Pytanie czytelnika: Formularz „żyje” z funduszu emerytalnego

Rzeczywiście nie musisz już iść do urzędu imigracyjnego, ponieważ nie wolno im już tego robić. Jeśli chodzi o zasiłek AOW, musisz udać się do lokalnego Urzędu Ubezpieczeń Społecznych, ale jest to również określone w piśmie z SVB. Z innymi emeryturami jest trudniej, bo ZUS odmawia podpisania formularzy innych niż te z SVB. My ostatecznie kończyliśmy się do góry z Turystą Policją. Po wyjaśnieniach poświadczył dla nas pieczątkami i podpisami. Nasz fundusz emerytalny nie miał z tym problemu. Więc co roku jeździmy do Policji Turystycznej!

Po prostu idź do siebie lub do lekarza, prosisz go o pieczątkę i podpis, on sprawdza czy żyjesz, jeśli jest ktoś, kto to widzi, to on, mój lekarz robi to bezpłatnie i wysyła tę transakcję samego siebie.

Prowincjonalne Biuro Ubezpieczeń Społecznych robi to dla SVB w Holandii.

Zrobiłem to w Phitsanulok w dużym biurze i nie wiem jak ten budynek się nazywa
Tam też wydają tajskie paszporty.

Posiadanie formy życia stemplowanej przez policję, lekarz jest również dobre dla większości funduszy emerytalnych.
Pokaż paszport, uszczypnij się w ramię, jeśli powiesz au, wciąż żyjesz.
Zadzwoń do swojego funduszu emerytalnego, aby sprawdzić, czy to akceptuje.

Dla Aow (przez SVB) muszę potwierdzić, że żyję przez SSO Tajlandia. W moim przypadku w Udonthani.
Nikt tam nie mówi nawet trochę po angielsku, a ostatnim razem nie było nawet nikogo, kto by sobie z tym poradził. Wcześniej zostałem wysłany do Immigration przez SSO po czym musiałem zapłacić 1000 Bath. Nie podano dowodu wpłaty.
W przeciwieństwie do tej corocznej irytacji, ING Fundusz Emerytalny zgadza się na stempel i podpis z lokalnego Urzędu Pocztowego. Bezpłatnie iz tajskim uśmiechem dodanym "serwis"
Nie należy zapominać, że SVB NIGDY nie odpowiedziało po dwukrotnym poproszeniu o tekst i wyjaśnienie opisanego powyżej irytującego stanu rzeczy.

Jako Belg w marcu ubiegłego roku dostałem stempel w kasie Immigration Jomtien za 200 bahtów, zajęło to mniej niż minutę, miałem paszport w ręku, ale go nie potrzebowałem.

Ze względu na zmianę zasad w ambasadzie BE BKK (formularz świadczenia usług emerytalnych nie był już akceptowany, mają teraz swój własny formularz) zrobiłem również test na podstawie zaświadczenia lekarskiego, co zostało również zaakceptowane przez ambasadę w celu wydania ICH zaświadczenia o świadczeniu usług emerytalnych. do ambasady wystarczy e-mail, także do obsługi emerytury, wysyłka pocztowa nie jest konieczna (ale i tak to zrobiłem...)

Ps: zdjęcie z gazetą codzienną z wyraźnie widoczną datą w wiadomości e-mail jest również akceptowane przez ambasadę BE BKK w celu dostarczenia zaświadczenia o życiu w zamian za osobiste stawiennictwo

Drogi Donie,
Ambasada Holandii wydaje takie oświadczenie. Trzeba tam pojechać osobiście, będzie to sporo kosztować: bilet powrotny do Bangkoku iw ambasadzie kosztował 1300 bahtów ostatnim razem, gdy takie oświadczenie było składane.

Po tym, jak zrobiłem to po raz pierwszy, pomyślałem, że to za drogie. Następnie skonsultowałem się z moim funduszem emerytalnym, czy przyjmą kopię zaświadczenia o życiu w takiej formie, w jakiej została wydana dla mojego świadczenia AOW. Mój jeden fundusz emerytalny to zaakceptował, a drugiego nawet nie prosiłem, tylko wysłałem kopię wyciągu do SVB. Najwyraźniej to było w porządku, ponieważ nic nie słyszałem w odpowiedzi. Możesz omówić z SVB, w którym miesiącu prześlą ci wyciąg, abyś mógł go zsynchronizować ze swoim funduszem emerytalnym. Dla mnie oznacza to, że w czerwcu w Hua Hin (35 km od mojego rodzinnego miasta) w SSO (tuż przed Soi Hua Hin 11) mogę załatwić wszystko za jednym zamachem.

Widać, że przy odrobinie planowania jest to dość łatwe i tanie. Powodzenia!
Rembrandta

Pod koniec zeszłego roku w Urzędzie Miejskim w Cha-Am: poprosiłem w kasie o pieczątkę i podpis na moim Attestation de Vie. Szef tam był, musiał iść do swojego biura, wyglądał na niepewnego i miał obiekcje, których nie mogłem zrozumieć. Poprosił o moją kartę imigracyjną w paszporcie, więc dałem mu paszport z 2 100 banknotami. Nagle jego twarz pojaśniała; zrozumiał i entuzjastycznie ostemplował i podpisał moje zaświadczenie. Liczy się tylko to, kogo spotykasz. Sprzeciwiłem się też policji turystycznej, a pójście w górę i w dół do ambasady w BKK też nie jest łatwe. Wiem: ja też chcę temu zapobiec, ale czasami nie ma innego wyjścia…

Fundusz emerytalny potrzebuje tego, aby wiedzieć, że nadal żyjesz, w tym SVB.
Ma to na celu zapobieganie nadużyciom. Podpisać i opieczętować go właściwy organ.
Jeśli umrzesz w Holandii w miejscu zamieszkania, sprawa trafia bezpośrednio do odpowiednich władz. Jeśli mieszkasz w Amsterdamie, ale ta osoba zmarła w innym mieście, najbliżsi krewni muszą to zgłosić, co dotyczy również pobytu za granicą.
Wiem to, ponieważ przez ponad 40 lat pracowałem w dużym funduszu emerytalnym.

Przypadkowo, w zeszłym tygodniu poszłam do ambasady, musiałam mieć ze sobą pobrane wcześniej i wypełnione oświadczenie o dochodach.
Miała też formę życia z mojego funduszu emerytalnego (budowlana) była bardzo zajęta, więc myślałam, że to długo potrwa, ale po jakichś dziesięciu minutach przyszła pani, zapytała, kto tylko ma coś do podpisania.
Dałem moje dwa formularze, a ona poprosiła o 900 bahtów, poprosiła o oba i potwierdziła.
Dziesięć minut później znowu wyszedłem.
Dziwne wcześniej zapłaciłem 1500 za 1 formularz, więc byłem bardzo zadowolony.
Wróciłem do domu, zrobiłem odpis życiorysu do innego funduszu emerytalnego (PFT) i też został zaakceptowany przez PFT.
Ale co roku jest to kłopotliwe i nadal zastanawiam się czy nie ma innego wyjścia, bo fundusze teraz wiedzą, że tu jest ciężko

Czytanie wszystkich odpowiedzi, uzyskiwanie i składanie w agencji świadczeń żywego oświadczenia jest dość zagmatwane, sprzeczne i podatne na korupcję. Z pewnością dotyczyć to będzie nie tylko Tajlandii. Te same problemy pojawią się także w innych krajach, takich jak Hiszpania, gdzie mieszka znacznie więcej emerytów niż w Tajlandii.

Holandia i rząd holenderski są światowymi liderami, jeśli chodzi o automatyzację. Dobrze by było, gdyby rząd zadbał również o to, aby wszystkie fundusze emerytalne i inne kasy chorych miały jeden sposób składania takiego oświadczenia i żeby rząd zadbał również o sposób, w jaki taki system ma być realizowany. Zasadniczo należy w tym celu wykorzystywać ambasady i konsulaty za rozsądną cenę i bez konieczności osobistego udawania się do ambasady. W końcu wiele można zrobić cyfrowo i online? Sposób sprawdzenia, czy ktoś rzeczywiście żyje, będzie z pewnością przedmiotem dyskusji. Ale kiedy ta przeszkoda zostanie pokonana, takie oświadczenie powinno móc być używane przez wszystkie agencje świadczeń. Jedno oświadczenie dla wszystkich, wszystkie organy z jednym oświadczeniem. Czy nie powinno to być możliwe?

Myślę, że lokalne stowarzyszenia holenderskie (i belgijskie), czy to w porozumieniu z ambasadą, czy też nie, mogłyby się do tego zobowiązać, na przykład z prośbą do rządu i partii parlamentarnych. Jeśli skrzynki pocztowe posłów pozostaną puste, nic się nie stanie.