Të dielave në Isan

Është e diel në mbrëmje dhe De Inkuizitor është ulur në oborrin e shtëpisë me gjithë familjen e tij. Temperatura e mrekullueshme, pak nën tridhjetë gradë, një erë shumë e butë. Kriketat, bretkosat dhe disa zogj ofrojnë një zhurmë të këndshme në sfond. Është vetëm dritë e mjaftueshme për të parë një hije duke ecur, duke u zvarritur ose duke kërcyer mbi një degë në shkurret në pjesën e pasme, duhet të merrni me mend se çfarë lloj kafshe është.

Përveç tingujve natyralë, nuk ka asgjë shqetësuese. Asnjë zhurmë nga makinat apo motoçikletat, asnjë makineri nuk dëgjohet, madje as muzika. Ka erë të freskët dhe verore sepse askush nuk ndez zjarrin, askush nuk gatuan me prush. Edhe ne vetë jemi të qetë, të kënaqur me veten dhe me njëri-tjetrin. Nuk ka telefon celular përreth, thjesht kënaquni. Secili me mendimet e tij, në mënyrë paqësore, Inkuizitori ëndërron përsëri kukudhët kur xixëllonjat shfaqen pas errësirës.
Dit leven is goed.
Het was een wijs besluit om de shop op zondag te sluiten, zeven dagen op zeven was te veel.

Toen we dat besluit namen, maakten we ook een afspraak. Deze zondagen zouden we als gezin besteden, en omdat we beiden beseften dat iedereen daar wel andere ideeën over heeft, moeder, dochter en De Inquisiteur, zouden we om beurt mogen kiezen wat we zouden doen.

De eerste maal trokken we op verzoek van de dochter richting Sakon Nakhon. Dat is de dichtst bijgelegen stad van formaat, op zowat negentig kilometer van het dorp. De tiener wil moderner vertier, begrijpelijk, stilaan worden de aankomende generaties in Isaan zich ook bewust van andere geneugtes des levens.
In plaats van het bij elkaar zitten op een rieten matje op de grond, waar ze spelletjes spelen. Of ver van de wereld starend naar hun mobieltje, voor uren. Of beetje hangend en steunend toekijken wat volwassenen aan het doen zijn. Want veel initiatief nemen ze niet, er is hier eigenlijk weinig opwindend te doen voor meisjes van twaalf.

Në mëngjes vonë në makinë dhe së pari rruga e mjerueshme, tre kilometra e gjatë drejt qytetit. 'Rruga e vjetër e makadamit', siç quhet në Flanders, pllaka betoni të shtruara kundër njëra-tjetrës. Plot gropa dhe gropa që pas tre sezoneve me shi që përjetoi këtu De Inkuizitori, janë bërë shumë të thella sepse asgjë nuk po riparohet. Janë shtuar edhe shumë gropa të reja, nuk mund të shkosh askund, duhet të kalosh. Panelet e betonit normalisht të bardha janë kthyer në të kuqe për shkak të baltës së tejmbushur. Rruga gjithashtu ka një atmosferë pak misterioze për shkak të pyllit të dendur rreth saj. Degë të rënda, me gjethe të dendura, varen mbi rrugë, duke errësuar qiellin blu, është mjaft e errët. Ju duhen dhjetë minuta për të përshkuar dy milje të mjerueshme.

Pastaj ju merrni një rrugë të këndshme rajonale. Duke kaluar nëpër fshat, ju kaloni disa fshatra që duken pothuajse të njëjta, por gjithmonë kanë diçka të veçantë diku. Një fshat ka tezga druri në anë të rrugës ku ofrojnë insekte dhe ushqime të tjera ekzotike. Fshati tjetër është i specializuar në përgatitjen e sallatave me bambu. Edhe shtëpitë prej druri, me pamje të këndshme që dëshironi t'i vendosni direkt në kopshtin tuaj, megjithëse nuk do të ishin të dobishme. Apo ofrojnë vazo me gurë dekorativë për bimët. Ose statuja guri, me ngjyra të ndezura: pula, gjirafa, tigra, elefantë, Buda, ... të ekspozuara në numër të madh. Më pas sërish tezga me fruta apo perime, oferta ndryshon në varësi të stinëve. Hamaket ne te gjitha ngjyrat dhe permasat.
‘Natuurlijk gereedschap’ zoals De Inquisiteur dat noemt : handgemaakt van bamboe en hout. Borstels, manden, ligtafels, visfuiken, … alles hangt gezellig door elkaar, als je er stopt is er zo veel keuze dat je meer koopt dan nodig.
Altijd leuk om doorheen die dorpen te rijden want veel te zien.

Na vijfendertig kilometer komen we op een grotere baan, twee maal twee rijvakken, kan je lekker vlot gaan rijden. Doch ondertussen is De Inquisiteur op drie jaar waarschijnlijk al een paar duizend baht kwijt, ‘geflitst’ en even verder van de weg genomen. Hij komt er altijd vanaf met tweehonderd bahtjes, na een goede les de eerste maal.
Bij de politiefuik kiest De Inquisiteur de rechtse kant, in de hoop dat het dan te lastig is voor de officier van dienst om hem aan de kant te halen.
Raampje open en een struise politieagent, schitterend in zijn gesteven uniform, pet diep naar beneden en met een ogen-verbergende zonnebril, brede glimlach. ‘Te hard gereden sir’. ‘Ik ?’ ‘Hoeveel ?’ ‘Honderddrieentwintig sir’. ‘Hebben jullie een foto ?’
Inkuizitori mendon se ka fituar, por buzëqeshja e oficerit zbehet vetëm pak. Pas makinës së Inkuizitorit është tashmë një rresht prej gjashtë apo shtatë personash që presin. Dhe po, referimi në anë të rrugës do të jetë i ndërlikuar sepse në të majtë të tij është një varg po aq i madh viktimash. Inkuizitori me tepër besim i nxjerr të gjitha ndalesat. "A keni një përkthyes zyrtar?"
Hopende dat de agent hem dan zal laten gaan, dat zou de man van zijn lucratieve bijverdienste halen.
Hij blijft oosters geheimzinnig, denkt even na, en vraagt dan of De Inquisiteur de rest van de dag aan de kant wil wachten om nadien mee te gaan naar het politiekantoor. Nee dus, beetje zielig glimlachend moet De Inquisiteur toegeven dat hij dat niet ziet zitten. Dan tweehonderd baht graag.
Që atëherë e tutje, De Inkuizitori nuk debatoi më, por e pagoi me detyre.

Anderhalf uur na vertrek zijn we in Sakon Nakhon, waar volgens De Inquisiteur weinig te zien is. Buiten een piepklein soort Chinatown, maar dat kan aan Bangkok niet tippen. Doch er is wel een groot shoppingcenter, Robinson. Welk, buiten het traditionele aanbod van multinationale merken die vervelend genoeg over de ganse wereld dezelfde beginnen te worden, ook veel restaurants heeft.
Vajza do KFC. Gjeni ato ekzotike, pothuajse versionin e saj të asaj që janë milingonat e kuqe-me-vezë në sytë e Inkuizitorit. Më pas ngadalë shëtisni nëpër qendrën tregtare.Inkuizitori i ka mësuar dashurisë dhe vajzës termin 'window shopping'. Ishte e vështirë, sepse Isaaners janë gjithashtu të ndjeshëm ndaj marketingut të zgjuar. Dhe pastaj në kinema. Papastërti të lira dhe megjithatë moderne të rehatshme. Sigurisht vëllimi në maksimum.
De film ? Dochterlief had iets Thais uitgekozen. Thais gesproken, geen ondertekst. Na tien minuten was de farang de draad kwijt. Ook het onderwerp was typisch : geesten. Maar De Inquisiteur had plezier. In de schrikreacties van zijn twee gezellinnen. Het lief had die sjaal niet tegen de koude meegebracht blijkbaar – die hield ze aanhoudend voor haar ogen tijdens de geesten-scènes … .

Të dielën e dytë ishte e ëmbël zgjedhja e saj për të shkuar në për të shkuar, një park natyror me ujëvarë. Ka tre 'kate' ku mund të ecësh përpjetë nëpër pyje dhe shkëmbinj, por me tajlandezët nuk duhet të ecësh kurrë larg, ne qëndrojmë në katin e parë. Rrëshqitja poshtë midis shkëmbinjve të konsumuar në ujin e rrjedhshëm, një rrjedhë uji natyral i egër dhe më pas spërkatja në një pishinë të thellë. Shumë më aventureske se ato gjëra artificiale, sepse nuk ka rregulla, urdhërime apo ndalime.
Ambient i bukur, përtesë në pishinat më të cekëta nën pemë, dhe për shkak se ishim atje shumë herët ishte mjaft e qetë, menduam se ishim vetëm. Qesharak ishte ai kunati, sigurisht që duhej të vinte nga eega, pantallonat i griseshin nga pas gjatë zbritjeve tona të shpeshta në rrjedhën e ujit të egër dhe ai duhej të ecte me një peshqir për pjesën tjetër të ditës. …. Por thirrjet e urisë, ne vazhdojmë pas disa orësh argëtim në ujë.

Jemi në zonën e Buen Khan, zonë e bukur. Fushat e orizit janë zhdukur sepse është kodrinore. Këtu rritet goma, pyje të pafundme të kultivuara. Në distancë, strukturat integrale të Phu Tok, një kompleks tempulli, varen pas një muri malor. Inkuizitori është entuziast, por korrigjohet: sot është zgjedhja e vajzës. Shkojmë me makinë drejt një liqeni shumë të madh, i njohur mirë nga vendasit. Restorante të shijshme turistike tajlandeze që konkurrojnë me njëri-tjetrin me një ofertë identike: sallata komode bambuje të lidhura së bashku në buzë të liqenit. Një menu e madhe, për kënaqësinë e De Inkuizitorit, me ushqime tajlandeze, asgjë Isan. Supa të shijshme, peshk, butak, gaforre, karkaleca deti.
Vetëm të ulesh në tavolinë deri në gjunjë është mjaft e vështirë për De Inkuizitorin, i cili heq dorë pas një ore rënkimi, rënkimi dhe psherëtimash. Dhe futet në shtratin e varur në dispozicion dhe më pas bie në gjumë. Pra, kunati dhe vajza shkojnë jet ski, ëmbëlsira duhet të jetë fole pranë De Inkuizitorit sepse ajo është shtrirë pranë tij kur ai zgjohet një orë më vonë.

Vrije zondag nummer drie was het de farang zijn beurt en hij besloot om thuis activiteit te ontwikkelen. Barbecuen in de tuin, vissen eten uit onze vijver. Met het vangen hadden we enorm veel plezier want afspraak was om zonder schepnetten te werken.
De vis was heerlijk, De Inquisiteur had enkele grotere exemplaren op aluminium folie gelegd, gemixt met groenten en kruiden, de aluminiumfolie dicht gewikkeld en ze vervolgens op het vuur gelegd. Dat kennen ze hier niet maar het werd uitermate gewaardeerd.
Nadien hielden we een soort badminton tornooi, zonder net, zonder lijnen, maar met scheidsrechters, om beurt. Die schandalig grappig partij kiezen indien nodig. Want uiteraard waren er kinderen uit het dorp op het tuingestoei afgekomen, en die hou je toch niet buiten?
Dhe pastaj, në mbrëmje, vetëm ju të dy për t'u çlodhur në hamak. Secili me një birrë të ftohtë në dorë. 'Face-booking' së bashku. Ajo lexon dhe u përgjigjet raporteve nga familja dhe miqtë, ai, me kërkesë të ëmbël, kërkon shembuj të pishinave të vogla.

Thoni veten, pak ose aspak për të bërë në Isaan?