Një tajlandez në Wehrmacht gjerman
Për vite me radhë kam kërkuar një libër që mund të hedhë dritë mbi një nga faqet më intriguese të historisë së Tajlandës së Luftës së Dytë Botërore. Në kopertinë është një foto e një oficeri të gjermanit Wehrmacht me tipare të pagabueshme aziatike të fytyrës. Ky libër përmban kujtimet e Wicha Thitwat (1917-1977), një tajlandeze që shërbeu në radhët e ushtrisë gjermane gjatë këtij konflikti. Wehrmacht kishte shërbyer.
Në vitin 1936 ai ishte regjistruar në Akademinë Ushtarake në Bangkok dhe dy vjet më vonë ky oficer aspirues, së bashku me një koleg tjetër student, u dërgua në Belgjikë për të studiuar sistemet e komunikimit ushtarak në Shkollën Ushtarake në Bruksel. I befasuar nga pushtimi gjerman i majit 1940, ai nuk mundi të kthehej menjëherë në Tajlandë dhe për arsye që nuk janë plotësisht të qarta për mua, ai u shfaq papritur disa muaj më vonë në një shkollë ushtarake gjermane. Në vetvete kjo nuk ishte aq e çuditshme sepse tashmë nga fundi i 19e shekulli, me kërkesë të mbretit Chulalongkorn, oficerët kandidatë tajlandez u dërguan në shkollat ushtarake evropiane për trajnime të mëtejshme. Megjithatë, nuk dihet nëse në Gjermani kishte shkuar edhe bashkëkombasi i tij, i cili ishte dërguar me të në Bruksel.
Siç u përmend, Wicha Thitwat filloi të studionte në Akademinë Ushtarake në Berlin, por më pak se një vit më vonë ai u regjistrua vullnetarisht si funker ose operator radio në 29e Divizioni i Grenadierëve Panzer të gjermanit Wehrmacht. Disa muaj pas regjistrimit të tij, ai u transferua në 3e Divizioni i Grenadierëve Panzer. Sipas të gjitha gjasave, kjo ndodhi me marrëveshjen – e heshtur – të qeverisë tajlandeze në atë kohë, sepse në fund të fundit ai ishte jo vetëm një shtetas tajlandez, por edhe një oficer aspirant tajlandez dhe i përgjegjshëm si i tillë…
Në fillim të vitit 1942, ai ndryshoi në një njësi që do të bëhej e njohur si Batalioni Lindor 43. Një njësi nën komandën gjermane e formuar ekskluzivisht me aziatikë: të paktën 300 japonezë ishin pjesë e kësaj njësie. E logjikshme, sepse Japonia ishte aleate e Gjermanisë që nga viti 1938. Shumica e këtyre ushtarëve nga Toka e Diellit që po lind ishin studentë në akademi të ndryshme ushtarake në Gjermani në fillim të luftës dhe u regjistruan vullnetarisht. Duke ndjekur gjurmët e japonezëve, ndjekin edhe disa qindra koreanë dhe mongolë të ardhur nga Mançuria. Koreja ishte e pushtuar nga Japonia që nga viti 1909 dhe Mançuria që nga viti 1931.
Një nga aspektet e çuditshme të këtij uniteti tashmë të çuditshëm ishte se në Batalioni Lindor 43 shërbyen edhe disa dhjetëra kinezë. Ata ishin oficerë kandidatë të Ushtrisë Nacionaliste Kineze Kuomintang të cilët janë trajnuar në Gjermani para luftës. Mes tyre ishte edhe djali i kreut të shtetit kinez Chiang Kai-shek. Kuomintang kishte luftuar me japonezët që nga viti 1936, të cilët kishin pushtuar një pjesë të madhe të Kinës. Tani ata luftuan krah për krah në të Batalioni Lindor 43. Një kontigjent tjetër i veçantë përbëhej nga disa indonezianë, të cilët, pas pushtimit japonez të vendit të tyre dhe rënies së regjimit kolonial holandez, besuan se mund të bënin atë që mundnin duke bërë punë të çuditshme për pushtuesin. Ndoshta falë ndërmjetësimit të japonezëve këta ndjekës të Sukarno-s përfunduan me uniformë gjermane.
Burrat e mbetur në këtë njësi ishin aziatikë të kapur në radhët e Ushtrisë së Kuqe dhe të rekrutuar nga kampet e POW. Edhe pse shumica e këtyre ish të burgosurve të luftës u kthyen më vonë në Lindjen e tyre, të përbërë etnikisht Batalionet do të përfundonte. Për shembull, kishte njësi për Kirgistan, Kalmoek dhe Oset. Batalioni Lindor 43 u vendos nga mesi i vitit 1943 kundër Ushtrisë së Kuqe dhe në luftimin e partizanëve që vepronin në shpinë të ushtrisë gjermane. Në mungesë të librit, mund të them pak për karrierën e Whoa Thitwat, por ai mund të ketë arritur deri tek oficer sepse në të paktën një foto ai mban shpatullat e një 'Führerbewerber’, një oficer kandidat. Në çdo rast, ai i mbijetoi luftës dhe pas kthimit të tij në Tajlandë u bë kolonel në ushtrinë tajlandeze. Në vitet XNUMX, Whoa Thitwat ishte një atashe ushtarak tajlandez i dërguar me radhë në ambasadat tajlandeze në Danimarkë, Norvegji dhe Islandë.
Sipas Whoa Thitwat, disa dhjetëra Thais shërbyen në ushtrinë gjermane gjatë Luftës së Dytë Botërore. Derisa të arrij në dorë librin e tij, kam mundur të gjej vetëm njëri-tjetrin dhe atëherë ai ishte ende me origjinë 'të përzier'. Nëna e Lucien Kemarat ishte franceze, babai i tij ishte një tajlandez nga Isaani, i cili me siguri mbërriti në atë që ishte Indokinë e atëhershme nëpërmjet një ndalese të ndërmjetme. la douce France kishte humbur. Pothuajse menjëherë pasi pjesa më e madhe e Francës u pushtua, atëherë 18-vjeçari Kemarat u përpoq të regjistrohej në Waffen SS si vullnetar lufte. Kandidatura e tij u refuzua për arsye racore, kështu që në vitin 1941 ai u angazhua në Legjioni Volontaire Français (LVF), një legjion vullnetar i krijuar nga bashkëpunëtorët francezë për të punuar me Wehrmacht për të luftuar në Frontin Lindor. Në radhët e LVF-së kishte kushte shumë më pak të rrepta dhe atij iu lejua menjëherë feldgray vish një stemë. Fillimisht i trajnuar si skaut, ai përfundimisht u bë gjuetari i parë i mitralozit të rëndë MG
42. Kemarat u plagos dhe u kap rob lufte nga sovjetikët në fillim të vitit 1943, por arriti të arratisej dhe t'i bashkohej njësisë së tij. Në verën e vitit 1943 LVF u shndërrua në 'Sturmbrigade Frankreich' dhe u inkorporua në Waffen SS ku kjo njësi do të bëhej famëkeqe si Waffen SS Panzergrenadier Division 'Charlemagnei cili, së bashku me vullnetarët holandezë, norvegjezë dhe danezë SS, vdiq në vitin 1945 deri në njeriun e fundit Kancelaria e Rajhut mbrojnë në Berlin.
Panzergrenadier Kemarat, i cili përfundimisht përfundoi me Waffen SS, u caktua në 10e (anti-tank) kompania e Regjimenti i Këmbësorisë Nr. 58. Gjermanët kishin nevojë për mish për top dhe gjaku aziatik me sa duket nuk ishte më pengesë për Waffen SS. Ai i mbijetoi betejave të rënda kundërajrore në Ukrainë, Pomerania dhe në Oder. Me disa qindra të mbijetuar nga Regjimenti i Këmbësorisë Nr.58 ai u përpoq të arratisej në Danimarkë, por më 2 maj 1945 kjo njësi iu dorëzua britanikëve. Nuk është e qartë nëse Lucien Kemarat u kap rob apo nëse ai u arratis me rroba civile. Është e sigurt që pas luftës është kthyer në Francë. Sipas shokut tim të vjetër, historianit ushtarak norman Jean Mabire, ai ishte gjallë të paktën deri në fillim të viteve 2000 dhe në vitet 1973-1974 kishte kontribuar në shkrimin e librit të tij.La Division Charlemagne: les combats des SS français en Poméranie'....
Provoni të kërkoni sipas imazhit
https://support.google.com/websearch/answer/1325808?co=GENIE.Platform%3DAndroid&hl=nl
histori shume interesante.
a ka apo ka ndonjë histori dhe detaje të tjera ju lutem postoni
Histori interesante, Lung Jan. Sigurisht që ishte e vërtetë që në ato vite Tajlanda nën drejtimin e kryeministrit Field Marshall Plaek Phibunsonghraam ndihej pak a shumë një aleat i Japonisë, Italisë dhe Gjermanisë. A mund të ketë qenë kjo një nga arsyet që tajlandezët në fjalë luftuan me gjermanët? Apo aventura bëri shenjë?
E dashur Tina,
Të thuash se Phibunsongkhram ndihej 'pak a shumë' një aleat i fuqive të Boshtit është një nënvlerësim. Më 14 dhjetor 1941, më pak se një javë pas pushtimit japonez të Tajlandës, ai nënshkroi një traktat të fshehtë në të cilin ai mori përsipër t'i jepte ndihmë ushtarake një pushtimi japonez të Birmanisë, e cila në atë kohë ishte në duart e britanikëve. Një javë më vonë, aleanca Thai/Japoneze u zyrtarizua kur Phibun nënshkroi një marrëveshje bashkëpunimi ushtarak në Wat Phra Kaeo në Bangkok. Në këmbim, Japonia premtoi të garantonte sovranitetin dhe pavarësinë tajlandeze. Tajlanda nuk u konsiderua si territor i pushtuar dhe forcat e armatosura tajlandeze nuk u çarmatosën…
Sa për motivet, unë jam në errësirë atje. Vetëm ndoshta, nëse e gjej ndonjëherë këtë libër, mund të gjej një përgjigje në të...
Histori interesante. Në lidhje me “të huajt” në Wehrmacht-in gjerman, nuk jam më i befasuar fare, pavarësisht nëse ka të bëjë me irlandezët apo amerikanët, anglezët në Freikorps britanikë apo një indo-holandez në Afrikakorps. Por një Thai është mjaft i jashtëzakonshëm.
Ndoshta studimi (pak kaotik dhe jo gjithmonë i saktë) Lindja erdhi në perëndim mund të hedhë pak dritë mbi këtë çështje në përgjithësi? E di që në këtë përmbledhje artikujsh (duket si një studim serioz, por cilësia ndonjëherë është mediokër) ka grupe të ndryshme popullsie, kombësi dhe Werdegang e tyre dhe përfshirje në ushtrinë gjermane.
Rastësisht, Waffen-SS nuk ishte shumë e qartë në përfshirjen e 'jo-arianëve': burra nga p.sh. Legjioni Indisch u përfshinë në Waffen-SS, por jo në SS. Pasojat? Një pjesë e vogël mori një uniformë SS, por nuk u lejua të quhej oficer SS. Nuk do të kishte shumë rëndësi për shumicën e njerëzve. Atyre gjithashtu nuk iu dhanë të njëjtat privilegje si burrat e tjerë të Waffen-SS nëse Gjermania fitonte luftën.
@Alex Kishte vërtet një dallim brenda Waffen-SS. Kjo mund të konkludohet, për shembull, nga emrat e njësive të ndryshme. Për shembull, njësitë që shtuan Frw. (Freiwillige) i kishte konsideruar tashmë ato "më të vogla" se njësitë fisnore si Leibstandarte dhe Totenkopf, por njësitë që njiheshin si "Waffen Grenadier Division der SS" sigurisht nuk shiheshin si divizione të plota Waffen-SS. Sidoqoftë, ishte e nevojshme t'i përfshinte ata në Waffen-SS, pasi Wehrmacht tradicionalisht ngurronte të përfshinte jo-Reichsdeutsch në radhët e tyre.
Faleminderit përsëri Jan. Fotografia me këtë artikull më dukej e njohur, dhe po, në një shënim nga fillimi i 2017 kam emrin e tij dhe një foto. Nuk kam ide se si dhe pse, fillimisht mendova për këtë nëpërmjet këtij blogu por jo sepse 1) nuk u gjetën rezultate të mëtejshme 2) Nuk mendoj se keni shkruar këtu në fillim të 2017 (?).
Rastësisht, Wicha Thitwat padyshim do të ketë një 'Certifikatë Personale', ose një dosje me përparimin, vendosjen, çmimet dhe trajnimin e tij ushtarak. Ajo dosje është ose e pranishme në Freiburg ose në Berlin. Një përmbledhje sigurisht që mund të kërkohet (me një periudhë pritjeje prej afërsisht dy vjet!) nëpërmjet WASt Dienststelle.
I dashur Lung Jan,
Titulli i librit është คนไทยในกองทัพนาซี (Tajlandishtja në Ushtrinë Naziste) dhe kontrolloni këtë lidhje për librin http://dl.parliament.go.th/handle/lirt/333884
Ose mbase ka një version pdf diku.
Natyrisht që unë nuk e kam këtë mençuri timen, por një histori e tillë i ka shërbyer qëllimit për të parë më nga afër se çfarë lloj djali ishte dhe më pas ja fotografia e tij:
http://www.warrelics.eu/forum/attachments/photos-papers-propaganda-third-reich/1286933d1551630281-show-your-signed-photos-wichathitawatthai.png
Emri i tij tani do të ishte Wicha Thitwat por në atë kohë përdorej Vicha Dithavat.
Kërkoni atë emër dhe u habita të paktën pak që me një histori të tillë mund të bëheni ambasador në Francë pa kundërshtuar vendin pritës.
https://th.m.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%8A%E0%B8%B2_%E0%B8%90%E0%B8%B4%E0%B8%95%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%92%E0%B8%99%E0%B9%8C
Lidhur me emrin วิชา ฐิตวัฒน์ nuk është për t'u habitur që ka dallime. Vetëm një mësim i shpejtë.
Në Tajlandë, një emër i huaj përkthehet shkronjë për germë dhe me një ei, ij, y në emër, përkthimi dhe më pas nuk korrespondon fare me shqiptimin holandez dhe që tani duket se ndodh edhe nga tajlandishtja në anglisht me gjuhën. rregullat e aplikueshme në atë kohë.
V nuk është një shkronjë "zyrtare" në alfabetin tajlandez, kështu që bëhet një W dhe me ตวัฒน์ shqiptohet tavat.
Në shënimin tim të vjetër emri ishte shkruar si Wicha Titawat.
Kur konvertohet nga karakteret tajlandeze në evropiane ose anasjelltas, shqiptimi anglisht me të vërtetë përdoret shpesh dhe konvertimet ndonjëherë janë .. uh .. krijues. Merrni ว (w) që shndërrohet në një V… (që nuk njihet në tajlandisht).
Emri i tij është วิชา ฐิตวัฒน์, shkronjë për germë 'wicha titwat(ñ)', tingëllon si (wíechaa Thìtawát).
Kam hasur në librin me numrat ISBN 9744841389 dhe 9789744841384. Për të kërkuar libra në shitje rekomandoj http://www.bookfinder.com Aktiv. Një motor kërkimi që kërkon dyqane të ndryshme të dorës 1 dhe 2.
Për bibliotekat me librin në koleksionin e tyre, hidhini një sy: https://www.worldcat.org/title/khon-thai-nai-kongthap-nasi/oclc/61519408
Kërkoi gjithashtu bazën e të dhënave të Institutit Antropologjik të Princeshës Sirindhorn, nuk përputhet. Ndoshta në një bibliotekë universitare?
http://www.sac.or.th/en/
Përpjekja e dytë, e gjetur ende në SAC:
Titulli:คนไทยในกองทัพนาซี / วิชา ฐิตวัฒน์.
Autori: วิชา ฐิตวัฒน์
Publikuar: กรุงเทพฯ : สารคดี, 2547
Numri i thirrjes SAC: DS573.3. ว62 2547 (disponohet)
Link: http://lib.sac.or.th/Catalog/BibItem.aspx?BibID=b00041628
Por ka më shumë biblioteka unike/publike në vend që ndoshta Janit nuk do t'i duhet të shkojë në BKK. Kopjimi i librave nuk është i mundur në SAC. Dëshiroja të kopjoja një libër të vështirë për t'u gjetur këtë pranverë, por për shkak të të drejtës së autorit nuk mund të vendosni më shumë se dhjetë faqe (ose 10%) nën fotokopjues. Kam dëgjuar nga Tino se në bibliotekën universitare në Chiang Mai njerëzit nuk bënin bujë rreth kopjeve 1 me 1 nëpërmjet një multi-skaneri. Po, nuk është mirë, por nëse një libër me të vërtetë nuk është në shitje dhe biblioteka nuk është afër...
Edhe pse jo gjithmonë jemi dakord, kjo është vetëm diçka me të cilën e bëjmë të lumtur dikë tjetër.
Po, vërtet Johnny. 🙂
@ Readers/Jan: Sipas një faqeje të dytë WorldCat, universitetet Thammasat dhe Chula, ndër të tjera, e kanë këtë libër në bibliotekën e tyre. Por as kjo hyrje nuk është e plotë, pasi shohim që SAC mungon në atë listë. Libri me siguri do të gjendet në më shumë biblioteka. A ka ndoshta një uebsajt Thai që ju lejon të kërkoni të gjitha bibliotekat?
https://www.worldcat.org/title/khon-thai-nai-kongthap-nasi/oclc/1042277552
I dashur Johnny & Rob,
Faleminderit shumë për këshillat e dobishme zotërinj. Numri i bibliotekave të mira në cepin e Isaan-it ku jetoj nuk është vërtet i madh. Unë mund të jem pak i modës së vjetër, por nëse më duket një libër interesant, zakonisht dua ta zotëroj atë…. Prandaj, me keqardhje m'u desh të bëja një përzgjedhje kur u transferova në Tajlandë dhe në fund dërgova një bibliotekë pune me rreth 4.000 prej tyre këtu me kontejnerin. Për fat të mirë, rreth 8.000 librat e mi gjetën një shtëpi të re me miq dhe disa institucione shkencore... Ndërkohë, kam filluar të mbledh përsëri këtu. por tani për tani zakonisht e kufizoj veten në Asiatica...;... Nëse e gjej librin, patjetër do t'i ndaj gjetjet e mia në këtë blog...
Nuk kam arritur ende të gjej një libër të disponueshëm, por për të apasionuarit ka një kopje për ta shkarkuar në internet.
Një lidhje direkte nuk funksionon kështu që kopjoni sa vijon dhe kërkoni në Google:
archive.org คนไทยในกองทัพนาซี วิชา ฐิตวัฒน์
oops, termi i kërkimit është i pasaktë, por duhet të kishit bashkangjitur pdf http://dl.parliament.go.th/handle/lirt/333884 mund te marr.
Nice Johnny BG dhe Rob V. që e keni parë këtë më tej. Shumë bukur, kështu mësojmë diçka.
Vetëm rreth emrit วิชา ฐิตวัฒน์, Wicha Thitawat (wíechaa thìtawát)
wichaa dija, shkenca, mund të gjendet në shumë kombinime. Wicha moh phie është p.sh. magji
kjo është gjithmonë, vazhdimisht, përgjithmonë
çfarë është zhvillimi i plotë vatana, progresi.
Së bashku emri i tij pra do të thotë: Njohuri Përparim i vazhdueshëm
La Division Charlemagne: les combats des SS français en Poméranie'…. mund të blihet në Amazon për 17 euro