme. Thais hanë supë me lugë, dhe holandezët hanë patate të skuqura me duar.
Rreth paragrafit tuaj të parë, fermeri Isan dhe bankieri tajlandez që kanë kaq shumë të përbashkëta. Ai bankier tajlandez mund të flasë më shumë anglisht se tajlandisht, të shikojë CNN dhe BBC, të shkojë në festa shumë të ndryshme, të paguajë shpesh në dollarë dhe euro, të mendojë vërtet ndryshe për seksin dhe martesën, padyshim të ketë një lloj tjetër marrëdhënieje midis burrave dhe grave dhe dëgjon ligje të tjera. Dëshironi të vini bast se ata kanë mendime të ndryshme për demokracinë (mesatarisht)?
Ju duhet të njihni shumë bankierë sepse jeni në qarqet më të larta. Pyesni nëse më mirë do të ftonin një fermer Isan në dasmën e tyre apo një bankier britanik.
M'u desh të mendoja për një moment: ngjashmëritë mes meje dhe një fermeri të vjetër isan.
Ne jemi të dy të moshuar dhe meshkuj. Ne na pëlqente seksi, por po, pleqëria, ne bëjmë vetëm shaka budallaqe për të tani, ne duam orizin ngjitës me laab Isaan dhe e hamë atë pa dore, ne të dy përpiqemi të jetojmë sipas parimeve të budizmit dhe dështojmë rregullisht, ne të dy nderojmë njerëzimin e mbretit të ndjerë Bhumibol, të dy flasim tajlandisht me një theks të ndryshëm, të dy duam më shumë kontroll dhe barazi për njerëzit dhe urrejmë elitën arrogante në Bangkok, ne përpiqemi të jetojmë sipas ligjit tajlandez, të dy kemi nipër dhe mbesa me kombësia e dyfishtë, ne të dy e duam Tajlandën dhe veçanërisht natyrën tajlandeze, ndonjëherë këndojmë himnin kombëtar tajlandez së bashku, ai më thotë ai Tino dhe unë them ai Eek, ne bëjmë të njëjtën punë vullnetare dhe të dy duam një djegje kur ne vdes……..
Ka mijëra përkufizime të kulturës, por ka disa fjalë që janë pothuajse gjithmonë në përkufizim: të përbashkëta (NUK ka të bëjë me 'like'; ka shumë njerëz që janë të ngjashëm në shpirt, por nuk ndajnë asgjë me secilin të tjera), të mësuara (kultura nuk është në ADN-në tuaj) dhe përkatësia në një grup (dmth. nuk mund të ndani kulturën nëse nuk i përkisni të njëjtit grup).
“Një kulturë është një botë e përbashkët përvojash, vlerash dhe njohurish që karakterizon një njësi të caktuar shoqërore (një grup). Një njësi sociale mund të jetë një vend, por edhe një grup i caktuar njerëzish që i përmbahen të njëjtës fe.”
Prandaj, një bankier tajlandez dhe një fermer tajlandez kanë shumë më tepër të përbashkëta me njëri-tjetrin sesa bankieri tajlandez me çdo bankier tjetër të huaj. Dhe siç u tha: nuk do të duket si, të flasë anglisht ose të shkojë në festa të tjera. Dhe mund të habiteni se sa të ngjashme janë pikëpamjet e fermerit dhe bankierit për mia-nois, koncerte dhe pozicionin e grave; shumë më tepër sesa opinioni në Holandë për të pasur dashnore.
Unë mendoj se nuk duhet ta shpjegoni sjelljen e partnerit tuaj si 'kulturë'. Ndonjëherë e kap veten duke e bërë këtë, por sigurisht që nuk është e vërtetë. Kjo jo vetëm që e shkurton atë, por edhe të gjithë tajlandezët që ne përpiqemi t'i bëjmë pëllumbat padrejtësisht. Sjellja e një të vetmuari nuk është kurrë përfaqësuese e një grupi, e lëre më e një popullsie të tërë. Refuzimi i saj për të mos marrë autobusin në lidhje me mënyrën se si tajlandezët merren me efikasitetin, prandaj më duket shumë i largët.
Gruaja ime definitivisht nuk është vetëm. Pothuajse të gjithë kolegët e mi pedagogë (kur pyeten) nuk mendojnë të udhëtojnë me autobus ose – në përgjithësi – me transport publik. Kjo është me sa duket për shtresat e ulëta shoqërore. Stafi i administratorit bën (i takoj edhe në barkë rrugës për në zyrë) por sapo ka para blejnë një makinë ose motor. Më shumë dy herë në orë në bllokime trafiku në ditë sesa në shtëpi në 45 minuta me varkë dhe autobus.
Në shumë fusha vendi është aq joefikas sa mund të jetë. Merrni vetëm numrin e paimagjinueshëm të nëpunësve civilë që janë shpesh atje si sigurim kundër kohëve të këqija. Hidhini një sy çdo ministrie dhe do të shihni shumë.
Përveç kësaj, ekziston edhe zakoni i pakuptimtë që duhet të kopjoni gjithçka në shumëfish për të gjitha letrat zyrtare dhe të nënshkruani fletë pas flete.
Transferimi i një numri të TVSH-së nga një rreth në një rreth tjetër brenda bashkisë do të thotë që fillimisht t'i dorëzoni një tufë letrash një zyre në mënyrë që të ketë një formular që të çabonoheni dhe më pas të ktheheni në zyrën e re me të gjitha letrat për t'u regjistruar.
Të mban larg rrugës dhe mund ta bëjë edhe dikush tjetër dhe kjo e fundit duket se është arsyeja kryesore për këtë joefikasitet dhe konsensusi është se mesa duket nuk i intereson shumë tajlandezëve sepse nuk lodhesh duke pritur.
Ajo që nuk e kuptoj fare është pse ajo nuk e lë taksi ta marrë.
Nëse më duhet të shkoj në qytet, thjesht telefonoj dhe taksi do të më marrë.