Himni Kombëtar Tajlandez
Për ata që janë në Tajlandë duan të integrohen, dhe padyshim që ka shumë në këtë blog, është thelbësore që ata të mund të këndojnë së bashku me himnin kombëtar tajlandez në krye të mushkërive të tyre.
Për të gjithë të tjerët mund të jetë mirë të dinë se çfarë do të thotë në të vërtetë kjo këngë, e realizuar çdo ditë në orën 08.00 të mëngjesit dhe 18.00 pasdite.
Fjalët janë nga Loeang Saranoeprapan dhe melodia është nga Phra Jendoeriyaang (Peter Feit, një gjerman, që punon si muzikant në oborr) dhe himni kombëtar u miratua zyrtarisht më 10 dhjetor 1939. Kryeministri Plaeg Phiboensongkhraam nxori një ligj që kërkon që të gjithë të qëndrojnë në këmbë gjatë himnit kombëtar. Ky ligj është ende në fuqi. Nëse nuk qëndroni, mund të akuzoheni për lèse majesté.
Himni kombëtar tajlandez në shkrimin tajlandez
(เพลงชาติไทย, phleng chaat thai, ton mesatar, ton në rënie, ton mesatar)
ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อย
Më shumë informacion
Shiko me shume
Shiko me shume
Kantautor
Shiko me shume
Shiko me shume
Etiketa:
Himni kombëtar tajlandez, i romanizuar
Pratheed Thai roeam leuad neua chaat cheua thai
Pen prachaarat phathai khong thai thoek soean
Joe damrong khong wai dai thangmoean
Doeay thai loean maai rak saamakkhie
Thai nie rak sangop tae thueng rop mai khlaat
Eekaraad ja mai hai khrai khom khie
sala leuad thoek jaad pen chaat phlie
Thaloeng pratheed chaat thai thawie mie chai
CHAJO!
Himni kombëtar tajlandez, përkthim holandez
Ne tajlandezët jemi prej mishi dhe gjaku
Çdo centimetër tokë i përket tajlandezëve
Ka qenë prej kohësh një komb sovran
Sepse tajlandezët kanë qenë gjithmonë të bashkuar
Tajlandezët janë paqedashës, por jo frikacakë në luftë
Askush nuk mund të cenojë pavarësinë e tyre
Dhe ata nuk do të tolerojnë tiraninë
Të gjithë tajlandezët janë të gatshëm të japin çdo pikë gjaku,
Të sakrifikojmë për sigurinë, lirinë dhe përparimin e kombit.
HURRAH!
Thanx Tino! Isha pa fjalë në stacionin BTS në orën gjashtë të mbrëmjes, por ato kohë tani kanë ikur (për mirë). Tani mund të këndoj me gjithë zemër, falë jush 🙂
Faleminderit!Gjatë qëndrimit tim në Tajlandë gjithmonë e ndaloja atë që bëja në atë moment për të dëgjuar himnin kombëtar, ndonjëherë edhe me dorën e djathtë në gjoks! Është një melodi që më kujtohet lehtësisht. Vetëm unë shoh që fjalën 'samakkhie' e kam kuptuar gjithmonë si 'sabai dee'!
Fakti që ju ndaluat atë që po bënit është respektues dhe i kuptueshëm, por me dorën në gjoks - tajlandezët as nuk e bëjnë këtë - mund të supozohet se ju keni marrë një 'virus të Tajlandës' të vazhdueshme midis anëtarëve, duke shkaktuar thjerrëzat e syzeve tuaja për t'u thyer.janë bërë një ngjyrë rozë shumë e thellë.
Unë kam parë tajlandezë ta bëjnë këtë, por varet vetëm se ku është dikush në atë moment dhe çfarë po përjeton në momente të tilla. Dhe jo, syzet e mia nuk janë me të vërtetë aq rozë, hiqi nga unë 🙂
Jo shumë kohë më parë kishte një artikull në këtë blog ku thuhej se tajlandezëve u duket krejtësisht qesharake kur një farang këndon himnin kombëtar tajlandez, ose të paktën përpiqet ta bëjë këtë! Sepse: “Një farang mbetet farang”. Unë besoj se autori i këtij artikulli ka absolutisht të drejtë. Dhe tani vjen një autor tjetër për të thënë se do të ishte e nevojshme, nëse doni të integroheni, të mund të këndoni së bashku me këtë himn kombëtar në majë të mushkërive. Unë besoj se Tino Kuis kishte për qëllim të ishte qesharak këtu. Por himni kombëtar është po aq i shenjtë sa familja mbretërore, nuk duhet tallur!
Besoj se është më mirë që farangu që është i zënë me integrimin e tij, si unë, të dijë vendin e tij dhe të mbajë më mirë distancën gjatë himnit kombëtar, për të shmangur bezdi apo gazmor nga tajlandezët.
Meqë ra fjala, sigurisht që është shumë interesante të lexosh përkthimin e atij himni kombëtar, në mënyrë që të kuptosh se çfarë po këndojnë ata tajlandez.
Në të vërtetë Robbie,
Ju nuk duhet të këndoni së bashku për t'u ndjerë pak Thai.
Sot ka edhe një artikull për të qenit "tailandez".
Dhe vendosja e dorës në gjoks gjatë himnit kombëtar është diçka që vetëm futbollistët e bëjnë para ndeshjes për të goditur në mënyrë të ligjshme një kundërshtar gjysmë për vdekje.
Gjatë raundit tim të përditshëm të golfit, unë gjithashtu qëndroj i palëvizshëm gjatë himnit kombëtar dhe kur gumëzhitem, kufomat buzëqeshin.
Tino,
Ju shkruani se shumë në këtë blog do të donin të këndonin së bashku me himnin kombëtar tajlandez. Gjatë integrimit, siç shkruani ju, ata do të donin të këndonin së bashku. Ti e di, Tino, se shumica e holandezëve
Nuk e njihni himnin kombëtar holandez përtej rreshtit të parë? A e njeh Tino, se
Shumica e holandezëve që qëndrojnë këtu në Tajlandë (vlen edhe për mua) nuk janë tajlandez shumë të mirë
flas se ti?
Më lejoni disa komente:
1. Është e vështirë për mua të them, e lëre më të këndoj, "Ne Thais".
2. Teksti “i romanizuar” përbëhet nga 8 rreshta plus klithma CHAJOI, përkthimi holandez përbëhet nga 9 rreshta plus klithma HOORA. Nëse mund të llogaris saktë (dhe mundem), atëherë arrij në përfundimin se mund të mungojë një rresht në tekstin tajlandez.
3. Ajo që thoni, duke përfshirë atë që këndoni, duhet të jetë e vërtetë dhe, nëse është e zbatueshme, duhet gjithashtu të përmbushni fjalët tuaja (në këtë rast, "të ofroni çdo pikë gjaku tuaj"). Nuk kam ndërmend të jem heroik dhe as nuk duhet të premtoj të jem.
I dashur Chaliow,
1. Willem van Nassau (duke folur në himnin kombëtar holandez ishte me gjak gjerman, Willem van Doorn nuk është.
2. Admirimi im i sinqertë për njohuritë tuaja të dukshme të gjuhës tajlandeze.
3. Se gjermani Willem është “besnik ndaj Atdheut” (kështu mendoj unë Gjermania). Epo, ky William holandez nuk ka të njëjtin "Atdhe" dhe "Mbreti i Spanjës e ka nderuar gjithmonë atë gjerman William"? Epo, gjithsesi jo në "bërjen" e tij. Nëse ekziston një himn kombëtar që nuk mund ta merrni fjalë për fjalë (dhe jo historikisht i saktë), ai është Himni Kombëtar Holandez. E dëgjoj, e mendoj (nuk dua t'i shqetësoj 'besimtarët') por nuk këndoj.
Nuk mund të bëj vetëm një deklaratë për Himnin Kombëtar Tajlandez. Unë mendoj se ajo që thashë me fjalë të tjera nuk është e qepur për mua. Pra edhe atëherë: qëndroj në vend dhe hesht.
Përndryshe unë shoh shumë tajlandez që thjesht ulen atje ose vazhdojnë të ecin dhe përndryshe thjesht vazhdojnë të bëjnë atë që po bëjnë, thjesht shikoni përreth jashtë në hapësirën publike në ato momente dhe nuk po flas as për njerëzit që qëndrojnë pas një tabele në ato momente. herë. oriz ose një tas supë me petë…
Për shembull, në zonat publike komunale ku ka një televizor, të tilla si dyqane dhe qendra tregtare ose në sallën e hotelit ku po qëndroni, njerëzit ngrihen sepse është një pushim i mirëpritur nga një program për të pirë një pije në bar. .
Si farang apo si mysafir i vendit, mendoj se është e vetëkuptueshme që duhet respektuar, le të jetë e qartë, por unë gjithmonë shikoj përreth dhe përshtatem në përputhje me rrethanat, nëse shoh që shumë njerëz janë në këmbë, unë padyshim as mos u ul.ose vazhdo ose anasjelltas.
Tani e tutje do të dëgjoj në kinema me kokën...e kam bërë vetëm me gjysmë zemre. Vite më parë një herë nuk u ngrita dhe më ndezi një elektrik dore derisa kënga mbaroi...Ndjeva pak turp për sjelljen time të keqe.
Nuk e kam vënë re në rrugë që luhet dy herë në ditë.
Meqë ra fjala, jam me gjak gjerman. Por jo gjermane.
Ajo që luhet në kinema nuk është himni kombëtar por një këngë e shkruar nga departamenti i PR për lavdinë e mbretit. Qëndrimi në këmbë është shenjë respekti dhe kësaj duhet t'i përmbahen edhe të huajt (edhe mua më shkoi keq herën e parë).
Vërtet Himni Mbretëror luhet në kinema, por edhe kur del nga shkolla p.sh.. Ja teksti:
Ne, shërbëtorët e Madhërisë së Tij të madhe, përulim zemrën dhe kokën tonë, për të respektuar sundimtarin, meritat e të cilit janë të pakufishme, të shquar në dinastinë e madhe Chakri, më i madhi i Siamit, me nder të madh dhe të qëndrueshëm, (Ne jemi) të sigurt dhe paqësore për shkak të sundimit tënd mbretëror, rezultate të shërimit të mbretit (është) njerëzit në lumturi dhe në paqe, Qoftë që çfarëdo që të duash, të bëhet sipas shpresave të zemrës sate të madhe siç dëshirojmë (ju) fitore, urah!
Ne tajlandezët jemi prej mishi dhe gjaku
Çdo centimetër tokë i përket tajlandezëve
Nëse lexoni këto 2 rreshta, do të kuptoni gjithashtu pse tajlandezët janë kaq mirënjohës për të drejtat themelore për të huajt. Nuk kalon një vit që dikush në nivel të lartë të mos bërtasë me zë të lartë për këtë rrezik të tokës në duar të huaja.
Kam frikë se nëse këndoj në majë të mushkërive, aftësitë e mia të të kënduarit do të arrestohen për fyerje të Tajlandës.
Gjëja qesharake është se himni kombëtar tajlandez nuk tingëllon aspak tajlandez apo edhe lindor. Më shumë si muzika gjermane e marshimit.
I huaj? Jo nëse e keni parasysh se kompozitori është gjysmë gjerman, përkatësisht Peter Feit, djali i një emigranti gjerman dhe një gruaje tajlandeze. Ai ka lindur në Tajlandë dhe ka jetuar gjithmonë atje.
Me sa duket muzika është më shumë në gjene sesa përcaktohet socio-kulturisht. Gjykojeni veten.
https://www.youtube.com/watch?v=BrcGzLIEsAU
Herën e parë që më duhej të shikoja përreth,
kush këndon apo jo. Në vizitën time të radhës në kinema,
Sapo do filloj riprodhimin, mendoj se eshte me mire!!!!!
Pershendetje…. Roland .
Gjatë vizitave të mia të para në kinema në Tajlandë pothuajse 25 vjet më parë, të gjithë gjithmonë qëndronin për Himnin Mbretëror dhe kjo mbeti gjithmonë shumë normale me Bhumipolin si mbret. Megjithatë, që kur djali i tij u bë mbret, u habita që "askush" nuk u ngrit më, veçanërisht të rinjtë dukej se nuk kishin më dëshirë ta bënin këtë. Tani kohët e fundit kam shkuar sërish në kinema dhe mendoj se nga 100 personat, 10 prej tyre u ngritën në këmbë, duke përfshirë edhe mua sepse e dashura ime duhej. Megjithatë, në ditët e sotme unë shkoj në çdo ndeshje në shtëpi të klubit tonë provincial në Ligën Tajlandeze dhe para fillimit, 2 ekipet dhe gjyqtarët qëndrojnë në vijë të drejtë drejt ekranit ku luhet Himni Mbretëror. Pikërisht kur të gjithë në të gjithë stadiumin, të rinj e të vjetër, qëndrojnë drejt ekranit. Unë personalisht nuk kam asnjë lidhje me familjen mbretërore, as në Tajlandë dhe as në Holandë, por ky moment respekti në fakt është mjaft i bukur. Ajo që më thanë është se Himni Mbretëror ishte himni i dikurshëm kombëtar, unë personalisht mendoj se Himni Mbretëror tingëllon më bukur, por është më e vështirë të këndohet së bashku, gjë që në fakt nuk shoh që dikush ta bëjë.
Nuk jam aspak nacionalist, por cuditerisht me qajne gjithmone syte kur degjoj nje himn kombetar, pavaresisht se cilit shtet.
Me sa duket ka diçka në tingujt e zërave apo melodisë që ka një efekt në mendjen time.
Apo mund të jetë për shkak të kuptimit që ka? Duhet ta di që është himn kombëtar përndryshe nuk funksionon.