Ван Ди Ван Маи Ди: Нои (1 дел)

Крис редовно ги опишува своите искуства во неговиот Сои во Бангкок, понекогаш добро, понекогаш помалку добро. Сето тоа под наслов Wan Di Wan Mai Di (WDWMD), или Добри времиња, лоши времиња (омилена серија на неговата мајка во Ајндховен). 

Noi

Јас сум 100% сигурен дека доколку мојата сосетка Нои живееше во Холандија, таа ќе биде третирана и/или надгледувана од различни владини агенции. ГП и реструктуирањето на долгот се две од нив. Сега сум прилично луд, па можам да имам нешто. И, исто така, во минатото го доживеав неопходното со соседите.

In een van de plaatsen waar ik in Nederland gewoond heb (zal de naam niet noemen) woonde ik naast een familie (Nederlandse man, Duitse vrouw, een zoon en een dochter) die er op het eerste (en zelfs op het tweede) gezicht normaal uitzagen. Maar schijn bedriegt.

In de zomervakantie toog zij met zoon en dochter altijd naar Zwitserland waar zij pakweg 5 tot 6 weken in een soort religieuze commune, zeg maar sekte, verbleef. Ik kan nog me een jaar herinneren dat zij eerder ging dan de start van de zomervakantie en dat haar kinderen die nog op de basisschool zaten alleen met de trein naar Zwitserland moesten reizen. Zij vertelde nooit wat er daar gebeurde maar de kinderen kwamen met vreemde verhalen terug: sexueel getinte inwijdingsrituelen, bijna geen mannen maar veel vrouwen, martelen van dieren. Ik zal u de details besparen. Vader bleef thuis en vermaakte zich in de tussentijd met een andere, jongere vrouw die zijn collega was. Samen bezochten ze met enige regelmaat SM-clubs. Dat weet ik omdat de buurman mij een keer vroeg of ik niet een keertje mee wilde. Nou, nee. Zo prettig gestoord was ik nu ook niet.

De buren scheidden en de kinderen die op de middelbare school zaten bleven (op hun wens, denk ik) bij vader wonen. Om een lang verhaal kort te maken: na verloop van tijd kreeg ik de indruk dat de vader zijn dochter sexueel misbruikte. Uiteindelijk heb ik de vertrouwensarts in mijn regio gebeld die al meer telefoontjes over mijn buren had gehad. Maar: het gezin was al twee keer van huisarts veranderd (en de huidige kon het verhaal niet bevestigen) en de vader werkte in een hoge functie bij justitie. Kortom: het kon wel even duren voordat echt een effectieve actie werd ondernomen. De kinderen waren de dupe.

In mijn soi in Bangkok lost de buurt het geval Noi zelf op. Dat moet ook wel als er geen professionele hulpverlening voorhanden is. Haar grootste probleem is gokverslaving en daaraan gekoppeld bij veel mensen geld lenen en een chronisch, eigenlijk dagelijks gebrek aan geld. Gekoppeld aan een mentaliteit van liever lui dan moe is dat een rampzalige mix. Met een aantal mensen in het gebouw heeft zij de afspraak dagelijks een deel van de lening terug te betalen maar vaak kan ze haar belofte niet nakomen. Mijn vrouw en ik lenen haar al heel lang geen geld meer. Natuurlijk zijn wij dan de ‘gebeten honden’ en laat zij niet na echt honderden LINE berichtjes te sturen naar andere bewoners hoe slecht wij wel niet zijn.

Toen mijn vrouw pakweg drie weken geleden een aantal van deze berichtjes op het mobieltje van een andere bewoner onder ogen kreeg, was de soi, die al niet groot is, te klein. Mijn vrouw verhief haar stem in de soi en maakte Noi, die voor de deur van haar condo buiten zat, duidelijk dat zij daar niet van gediend is, dat ze een ‘strawberry’ is (dat schijnt een scheldwoord te zijn voor niet goed snik; vreemd voor ons Nederlanders) en dat – als ze iets op te merken heeft over haar of mij – ze dat rechtstreeks kan doen. Zij heeft het mobiele nummer van mijn vrouw.

Sinds de dag van deze aanvaring komt Noi niet meer buiten. Ze heeft zich opgesloten in haar condo. Mijn vrouw vindt het prima zo. Ze belt een bevriende brommertaxichauffeur elke ochtend om haar een ontbijtje van de 7-Eleven te komen brengen. Lunch en avondeten gebruikt(e) ze in de regel met twee verschillende mannen die niet alleen haar eten komen brengen maar ook hun sperma en hun geld. De lunch is met een (getrouwde) pick-upmonteur van de firma Isuzu, het avondeten met een (natuurlijk ook getrouwde) zelfstandige ondernemer in computers en – accessoires. Zij spelen de macho held, Noi telt het geld. Maar in plaats van haar schuldeisers daarmee direct af te betalen gebruikt zij een belangrijk deel van het geld om Staatsloten te kopen. Of ze pakt – als het donker is – een taxi die haar naar een van de illegale casino’s in de buurt vervoert in de illusie dat dit haar ultieme geluksdag is. Na vier jaar weet ik beter. Het gaat alleen maar bergafwaarts.