Jazda na rowerze w Bangkoku: sukces gwarantowany!

Jazda na rowerze w Bangkoku? Ehhh, na pewno tego chcesz? Tak, bardzo pewnie. Słyszałem wystarczająco dużo dobrych historii na ten temat i to mnie ciekawi.

Dokładnie o 13.00:XNUMX melduję się wraz z moją dziewczyną na przyjęciu u Księżniczki Wielkich Chin Hotel. Ten hotel położony jest w sercu Chinatown, na rogu Yaowarath i Rajawong Road.

Jazda na rowerze z Co van Kesselem

Tajski prezent w jaskrawożółtych koszulkach z napisem „Co van Kessel Bangkok Tours” pokazuje, że jestem we właściwym miejscu. Grupa kolarska nie jest zbyt duża, teraz jest poza sezonem, więc mniej uczestników. W podróż pojedzie również rodzina z dwójką małych dzieci z Zoetermeer. W sumie, łącznie z przewodnikami, jest osiem osób. Dwaj tajlandzcy przewodnicy opowiadają nam po angielsku, czego możemy się spodziewać i jakie są niezbędne ogłoszenia domowe. Po kilku dowcipach o pogodzie lody pękają. Udajemy się do garażu podziemnego po rower. Jazda na rowerze w Bangkoku może się rozpocząć.

Program na dziś jest ustalony. Jazda na rowerze zajmie około pięciu godzin i rozpocznie się od zawsze tętniącego życiem Chinatown. Podczas spływu przekraczamy rzekę Chao Praya i płyniemy łodzią typu longtail przez Klongi. Po tajskim posiłku wracamy do hotelu, z którego wyjechaliśmy.

Bangkok nigdy nie przestaje Cię zadziwiać

Na początku trochę nie obeznani z dziwnymi rowerami, które zostawiamy. Zaczyna się dobrze, trzeba przejść przez ruchliwą Yaowarath Road. Wtedy stało się coś, co wciąż mnie zaskakuje. Doświadczony tajski przewodnik przechodzi przez ulicę, w połowie skrzyżowania macha żółtą czapką w powietrzu i daje znak grupie, że możemy przejść. Czynię to z prawdziwą pogardą dla śmierci. Co zaskakujące, podniesiony kapelusz i grupa nieudolnych farangów wystarczy, aby całkowicie zatrzymać ruch na jednej z najbardziej ruchliwych ulic Bangkoku. Zdyscyplinowany Tajlandczyk zatrzymuje się i pozwala przejść grupie. Bangkok nigdy nie przestaje Cię zadziwiać!

Ledwie czas na otrząśnięcie się z pierwszego zaskoczenia, karawana rusza dalej. Przez pierwsze kilka minut zastanawiam się, ilu z 12 milionów mieszkańców Bangkoku zostanie przewróconych tego popołudnia. W gąszczu ludzi, alejek, psów, straganów z jedzeniem, motorowerów i wszystkiego, co się rusza, nie sposób w nic nie uderzyć. Ale mimo rozsądnego tempa tak się nie dzieje. Reszta grupy również wygodnie manewruje w ograniczonej przestrzeni, jaką oferuje jazda na rowerze w Chinatown. Szybko opanujesz slalom. Tajowie są też zręczni w unikaniu innych, co trzeba robić w tym mrowisku.

Entuzjastyczni ludzie

O powodzeniu takiej wycieczki decyduje w dużej mierze program, ale z pewnością także entuzjazm uczestników. Mamy szczęście. Kolarze, David (39 l.), Sylvia (37 l.) oraz dzieci Randy (11 l.) i Jodie (4 l.) stworzyli miłą atmosferę. Rodzinie wyraźnie podobała się wycieczka.

David jest inżynierem konserwacji silników lotniczych i ma słabość do technologii. Jego serce bije szybciej, gdy jedziemy przez złomowisko pod gołym niebem. Samochody, motorowery i inne części piętrzą się w alejkach. Tym razem nie zapach oleju z woka, ale oleju silnikowego.

Dziwna twarz. Gdziekolwiek spojrzysz, wszędzie widzisz ogromne stosy części samochodowych. Skrzynia biegów jest naprawiana przez Tajlandczyka na chodniku. Ostry zapach zużytego oleju wypełnia nozdrza i zaciemnia chodniki. Pełnomocnik ochrony środowiska z naszego kraju zwariowałby tutaj po całym dniu pracy.

Od czasu do czasu zatrzymujemy się na drinka. Mała chińska świątynia, której inaczej nigdy byś nie odkrył w betonowej dżungli Bangkoku, robi ładne zdjęcia.

Oczy i uszy za krótkie

Podróż nigdy nie jest nudna. Brakuje ci nawet oczu i uszu. Podczas tej odkrywczej podróży pobudzane są wszystkie zmysły. Zapachy, kolory, dźwięki i obrazy robią wrażenie, mimo że byłem w tym mieście już wcześniej. Alejki są czasami tak wąskie, że dwie osoby z trudem mogą się minąć. Nie mam pojęcia, gdzie jesteśmy. Bez przewodnika beznadziejnie byś się tu zgubił. Tajowie myślą, że to w porządku i starannie odsuwają się na bok. Kilkakrotnie wita nas serdecznie angielskim „Hello” lub tajskim „Sawadee Khap”. Małe dzieci machają do kolorowej procesji farangów i zawsze pojawia się słynny uśmiech, choć może oznaczać wszystko.

Kolejnym przyjemnym efektem ubocznym jest to, że jazda na rowerze zapewnia niezbędne chłodzenie. Jest to znacznie mniej uciążliwe i męczące niż spacer w upale tego gigantycznego miasta. Nie jest to niebezpieczne, chociaż musisz oczywiście nadal uważać.

Rejs po Klongach

Po pewnym czasie docieramy do potężnej rzeki Chao Praya. Przeprawiamy się przez nią promem, wszystko idzie gładko i rutynowo. Kontynuujemy po drugiej stronie, a zmieniający się krajobraz zapewnia nową rozrywkę. Następny przystanek oznacza, że ​​będziemy podróżować „longtail boat”. Przyjeżdżają też rowery. Rejs po Klongach nigdy się nie znudzi.

Przystanek w świątyni, aby następnie nakarmić obecne ryby, powoduje wiele wesołości. Randy i Jodie krzyczą z radości. Podchodzą do chleba setkami i można ich dotknąć. Ryby wcale nie są nieśmiałe. Tajowie nie łapią ich i nie jedzą. Już samo to, że mieszkają w bezpośrednim sąsiedztwie świątyni, nadaje im status „świętych”.

Następuje przerwa na pyszny tajski posiłek. Dla mnie szansa na szerszą rozmowę z rodziną z Zoetermeer. Pierwszy wakacje w „Niesamowite Tajlandia' odniósł wielki sukces. Na szczęście oszczędzali na to przez długi czas. Życzliwość Tajów jest wymieniona jako pierwsza. Myśleli, że poprzednia wizyta w Hua Hin była fantastyczna. Wakacje prawie się skończyły. Miło jest słyszeć, jak turyści tak entuzjastycznie mówią o Tajlandii. Radość w ich oczach mówi wiele. Tajlandia znów ma wielu ambasadorów.

Podwórko Bangkokian

Z pełnym żołądkiem wracamy na rower. Przejeżdżamy teraz przez zieloną część Bangkoku. Trudno to sobie wyobrazić z góry, ale widzimy nawet pola ryżowe. Ścieżki stają się coraz węższe, wymagana jest teraz umiejętność kierowania, czasem jest nawet ryzykowna. Słońce już wychodzi i wkrótce zniknie za horyzontem. Popołudnie przynosi pogodny spokój. Gorączkowe tempo Chinatown już dawno za nami. Wszyscy wyraźnie cieszą się z krajobrazu. Nawet moja dziewczyna, która mieszkała w Bangkoku, jest ciągle zaskoczona tym, co widzi. Świątynie, zielone równiny, palmy kokosowe i bananowce. Szkoły, malownicze mosty i uliczki. Jedziemy na podwórku Bangkokijczyków. Turystów tu nie spotkasz, poza tymi nielicznymi pasjonatami na rowerach.

Po powrocie wydaje się, że popołudnie minęło. Porozmawiajmy przez chwilę i pozwólmy, aby wiele wrażeń zadziałało na nas, delektując się filiżanką herbaty. Żegnamy się z Dawidem, Sylwią i dziećmi.

Jazda na rowerze w Bangkoku to jedna z najlepszych wycieczek, jakie odbyłem w Tajlandii. Gdybym miał wystawić ocenę, zdecydowanie byłoby to maksymalnie pięć gwiazdek. Dlatego mogę zakończyć ten wpis z pełnym przekonaniem o tym, jak go zaczęłam: Jazda na rowerze w Bangkoku? Sukces gwarantowany!