Pytanie czytelnika: Czy ktoś ma informacje na temat rytuałów podczas kremacji króla Bhumibola

Tutaj znajdziesz wiele informacji. Król leży w trumnie pod urną, która później zostanie wykorzystana do kremacji.

http://www.nationmultimedia.com/news/life/art_culture/30298053

To, co często widzisz, to szeroki pas w całej Sali Tronowej i następca tronu (obecnie król) wlewający wodę do miski. Oba są symbolami przekazywania „zasługi” zmarłemu i od niego. Odwiedzający Salę Tronową mają udział w tej zasłudze. Temu samemu celowi służą szorstkie białe bawełniane nici, które można zobaczyć w świątyniach i domach. Całość ma elementy buddyjskie, ale także wiele hinduskich.

Moja żona i ja oddaliśmy ostatnie salut zmarłemu królowi Bhumibolowi 30 grudnia. Wyraźnym życzeniem mojej żony było godne pożegnanie ze swoim ukochanym królem.

Służby bezpieczeństwa poprosiły mnie o paszport i wpuściły mnie, kiedy moja żona powiedziała im, że jestem jej mężem. W namiotach zrozumiałem dlaczego. Ten zaszczyt byłby należny tylko Tajom. Wciąż zastanawiam się, dlaczego nie widziałem tam żadnego innego faranga i dlaczego tam byłem. Z pewnością jest więcej małżeństw z Tajami.

Wszyscy byli ubrani na czarno i schludnie ubrani (łącznie ze mną). Prawie wszyscy mieli na sobie swoje najlepsze i najładniejsze czarne ubrania, jakby szli na bardzo ważne przyjęcie. Miałem czarną koszulkę z tajską cyfrą 9 (Bhumibol był dziewiątym królem dynastii Chakri) i długie ciemnoszare, prawie czarne spodnie. Moje brązowe buty turystyczne były trochę nie na miejscu.

Po czekaniu w namiotach przez mniej więcej całe przedpołudnie – bo w pałacu odbywała się buddyjska ceremonia z gośćmi i mnichami – każdy mógł się przywitać.

Przejście z namiotów do pałacu, w którym znajduje się zmarły król, było bardzo zdyscyplinowane iz niezbędną cierpliwością. Dokładnie sprawdzano, czy wszyscy przestrzegali dress code'u. Poproszono mnie o noszenie T-shirtu pod spodniami zamiast luźnego.

Ludzi wpuszczano grupami do pomieszczenia, w którym znajduje się zmarły król. Tam siedzą razem i jednocześnie na ziemi i pozdrawiają króla. Zajmuje to najwyżej minutę. Następnie wszyscy wstają i opuszczają pomieszczenie. Każdy otrzymuje upamiętnienie w postaci kartki i pamiątki.

Jeśli redaktorzy Thailandblog sobie tego życzą, mogę wysłać do redakcji Thailandblog bardziej szczegółową relację z tego doświadczenia z domowymi zdjęciami.

KAŻDA tajska księgarnia – w tym te bardziej angielskie, jak Kinokuniya i ASIAboks – wiele sklepów tutaj w BKK – ma ogromny stół pełen pamiątkowych książek, zarówno w języku tajskim, jak i angielskim. Te droższe są zwykle pomysłowo zdobione i przeznaczone głównie na prezent. Wybór jest zatem ogromny i na pewno coś znajdziesz. Co więcej, cały czas dodawane są nowe, w tym relacje (zwłaszcza starsze gazety) z uroczystości żałobnych.
Każdego dnia, zwłaszcza w weekendy, droga Ratchdamnern co pół godziny jest zapełniona dziesiątkami tajskich autobusów wycieczkowych z całego kraju, które przywożą do domu nowo ubranych gości - autobusy miejskie są tutaj całkowicie przeorganizowane iw większości bezpłatne. Żałobnicy zwykle przychodzą też z ramionami pełnymi darmowych upominków - nawet dla faranga jest jeszcze dużo darmowej wody i jedzenia.