"Уран зургийн ард": хайр, үүрэг, үнэнч байдал, түр зуурын тухай роман

Кулап Сайпрадит (Зураг: Википедиа)

Дэлгэрэнгүй мэдээлэл Дэлгэрэнгүй мэдээлэл
"Би хэн ч намайг хайрлахгүйгээр үхдэг, гэхдээ миний хайртай хүн байгаа гэдэгт би сэтгэл хангалуун байна"
Кирати нас барах дээрээ Нопфорнд бичсэн сүүлчийн үгс.

Уран зургийн ард

"Уран зургийн ард"-ыг Сибурапа (Кулаап Сайпрадитийн нэр, 1905-1974) дэлхийн хоёрдугаар дайны өмнөх жилүүдэд бичсэн. Анх өдөр тутмын сонинд хэсэгчлэн хэвлэгдэж байсан бол түүнээс хойш дөчин удаа дахин хэвлэгдсэн бөгөөд Тайландын уран зохиолын хамгийн алдартай, хамгийн үзэсгэлэнтэй романуудын нэг юм. 1985, 2001 онд уг түүхийн зураг авалт хийгдэж, 2008 онд Бие одны тоглосон мюзикл болгон хувиргасан.

Японы Митаке хотын уулын ландшафтыг дүрсэлсэн, хадны дээр сууж буй эрэгтэй, эмэгтэй хоёр жижиг дүрс бүхий маш энгийн зургийг харснаар түүх эхэлдэг. Дараа нь Нопфон зургийн цаад түүхийг өөрийн үгээр өгүүлдэг.

Нопфорн Киратигийн ид шидэнд ордог

Нопфорн бол Токиод 22 настай Тайланд оюутан бөгөөд Японд гурван сарын турш бал сараар аялах хосыг дагалдан явахыг хүсэв. Момрачавонг [хааны ачийн цол] Кирати 35 настайдаа өөрөөсөө арван таван насаар ах, ижил язгууртан Чао Хун Атикаанбодитой гэрлэжээ.

Анхны уулзалтаас Нопфорн үзэсгэлэнтэй, дур булаам, ухаалаг Киратигийн ид шидэнд автсан бөгөөд дараа нь тэдний олон уулзалт, харилцан ярианд хайр улам гүнзгийрч, цэцэглэдэг. Митаке байгалийн цэцэрлэгт хүрээлэнд явган аялал хийх үеэрээ түүнд хайртай гэдгээ зарлаж, үнсэлцдэг. Хэдийгээр тэр хүсэл тэмүүллийг хуваалцдаг ч энэ дашрамд үнэхээр хайрладаггүй эелдэг, халамжтай нөхрийнхөө өмнө хүлээсэн үүргээ биелүүлэхийг уриалж, түүнийг дардаг.

Хэдэн долоо хоногийн дараа хос Кирати, Чао Хун нар Тайланд руу буцаж ирэв. Нопфорн өөрийн хүсэл тэмүүлэлтэй захидал бичдэг бөгөөд тэр захидалдаа маш халуун сэтгэлээр хариулж, түүнд хэзээ ч хэлэлгүйгээр хайраа харуулдаг. Нопфорны хайр бүдгэрч, захидал харилцаа тасалдана. Чао Хун нас барж, Нопфорн Кирати өрөвдсөн тэмдэглэл бичжээ.

Кирати нас барж, Нопфорн хайраа зарласан тэмдэглэлийг олжээ

Японд долоон жил амьдарсан Нопфорн Тайландад буцаж ирээд эцгийнхээ сонгосон долоон жил сүйт залуу Паритай гэрлэжээ. Тэр Кирати руу зарим нэг эвгүй айлчлал хийдэг. Хэсэг хугацааны дараа Нопфорн Киратигийн үхлийн ортой дуудагдсан бөгөөд тэрээр сүрьеэгийн төгсгөлийн өвчнөөр шаналж, халуурсан үедээ Нопфорны нэрийг байнга дурсдаг. Кирати нас барах үед Нопфорн дээрх ишлэлээс тексттэй тэмдэглэл олжээ.

ศรีบูรพา (Сибурафа, шууд утгаараа "Алдарт Дорнод") -ийн товч намтар

1905 онд ядуу гэр бүлд төрсөн тэрээр баячуудын алдартай сургуульд сурч байжээ. Тепсирин, Тэрээр 1928 оноос хойш хэд хэдэн ном бичиж, сэтгүүл зүйд орсон. Тэр ажлынхаа төлөө тэрээр Япон, Австрали руу аялсан.

Дайны дараа тэрээр Солонгосын дайн, цөмийн зэвсгийг эсэргүүцэж, хэвлэлийн цензурыг цуцлахыг шаардсан "Энх тайвны хөдөлгөөн"-ийг байгуулсан. Тэрээр социалист байсан бөгөөд эхлээд роялистуудыг, дараа нь Фибун, Сарит зэрэг цэргийн дарангуйлагчдыг эсэргүүцэж байв.

1951 онд тэрээр "Энх тайвны хөдөлгөөн"-ийн хэд хэдэн нөхдийн хамт Исаанд очиж, үерийн үеэр Суринд хоол хүнс, хөнжил тарааж байжээ. Бангкок руу буцаж ирэхдээ түүнийг бусад зуун коммунист бүлэглэлийн толгойлогчдын хамт баривчилж, 5 жил шоронд хорьжээ.

1958 онд Кулаап төлөөлөгчдийг тэргүүлэн Бээжинд очив. Төлөөлөгчдийн бусад гишүүд Тайландад буцаж ирэхэд тэднийг баривчилж, шоронд хорьжээ. Кулаап 1974 онд нас барсан Хятадад үлдэхээр шийджээ. Түүний хүү Сурапан Приди Фаномёнгийн охин Ванитэй гэрлэжээ.

Номын зарим ишлэл

Нопфорн, Кирати хоёрын зочид буудлын цэцэрлэгт Киратигийн нөхөр Чао Хуны тухай яриа.

(Нопфорн) ....'Би түүнийг удаан хугацааны турш мэддэг. Тэр их сайхан хүн. Тийм учраас чи түүнд маш их хайртай байх ёстой”.
Одоо Кирати хэсэг чимээгүй байх ээлж болов. "Хүүхдүүд эелдэг ахимаг насны эр шиг надад тэр таалагддаг."
“Чи хайрын тухай юу ч хэлээгүй. Би эхнэр, нөхөр, эрэгтэй, эмэгтэй хүмүүсийн хайрыг хэлж байна”.
“Чи намайг юу болохыг, Чао Хун гэж юу болохыг харсан. Бидний насны ялгаа их байна. Энэ нь бидний хоорондох хайрыг хааж, бидний хайрыг хэрэгжүүлэхэд саад болж буй уул шиг юм.'
"Гэхдээ хөгшин залуу эмэгтэй хоёрын хайр байж болно биз дээ?"
“Ийм хоёр хүний ​​хайр дурлалд би итгэдэггүй. Бид төсөөлөөгүй л бол энэ нь үнэхээр боломжтой гэдэгт би итгэхгүй байна, энэ нь буруу ойлголт байж магадгүй”.
"Гэхдээ та гэрлэлтдээ аз жаргалтай байна. Тэгсэн мөртлөө та хайр дурлалд учирдаггүй гэж хэлдэг”.
………'Эмэгтэй хүн боломжийн сэтгэл ханамжтай байх үедээ хайрын асуудалд анхаарлаа хандуулдаггүй. Хайртай ч бай, хайргүй ч бай аз жаргалтай л байвал тэр өөр юу хүсэх вэ дээ…..Хайр бидний амьдралд хорсол, шаналал авчирч чадна…..Чи намайг яагаад түүнтэй гэрлэсэн болохыг мэдмээр байна уу? Энэ бол урт түүх, өнөө шөнө хэтэрхий урт байна.'
Дараа нь тэр яагаад Чао Хунтай гэрлэсэн тухайгаа ярилаа. Тэрээр хоригдож байсан дарангуйлагч язгууртны орчноос зугтахыг хүссэн. Түүний гэрлэлт түүнд тодорхой хэмжээний эрх чөлөөг өгсөн.

Нопфорн, Кирати нар Митаке байгалийн цэцэрлэгт хүрээлэнд алхаж байна. Пикникийн дараа Кирати хэлэхдээ:
….'Би бараг буцаж алхаж чадахгүй байна.'
"Би чамайг авч явна" гэж би хэлэв. Би босоод түүнийг дэмжихийн тулд түүний биеийг тэврэв. Тэр зөөлөн хоолойгоор миний тусламжаас татгалзсан ч би сонссонгүй. Түүнийг босоход нь би түүний гарыг атгахад ойртож байлаа. "Чи аз жаргалтай байна уу?" гэж би асуув.
"Би доошоо урсах горхи руу харахад бид нэлээд хол зам туулсан гэж бодож байна. Надад буцах эрч хүч байгаа болов уу гэж бодож байна”.
Би түүн рүү ойртож, бидний бие бараг шүргэлцэв. Кирати хуш мод налан. Бидний зүрх хүчтэй цохилж байгааг би мэдэрсэн.
"Бид гэртээ ирэхэд би энд хоёр дүрс зурах болно" гэж тэр хэлэв.
"Би чамтай ийм ойрхон байгаадаа үнэхээр азтай байна."
"Тэгээд чи намайг ачаагаа ачаад явахаар хэзээ намайг явуулах гэж байгаа юм бэ?"
"Би чамайг явуулахыг хүсэхгүй байна." Би түүний биеийг өөр дээрээ тулав.
"Нопфорн, над руу битгий ингэж хар." Түүний хоолой чичирч эхлэв. 'Намайг явуул. Би одоо хөл дээрээ зогсох хангалттай хүчтэй санагдаж байна”.
Би түүний зөөлөн ягаан хацар дээр нүүрээ наав. Би өөрийгөө хянаж чадахаа больсон. Би түүнийг өөртөө татан, хүсэл тэмүүллээр нь үнслээ. Хэсэг зуур би мартагдсан.
Кирати миний гараас мултран намайг өөрөөсөө түлхэв. …. Тэр мод налан, удаан алхсан бололтой, ядарсан мэт амьсгаадан зогсоно. Түүний ягаан хацар нь наранд түлэгдсэн мэт бараан өнгөтэй байв.
"Нопфорн, чи надад юу хийснийг мэдэхгүй байна" гэж тэр хоолой нь чичирсэн хэвээр хэлэв.
"Би чамд хайртай гэдгээ мэдэж байна."
"Тэгвэл чи надад хайртайгаа ингэж илэрхийлэх нь зохимжтой юу?"
"Юу нь тохирохыг мэдэхгүй ч хайр намайг дарж, ухаан алдах шахсан."
Кирати над руу гунигтай харцаар харав. 'Чи ухаангүй үедээ хайраа үргэлж илэрхийлдэг үү? Ухаан алдсан үедээ хийсэн зүйлээсээ илүү сүүлд харамсах зүйл байхгүй гэдгийг чи мэдээгүй гэж үү?'

Хэд хоногийн дараа.
"Бид хэзээ ч уулзах ёсгүй байсан" гэж Кирати надаас илүү өөртөө гунигтай хэлэв. "Эхэндээ ийм сайхан байсан бол одоо тамлал болон хувирчээ."

Нопфорны анхны захидал.
“Усан онгоц алс холд бүдгэрч, царайны чинь гоо үзэсгэлэнг харахаа болиход би галзуурах шахсан. Чиний даллаж буй гарыг харахаа болих үед би усан онгоцны зогсоол дээр ухаан алдах шахсан…………Би чамаас олон удаа асуусан ч чи надад хайртай эсэхээ хэзээ ч хэлээгүй гэсэн тэр аймшигтай үнэнийг одоо л ойлгож байна. Чиний чимээгүй байдал чи миний хайрыг голсон гэсэн үг биш гэдгийг би мэднэ. Би чамайг илэн далангүй хэлэхийг маш их хүссэн. Хэрэв чи надад хайртай гэдгээ хэлвэл энэ нь миний амьдралын хамгийн том аз жаргал байх болно. Та миний хүслийг биелүүлж чадах уу, би чамаас гуйя?'

Киратигийн анхны захидал захидал.
"Хэрэв та хөргөж амжаагүй байгаа бол би чамд захидлаа хөргөгчинд эсвэл цас орох үед гадаа бичихийг зөвлөж байна."

Нопфорн Бангкок дахь Кирати дахь хоёр дахь айлчлал.
"Кирати, надад хэлэх зүйл байна."
"Сайн мэдээ байна гэж найдаж байна. Энэ нь таны ажлын ахицтай холбоотой байх”. Тэр миний хариултыг сонирхож хүлээж байв.
'Үгүй. Сайхан мэдээ ч миний ажилтай ямар ч хамаагүй. Удахгүй гэрлэх гэж байгааг сонсоод чамайг баярлуулна гэдэгт итгэлтэй байна”. Тэр энэ мэдээг хүлээгээгүй юм шиг бага зэрэг цочирдсон харагдав.
"Чи гэрлэх гэж байгаа юм уу?" гэж тэр эргэлзээтэй давтан хэлэв. "Энэ чиний Бангкокт хүлээж байсан хатагтай биз дээ?"
"Өө, тэгвэл та аль хэдийн мэдсэн үү?"
'Үгүй ээ, надад ямар ч санаа байгаагүй. Би зүгээр л таамагласан. Та бие биенээ удаан хугацаанд мэддэг үү?'
"Тэр миний сүй тавьсан хүн."
"Хэзээнээс?" Киратигийн царай аз жаргалын оронд эргэлзэж байгаагаа илэрхийлэв.
'Долоо, найман жил. Намайг Япон явахын өмнөхөн”.
"Гэхдээ Токиод чамтай хамт байх хугацаандаа чи надад сүй тавьсан хүний ​​талаар ганц ч үг хэлээгүй."

Кирати үхэх орондоо байхдаа Митакэ зургийг Нопфорнд өгчээ.
"Тэнд юу болсныг санаж байна уу, Нопфорн?"
"Би тэнд дурласан" гэж би хариулав.
"Бид тэнд дурласан, Нопфорн" гэж тэр нүдээ анилаа. “Чи тэнд дурлаж, хайр чинь тэнд үхсэн. Гэхдээ өөр хэн нэгэнтэй бол тэр хайр нь туранхай биетэй хэвээр байна.' Түүний аньсан зовхины цаанаас нулимс урсана. Кирати ядарсан хэвээр суулаа. Би тэр биеийг хайр, харууслаар харлаа.......
Кирати долоо хоногийн дараа нас баржээ. Тэр харанхуй цагт би түүнтэй найз нөхөд, ойр дотных нь хамт байсан. Төгсгөлийн өмнөхөн тэр үзэг цаас гуйв. Тэр ямар нэг юм хэлэхийг хүссэн ч хоолой нь татгалзсан тул: Нэмэлт мэдээлэл "Би хэн ч намайг хайрлахгүйгээр үхдэг, гэхдээ миний хайртай хүн байгаа гэдэгт би сэтгэл хангалуун байна"

ศรีบูรพา, ข้างหลังภาพ, ๒๕๓๗
Сибурапа, Уран зургийн ард, Торгоны ном, 2000 он

– Дахин нийтэлсэн зурвас –