Gjuha e shenjave në Tajlandë
Doja të shkruaja diçka për njerëzit "shurdh-memecë" në Tajlandë, por kuptova se kjo fjalë nuk duhet të përdoret më si e tillë. Konsiderohet fyese, sepse njerëzit që janë të shurdhër dhe për këtë arsye nuk mund të flasin me gojën e tyre nuk janë aspak memec në kuptimin e të qenit të prapambetur apo më pak intelektual. Pse dua të shkruaj për njerëzit e shurdhër? Është si kjo:
Restaurante
Mbrëmë shkova për darkë në një restorant (italian). Unë ulem në një tavolinë pas një çifti të rinjsh, një gruaje të bukur tajlandeze dhe një bjonde Farang po aq të bukur, që të dy vlerësoja se ishin midis 25 dhe 30 vjeç. Nuk është i zënë në restorant dhe duke pritur porosinë time, automatikisht e shikoj atë çift herë pas here. Shikoj vajzën në shpinë, ulur afër, por nuk e dëgjoj të flasë.
Djali porosit një ëmbëlsirë tjetër dhe vura re se kjo ndodh pa fjalë, por dëgjoj disa tinguj guturorë. Vetëm atëherë shoh që ata të dy nuk flasin me njëri-tjetrin me zë, por bisedojnë në gjuhën e shenjave. Hej, mendoj, një Thai dhe një Farang komunikojnë në gjuhën e shenjave, si është e mundur? Sigurisht që personalisht nuk mund t'u kërkoj shpjegim, ndaj më mbetet kjo pyetje.
Anëtar i shurdhër i familjes
Më shqetëson më tej atë mbrëmje dhe padashur mendoj për një të afërm të gruas time tajlandeze, e cila gjithashtu nuk mund të flasë. Në moshë të re ka pirë disa lëngje, të cilat i kanë prekur kordat vokale, e marr si arsye për faktin se nuk mund të flasë. Asgjë nuk është bërë ndonjëherë për këtë, sepse nuk ka para për vizitë te mjeku apo akoma më mirë një ekzaminim i plotë në spital. Burri sigurisht nuk është budalla, por shumë i kufizuar në mundësitë e tij. Ai nuk di të lexojë ose të shkruajë (asnjëherë nuk ka qenë në shkollë), por ai është shumë i dobishëm me punët DIY.
Ai punon si portier në një fabrikë orizi (100 baht në ditë për 10 orë punë), shkon atje me motoçikletën e tij - pa i ditur vërtet rregullat e trafikut - me një helmetë në kokë, gjë që është një veçori e veçantë vetëm në atë fshat. . Unë shkoj mirë me të dhe me gjestet tona, gjuhën e trupit etj shpesh kuptohemi. Të paktën kështu mendoj. Ne pimë uiski së bashku dhe kur pija është tek burri ai qesh dhe lëshon tinguj entuziastë gutural. Një herë i kam ofruar që ta bëj atë ekzaminim në spital, por ai është gati 50 vjeç dhe nuk dëshiron të dijë asgjë për një ekzaminim të tillë.
Një vajzë shko
Mendova edhe për një incident disa vite më parë gjatë një zvarritjeje në pijetore me disa shoqe në Walking Street, ku një nga vajzat që na u bashkua në tavolinë doli të ishte e shurdhër dhe e paaftë për të folur. Ajo mund të shkruante, edhe në anglisht, dhe kur kishte diçka për të thënë, e shkruante në një fletore dhe dikush nga partia jonë e shkruante përgjigjen poshtë. Kështu që ajo nuk u mërzit nga muzika e lartë, por u habita që edhe ajo kërceu “thjesht” në shtyllën e kromit. E bëj këtë duke ndjerë dhe parë lëvizjet e vajzave të tjera, tha ajo. Më vonë vizituam atë A go go përsëri, por vajza e shurdhër ishte zhdukur. Na thanë se vajza nuk ishte fare e shurdhër dhe kishte dëgjim dhe të folur të shkëlqyer, por ajo përdori me shumë sukses "formulën" e të qenit të shurdhër derisa ra.
treg
Këtu në Pattaya (dhe jo vetëm këtu sigurisht) shumë shitës të të gjitha llojeve të gjërave kalojnë nëpër baret e birrës, tarracat, etj. në mbrëmje. Herë pas here do të shihni një shitës - zakonisht një zonjë të re - që ofron të gjitha llojet e xhinglave; me anë të një teksti të shkruar në një copë kartoni ajo njofton se është e shurdhër dhe nuk mund të flasë. Në Bangkok kisha vënë re tashmë se disa shitës tregu flisnin me njëri-tjetrin në gjuhën e shenjave dhe duket se zona të caktuara të tregjeve rrugore - në Sukhumvit, Silom, Khao San - janë të rezervuara për personat e shurdhër, të verbër ose ndryshe me aftësi të kufizuara.
Gjuha e shenjave
Kthehu tek pyetja ime se si është e mundur që një zonjë tajlandeze dhe një Farang të komunikojnë me njëra-tjetrën në gjuhën e shenjave. Wikipedia tregon: gjuha e shenjave është një gjuhë vizuale-manuale në të cilën konceptet dhe veprimet përfaqësohen me anë të gjesteve. Është një gjuhë e natyrshme me leksikun dhe gramatikën e saj, e cila plotëson nevojat e komunikimit të një grupi, në shumë raste, njerëz të shurdhër paragjuhësor. Shumë vende ose rajone kanë gjuhën e tyre të shenjave, e cila është krejtësisht e ndarë nga gjuha e folur e njerëzve që dëgjojnë. NGT (Gjuha Holandeze e Shenjave) përdoret në Holandë dhe VGT (Gjuha Flamane e Shenjave) përdoret në Flandër. Nuk ka gjuhë universale të shenjave, megjithëse janë bërë përpjekje për ta bërë këtë me "Gestuno".
Gjuha tajlandeze e shenjave
Gjuha Tajlandeze e Shenjave (TSL) lidhet me gjuhën e shenjave amerikane (ASL) si rezultat i trajnimit për të shurdhërit që filloi në vitet XNUMX nga mësues të arsimuar në Amerikë. Bangkoku dhe zona përreth kishin gjuhën e vet të shenjave, "Gjuha e Shenjave të Vjetër të Bangkokut", por ashtu si "Gjuha e Shenjave të Vjetër Chiang Mai" dhe "Gjuha e Shenjave Ban Khor" janë praktikisht të zhdukura.
Megjithatë universale
Në një forum tjetër lexova një pyetje nëse një evropian që është i shurdhër duhet të vijë në Tajlandë dhe të kontaktojë me njerëz të shurdhër tajlandez. Ka pasur shumë reagime dhe ka rezultuar se nuk ka pasur aspak problem. Para së gjithash, ASL njihet mirë nga personat e shurdhër dhe nëse jo, personat e shurdhër përshtaten shpejt me njëri-tjetrin pavarësisht dallimeve në gjuhën e shenjave që përdorin.
më në fund
Ka disa faqe interneti në internet për njerëzit e shurdhër me informacion të vlefshëm informacion rreth njerëzve të shurdhër në Tajlandë. Diçka është bërë në lidhje me stërvitjen dhe të ngjashme për rreth 100.000 tajlandezë të shurdhër, por – si me shumë gjëra të tjera – mungesa e parave është shpesh problemi kryesor.
“Problemi” im për të shurdhërit është zgjidhur dhe shpresoj që çifti i shurdhër në atë restorant italian të qëndrojë së bashku për një kohë shumë të gjatë.
I dashur Gringo, do të filloj me një citim nga artikulli juaj.
Citim; “Doja të shkruaja diçka për njerëzit “shurdhmemecë” në Tajlandë, por kuptova se kjo fjalë nuk duhet të përdoret më si e tillë. Konsiderohet fyese, sepse njerëzit që janë të shurdhër dhe për këtë arsye nuk mund të flasin me gojën e tyre nuk janë aspak memec në kuptimin e të qenit të prapambetur apo më pak intelektualë”.
Kjo është vetëm një formë tjetër korrektësie politike, unë kam konsultuar një sërë fjalorësh dhe thesaurusësh për fjalën memec, disa nga kuptimet e shumta janë: monoton, pa fjalë, pa zë, i heshtur.
Në momentin që unë e quaj dikë "shurdh-memec" qëllimi im nuk është absolutisht të ofendoj, por fjala tregon saktësisht se çfarë është "vuajtja" e atij personi, në momentin që dikush ofendohet nga një fjalë prej dekadash, një fjalë e zakonshme e pranuar nga unë, kështu që të flasësh, i goditur nga MARRËZIA (pafjalë).
Mund të kërkosh një fyerje në çdo gjë (puthje zezake, pete e zezë thjesht vazhdo), fjalët dhe shprehjet që kanë qenë të mira për vite janë befas fyese dhe më bën përshtypje që zakonisht as personi në fjalë nuk ofendohet, por zakonisht njerëzit që besojnë se ata duhet të ngrihen për atë person, sepse ai person nuk mund të mbrohet.
Kjo në fakt nuk ka të bëjë me Tajlandën, por prapë do të shtoj një shembull përkatës, një numër i madh njerëzish ndjehen të ofenduar nga emri “farang” që tajlandezët e përdorin shpesh për ne, por ka edhe një numër të madh njerëzish që pëlqejnë për ta quajtur veten “farang”, ndoshta nuk ndihen të ofenduar.
Meqë ra fjala, një shoku im është gjithashtu "shurdh-memec", ai nuk fyhet absolutisht me fjalën (nuk e dëgjon dot gjithsesi ai thotë), ai ka takuar një grua tajlandeze që flet vetëm Thai, por me shenjë gjuha apo dicka e tille e quan me duar e kembe kuptohen perfekt dhe jane ne nje lidhje prej disa vitesh jane te dy te lumtur por edhe te barabarte me njeri tjetrin.
Më falni për të gjithë historinë.
regards,
Lex K.
Vetëm kështu shkon, Lex, fjalët që dikur ishin të mundshme, nuk janë më të mundshme. Një grua, për shembull, dikur ishte një fjalë shumë e zakonshme për personin që martohej me një burrë, tani ju e përdorni fjalën vetëm në një kuptim negativ. Gruaja angleze është ende një fjalë e dobishme. Thjesht shikoni se si quhej dikur barku i një gruaje, kjo fjalë tani është një gjuhë e ndyrë.
Lexova gjithashtu atë që thashë për fjalën shurdh-memece nga një faqe interneti holandeze për të shurdhërit dhe mendova se ishte një hapje e bukur për historinë.
Ju pëlqeu historia e këtij Farang?
Gringo,
Mendova se ishte një histori e mirë, shumë e dallueshme, pasi njoh edhe njerëz me "paaftësi audio" (fjalë e bukur, apo jo?) Dhe të paktën mos i vendosni në kutinë "patetike", shumë njerëz e kanë këtë prirje. ndonjëherë, për zemërimin e vetë "shurdhmemecit".
Megjithatë, dua të theksoj se një pjesë jo e vogël e njerëzve që lypin sepse janë të shurdhër, ose që përdorin aftësinë e kufizuar në një mënyrë tjetër, mashtrojnë dhe përfitojnë nga mirësia juaj.
(më vjen keq), por ju vetë keni vënë re diçka të ngjashme me historinë tuaj për vajzën në GoGobar.
regards,
Lex K.
Kuptimi origjinal i memecit nuk është budalla apo i vonuar apo diçka e tillë, por e paaftë për të folur. Kuptimet e tjera janë bërë gradualisht të zakonshme. Arsyeja pse shurdh-memeci (anglisht shurdh-memece) nuk përdoret më nuk është sepse nuk është i rregullt, por sepse shumica e njerëzve të shurdhër mund të flasin. Jo me korda vokale, por me gjuhën e shenjave.
Po, edhe unë po mendoja vetëm për këtë. Fjala si "betimi" vjen nga atje natyrisht dhe jo anasjelltas. Por pas një kohe të gjatë ndonjëherë ju duhet të rishikoni dhe ndryshoni/lëni diçka. Të gjitha kuptimet bëhen të vjetruara në mënyrën se si përdoret.
Sa të rinj e quajnë njëri-tjetrin mongole? Mund të tingëllojë si diçka tjetër, por thjesht ndodh kur dikush bën diçka që dikush tjetër mendon se është e pasjellshme ose e çuditshme. Ose nëse thjesht bëni një gabim.
Nëse tani shikoni fëmijët rreth 10 vjeç në një fushë futbolli në Holandë. Thjesht duke shqiptuar fjalë me njëri-tjetrin, fjalë që nuk janë vetvetja dhe nuk do t'i përmend.
Fjala budalla tingëllon fyese. Një kushëri im u bë i shurdhër në moshë të re për shkak të meningjitit. Kur njerëzit e karakterizuan atë si budalla në praninë time, më dhemb. Është më mirë të përdoret fjala e shurdhër..
.
Përsëri, Johani, shurdh-memec nuk ka absolutisht asnjë lidhje me aftësitë mendore.
Shurdh-memec do të thotë vetëm SHURDIMEMEL.
Budallaqe që nuk mund të flasësh, pra.
Një herë dëgjova një të verbër të thoshte se nuk kishte fare dëmtim të shikimit.
Ai ishte i verbër, dhe sigurisht jo me aftësi të kufizuara!
Një pjesë e bukur e Gringo.
Me sfondin e nevojshëm informativ.
Nobel për ta vënë në qendër të vëmendjes edhe këtë grup popullsie.
Dhe siç shkruani ju, shumë nuk u arsimuan për mungesë parash.
Por kjo nuk është ndryshe për vëllezërit apo motrat e tyre pa aftësi të kufizuara.
Ata gjithashtu nuk kanë arsim për shkak të mungesës së parave.
Mendoj se është një dënim, meqë ra fjala, se si arrijnë të shpëtojnë veten socialisht.
Pa sigurime 'sociale' dhe pa asnjë lehtësi. Pa keqardhje për veten.
Merrni kaq shumë respekt, të paktën nga unë gjithsesi.
Keni disa njerëz të shurdhër tajlandez në rrethin e miqve, është e habitshme se sa mirë shkon komunikimi, edhe nëse ndonjëherë është me duar dhe këmbë. Rrallë keqkuptime, dhe nëse po, ka shumë të qeshura. Njerëz të guximshëm, dhe shumica prej tyre janë dhe ndihen të lumtur.
Davis
Mos lejimi i përdorimit të fjalës Shurdh e memece është shpikur ndoshta nga njerëz Memecë që nuk e dinë kuptimin e fjalës Memec.
Nuk ju lejohet të shkruani apo të thoni të hendikepuar? A duhet të çaktivizohet apo çaktivizohet? Hidhini një sy faqes së mëposhtme të internetit…. ju çmend…apo nuk duhet të them? Të bën më pak intelektual….
http://nl.wikipedia.org/wiki/Handicap_%28medisch%29
Meqë ra fjala, një histori e bukur dhe gjithashtu reagime interesante!
Unë mendoj se pasi e kam marrë këtë histori dhe përgjigje, thjesht do të luaj budalla për një kohë.
Apo nuk është politikisht korrekte.
Pyes veten nëse gjuha e shenjave mund të jetë një mbështetje e mirë për të kuptuar gjuhët e tjera. Nëse një pjesë e karaktereve të përdorura janë të njëjta në të gjitha gjuhët, atëherë ky është një hap i madh drejt të kuptuarit të asaj që thuhet në një gjuhë të huaj. Në ditët e sotme shihni gjithnjë e më shumë se teksti i folur mbështetet nga gjuha e shenjave në televizion. Do të ishte mirë që ajo gjuhë e shenjave të bëhej një gjuhë që kuptohet në të gjithë botën. Kjo mund të jetë se "Gestuno" ose "ASL" Paraardhësit tanë të largët përdorin gjithashtu gjuhën e shenjave dhe ka njerëz që e kuptojnë këtë gjuhë të shenjave. Një bisedë në lidhje me këtë midis Jan van Hooff dhe Humberto Tan: https://www.youtube.com/watch?v=sZysk3mQp3I
Problemi është se shumë holandezë nuk e zotërojnë siç duhet gjuhën e tyre. DOM thotë diçka për gjendjen intelektuale, STOM = pamundësia për të folur.
Mosnjohja (si duhet) e këtij ndryshimi tregon më shumë për marrëzinë e personit në fjalë.
Marrëzia është krejt ndryshe nga të qenit budalla në kuptimin e të paturit inteligjencë të ulët. Përveç kësaj, të gjithë mund të sillen si budallenj, të dalin budallenj, të godasin një gabim, të sillen si gomar ose të bëjnë një gabim. Marrëzia është sjellje; memec eshte ai qe je. Kini parasysh: jo të gjithë ata që janë budallenj sillen marrëzisht. Por njerëzit që shpesh sillen budallenj, thuajse do të jepnit kualifikimin e budallait në planin afatgjatë. Shumë përgjigje sigurisht që më bëjnë të mendoj këtë të fundit si një numër.
Një pjesë e madhe e informacionit. Ajo që mungon është se TV Thai, në veçanti, ofron programe informative me gjuhën e shenjave si standard. Në Holandë, kjo duhet të shpallet “në … ora lajmet me gjuhën e shenjave”. Kurorëzimi fundjavën e kaluar ishte një shembull i mirë dhe madje kishte një kanal me komente të kuptueshme në anglisht. Ja ku e keni.
Do të thuash që nuk e flet mirë gjuhën holandeze (si shumë njerëz që nuk e dinë dallimin, po kështu: gënje dhe shtrihu, di dhe di dhe mund)
BAZË = paaftësia për të folur, zakonisht e shkaktuar nga një problem dëgjimi, kështu që nuk i keni dëgjuar kurrë tingujt për të imituar.
DOM = jo javë/njohuri dhe aftësi të mjaftueshme.