Smród i plotki w samolocie

Jeśli chcesz na przykład podróżować z Holandii do Tajlandii lub odwrotnie, będziesz musiał lecieć samolotem. Innej opcji raczej nie ma.

Dla niektórych lot jest częścią wakacji, dla innych jest nieprzyjemną koniecznością. Niektórzy lubią tę podróż, która trwa ponad 10 godzin, miło i spokojnie, przekąska i drink, fajny film i okazjonalna drzemka. Zanim się zorientujesz, samolot wyląduje z powrotem w miejscu docelowym. Druga osoba denerwuje się, słusznie lub nie, wszelkiego rodzaju wadami, takimi jak opóźnienia, mało miejsca na nogi, marudzące dzieci, złe jedzenie, zła obsługa itp. Czy widać już koniec tej żałosnej podróży?

Usługi

Ja należę do tej pierwszej kategorii, chociaż podróż nie zawsze przebiega gładko. Czasami masz ekipę, która pracuje znakomicie, zapewnia dobry posiłek i jest też dobry film do obejrzenia. Innym razem jest tego wszystkiego trochę mniej, ale powyższe rzeczy mi nie przeszkadzają, w końcu – mimo długiego czasu podróży – to tylko przejściowe. Istnieją jednak dwa wyjątki od reguły, o których chcę Ci powiedzieć.

Piękno

Kiedyś w samolocie z Bangkoku do Amsterdamu siedziałem obok pięknej kobiety w wieku około 30 lat. Było pięknie i można było zobaczyć wielu pasażerów płci męskiej myślących, że gdyby ta pani nie należała do mnie, to chcieliby się ze mną zamienić miejscami. Pani była ubrana sportowo, w strój, który sprawił, że pomyślałam, że jest turystką po górach i/lub dżungli. Workowate spodnie w kamuflażu, wełniany sweter i coś, co nazywam butami bojowymi, ale najwyraźniej były to buty turystyczne.

Smród i chrapanie

Z jakiegoś powodu musiała w pośpiechu polecieć do Amsterdamu, nie będąc – jak to powszechnie zalecane – dostatecznie wypoczęta. Nie szczędziła mi nawet spojrzenia, zdjęła sweterek, zdjęła buty, zwinęła się na fotelu pod kocem od stewardesy i zasnęła jak kłoda. I tu zaczęły się kłopoty.

Chrapała i to nie tak mało, wszyscy podziwiający mnie mężczyźni wokół mnie patrzyli na nią, bo głośność była maksymalna, wycinano dużo drzew. Podziw tych panów szybko zniknął, bo nie tylko ja, ale całe otoczenie „cieszyło się” chrapiącą panią i cieszyli się, że nie zajmują mojego miejsca.

Ale to nie wszystko. Kobieta wydzielała także zapach tanich perfum zmieszany z potem, a na dodatek z jej stóp powoli, ale nie do zniesienia, unosił się nieznośny smród. Jej stopy były spocone i musiała nie zdejmować skarpetek, które miała na sobie od wielu dni.

Zakaz zapachu?

Co możesz z tym zrobić? Nic! Dawno temu w samolocie wolno było palić, nawet cygara. Stopniowo było tego coraz mniej, najpierw mała strefa dla palących, zakazano cygar, a ostatecznie wprowadzono całkowity zakaz palenia. Dlaczego? Mówiono, żeby nie narażać współpasażerów na „paskudny” zapach dymu. Społeczeństwo nie może nic zrobić na to, że sami ludzie mają nieprzyjemny zapach ciała lub pocą się stopy. A chrapania nie można zakazać, co najwyżej może kogoś obudzić, ale ryzyko nawrotu pozostaje stale obecne.

Rozwiązanie morskie

W Marynarce Wojennej znaleźliśmy na to rozwiązanie. Na statkach też śpi się z wieloma osobami na ograniczonej przestrzeni, jest duże prawdopodobieństwo, że ludzie będą chrapać, a w pomieszczeniu noclegowym będą spocone stopy. Ktoś, kto dużo chrapał, mógł regularnie liczyć na to, że w ustach znajdzie się kropelka pasty do zębów. Pod prysznic wrzucono kogoś, kto nie przykładał dużej wagi do higieny osobistej, razem z ubraniami i w ogóle. Jeśli to się nie poprawiało, podczas snu jego stopy i „narzędzia ślubne” poczerniały pastą do butów. Spróbuj to zmyć!

Głupie gadanie

Zawsze jestem bardzo ostrożny i powściągliwy w kontaktach ze współpasażerami. Najpierw poczekajmy, zobaczmy, a następnie zdecydujmy, czy porozmawiać. Och, miałem kilka naprawdę fajnych wycieczek, podczas których godzinami siedziałem w spiżarni z kilkoma Holendrami i popijałem jednego drinka za drugim. Rozmawialiśmy o swojej pracy, żartowaliśmy i podróż w mgnieniu oka dobiegła końca. Nikt nam nie przeszkadzał, wszystko zrobiliśmy bardzo kulturalnie.

Ale czasem też można mieć pecha, spotykasz sąsiada, pijesz, wymieniasz się danymi osobowymi i zanim się obejrzysz, jest to jednoosobowe przedstawienie. Druga osoba rozmawia i rozmawia, a jeśli słuchasz, w ciągu kilku minut poznasz całą jej historię medyczną. Opowiada szczegółowo wszystko o leczeniu kanałowym, wrastającym paznokciu i wielu innych bzdurach. Na to też nie ma dobrego rozwiązania, stewardesa nie powie sąsiadowi, żeby się zamknął. Nie możesz powiedzieć: „Zamknij się na chwilę”, po prostu spróbuj udawać, że chcesz spać lub iść na chwilę do toalety.

Wszystkim, którzy wkrótce ponownie będą lecieć do lub z Tajlandii, życzę udanej podróży: sprawnej odprawy, dobrego miejsca, fajnego filmu, dobrego jedzenia i napojów, drzemki i miłego pasażera obok!

Zainspirowany i wykorzystany tekst z artykułu „O chrapaniu i śmierdzących stopach” z Nation z 14 sierpnia ubiegłego roku.