प्रिन्टमा सियामी
हामी सबैलाई थाहा छ कि थाई कहिलेकाहीं धेरै अराजक हुन सक्छ र प्रभाव फराङ अक्सर एक विशिष्ट रिफ्लेक्स देखि आफ्नो संस्कृति मा कम गर्न प्रयास गर्नुहोस्। तैपनि तिनीहरूसँग यो गर्न केहि छ फराङ धन्यवाद दिन। उदाहरणका लागि, मुद्रण लिनुहोस्।
यति हुँदाहुँदै पनि छापाखानाको झोला ‘कथितब्लक मुद्रण' चीनमा उभिएको थियो र एक निश्चित पि शेङले 1041 र 1048 को बीचमा चल क्यारेक्टरहरूसँग मुद्रणको साथ प्रयोग गर्न थाले, सियाममा छापाखानाबाट बाहिर आउन धेरै समय लाग्यो। यो क्याप्टेन जेम्स लो थियो, एक अधिकारी सैन्य सेवा ब्रिटिश को ईस्ट इंडिया कम्पनी - डच VOC को प्रतियोगी - जुन लगभग 1824 को युनाइटेड कम्पनी अफ मर्चेन्ट्स अफ इङ्गल्याण्डले ईस्ट इन्डिजमा व्यापार गर्छ सियामी भाषा सिक्न निर्देशन दिइएको थियो र 1828 मा थाई वा स्यामी भाषाको व्याकरण प्रकाशित।
उनले कलकत्तामा स्यामी क्यारेक्टरहरू बनाएका थिए र आफ्नो व्याकरण परिमार्जन गरे ब्याप्टिस्ट मिशन प्रेस एउटै शहरमा। छन् व्याकरण आकर्षक साबित भयो र उनले आफ्नो प्रकार र टाइपसेटिङ सामग्री एक मुद्रण कम्पनीमा हस्तान्तरण गरे जुन उनले सिंगापुरमा केवल एउटा प्लेटेन प्रेसको साथ स्थापना गरे। सन् १८२५ देखि सियाममा सक्रिय रहेका अमेरिकी प्रोटेस्टेन्ट मिसनरीहरूले यस छापाखानाको अस्तित्वबारे थाहा पाएपछि, तिनीहरूले तुरुन्तै यसको प्रचार मूल्य बुझे। सियामी भाषामा आफ्नो पहिलो धार्मिक पर्चा छाप्न तिनीहरू तुरुन्तै सिंगापुर गए।
डा. डेन बीच ब्राडली
यताउता यात्रा गर्दा थकित, धेरै उद्यमी आदरणीय डा। ड्यान बीच ब्राडली प्रेस र क्यारेक्टर मोल्ड र 1836 को गर्मीमा सबै कुरा बैंककमा हस्तान्तरण गरे। तीन वर्षपछि, राजकुमार मोङकुटको अनुरोधमा, उनले यस प्रेसमा शाही अफीम डिक्रीको 10.000 प्रतिहरू छापे, पहिलो पटक आधिकारिक सियामी पाठ छापिएको थियो। क्लोङ याईको मुखमा रहेको उनको सामान्य मुद्रण पसलमा, उनले धार्मिक रूपमा प्रेरित पाठहरू मात्र छापेनन्, तर उदाहरणका लागि, क्रुंग काओ रोयल क्रॉनिकल र पहिलो सियामी पाठ्यपुस्तक चिन्दमनी।
यो डेन बीच ब्राडली पनि थियो जसले 1844 मा सियाममा पहिलो अखबार स्थापना गर्यो बैंकक रेकर्डर प्रेस बन्द गर्यो। मूल रूपमा मासिक अंकको रूपमा सुरु भएको थियो, यो दुई साप्ताहिक संस्करणमा विकसित भयो जुन स्यामी वा अंग्रेजीमा दुई अलग संस्करणहरूमा देखा पर्यो। जसका कारण सदस्य संख्यामा कमी आएको हो बैंकक रेकर्डर 1846 को अन्त्यमा, तर केही समय पछि बैंकक दैनिक विज्ञापनदाता र सियाम दैनिक विज्ञापनदाता। दुई प्रकाशनहरू, जुन नाममा समानता भए तापनि, एक अर्काबाट अलग थिए र क्रमशः स्कट्सम्यान र अंग्रेजी व्यवसायीहरूको समूहको दिमागको उपज थिए।
सियामीहरूले आफ्नै सियामी प्रकाशन छाप्न 1858 सम्म लाग्ने थियो। त्यसपछि, राजा मोंगकुटको निर्देशनमा, अधिकारी देखा पर्यो शाही राजपत्र of Ratchakijjanubeksa, को एक संस्करण अक्सोर्न पिम्पाकन पब्लिशिङ हाउस, जुन राजदरबारमा रहेको थियो. केवल 1875 मा रोल गरियो दारुनोवध, प्रेस बाहिर पहिलो निजी वित्त पोषित Siamese अखबार। सियाम वा थाई प्रिन्ट मिडियाको वास्तविक सफलता राजा चुलालोङकोर्नको शासनकालमा अवस्थित हुन सक्छ जब सियाममा सियाम, अंग्रेजी वा चिनियाँ भाषामा 59 अखबार र पत्रिकाहरू प्रकाशित भए।
ओहो, यो: रेभरेन्ड ब्राडली पनि पहिलो प्रकाशक थिए Siam जो कहिल्यै एक प्रतिलिपि अधिकार सम्झौता बन्द। उनले सन् १८६६ मा राजा मोङकुटसँग बेलायतको आफ्नो राज्य भ्रमणको यात्रा विवरण छाप्ने अधिकार प्राप्त गरेपछि यो काम गरे। यद्यपि उनलाई थाइल्याण्डमा मिडियामा उनको मौलिक योगदानको लागि होइन, तर सियाममा बिफरको खोप सफलतापूर्वक पेश गर्ने व्यक्तिको रूपमा सम्झिन्छ।
होस्टोरिक प्रेस र मिडियाको विषयको बारेमा सोच्दा दिमागमा आउने पहिलो पुस्तक 'महिला, मानिस, बैंकक' हो। सम्बन्धित वस्तुहरूको साथ स्वचालित लिङ्क जनरेटरले यसलाई समावेश गर्दैन, त्यसैले यो यहाँ छ:
https://www.thailandblog.nl/boekrecensies/boekbespreking-scot-barme-woman-man-bangkok-love-sex-and-popular-culture-thailand/
एक उत्कृष्ट पुस्तक जसमा, अन्य चीजहरू बीच, प्रेसको ठूलो स्वतन्त्रता निश्चित अवधिहरूमा छलफल गरिएको छ।
छापाखाना र फरांङको बारेमा राम्रो व्याख्या, लुङ्ग जान। तपाईं सियाम/थाइल्याण्डमा विदेशीहरूको जीवनबाट साँच्चै मोहित हुनुहुन्छ।
तर यो एक:
"उनले यो 1866 मा राजा मोंगकुटसँग गरे जब उनले बेलायतको आफ्नो राज्य भ्रमणको यात्रा विवरणको मुद्रण अधिकार प्राप्त गरे।"
राजा मोङकुटले कहिल्यै इङ्गल्याण्डको राजकीय भ्रमण गरेनन्। उनले सियामलाई कहिल्यै छोडेनन्। उनका छोरा चुलालोङकोर्न विदेशमा उद्यम गर्ने पहिलो सियामी राजा थिए र उनले त्यसो गरे। 1897 मा पहिलो पटक युरोप।
https://www.thailandblog.nl/geschiedenis/reizen-koning-chulalongkorn/
वास्तवमा, मलाई साँच्चै थाहा छैन कि उनीहरूले फरांगलाई के दिनु हुँदैन? कार ? रबर ब्यान्डहरू? बिजुली? टेलिफोन? इन्टरनेट? गूगल ? चिकित्सा उपकरण? औषधीहरू ? वातानुकूलित? बत्तीहरू? थाइल्याण्डमा के उत्पत्ति भयो मलाई थाहा छैन?
मलाई लाग्छ संसारले प्रयोग गर्ने सबै चीजहरू पश्चिममा आविष्कार गरिएको थियो। यसका निर्विवाद कारणहरू छन्, तर यो तथ्य हो।
हामी एसियालीहरूलाई के दिने? जडीबुटीसहितको हाम्रो खाद्य संस्कृति, सायद। हामीले आफूलाई एशियालीहरूसँग धनी बनायौं। हामी त्यसको लागि धनको ऋणी छौं, तिनीहरूलाई खाली छोड्न।
एसियामा युरोपको तुलनामा मुद्रण धेरै गुणा पुरानो छ। हामीले उनीहरूलाई केही ल्याएनौं। केवल दुःख र अझै पनि हामी सोच्छौं कि हामीले त्यहाँ धेरै ल्याएका छौं। इतिहासलाई राम्ररी हेर्नुस् । टाउको उठाए, तर हामीले केही ल्याएनौं। त्यहाँ समृद्ध संस्कृति थियो, तर हाम्रो नजरमा यसको कुनै मूल्य थिएन। हाम्रो मापदण्ड र मूल्य नै वास्तविक सभ्यता थियो। एशियाका मानिसहरू अझै पनि गौरवान्वित छन् र 2021 मा युरोप भन्दा बढी सभ्यता छ। शताब्दीयौं अघि यी मानिसहरूले हामीलाई डरलाग्दो गन्धको रूपमा बर्बरहरू देखेका थिए। हामीले के ल्याएका छौं? यो मजाक हो यदि तपाई सोच्नुहुन्छ कि हामीले त्यहाँ केहि ल्यायौं।
बर्ट, म हरेक महिना कम्तिमा 40.000 भाट थाइल्याण्डमा ल्याउँछु। र धेरै अन्य फारांग पनि
थाइल्याण्डमा छापिएको थाई भाषाको सबैभन्दा पुरानो पुस्तकको एक मात्र जीवित प्रतिलिपि ब्रिटिश पुस्तकालयमा छ। यो 1838 मा छापिएको थियो।
पहिलो थाई प्रिन्टिङमा रुचि राख्नेहरूका लागि:
https://blogs.bl.uk/asian-and-african/2014/06/the-beginnings-of-thai-book-production-rare-thai-books-at-the-british-library.html