Pytanie czytelnika: Ugoda rozwodowa i podział majątku z moją tajlandzką żoną

Zebrałbym jak najwięcej informacji i zatrudnił dobrego prawnika. Najwyraźniej nie jesteś żonaty zgodnie z prawem holenderskim, co oszczędza dodatkowych ustaleń. To wciąż kłopot, przez który musisz przejść, ale obrona własnej osoby jest prawem przysługującym Ci z urodzenia i korzystaj z niej i nie daj się oszukać.

Drogi Wiktorze,

Jeśli dobrze rozumiem, chcesz skorzystać z tego, co zarobił twój tajski partner??
Ponieważ wszystko kupowała ze swojej pensji, ty też dużo na tym zyskałeś, bo inaczej musiałbyś wszystko kupować.
I byłeś w stanie zaoszczędzić dużo pieniędzy lub robić z nimi inne fajne rzeczy!
Znam też kilku rodaków, którzy mieszkają w domu swojego tajskiego partnera, żeby zaoszczędzić na czynszu.
Ci rodacy to Kinijauwowie z Tajlandii, a potem zawsze głęboko się wstydzę, że oni też pochodzą z Holandii.
Więc jeśli ty również chcesz skorzystać na swoim małżeństwie z Tajką, mam nadzieję, że ta Tajka ma najlepszego prawnika w Tajlandii, a następnie ma zajętą ​​połowę twojego AOW i emerytury.
Bardzo smutne, że chodzą tu tacy Holendrzy lub Belgowie! !

Mvg,

Josh .

Kiedy żadna nieruchomość nie została kupiona, a ty masz szansę, spakuj szybko swoje rzeczy, weź rozwód i wynoś się, wtedy jesteś najlepszy i wtedy wielu rozwiedzionych farangów jest o ciebie zazdrosnych, bo rozwód w Tajlandii kosztuje większość farangów moc.
Jeśli pójdziesz do sądu i tak przegrasz, ona jest Tajką z pieniędzmi i chętnym ciałem, a ty jesteś farangiem bez pieniędzy, ona bierze drogiego prawnika i musisz zadowolić się przeciętnym prawnikiem, a jeśli to naprawdę nie może być łatwe dla ją kupi, po prostu wezwij swojego prawnika.

Znane tajskie przysłowie brzmi: Wszystko, co jest twoje, jest też moje, ale wszystko, co moje, nie jest twoje.

Przede wszystkim wyrazy uznania dla redaktorów Thailandblog za opublikowanie takiej historii. To przynajmniej daje czytelnikowi wgląd w to, jak niektórzy ludzie postrzegają życie z Tajlandczykiem. Niektóre odpowiedzi dotyczą wyłącznie aspektu prawnego, inne dotyczą aspektu ludzkiego.
Victor wyraźnie wskazuje, że nie jest w stanie i nie był w stanie sprostać oczekiwaniom żony. Mimo 6-letniego małżeństwa, w którym „wspierał” żonę najlepiej jak potrafił, musiał coś otrzymać w zamian. Gdyby tylko dla niego gotowała, utrzymywała dom w czystości, robiła pranie, dzieliła z nim łóżko… lub cokolwiek. Gdyby tak nie było, powinien był wcześniej zdać sobie sprawę, że wybrał niewłaściwą kobietę i trudno mu winić za to kogokolwiek innego.

Teraz, gdy jego żona dorobiła się fortuny dzięki własnej „pracy”, on z niecierpliwością na to czeka i chce swojej części tortu. Jeśli chodzi o tę „pojemność”, to jest to fakt bardzo względny i można o to stawiać najrozmaitsze pytania. Więc bogactwo zostało zbudowane przez pracę w barze, nazwijmy kota kotem i nazwijmy to prostytucją. Prostytucja sama w sobie nie jest przestępstwem w wielu krajach, o ile ma miejsce w określonych okolicznościach. Po trzecie, a mianowicie Victor, mimo że jest żonaty w Tajlandii, wykorzystywanie jest karalne, ponieważ wtedy dana osoba jest etykietowana jako „alfons”.

Dałabym Victorowi dobrą radę: zabierz swoje rzeczy osobiste i wyjdź spokojnie, bez robienia zamieszania. Jesteś tutaj, w Tajlandii i jako Farang poniesiesz tylko stratę, która może mieć poważne konsekwencje. Twoja „bogata” kobieta będzie lepiej poinformowana niż ty i będzie bronić swojego samodzielnie zbudowanego „bogactwa”.

To, co się tutaj dzieje, nie może być postrzegane jako po prostu tajskie, dzieje się to prawie wszędzie.