Respekti për prindërit dhe gjyshërit, një pjesë e rëndësishme e jetës familjare tajlandeze
John And Penny / Shutterstock.com
Shoqëria tajlandeze është e organizuar në mënyrë hierarkike. Kjo reflektohet edhe në jetën familjare. Gjyshërit dhe prindërit janë në krye të hierarkisë dhe duhet të trajtohen gjithmonë me respekt. Kjo strukturë hierarkike është gjithashtu praktike dhe parandalon konfliktet.
Sidomos në Tajlandë rurale, familjet janë të mëdha dhe njerëzit jetojnë nën një çati, ndonjëherë me gjyshërit e tyre. Këshillohet një strukturë e qartë. Tajlandezët i duan dhe i llastojnë fëmijët, por janë edhe mjaft të rreptë me ta. Fëmijët duhet të dinë vendin e tyre, të sillen me edukatë dhe të tregojnë respekt. Prindërit presin që ata të vazhdojnë ta shfaqin këtë sjellje deri në moshën madhore.
Fëmijët duhet të tregojnë respekt për prindërit
Fëmijët tajlandez janë gjithmonë të respektueshëm dhe mirënjohës ndaj prindërve. Edhe ata e shohin këtë krejt normale sepse janë rritur me dashuri nga prindërit dhe prindërit kanë paguar për edukimin e fëmijës. Një fyerje e rëndë për prindërit tajlandezë është një fëmijë që tregon mungesë respekti dhe është mosmirënjohës. Ekziston edhe një hierarki e bazuar në moshën midis vëllezërve dhe motrave. Vëllai ose vëllai më i madh ka më shumë autoritet se një anëtar më i vogël i familjes.
Vëllezër dhe motra në Tajlandë
Gjithashtu në gjuhën tajlandeze, bëhet një dallim midis anëtarëve më të vjetër dhe më të rinj të familjes. Disa shembuj:
Nëna = pshurr
Babai = Putër
Një fëmijë u drejtohet prindërve me khun mea en putra khun (Zonja nënë dhe zoti baba)
Një vëlla më i madh = shurrë çai
Një motër më e madhe = shurrën sau
Një vëlla më i vogël = jong chai
Një motër më e vogël = jo sau
Fëmijët i mbështesin prindërit financiarisht
Shumë fëmijë, ndonjëherë edhe në moshën e mitur, largohen nga fshati i lindjes për të kërkuar punë në Bangkok. Por nëse ata qëndrojnë në fshat apo shkojnë në qytet, një pjesë e madhe e pagës shkon për prindërit për t'i mbështetur financiarisht.
Qëndroni në shtëpi ose merrni prindërit
Përfundimisht, shumica e djemve dhe/ose vajzave kthehen në fshatin e tyre të lindjes për të vazhduar të jetojnë pranë prindërve të tyre dhe për t'u kujdesur për ta ose për t'i pranuar nëse është e nevojshme. Gjithashtu nuk është e pazakontë që të rinjtë tajlandez të vazhdojnë të jetojnë në shtëpinë e prindërve të tyre, edhe kur janë mjaft të rritur për të bërë jetën e tyre. Vajzat nuk largohen nga shtëpia derisa të martohen. Një grua e pamartuar që jeton vetëm do të bëhet pre e thashethemeve dhe përgojimeve. Të gjithë në fshat do të thonë se ajo nuk është e mirë dhe se ndoshta është një 'Mia Noi', një grua e dytë ose dashnore e një pasaniku.
Fëmijët janë pensioni për të moshuarit Thai
Tajlandë nuk ka një sistem të shëndoshë pensionesh si në perëndim. Pra, prindërit janë plotësisht të varur nga mbështetja e fëmijëve të tyre. Shtëpitë e të moshuarve ose shtëpitë e të moshuarve, pra, nuk janë një fenomen i njohur në Tajlandë. Dhe edhe sikur të ishin atje, fëmijët nuk do t'i dërgonin prindërit e tyre atje. Kujdesin për prindërit deri në vdekje e shohin si një formë mirënjohjeje për edukimin dhe dashurinë që kanë marrë.
Korrigjim i vogël:
Nëna = แม่ mâe: (ton në rënie)
Babai = พ่อ phôh (ton në rënie)
Një fëmijë u drejtohet prindërve me khoen mea dhe khoen put (K e aspiruar). Në shenjë respekti mund t'u drejtoheni edhe prindërve të miqve etj. me (khoen) phôh / mâe:.
Një vëlla më i madh = พี่ชา phîe chaaj (ton në rënie, ton i mesëm)
Një motër më e madhe = พี่สาว phîe sǎaw (ton në rënie, ton i mesëm)
Një vëlla më i vogël = น้องชาย nóhng chai (ton i lartë, ton i mesëm)
Një motër më e vogël = น้องสาว nóhng sǎaw (ton i lartë, ton i mesëm)
Dhe pastaj ka një seri të tërë fjalësh për një familje tjetër, për shembull ka terma të ndara për nënën e nënës suaj dhe nënën e babait tuaj (ndërsa ne i quajmë të dyja gjyshe). Po kështu me dajën, hallën, etj. Tajlandezët kanë fjalë të veçanta për anën e babait dhe të nënës dhe për dikë që është i ri ose më i madh. Vështirë!
Nga broshura e Ronald Schütte Gjuha Thai, faqet 51-52:
*ลูก – lôe:k – fëmijë – ton që bie
หลาน – lǎan – nipi, kushëriri (xhaxhai) – ton në rritje
ป้า – pâa – halla (motra më e madhe e prindërve) – ton që bie
ลุง – loeng – xhaxhai (vëllai më i madh i prindërve) – ton i mesëm
น้า – náa – halla/xhaxhai (vëllai/motra më e vogël e nënës) – ton i lartë
อา – aa – xhaxhai (vëllai/motra më e vogël e babait) – toni i mesëm
ปู่ – pòe: – gjyshi (ana atërore) – ton i ulët, i gjatë oeee
ย่า – jâa – gjyshja (atërore) – ton i ulët
ตา - taa - gjyshi (ana e nënës) - toni i mesëm
ยาย – jaaj – gjyshja (ana e nënës) – toni i mesëm
Një rrotë e përmbysur -ǎ- është një ton në rritje Rob! Ashtu si ju bëni një pyetje. Pra, Sǎaw me një ton pyetës/ngritje.
Ndoshta më del një tekst tjetër në ekran, por pjesa nuk thotë se dikush po ankohet, apo jo?
Por për ta zgjeruar më tej komentin, është e vërtetë që kujdesi për të moshuarit në Holandë blihet duke mbledhur taksa/taksa dhe më pas gishti mund të drejtohet gjithmonë nga qeveria ose të përpiqet të fitojë respekt me para.
E bukur dhe e lehtë dhe mund të ulesh vetëm në karrigen tënde, edhe nëse ka të bëjë me prindërit.