Wydarzenia w Mjanmie i reakcja w Tajlandii

Tino, Tajlandia zaciska szczęki, ponieważ w Tajlandii również łamane są prawa człowieka. Wiesz lepiej niż ktokolwiek inny, co się wydarzyło: Somchai, Tak Bai, meczet, zgony w zamieszkach, zgony z powodu narkotyków pod rządami Thaksina, morderstwa na czerwonym bębnie i wszyscy pozostali bezkarni!

W ramach ASEAN Tajlandia, Laos, Kambodża i Wietnam zgodziły się na wzajemne wydawanie dysydentów bez procesu i nikt nie wie, ilu z nich gnije w śmierdzących celach. Jest to sprzeczne ze wszystkimi traktatami dotyczącymi praw człowieka. Być może Tajlandia skrycie patrzy z podziwem na to, na co ludzie w Mjanmie „odważą się”.

Z lekką nadzieją przeczytałem pierwsze wyniki sprawy Gambii w Hadze. Mam nadzieję, że za 5-10 lat będzie wyrok. Ale nie oczekuję prawdziwych rezultatów dla ludności Myanmaru.

Niedopuszczalne rzeczy dzieją się również za Thai Smile, ale niestety tak jest od wieków. I tak pozostanie przez długi czas, zwłaszcza jeśli Chiny nadal będą wyznaczać standardy w tej części świata.

Drogi Tino, zadajesz sobie wiele pytań, a następnie od razu udzielasz błędnej odpowiedzi. Dlaczego wyrok wydany w Tajlandii „z pewnością pomógł” w obaleniu reżimu w Myanmarze? Jeśli cokolwiek stało się oczywiste w ostatnich dziesięcioleciach, to fakt, że tamtejsi władcy wojskowi naprawdę nie dbają o to. Zwłaszcza teraz, gdy coraz częściej otrzymują (wojskowe) wsparcie wielkiego złoczyńcy Putina.

A poza reakcjami głównie krajów zachodnich i ONZ, mało kogo interesuje Myanmar, prawda? Nie wcześniej i nie teraz. Ponadto cały region ma tradycję jak najmniejszej ingerencji w wewnętrzne zmagania innych. Gdyby tak było, prawdopodobnie sytuacja wyglądałaby teraz inaczej.

Więc tak, rozumiem letnią odpowiedź z Tajlandii. Oczywiście nie wszystko jest zabawne, daleko mu do tego.

Co to robi? Możemy też coś z tym zrobić w Europie. Kurdowie nadal są szumowinami w Turcji.
W kraju bloku wschodniego (może to być Bułgaria lub Węgry) ludzie są oddzieleni od siebie betonową ścianą. Muru Berlińskiego może już nie ma, ale one wciąż tam są.
Egzekucja może już nie być wykonywana tutaj, ale były inne czasy.

Australia umieszcza uchodźców na wyspie i pozwala im tam gnić, a nie wjeżdżać do kraju.
Można to nazwać egzekucją z „wyborem” dla uchodźców.
Nikt nie potępia Australii za taką formę egzekucji.
Pomińmy już Holandię, gdzie każdy obywatel jest przestępcą w oczach jej „przywódców”.

Czerwona linia w całej sprawie polega na tym, że za każdym razem, na całym świecie, u władzy są niewłaściwi ludzie.
Wymień jeden, który jest zły, a drugi znów się podniesie i wszystko zacznie się od nowa.
Po prostu spróbuj znaleźć odpowiednich ludzi i zostań tam. Brak 1.
Taka jest historia ludzkości. Nie jest inaczej i nie myśl, że to się kiedykolwiek zmieni.

Słyszałeś, widziałeś, jak myśli młode pokolenie naukowców z Amsterdamu? To są twoi nowi przywódcy!
Tak, kłamcy i jest na to inne słowo, którego nie wspomnę.
Jednak znowu jest jasne, w którą stronę idziemy.

Zarówno rządom Birmy, jak i Tajlandii nie można ufać, gdyż doszli do władzy w wyniku poważnego nadużycia władzy. To rządy, które nie boją się korupcji i przemocy oraz niszczą rządy prawa. Unikają demokracji, przejrzystości i odpowiedzialności. Personel wojskowy nie ma żadnego interesu w angażowaniu się w rządy krajowe, a jedynie czyni (z kilkoma wyjątkami na całym świecie, pomyśl o Portugalii) kraj w autorytarną, hierarchiczną potworność. Niedemokratyczne rządy/reżimy Tajlandii i szczyt ich aparatu wojskowego dobrze się ze sobą dogadują, są przyjaciółmi, którzy mądrzeją się finansowo od siebie. Zwykli ludzie muszą znać swoje miejsce, być posłuszni i zadowolić się kilkoma pięciocentówkami. Nazywam to zbrodniczym i nieludzkim.

A co robi w tej sprawie reszta świata? Kilka. Ostatecznie interesy finansowe (ekonomia, handel) również wydają się odgrywać tam najważniejszą rolę. Interwencja krajów trzecich będzie głównie kosztować dużo i niewiele przyniesie tym krajom trzecim. ONZ nie bierze się za ręce, a więksi gracze na arenie światowej mają niewiele do zyskania. Chiny nie czerpią korzyści z wysyłania wojsk, podobnie jak Amerykanie. Rosjanie też nie. Takie kraje nie wysyłają wojsk, by chronić prawa człowieka, wolność czy demokrację. Interweniują tylko wtedy, gdy sami z tego korzystają. Z Myanmaru niewiele można zyskać, więc pozostaje kilka miłych słów, że ludzie są zaniepokojeni tamtejszą sytuacją.

Oczywiście, mocne potępienie to minimum, które można zrobić. Nawet jeśli nie masz siły ani zasobów, by interweniować, przynajmniej tyle możesz zrobić, aby pokazać, że dzieje się coś, co jest sprzeczne ze wszystkimi twoimi zasadami. Pozostawienie takiego (dosłownie taniego) przekonania jest moim zdaniem oznaką, że tak naprawdę cię to nie dotyczy ani nie interesuje. To, że Tajlandia prawie nic nie robi, jest oznaką, że przywódcy nie do końca są świadomi tego, co się tam dzieje. I jak powiedziano, kraje, które mogłyby coś zrobić, też nie interweniują, interesy nie są wystarczająco duże. Prawa człowieka są miłe i przyjemne, ale nie powinny kosztować zbyt wiele. Interwencje są naprawdę zabawne tylko wtedy, gdy można na nich zarobić pieniądze lub wpływy. Wtedy można łatwo obalić demokratyczne rządy, aby zabezpieczyć takie interesy.

Wygląda więc na to, że obywatele Mjanmy są w dużej mierze zdani na siebie. Smutna sprawa. Mam nadzieję, że opór ostatecznie doprowadzi do powstania demokratycznego rządu. Ale cena za to będzie wysoka.