Dorëzimi i lexuesit: 'Përshtatur në Tajlandë'
Mërgimtarët pyeten shpesh: "A jeni përshtatur me kushtet Thai?" Pas vitesh që kam jetuar këtu, besoj se mund t'i përgjigjem pozitivisht kësaj pyetjeje. Në fund të fundit, unë ha rregullisht shuma tum dhe herë pas here në tryezë shfaqen edhe gjarpërinjtë dhe minjtë. Karkalecat dhe krimbat e mëndafshit janë të mirëpritur si meze të lehtë me birrën.
Prisni një sekondë! Unë ende porosis birrën time me komentin: 'Mai sai nahm keang, krup.' Kjo nuk është sjellje e duhur, kështu që tani e tutje nuk ka më komente: 'Të lutem, jo akullore', por 'Akullore të lutem!'
Në ditët e mia të hershme në Tajlandë mund të bëja turneun tim të çiklizmit në një orë, por në ditët e sotme si një person i përshtatur kërkon shumë më shumë kohë. Fillon me kalimin e shtëpisë së parë. Duke qeshur, jam përshëndetur me ftesën: 'Përtyp mjekër'. Nuk mund ta refuzoj këtë, por pasi kam pirë disa pije, rikthehem në biçikletë.
Pak më tutje ka një festë tjetër - sanuk, sanuk – dhe marr ftesën: 'Duem noy, ngushtë'. Para se të zbres, më jepet një gotë me ujë përtyp të vakët e shtypur në duar. Për fat të mirë, unë mund t'i shmang gotat e ardhshme duke shtirë urgjencën e largimit.
Pikërisht jashtë fshatit ndaloj dhe nxjerr nga çanta e shpinës një qese plastike të zezë me mbeturina dhe e hedh në anë të rrugës. Në të njëjtën kohë, një kamionçinë kalon pranë, i ngarkuar plotësisht me tajlandezë, të cilët brohorasin dhe brohorasin ndërsa shikojnë këtë veprim dhe gëzohen për përshtatshmërinë e farang.
Në pikën e kthesës së rrugës sime ndihem pak i lodhur dhe marr një shishe kratin daeng dalin. Pas konsumimit, e hedh shishen me një hark të fortë në rrugë ku shpërthen me një kërcitje gazmore, duke u ndjerë si në shtëpinë e saj mes bashkëmoshatarëve.
Humbet shumë kohë me përshëndetjet e përsëritura nga Thai. Ende e pyes gruan time nëse nuk ka asnjë mënyrë tjetër për të përshëndetur. Kur arritëm në shtëpi, shkuam shpejt në tualet. Jo, jo brenda, por në tualetin squat në shtëpinë e vendit ku nuk ka letër, por vetëm ujë.
Aty e kuptoj që si familje tajlandeze ende nuk kemi motoçikletë, megjithëse djali im shtatëvjeçar nuk ecën më keq se shokët e tij në të njëjtën moshë, të cilët përfunduan në spital për shkak të mosmbajtjes së helmetës.
Nesër shkoni shpejt te kinezët për të marrë një kredi për të financuar blerjen me 3 për qind në muaj. Megjithatë diçka mungon: Tajlandezët më përshëndesin kun Egon ose Farang. Askush nuk më përshëndet e gjate Egon, kjo thjesht po rregullohet. Prek gojën, sytë dhe faqet. Po, gjithçka është ende atje. Nuk e kam humbur fytyrën.
Dërguar nga Egon
– Ripostuar –
“Para se të zbres, më shtypet në duar një gotë me ujë të vakët”.
Përtypni të vakët? Ju ndoshta do të thoni เหล้าขาว lâo khǎaw fjalë për fjalë 'uiski i bardhë', pra uiski me oriz.
Histori e bukur, vërtet e përshtatur shumë mirë.
Tani jam promovuar në "luung"
Duket më shumë si sjellje e papërshtatshme, nuk i hedh mbeturinat në rrugë, e bën këtë në shtëpi kudo në botë.
Mos tregoni respekt për mjedisin tuaj
E
Shumë e vërtetë, nëse nuk jepni një shembull të mirë për tajlandezët, ata nuk do të mësojnë kurrë
Komenti është menduar me ironi, Van Dijk. "Kur në Romë bëni siç bëjnë romakët".
I dashur Egon, nëse pas vitesh jetese në Tajlandë ende flisni për Som tum dhe jo Som tam, kam dyshimet e mia nëse jeni përshtatur fare.
Edhe nëse dikush ju fton të hani diçka, ata nuk flasin për Kin Kauw, por të paktën për Kin auw mai, ku fjala e fundit "mai" së pari tregon se pyetja është nëse doni të hani diçka.
Bëhet edhe më e qartë nëse flisni për një gotë uji me "Kauw Lauw" ku përmbysni plotësisht fjalën aktuale të pijes.
Ndaj vështirë se mund të thuash që je përshtatur, përndryshe me siguri do ta kishe vënë re në gjithë ato vite që tajlandezja flet për "Lauw Kauw" dhe jo për atë variantin e fantazisë evropiane që përshkruani në tregimin tuaj.
Dhe së fundi, mund të prisni vite që një tajlandez të të thërrasë Loong Egon, sepse nëse e dëgjoje me kujdes, mund ta shkruash më së shumti si Loeng Egon.
Unë do të thoja vetëm hedhjen e shisheve dhe hedhjen e mbeturinave në anë të rrugës, por kam dyshimet e mia nëse kjo është tipike tajlandeze, kështu që për t'u përshtatur pak më mirë duhet t'i kushtoni më shumë vëmendje gjuhës dhe shqiptimit tajlandez.
Mos ngrini aq shumë peshë, duhet të jeni në gjendje të argëtoheni herë pas here.
Egon përdori një fjalor Thai-Australian. Pastaj ju merrni një drejtshkrim të ngjashëm me anglishten dhe me kokë poshtë, mbrapsht. Ose kjo ose uiski i ka shkuar në kokë. 😉
i dashur Xhon,
Sa më shumë holandeze mund të jetë sesa të korrigjosh dikë në këtë mënyrë të vrazhdë, siç bën ti?
Dhe tani që jemi në temë: "Gjuha tajlandeze" nuk është një fjalë holandeze.
Përveç kësaj, ju përdorni shumë presje. Për shembull, nuk duhet të ketë presje midis Som tum, dhe. As mes Kim Kauw, por.
"Nëse flisni për" në holandisht të saktë është: "Nëse po flisni". etj. etj.
E dini atë krahasimin e traut dhe mollës, syrit të tjetrit dhe syrit tuaj?
I dashur Jasper, nëse vetë Egon nuk sheh asnjë problem në përgjithësimin pothuajse të banorëve të vendit të tij të ri duke i akuzuar ata për thyerjen e shisheve në rrugë dhe gjithashtu hedhjen e mbeturinave të tyre në rrugë, atëherë do të prisja që ai të mund të përpunojë edhe komentin tim.
Si anglez, mund të mësoj vetëm nga fakti që më theksoni se gjuha tajlandeze nuk është një fjalë holandeze dhe këtë nuk e shoh aspak si një qortim të vrazhdë.
Për më tepër, ndryshe nga ju, nuk shoh fare që kam shkruar presje midis fjalëve "Som tam" dhe "Lauw Kauw".
Për më tepër, kur shkruaja fjalët tajlandeze në sistemin tonë të shkronjave, u nisa nga mënyra se si tingëllon fjala.
Një lloj tjetër shkrimi në Thai nuk është fare i mundur me sistemin tonë të shkronjave në holandisht.
Ose e bëni fantazinë tuaj, siç bëri Egoni në letrën e tij më sipër.
Atëherë mund të shkruani Som tum në vend të (Som tam) dhe Kin auw në vend të (Kin auw mai), nëse, siç shkruan ai, pyetja është nëse dëshiron edhe ai diçka për të ngrënë?
Për më tepër, jam dakord me ju se (gjuha tajlandeze) nuk është një fjalë e saktë holandeze, megjithëse jam i sigurt se në përdorimin e përditshëm kuptohet më mirë si, som tum, loong Egon dhe kaas lau krejtësisht e kundërt, me të cilën Egon tregon qartë se asnjëherë nuk i ka kushtuar rëndësi përdorimit të drejtë të gjuhës për sa i përket përshtatjes gjatë gjithë atyre viteve.
Përafërsisht mund ta krahasoni nëse si i huaj do të shkruaja se jam përshtatur në Holandë, gjë që nuk do ta thoja lehtë për veten time, sepse tani edhe plehrat i hedh në rrugë, ndërsa shikoj gjithë ato vite. e prezencës, fjala djathë shkruhet ende si (kees), dhe pija Cola shkruhet ende si Laco, dhe më quajnë z.
Nuk mendoj se asnjë holandez do të më kuptonte me këtë gjuhë fantazi, dhe për fat të keq kjo nuk është ndryshe në Thai.
Zakonisht janë bashkatdhetarët farang që kanë lidhje kryesisht me Isanin, të cilët reagojnë të irrituar kur aspekte të shoqërisë tajlandeze kritikohen në mënyrë të butë dhe ironike.
Duke pasur parasysh emrin e blogut tuaj, më duhet ta ndryshoj këtë mendim…
I dashur Egon, supozoj se ju nuk po e merrni atë kredi për të blerë një motoçikletë me qëllim që djali juaj 7-vjeçar ta ngasë si shofer, me ose pa helmetë. Nëse është kështu, atëherë ju jeni përshtatur me të vërtetë mrekullisht me komunitetin tajlandez dhe emri Lung sigurisht që do të ishte i përshtatshëm. Ka ende shpresë, por çfarë është në një emër siç do të thoshte Shekspiri.
Unë jetoj në një punë të mirë dhe shumica e komisionit të lagjes sonë ishte për të mos lejuar më të rinjtë të ngasin motoçikletat në lagje, pa njohuri të mjaftueshme, patentë shofer dhe mosha në të cilën kjo mund të bëhet siç duhet (ligjërisht). zhvillohen. Megjithatë, kishte disa prindër tajlandezë (në veçanti nënat) të cilët në të vërtetë mendonin se ishte e pakuptimtë që fëmija i tyre nuk lejohej të drejtonte makinën, cili mund të ishte dëmi në këtë? Zakonisht mençuria vjen me pjekurinë, por ky nuk është një ligj i natyrës në Tajlandë. Ndonjëherë njerëzit mësojnë përmes provave dhe gabimeve, por unë kam ende shumë njerëz që, pavarësisht rënieve dhe frakturave, ende i lënë fëmijët e tyre të hipin, sepse kështu rriten.
Kjo ndoshta është pjesë e evolucionit... në disa qindra vjet do të keni fëmijë tajlandez që mund të ngasin një motoçikletë, me sy të lidhur, mbrapsht, me gjashtë prej tyre, sepse deri atëherë të gjithë ata që nuk mund ta bëjnë këtë do të vdesin në aksidente. ejani. Do të mbeten vetëm ata që mund të riprodhohen me materialin gjenetik për t'i mbijetuar motoçiklizmit në një moshë kaq të re. Përjashtimet…
Shkrim i shkëlqyer. Unë supozoj se është menduar me një mbyllje syri.
Sigurisht Egon bën shaka me tajlandezët dhe zakonet e tyre.
Më shumë si një figurë fjalësh sesa ai i bën të gjitha vetë ndërsa shkruan.
Nëse kjo është e përshtatshme apo e papërshtatshme, i takon lexuesit të vendosë.
Thais kanë zakone shumë të ndryshme nga farang.
Sepse një tajlandez mund të bëjë jashtëqitje duke u ulur me shputat e këmbëve të tij të sheshta në tokë (provojeni këtë).
Dhe pastaj mund të fshijë nyjet e tij të pastra me ujë pa u rrëzuar, pa një leckë.
A nuk duhet të jetë në gjendje edhe një frang ta bëjë këtë?
Tajlandezët gjithashtu nuk përshëndesin siç bëjmë ne ndonjëherë me bollëk.
Farangët që sillen si tajlandezët perceptohen si të pasjellshëm dhe jo të rregulluar.
Më së miri do të ishte që secili ta dinte vendin e tij dhe të ruante dinjitetin e tij, duke respektuar zakonet vendase. Në vend që të imitohen verbërisht ato zakone.
Apo është majmuni, e bën majmuni?;~)
Unë shoh disa gjëra të çuditshme në historinë tuaj, por mënjanë, familja më thërret ta-han prej vitesh, shitësit vendas dhe stafi i tyre gjithmonë thonë pa-han. S nuk mund ose nuk duan t'i shqiptojnë.
Ende nuk e di se cili është ndryshimi, por sigurisht që tingëllon miqësor dhe i respektueshëm.
Pra, nëse dikush e di ndryshimin?
Vërtet, nuk mendoj se është në rregull të hedhësh mbeturinat e tua në anë të rrugës. Atëherë mund të mendosh se e bëjnë edhe të tjerët, pra çfarë rëndësie ka. Por nëse të gjithë mendojnë kështu, nuk do të dalë kurrë mirë . Edhe pse dyshoj nese do te zhduket ndonjehere.Ketu ne Hollande shikon edhe ambalazhe vaskash, kupa etj nga Mac Donald qe shtrihen kudo gjate rruges. Dhe mos harroni pijet plastike dhe shishet e ujit. Mund te thjesht merre në shtëpi dhe hidhe.
Është një histori humoristike në të cilën Egon tallet me mënyrën e të menduarit tajlandez dhe punët e përditshme këtu. Duket të jetë e vështirë për t'u kuptuar për të gjithë ata që basherët e Tajlandës.
Në Holandë mund të dallosh nga mbeturinat në anë të rrugës se ka një Mc Drive aty pranë, gjithashtu shpesh shikon qese të grisura mbeturinash me rrënoja dhe mbeturina shtëpiake në anë të rrugëve, kështu që ka kaq shumë dallime mes tailandezëve dhe holandezëve.
Mendoj se Egoni kishte për qëllim që të ishte humoristik dhe unë e shoh humorin në të.
Nëse do të ishte një përshkrim serioz, po Egon, atëherë do t'i kushtoja më shumë vëmendje.
Të fala, Ben Korat
Duke gjykuar nga shumica e përgjigjeve, më duket se këtu ka pak njerëz me një sens humori të shëndetshëm. Nuk na shqetësojnë disa ‘njolla’ në tekst, ka përgjigje me gafa të tjera.
Shpresoj qe me te vertete te jete me humor, sepse nje nga gjerat qe me bezdis pa mase eshte hedhja e mbeturinave kudo, shishe bosh, shko, hidhe poshte, filxhani mori yin bosh, shko, vetem ik, qe te mos Ne flasim për të gjitha llojet e qeseve dhe qeseve plastike, edhe pse në pronën tonë ka një kosh mbeturinash. Për fat të mirë, këtu nuk kam parë të thyej xhami në rrugë, është shumë e rrezikshme, shumë njerëz, veçanërisht fëmijët, shpesh ecin zbathur. Gjithashtu mund të irritohem tmerrësisht nga pakujdesia e të gjithëve që hyjnë/voziten në oborr (zakonisht me një ose më shumë fëmijë që fluturojnë në shtëpinë tuaj duke bërtitur), veçanërisht kur shohin dikë duke pirë një birrë. motosai krokon mes luleve, pije 1 ose 1 gota me shumë kakarisje dhe ikin sërish, zakonisht duke lënë pas rrëmujën që kanë në koshin e përparmë. Ata nuk e dinë fjalën privatësi, por kanë sjellje të papërshtatshme.
Për më tepër, ata janë njerëzit më të mirë dhe miqësorë me (të vetmin) Farang në fshat.
Shkruar bukur, dhe ironia rrjedh që në rreshtat e parë. Shumë për të ardhur keq që një numër lexuesish të këtij blogu me sa duket kanë një sens tjetër humori dhe nuk mund ta dallonin ironinë nga realiteti.
Sigurisht që dua të them: "një numër ka", dhe jo "një numër ka" dhe "mund" në vend të "mund"!
Shkruar bukur, dhe nëse Egoni bën në të vërtetë gjysmën e asaj që shkruan, atëherë ai është përshtatur mirë. A nuk është bukur kur dilni dhe jeni të mirëpritur kudo? Bëhuni pjesë e shoqërisë në vend që të mbylleni në kështjellën tuaj me një dietë të ushqimit evropian. Ata që u mbyllën në tre lartësi në Holandë nuk morën saktësisht lëvdata dhe vlerësime dhe kjo është e kuptueshme.
Sidoqoftë, të sillesh edhe më shumë tajlandez se tajlandezët dhe gjithashtu të adoptosh zakone të këqija stereotipike nuk mund të jetë qëllimi, kështu që sigurisht që duhet të ketë qenë ironi. Integrimi po, asimilimi jo. Përshtatuni pak, Tajlanda nuk është krejtësisht ndryshe, kështu që nuk mund të jetë aq e vështirë, atëherë thjesht do të jeni pjesë e saj. 🙂
Jo, nuk jam përshtatur me tajlandezin.
Tajlandezët janë përshtatur me mua.
Pasi u përpoqën për disa vite, ata hoqën dorë nga përpjekja për të më bërë një tajlandeze të denjë.
Këto lloj tregimesh janë të mrekullueshme.
Eh, unë e kam ndryshe. Në fillim gjithçka në shtëpinë tonë hidhej mes bananeve dhe buzë rrugës në anën tjetër të rrugës.
Unë kam filluar të kosit bar më lart se 10 cm atje dhe ec çdo ditë përgjatë rrugës përgjatë gjatësisë së dy parcelave tona në të dy anët. Për të kontrolluar dhe mbajtur pastër
Kështu që mbajeni të pastër. Madje kjo shkon deri aty sa p.sh., pas 4 muajsh, kthehem nga Holanda ose Belgjika dhe/ose një muaj nga Jomtien. Ajo fjalë po qarkullon në fshat që luung farang është kthyer. Rrallë ka mbeturina edhe pas 4 muajsh. Madje shkon aq larg sa fqinji na kosit barin buzë rrugës kur unë jam larg, pa pasur nevojë ta pyesim.
Më duhet të them se tek ne mbetet e pastër dhe jepet një shembull i mirë, këtë shembull e ndjekin fqinjët, madje edhe familjarë e të njohur të tjerë.
Gjithashtu i rregulluar. Tubat tanë të ujit nuk janë në tokë, por janë të varur në mur nën ose në një lartësi prej 2.5 metra nën tendë. Pse? Oh, mos u pengoni mbi të dhe mos e thyeni. Për më tepër, nëse varet, a shihni rrjedhje më shpejt? Edhe pse KURRË nuk rrjedh.
Bananet tona mbahen çdo javë. mblidhen gjethet e ngordhura, bimët e ngordhura etj., dhe futen në “gropë”. Këtu përfshihen edhe gjethet e ngordhura, mbeturinat e drurit nga pemët e vjetra dhe nga pemët e prera, palmat e ngordhura, etj.
Ne kemi një depresion në të majtë të shtëpisë. Në 12 vjet arrita të mbush një 36 metra të gjatë, 6 metra të gjerë dhe 2 metra të lartë dhe më vonë e mbulova me 1 metër tul të zi kallam sheqeri dhe dhe, në mënyrë që pranë shtëpisë të kemi një kopsht të bukur pjellor perimesh. Nuk ka rrënoja por tokë të thellë.
Ende në zgjerim.
Mendoj se ka ardhur koha për një “mia noi”, Egon. Vetëm atëherë do të merrni pjesë vërtet 🙂