'बांसको नलीमा के छ?'; लाओ लोककथाहरु बाट एक लोक कथा

तपाईं एक गोदा संग के गर्न सक्नुहुन्छ? महान लेखकहरूले यो थाहा पाए, कार्मिगेल्टदेखि वोकर्ससम्म। तर लाओसमा पनि कोही…

सबैभन्दा स्मार्ट हुनुहोस्! ठट्टा लेखहरूमा उद्यमी Xieng Nyan के चाहन्थे। उसले ग्राहकलाई गुलाब देखाएर सोध्यो, 'मेरो गुलाब सुन्दर छैन? र यो धेरै राम्रो गन्ध छ!' ग्राहकले गुलाबको गन्ध र pssst! उसको अनुहारमा पानीको एक जेट; यो एक दुःस्वप्न थियो।

'हा-हा! मैले तिमीलाई बुझें!' Xieng Nyan भन्नुभयो। "वास्तवमा," ग्राहकले भने। "तिमी कति स्मार्ट छौ।" "अनि देशमा सबैभन्दा बुद्धिमान को हो?" "Xieng Nyan तपाईं स्मार्ट हुनुहुन्छ, तर वास्तवमा सबैभन्दा चतुर छ Xieng Mieng।"

पछि एकजना साथी आए; लात्सामी। 'बाय साथी।' सियाङ न्यामले भने । 'म तपाईलाई केहि देखाउन चाहन्छु। दूरबीन। यसलाई आफ्नो आँखा विरुद्ध राख्नुहोस् र सबै कुरा अचानक धेरै नजिक देखिन्छ।' लत्सामीले दूरबीन लिएर आफ्नो अनुहारमा राखे। उसले पहाडहरूलाई हेर्‍यो, र निश्चित रूपमा, उसले हरेक रूखलाई धेरै तीव्र रूपमा देख्न सक्छ। "धन्यवाद," लात्सामीले दूरबीन फिर्ता गर्दै भने।

जिएङ न्यानले लात्सामीको अनुहारमा हेरे र हाँसोलाई मुस्किलले दबाउन सकेनन्। "तर लत्सामी, के तिमीले लड्यौ?" Xieng Nyan उसलाई एक ऐना दिए; उनको आँखा वरिपरि कालो घेरा थियो। 'हा-हा! मैले तिमीलाई बुझें!' Xieng Nyan भन्नुभयो। "वास्तवमा," लत्सामीले भने। "तिमी कति स्मार्ट छौ।" "अनि देशमा सबैभन्दा बुद्धिमान को हो?" "Xieng Nyan तपाईं स्मार्ट हुनुहुन्छ, तर वास्तवमा सबैभन्दा चतुर छ Xieng Mieng।"

शिवथलाई पनि त्यस्तै भयो । र उनले पनि 'Xieng Nyan तपाईं स्मार्ट हुनुहुन्छ, तर वास्तवमा सबैभन्दा स्मार्ट पक्कै Xieng Mieng हो।'

Xieng Mieng! सधैं त्यो धिक्कार....

"त्यो Xieng Mieng ले मलाई मृत्युको लागि बिरामी बनाउँछ। म त्यो आंकडा हेर्नेछु र त्यसपछि हामी हेर्नेछौं कि को होशियार छ। तब सबैले थाहा पाउनेछन् म सबैभन्दा चलाख हुँ...' उसले धेरै बेर सोच्यो । 'अहा! अब मलाई थाहा भयो। र त्यसपछि हामी हेर्नेछौं कि को होशियार हो।'

उसले उमालेको मूंगफली खायो! उनकी श्रीमतीले पनि भनिन्: उमालेको बदामले तिमीलाई हावा बनाउँछ, तर यो ठ्याक्कै मनसाय थियो। उसले बाँसको भण्डारणको ट्यूब लियो, त्यसमा हावा हाल्यो र छिट्टै बन्द गर्यो। र त्यसपछि Xieng Mieng बस्ने गाउँको बाटोमा।

उसले सात नदी पार गर्नुपर्यो र गाउँमा पुग्दा ऊ थाकेको, तातो र तिर्खाएको थियो । एकजना मानिस उनको छेउमा आए । स्वागत छ यात्री। टाढाबाट आउनुहुन्छ ? आउनुहोस्, मसँग एक कप कफी खानुहोस्।'

Xieng Nyan ताजा, बलियो लाओ कफी को मजा लिनुभयो। "तिमी हाम्रो गाउँमा के गर्दैछौ?" "म Xieng Mieng लाई भेट्न चाहन्छु।" 'ओ? के तपाईं उहाँसँग व्यापार गर्न चाहनुहुन्छ?' 'म यहाँबाट टाढाको गाउँमा एक उद्यमी हुँ, र म असाध्यै स्मार्ट छु। तर मानिसहरूले भनिरहन्छन् कि Xieng Mieng म भन्दा चलाख छ। अब म उहाँलाई ठट्टा गर्न आएको छु।'

'कसरी?' अतिथि सत्कार गर्ने मानिसलाई सोधे । ‘यो बाँसको नली हेरौ ? म यससँग Xieng Mieng लाई मूर्ख बनाउन जाँदैछु। म यसलाई खोल्छु र Xieng लाई Mieng गन्ध दिन्छु। यसमा के समावेश छ जस्तो लाग्छ?'

'थाहा भएन।' "मेरो घाँटी!" Xieng Nyan हाँसे। ‘तपाईले त्यो चुटमा पल्टाउनुभयो ? त्यसो भए तपाई साँच्चै एक स्मार्ट केटा हुनुहुन्छ। तर तपाईंले त्यो कहिले गर्नुभयो?' "मेरो घरमा, उता।" ‘यो धेरै पहिलेको कुरा हो । के तपाइँ पक्का यो अझै पनि दुर्गन्धित छ? सायद हावा बन्द छ!' "मलाई त्यस्तो लाग्दैन," Xieng न्यानले भने।

"म यो जोखिम लिने छैन। सोच्नुहोस् कि यदि तपाईंले Xieng Mieng लाई गन्ध दिनुभयो र गन्ध आउँदैन भने तपाईं कत्तिको हास्यास्पद हुनुहुनेछ! मलाई लाग्छ तिमीले अब गन्ध लिनुपर्छ।' "तपाईको त्यहाँ एउटा बिन्दु छ," Xieng न्यानले भने र ट्यूब खोल्यो। उसले यसको गन्ध आयो र उसको अनुहार दुखले विकृत भयो। "हो, हो, त्यो पात अझै छ।" 'हा हा...' अर्को मान्छे हाँस्यो। ‘तिमीलाई थाहा छ म को हुँ अहिले ? म Xieng Mieng, देश को सबै भन्दा चतुर मान्छे हुँ। म तिमी भन्दा धेरै चलाख छु!'

Xieng न्यान आफ्नो गाउँ फर्के, Xieng Mieng साँच्चै देशको सबैभन्दा चतुर मानिस हो भनेर थाहा पाएर।

स्रोत: लाओ लोककथाहरू (1995)। अनुवाद र सम्पादन एरिक कुइजपर्स।