लेख्नु पर्ने लेख

इन्टरनेट एक अन्तरक्रियात्मक माध्यम हो। आज हामी थाइल्याण्डब्लगमा पनि लागू हुन्छ कि भनेर परीक्षण गर्नेछौं। यस पोष्टमा तपाईले एउटा राम्रो झांकी पाउनुहुनेछ luk thung कलाकारहरू। कथा लेख्न बाँकी छ । को द्वारा? हो, तपाईं पाठक द्वारा।

In बैंकक पोस्ट मार्च २० को सीडी लेबल आर-सियामको बारेमा एउटा लेख थियो। सँगैको दृष्टान्तले लेबलमा तोकिएका ९० एकल कलाकार र समूहहरू मध्ये केही देखाउँछ। अब म त्यो लेखलाई संक्षेपमा प्रस्तुत गर्न सक्छु, तर यस पटक मलाई लाग्छ कि थाइल्याण्डब्लगका पाठकहरूले कथा लेखे भने यो धेरै रमाइलो हुनेछ। त्यसैले कमेन्ट गर्नुहोस् र हामीलाई बताउनुहोस् तपाईंको मनपर्ने कलाकार वा समूह को हो र किन। वा तपाईंले उहाँ/उनको/समूहमा भाग लिनुभएको कन्सर्टको बारेमा बताउनुहोस्। यसरी, सबै प्रतिक्रियाहरू मिलेर कथा बनाउँछन्।

मेरो मनपर्ने जिन्तारा पुनलार्प हो, रातो स्कर्ट र शरारती मुस्कानको साथ माथि बायाँ। मलाई उनको कुरा सुन्न मन पर्छ। जिन्ताराले एक पटक सुनामीको बारेमा गाएकी थिइन् । ध्यान दिनुहोस्: उनले सुनामी होइन सुनामी गाउँछिन्। एक मार्मिक गीत, यद्यपि मलाई थाहा छैन उनले के गाउँछन्।

किनभने मलाई लाग्छ कि यो हाम्रो संयुक्त कथाको पातलो सुरुवात हो, मैले हान्स गेलेइन्सेलाई राम्रो सुरुवात गर्न आग्रह गरें।

हान्स Geleijnse लेख्छन्:
होइन, तर ती सबै तातो पेटिटहरू मध्ये मैले तिनीहरूको टिभी अनुहारहरूबाट चिनेको छु, मैले जिन्तारा पून्लार्ब, जान्गेरेस जोन्डर नामको थाई संस्करण र मिया नोइको आत्माको पीडाको बारेमा टियरजर्करको सम्मोहक अनुवादक पत्ता लगाएको छु। जिन्ताराले धेरै भिजुअल हेयरलाइन क्र्याक बिना चालीस पार गरिसकेकी छिन् र इसानबाट आएको छ। तपाईंले यसलाई मन पराउनु पर्छ, तर उनको संगीत निश्चित रूपमा R.Siam स्थिरबाट धेरै पश्चिमी क्लोन सामग्री भन्दा धेरै थाई/एशियन सुनिन्छ।

थाई पप संस्कृति लुगा र संगीत दुबैमा पश्चिमी उन्मुख छ, र रक एन्ड रोलको जन्मदेखि नै सामाजिक विकासहरूमा त्यो संस्कृतिको प्रभावको बारेमा कुनै शंका छैन। थाई संस्कृतिको बारेमा टग-अफ-युद्धलाई थाइल्याण्डको ब्लगमा पुरानो फरट्सको उदासीन मनोरञ्जनको रूपमा निश्चित रूपमा राख्न सकिन्छ।

सायद मुख्यधाराको थाइल्याण्डतर्फको प्रवृत्ति टाटा 'सेक्सी शरारती बिची' यंग, ​​म्याडोना र ब्रिटनी स्पीयर्स बीचको क्रसबाट वर्षौं अघि सुरु भएको थियो। स्थानीय स्टेजहरूमा आज दिइने प्रत्येक कन्सर्टमा तपाईंले उनका उत्तराधिकारीहरूले प्रस्तुत गरेको देख्न सक्नुहुन्छ, बुबा, आमा र उनीहरूका स्कूल जाने उमेरका बच्चाहरूले उत्साहपूर्वक सुनेका थिए। के सायद धेरै थाई रहनेछ ध्वनि मिश्रण हो: कडा, कुनै मिडटोन छैन, धेरै चर्को उचाइ र बूमिङ लो।

मलाई मौलिक मनपर्छ, तर संस्कृति मिक्सरबाट मनपर्ने कुराहरू पनि फेला पार्नुहोस्। र सायद किनभने म पनि पुरानो पाद हुँ, मेरो थाई मनपर्ने सेक लोसो हो, जो क्लिफ रिचर्ड जस्तै, हरेक दिन बित्दै जाँदा अझ जवान देखिन्छन्। एक महान संगीतकार र - जसले एक बन्धन सिर्जना गर्दछ - मिडिया र फ्यानहरूलाई निस्सन्देह नाटकीय रूपमा सेक्स, ड्रग्स र रक एन्ड रोलले हावी भएको जीवनमा व्यस्त राख्छ।

रिक लेख्छन्:
खैर, मसँग साँच्चै कुनै मनपर्ने छैन। पाई पोङ्ग्सटोर्न, बुवाफान, बाओ वी (तेस्रो भिडियो), ताई ओराताई, जिन्तारा, तर गहिरो ओ सागर (चौथो भिडियो) सुन्न मनपर्छ। जब म पृष्ठभूमिमा यो संगीतको साथ घरमा गडबड गरिरहेको छु, केवल अद्भुत! हामीसँग यो संगीतको धेरै धेरै छ र त्यो विशेष गरी पार्टीहरूमा उपयोगी हुन्छ; त्यसपछि महिलाहरू कराओके संग जंगली जान सक्छन्। हाहा

Tino Kuis लेख्छन्:
थाई संगीतले मलाई विरलै आकर्षित गर्छ। मलाई चाँडै यो बोरिंग र नीरस लाग्छ, किनभने म शब्दहरू बुझ्दिन, प्रायः इसान। मलाई दुई अपवाद मात्र थाहा छ: काराबाओ र फोम्फुआङ डुआङ्चान।

काराबाओ ('त्यो पुरानो हिप्पी', डिक) 'Pheua Chiwit' विधा, 'जीवन गीत' को एक प्रतिपादक हो। सरल संगीत, चिन्न सकिने विषयहरू, सामाजिक रूपमा आलोचनात्मक तर भावनात्मक होइन। उनको गीत ‘मेड इन थाइल्याण्ड’ चर्चित भयो । ('थाइल्याण्ड संसारको सबैभन्दा सुन्दर देश हो, यहाँ सबै राम्रो छ, तर जब हामी स्टोरमा जान्छौं, हामी जापानी किन्न रुचाउँछौं')। बार्गर्लको भाग्य ('पिंजरामा रहेको सानो चरा') को बारेमा उनको गीत 'माई साई' ले मलाई धेरै प्रभावित गरेको थियो: भिडियो 5।

फुम्फुआङ दुआङ्चानलाई 'लुक थुङकी रानी' भनिन्छ। सबैले अझै पनि उनलाई चिन्छ, युवाहरू सहित, यद्यपि उनको 1992 मा तीस वर्षको उमेरमा मृत्यु भयो। सुफानबुरीमा उनको दाहसंस्कारमा XNUMX मानिसहरू र राजकुमारी सिरिधर्नले भाग लिएका थिए।

'लुक थुङ', लो:के थोङ, शाब्दिक रूपमा '(धान) खेतका बच्चाहरू' गाउँको जीवनको बारेमा हो, तर पछिल्लो शताब्दीको सत्तरीको दशकदेखि ठूलो शहरमा बसाइँ सरेका धेरैको अनुभवको बारेमा। राम्रो जीवन तानियो। गीतहरू गाउँलाई बिदाइ, उच्च अपेक्षाहरू, धेरै निराशाहरू, शोषण, अस्तित्वको लागि संघर्ष र विशेष गरी जन्मेको गाउँ र टाढाको प्रेमी ('अझै पनि मलाई माया गर्नुहुन्छ कि उनीसँग छ? अरु कोहि??') Phumphuang ले यो सबै आफैं अनुभव गरे र उनी आफ्नै अनुभवहरूको बारेमा गाउँछिन्, जसले यसलाई धेरै दमनकारी बनाउँछ। एउटा पाठ ('म मेरो भाग्य प्रयास गर्छु' गीतबाट):

मुन्ना जस्तै गरिब, म मेरो खुशी जोखिममा
बसमा सुतिरहेको बेला एक जना मानिसले मलाई हिर्काउन खोज्छ
उसले मलाई राम्रो कामको वाचा गर्छ, मलाई जताततै समात्छ
राम्रो वा नराम्रोको लागि, म मेरो तारालाई पछ्याउँछु
जे आउँछ, आउँछ। म आफ्नो खुसीलाई जोखिममा राख्छु।

अर्को गीत:
म साँच्चै धान खेतहरू सम्झन्छु
के तपाई पनि सोच्नुहुन्छ कि तपाई कहिले घर आउनुहुन्छ?
म स्टार बन्न सहर आएको हुँ
यो गाह्रो छ तर म बाँच्नेछु

म प्रसिद्ध बन्न सकूँ भनेर हरेक दिन प्रार्थना गर्छु
त्यसपछि म घर फर्कन्छु
र तिनीहरूको प्रशंसाको लागि गाउनुहोस्।

म एक पटक यस्तो खुला कन्सर्टमा थिएँ जहाँ फुम्फुआङ गीतहरू गाइयो। जहाँ दर्शकहरू पहिले हाँसे, कराए, कुरा गरे र ताली बजाए, अहिले मौन बसे र ध्यान दिएर सुने र व्यस्त भए। यो पनि उनीहरुको जीवन थियो । भिडियो 6 हेर्नुहोस्।

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=NidCHfmQCUY&feature=share&list=PLCEEE491261F8A9C1[/youtube]

[youtube]http://youtu.be/OhhnjcA2xEY[/youtube]

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=j7anlj8izk8[/youtube]

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=TARnc2MYLjs[/youtube]

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=GC_KxGDprbE[/youtube]

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=OBnZ7GpvweU[/youtube]