Ботан, миний зүрхийг хулгайлсан зохиолч

"Нэг орой унтлагын өрөөндөө өвөр дээрээ дэвтэр бариад юу бичихээ бодон сууж байлаа. Миний хажууд унтлагын өрөөнд ээж, аав хоёрын хэрэлдэж байхыг би сонссон. Би тэдний хэлснийг тэмдэглэсэн; Ингээд 'Тайландаас ирсэн захидал' мэндэлжээ.'
Ботан түүний номын үүслийн тухай

"Миний хамгийн хайртай, хамгийн хүндтэй ээж" Тань Суан Угийн 1945-1967 оны хооронд Тайландаас Хятад дахь ээждээ бичсэн ерэн зургаан захидлын эхнийх нь ингэж эхэлдэг. Тан Суан У бол бусад олон хүмүүсийн нэгэн адил Тайландад хөгжил цэцэглэлт, аз жаргал хайхаар очдог ядуу Хятад цагаач юм.

"Тайландаас ирсэн захидал" бол эдгээр захидлуудыг агуулсан роман юм; Ботан (Soepha Sirisingh-ийн нэр, 1945-одоо), Хятад цагаач, Хятад/Тайландын ээжийн охин бичсэн.

Тэрээр энэ номоо 21 настай байхдаа бичсэн бөгөөд 1969 онд Тайландын уран зохиолын салбарын СЕАТО-гийн шагналыг хүртжээ. Уг номыг Тайландын сургуулиудад заавал уншдаг. Би Тайландын тухай арван мэдээллийн номноос илүү энэ номноос илүү ихийг мэдэж авсан. Энэ бол миний дуртай номнуудын нэг бөгөөд Тайландыг сонирхдог хэн бүхэнд уншихыг зөвлөж байна.

Захидлын гол дүр, зохиолч нь Тан Суан Ю (Тан бол түүний овог, түүний са, тэр хэзээ ч Тайланд нэрээ ашигладаггүй). Тэрээр залуудаа хөөрхөн хятад охинтой гэрлэж, хүү, харамсалтай нь дахиад гурван охинтой болж, Яоваратад баян бизнесмэн болжээ.

Би түүний туршлагыг номноос цөөн хэдэн ишлэл дээр үндэслэн харуулсан бөгөөд богино тайлбар хийсний дараа тэд өөрсдийнхөө төлөө ярьдаг гэж найдаж байна.

20 оны 1945-р захидалд түүний өргөмөл эцэг Суан У-д унтлагын өрөөндөө:
"Би энэ улсад олон арван жил амьдарсан Суан У. Би өөрийнхөө ард түмнийг өөр үндэстний хүмүүсийн дунд хэрхэн тэмцэж, амжилттай тэмцэж байгааг хараад тэдний талаар маш их зүйлийг мэдэж авсан. Биднийг юугаараа тийм өөр болгодог вэ, яагаад бид ийм хэвээрээ байгаа юм бэ? Сүүлийн хэдэн долоо хоногт би энэ тухай маш их бодсон.

Тайчуудын хятадын тухай яриаг сонсвол бид бүгд нэг тосгоноос гаралтай, нэг аав, ээжтэй, бүгд адилхан сэтгэж, хийдэг гэж бодох болно. Мянга мянган будаа сагсанд шидэгдсэн. Гэсэн хэдий ч тэд яагаад ингэж бодож байгааг би ойлгож байна. Бид энд танихгүй хүмүүс…………”

Тэр дахин нүдээ анин эвшээж, "Бууж, хадам ээжтэйгээ ярь..., намайг үхэхийг зөвшөөрнө үү" гэж хэлэв.

29 оны 1947-р захидал, Хятад эмэгтэйчүүд өмд өмсөх ёстой; Суан Угийн хадам эх, бэр эгч Анг Буй хоёрын яриа
'Харж байна уу? Тэр яг хүссэн зүйлээ хийдэг. Уруулын будаг, хөмсөг дээрээ бичдэг - тэр найзуудтайгаа дэлгүүр хэсэхдээ ч гэсэн фаранг банзал өмсдөг. Хэрэв аав нь түүнийг харж чадвал..." Тэр нүдээ эргэлдүүлэн тааз руу харав. "Хэрвээ тэр гэрлэх юм бол... хөөрхий аав нь түүнийг үхэх орон дээр нь гуйж байсан..."

Анг Буй сандал дээрээ үсрэн, нүд нь уурандаа гэрэлтэв. "Эмэгтэй хүний ​​аз жаргал нь гэрлэлт, эрэгтэй хүн гэсэн ганц зүйлээс бүрддэг гэж та бодож байна. Тийм биш, ядаж миний хувьд тийм биш. Надад хэрэггүй. Эмэгтэй хүн гэрлэсэн ч аз жаргалгүй байж болно гэж та бодож байсан уу? Эргэн тойрноо хар!'

33 оны 1949-р захидал, Суан Угийн бясалгал
….“Хятадаар ярих нь тайчуудтай маргаж байгаатай адил сонсогддог” гэсэн Тайланд хэллэг бий. Би энэ өрөөсгөл үзлийг хэзээ ч батлахгүй гэж шийдсэн... Хятадууд бүгд чанга, бүдүүлэг гэсэн санаа нь Тайландчууд үргэлж инээмсэглэдэг гэсэн санаатай адил худал юм. Хэрэв та Тайландчуудын дунд амьдардаг бол энэ нь тийм биш гэдгийг та мэднэ. Гунигтай, царай муутай тайчууд бас зөндөө л байдаг... Алдарт Тайландын инээмсэглэл бол зүгээр л бялуунд жигтэйхэн; бялуу өөрөө ямар байдгийг амссан хүмүүс л мэддэг.

Тайландын хамгийн том шүтэн бишрэгчид бол энд амьдрал ямар байдгийг огт мэддэггүй, голдуу гадаадын иргэд байдаг. Тэд ухаалгаар толгой дохиж, Тайландчууд "бодит амьдралтай уран бүтээлчид", "нам гүм амьдралын үнэ цэнийг мэддэг" гэж хэлдэг. Энэхүү сэтгэлгээний хэт залхуурал, хариуцлагагүй байдал, дэг журам, соёл иргэншлийг үл тоомсорлож байгааг тэд төсөөлж ч чадахгүй.

захидал 36, 1952, Суан Ю, түүний эхнэр Муй Энг, тэдний хүү Вэн Ким
"Храп, хун Фо!
"Храп" гэж юу гэсэн үг вэ? (Би үүнийг мэдэж байсан).
"Өө, намайг уучлаарай!" Тэр сандарсандаа инээв.
"Вэн Ким, чи өөрийгөө Хятад хүн гэдгээ ойлгож байна уу?"
'Тиймээ ааваа; гэтэл яагаад миний төрсний гэрчилгээн дээр намайг Тайланд хүн гэж бичсэн байдаг юм бэ? Би үүнийг харсан”.
“Учир нь та Тайландад төрсөн. Тийм ч учраас та ээж шигээ Тайландын иргэн юм; гэхдээ ээж чинь хятад хүн шиг чи хятад хэвээрээ л байна. Чи ойлгож байна уу?'
Тэр эзгүй толгой дохин би түүнийг Тайландаар ярихыг нь сонссонгүй.
Хэдэн долоо хоногийн дараа Муи Энг "Чи Вэн Ким үйлдвэрт Тайланд хэлээр ярьдаг гэдгийг мэдэх үү?"

49 оны 1954-р захидал, Суан Угийн хүү Вэн Ким болон тэдний үйлдвэрийн ажилчин хоёрын маргаан.
"Чи болхи хүүхэд!" гэж тэр огцом хэлээд "Одоо чи чихэр бохирдсон байна. Энэ нь ямар үнэтэй болохыг чи мэдэх үү!'
"Чи надтай яаж ингэж ярьж зүрхлэв!" гэж тэр буцав.
"За, би юу хүсч байгаагаа хэлж чадна. Чи энд энгийн нэгэн ажилчин, харин миний аав энд байгаа бүхний босс. Чамайг халахыг би түүнд өгье!'
'Тэгэхээр тэр дарга нь биз дээ? Тэгээд тэр яагаад эх орноо орхих ёстой юм бэ, тэнэг жек минь?* Энэ бол миний улс, чинийх биш. Чи энд ирээд, газар хөлслөөд, өөрийгөө ямар нэгэн зүйл гэж бодож байна... новш!'
"Чи түүнийг би гэж дуудаж болохгүй! гэж Вэн Ким ууртай хашгирлаа. "Хэрвээ чи жек дээр ажиллах дургүй бол гараад ир! Яв, ЗАЛ!!'
"Хятад руу буц!" гэж охин хатуу бөгөөд гашуун өнгөөр, - Тэгвэл чи өмнөх шигээ үхрийн баас идэж болно!

*жек, хятад хүний ​​хоч. Охин үлдэж болно гэж Суан У хэсэг хугацааны дараа бодов.
Би болсон явдлыг мартахыг хичээдэг. Гэхдээ охины муухай үг толгойноосоо салж чадахгүй байна. Түүний том хар нүд нь маш хөгшин, ядарсан; Би түүнийг өрөвдөж байна! Тэр миний хүүхдүүдийн амар хялбар амьдрал, охидын маань өмсдөг хөөрхөн даашинз, тэдний авдаг сайхан хоолонд атаархаж байна... Илүү ядуу Тайландчууд ийм ууртай байсан бол! Гэвч ихэнх нь идэх хоол, унтах байрнаас өөр хүсэл тэмүүлэл, сонирхолгүйгээр өдрөөс өдөрт амьдардаг.

захидал 55, 1956, Тайланд эмч санал болгож буй Суан У болон түүний бэр эгч Анг Буй нарын яриа.
"Та Тайланд хүн санал болгож байна уу?" Түүний царай тайвширч, танил өөдгүй инээмсэглэлээрээ эргэнэ. “Би амьдралдаа анх удаа чамайг Тайланд хүний ​​тухай сайн зүйл хэлэхийг сонсож байна.”………….Анг Буй дахин инээмсэглэв. “За яахав, та өнөөдөр нэг өдрийн дотор Тайланд хүнийг магтаж, хятадыг шүүмжиллээ. Тайланд заримдаа чамайг зөөлөн болгодог!'

65 оны 1960-р захидалд Суан У бүх хүүхдүүдээ бага сургуулийн гуравдугаар ангиа төгсөөд ажил хийлгэхийг хүсчээ. Мэн Жү бол түүний бага охин юм.
Мэн Жү сургуулиа орхихоос татгалзсан. Хоёр эгчийнхээ аль нь ч энэ талаар шуугиан дэгдээгээгүй ч энэ чөтгөр охин бол өөр... Цагийн дараа би цонхоор хартал түүнийг нэг гартаа цүнх, нөгөө гартаа овоолсон ном барьчихсан гудамжаар алхаж байхыг харлаа………

Түүний бэр эгч Анг Буй энэ хэргийг хэлэлцэхээр ирдэг.
'.... Муу нь гэвэл чи түүнд боломж олгохгүй бол тэр хөгшрөхөд нь хорсох болно..Тэр…чи ийм зүйл тохиолдуулж болохгүй, Суан У!
"Чи яаж энд ирээд ийм зүйл тохиолдуулж болохгүй гэж хэлж зүрхлэв!" гэж би хашгирав.
"Намайг дуусгая!" Ang Bui-г үргэлжлүүлэв….
Мэн Жү сургуульд үлдэхийг зөвшөөрсөн.

захидал 76, 1963, Суан Угийн хүү Вэн Ким Пахни хэмээх биеэ үнэлэгчтэй зугтжээ.
Эцэг эхчүүд хүүхдээ хайрлаж, халамжилдаг; Энэ бол бидний хамгийн том сул тал, тэдний хамгийн том зэвсэг юм. Товчхондоо би хүүгээ алдахгүйн тулд Пахни охиныг манай гэрт аваачсан….Тайландын нийгэм Пахни шиг эмэгтэйчүүдэд шударга бус ханддаг юм шиг санагддаг, учир нь тэд амиа хорлох гэж оролдох үед энэ нь боломжгүй зүйл болж хувирдаг. Биеэ үнэлэлтийг эрс эсэргүүцдэг хүмүүс тэднийг дахин гудамжинд гаргах эсвэл өлсөж үхэхээс өөр аргагүй байдалд оруулдаг.

захидал 80, 1965, түүний хүү Вэн Ким эцэг Суан Утай ярилцаж байна
"Аав аа, би сайн хүү болохын тулд юу хийх ёстой вэ?" гэж тэр намуухан хоолойгоор нэмж хэлэв. “Би маш их эргэлзэж байна… Намайг бага байхад сургууль үргэлж өөр ертөнц мэт санагддаг байсан; Тайландын сургууль гэж би хэлэх гэсэн юм, өөр гариг ​​шиг юм уу. Энд бид хятадаар ярьдаг бөгөөд та бидний өссөн нутгийн хүүхдүүд шиг аашилна гэж бодож байсан ... По Ленг?….

Ааваа, та намайг Тайланд хүн шиг Тайланд хэлээр ярьдаг гэж бодож байгаа биз дээ? Яахав, би акценттэй болчихсон юм. Тэд намайг шоолж, яг л сургуулийн хүүхдүүд шиг, зөвхөн хүүхдүүд л чиний нүүрэн дээр л хийдэг, чиний араар хийдэггүй... гэхдээ энэ нь хамгийн муу зүйл биш байж болох ч чи хоёр, гурван өөр хүн байх ёстой гэсэн үг. чи мэдэх үү?

Үгүй ээ, юу ч битгий хэлээрэй, хараахан болоогүй байна…. Би эцэг эхээ баярлуулахын тулд дэндүү Тайланд хүн шиг аашилж байгаа ч Тайланд хүний ​​хувьд би….жек…би бол Тайланд боловсролтой жек хүн. Аав аа, та миний юу тайлбарлах гээд байгааг ойлгож байна уу?'

Дарагдсан мэгшин хоолой минь өвдөж байхад би яаж хариулах юм бэ? Хүүгээ ийм олон үг дараалан хэлж байхыг би хэзээ ч сонсож байгаагүй, түүнийг ийм зовлон зүдгүүртэй гэж төсөөлж ч байсангүй. Энэ нь зөвхөн миний буруу байсан уу, эсвэл нийгмийн буруу юу?

захидал 86,1966, XNUMX, Түүний бага охин Мэн Жү өөрийн эцэг Суан Утай Тайландын сүйт залуу Винютэй болсон тухайгаа ярьж байна.
"Тиймээс та үүнийг үргэлжлүүлэх бодолтой байна .... Та түүнийг хангалттай сайн мэддэг гэж бодож байна уу?"
'Би эргэлзэж байна. Би ч бас өөрийгөө сайн мэдэхгүй; Би чамтай насан туршдаа хамт амьдарсан ч чамайг огт танихгүй”………

Хэсэг хугацааны дараа Тайланд, Хятад байх тухай
……'Аав аа, Тайланд улс үндэстнүүд бие биенээ үзэн яддаг, үймээн самуун дэгдээж, бие бие рүүгээ буудаж байдаг Америк шиг байгаасай гэж та хүсэж байна уу? Үндэс угсаагаараа бахархах нь атаа жөтөө, үзэн ядалтын шалтаг бөгөөд энэ улс ч мөн адил өвчинд нэрвэгдсэн; Зөвхөн шинж тэмдгүүд нь тодорхой бус байдаг.

Бангкокт хөдөөгийн хүмүүсийг дорд үзэж, зүүн хойд нутгийн хүмүүсийг бүгд жигшилдэг; Тэд өөрсдийгөө "жинхэнэ Тайчууд" биш, харин Лаосчууд гэж хэлдэг. Хятадууд бид дан ганц цөөнх биш шүү дээ. Чамд мусульманчууд, вьетнамчууд, индианчууд, уулархаг овог аймгууд байгаа... хэрвээ бид арай дээрдэж эхлэхгүй бол бид бүгд асуудалд орох болно.'

95 оны 1967 дугаар захидал, Суан У Тайланд хүргэн Виньюгийн тухай
Винюйг гэртээ ажил хийхээс өөр юу ч хийхгүй байхыг харах нь үнэхээр сэтгэл хөдлөм юм! Мөн тэрээр өөрийн болон шавь нарынхаа цаас, номоор байнга хүрээлэгдсэн байдаг.
"Би чиний бүх ажилд гайхахаа больдоггүй" гэж нөгөө өдөр нь би түүнд хэлэв. "Би хэзээ ч Тайланд хүнтэй уулзаж байгаагүй..."
"Одоо надад хангалттай байна!" гэж тэр 'Аймгийн бага боловсролын тойм'-д гараа хүчтэй цохин уйллаа. Та Тайландын ферм дээр нэг ч өдрийг өнгөрөөж байгаагүй; Та ямар ч байсан үүнийг хийх хэрэгтэй. Тайланд хүн бүрийг нарийн боовныхоо ажилчидтай харьцуулахын оронд.'
Түүний зөв байсан бөгөөд би анх удаа бодолгүй хэлсэндээ чин сэтгэлээсээ уучлалт гуйсан.

96 оны 1967-р захидал, Суан У сүүлчийн захидалдаа бичсэн бясалгал
Өнгөрсөн нэг жилийн хугацаанд би хоёр гайхалтай зүйлийг сурсан. Нэг нь мөнгө бол дэлхийн хамгийн чухал зүйл биш; нөгөө нь бидний итгэдэг зүйл бидний юу болохыг тусгах албагүй ...

…..Миний хүү! Би Вэн Кимийг багадаа тэврээд, мөнгө бол эрхэмсэг бурхан, худалдаа нь аз жаргал, ашиг нь баяр баясгаланг авчирдаг гэж чихэнд нь шивнэсэн... Бид энд маш олон хятадтай байгаа ч Тайландчууд ялсан. Энэ бол хэзээ ч тэмцээн байгаагүй, гэхдээ би өөрийнхөө нэр төрийн төлөө гэж өөртөө хэлсэн.

Хэрэв Виню Тепялертээс илүү сайн хүн байвал би уулзаагүй л байна. Сайхан сэтгэл мөнгө авчирдаггүй гэдэгт би үргэлж итгэдэг байсан. Хайрлахын тулд будаа худалдаж авч болохгүй гэж би хэлдэг байсан... Түүнтэй уулзахдаа түүний тухай юу гэж бодсон тухайгаа бодоход зөвхөн Тайланд царай, олон хачин зан чанаруудыг хараад ихэмсэглэн түүнд өгсөн— аль нь ч түүнд хамаарахгүй—тиймээ, тэгвэл би ичиж байна! Танихгүй байхдаа хэн нэгнийг үзэн ядах нь ичмээр зүйл, харин хэн нэгний будаа идэх нь тийм биш..."

“Би амжилтанд хүрэхийг хүсдэг байсан. Гэхдээ би түргэн ууртай, удаан ухаантай байсан болохоор бусдыг баярлуулж чадаагүй..."

ургамал, Тайландаас ирсэн захидал, Silkworm Books, 2002
ургамал, Тайландаас ирсэн захидал, NOVIB, Гаага, 1986 он, одоо болтол интернэтэд байгаа, bol.com.

โบตั๋น, จดหมายจากเมืองไทย, ๒๕๑๑