Tajska kultura i woda (część 2)

We wcześniejszym poście napisano o tajskiej kulturze i wodzie. Woda i żywność są ze sobą nierozerwalnie związane. Ryby odgrywają również ważną rolę w życiu i kulturze Tajów.

Jedna z najwcześniejszych inskrypcji w języku tajskim zawiera następujące zdanie z królestwa Sukhothai: „W czasach króla Ramkhamhaenga Wielkiego ziemia Sukhothai prosperowała. Daje ryby w wodzie i ryż na polach”. Historycy są niemal pewni, że są to słowa króla Ramkhamhaenga Wielkiego, władcy królestwa Sukhothai (1279 – 1298) i twórcy alfabetu tajskiego.

Opis wskazuje, jak ważna dla populacji była ryba. Dzięki licznym rzekom przepływającym przez żyzne tereny było mnóstwo ryb. Jednak ludzie wierzyli, że duchy natury dały ryby, aby nakarmić ludzi. Zabijanie ryb w celu zjedzenia ma więc inny związek niż zabijanie i jedzenie innych zwierząt w buddyjskim sensie.

Na przykład tradycją jest wrzucanie wyrzuconych na brzeg ryb podczas przypływu w celu zdobycia zasługi religijnej, tzw. Tambun. To użycie nadal obowiązuje. W Wat można kupić żywe ryby, które następnie wypuszcza się do pobliskiego zbiornika wodnego.

W okresie chłodnym od listopada do lutego po zakończeniu pory deszczowej ryby najlepiej odżywiają się wodą bogatą w składniki odżywcze. W tym czasie ryż można również zabrać z pola, a jedzenia jest pod dostatkiem. Tak powstało przysłowie: „Khao Mai Pla Man” czyli „nowy ryż, tłusta ryba” (w wolnym tłumaczeniu). Większość małżeństw miała miejsce w tym szczycie roku.

Resztę ryb suszono lub konserwowano solą. Te metody konserwacji zaowocowały wieloma odmianami smaku, które nadal można znaleźć w różnych potrawach.