Холанѓаните и Фламанците кои емигрираат во друга земја се држат до својот јазик и култура. Ова е очигледно од првиот светски попис за зачувување или губење на холандскиот јазик, култура и идентитет.
Пописот го изврши Институтот Меертенс во име на Талуние. Наодот е впечатлив, бидејќи претходните истражувања покажаа дека Холанѓаните и Фламанците кои заминале во Канада или Австралија во минатиот век често брзо се откажуваат од својот јазик.
Емигрираните Холанѓани и Фламанци одржуваат врски со својата татковина благодарение на средствата за комуникација на холандски јазик, како што се социјалните медиуми и Skype, онлајн весниците, дигиталната телевизија и образованието на холандски јазик. Тие би сакале повеќе совети за тоа како да продолжат да ги учат своите деца холандски.
Најважните заклучоци на прв поглед:
- За поголемиот дел од учесниците во ова истражување, холандскиот сè уште е еден од најкористените јазици во земјата на живеење: 97% од учесниците зборуваат холандски неделно, од кои 64,6% зборуваат холандски повеќе од осум часа неделно, особено во приватни ситуации и на социјалните мрежи.
- Повеќе од 85 проценти од учесниците го доживуваат холандскиот јазик како основна вредност на нивниот сопствен идентитет.
- Емигрантите сè уште често читаат холандски книги, честопати ги читаат дневните вести на холандски и гледаат телевизија и филмови на холандски јазик - без разлика дали се онлајн или не.
- Покрај јазикот, емигрантите се придржуваат и кон холандските и фламанските празници и спомен-денови (како што е Синтерклаас), навиките за исхрана (како што се джинджифилово, сладунец, крокети, колиби, водени и пржен ориз) и други културни традиции, на пример преку холандски -училишта кои зборуваат или холандски и фламански здруженија во нивното место на живеење.
- Многу мигранти се организирани и онлајн во групи на Фејсбук.
Практични и бирократски пречки
Во моментов има околу 700.000 до над еден милион Холанѓани кои живеат во странство и околу 440.000 Белгијци (Фламанци и Валонци). Многу емигранти го гледаат холандскиот јазик како основна вредност на нивниот идентитет. Тие би сакале да им го пренесат јазикот и својата култура на своите деца и имаат голема потреба од информации за тоа како, на пример, можат да ги воспитуваат децата двојазично во нивната земја на живеење.
Според истражувачите, дигитален или физички информативен центар за холандскиот јазик, култура и образование може да го зајакне и овековечи вклучувањето на емигрираните Холанѓани и Фламанци во нивната земја на раѓање.
Целосното истражување прочитајте го овде: taalunieversum.org/sites/tuv/files/downloads/Onderzoeksrapport%20Vertroken%20Nederlands.pdf
„Фламанците ги вадат костените од огнот со кој се греат Холанѓаните“... Овие мудри зборови потекнуваат од перото на Годфрид Боманс кога пишувал за јазичната свест. Јас сум еден од оние Фламанци – иако претпочитам да се мислам за себе како Брабандер – кој верува дека јазикот е нераскинливо поврзан со идентитетот. Со други зборови, јазикот е составен дел од скапоценото ткиво кое не врзува сите нас, од Долар на север до Сом на југ... Во моите помлади години бев активно вклучен во она што се нарекува јазична војна во Фландрија. Учествував во бројни кампањи (и добив многу ќотек...) кои, на пример, мораа да го одбранат холандскиот карактер на Вламзе Ранд околу Брисел или да го спречат французирањето на Комин или на регионот Воер. Работев во Брисел повеќе од осумнаесет години и, иако зборувам совршено француски, отсекогаш сум зборувал холандски принципиелно и доследно... Проучувањето на Taalunie, сепак, заслужува одредена нијанса што се однесува до мене. Овде, во Исаан, едвај зборувам холандски. Немам контакт со Фламанците и Холанѓаните кои живеат во регионот и со мојот тајландски сопружник - кој живее во Фландрија и Холандија повеќе од триесет години и зборува пристоен холандски - главно зборувам англиски или тајландски. Ова последново ми се чини како sine qua non за интегрирање во вашата нова матична земја, бидејќи во спротивно јазикот може да се покаже како речиси непремостлива бариера. Иако тука морам малку да нијансирам затоа што во нашиот агол на Исаан не се оди многу далеку со General Civilized Thai. На крајот на краиштата, повеќето мои соселани зборуваат лаотски или сурин-кмерски…
Мене ми изгледа сосема логично дека бараш средина помеѓу од каде доаѓаш и каде си отишол да живееш. За да продолжите да ги користите јазикот и обичаите на вашата земја на потекло како дел од вашиот идентитет и врските што сè уште ги имате со неа. Но и дека се трудите да го совладате јазикот и начините на вашата нова земја на живеење. Само направете го она што е потребно за да учествувате во општеството и вашиот секојдневен живот. Сепак, едното се интегрира подобро од другото.
Зборот е проблем ако одбиете да се прилагодите на вашата нова животна средина. Тогаш прилично си го отежнувате себеси и луѓето околу вас. Тоа оди подалеку од секоја разбирлива форма на држење и чувство поврзано со тоа каде се вашите корени.
Интегрирајте да, асимилирајте не. Второто не треба да го очекувате или барате од никого.
Има многу иселеници во чиста смисла кои доаѓаат во земјава како поддржувачи и воопшто не сакаат да се прилагодат.
Каде е тогаш границата за тоа
Уште не беше готов 😉
По колку години треба да се интегрирате?
Сите си ја бараат таа граница за себе, но мислам дека странците кои сакаат да интегрираат 0,0 во својата нова земја на живеење нема да се направат популарни. Се прилагодувате од првиот ден, колку далеку ќе одите само зависи од тоа.
Интеграцијата во друго општество зависи повеќе од лични фактори отколку од фактори како што се возраста, приходите, употребата на сопствениот јазик на социјалните мрежи, колку долго живеете овде итн. Главно се работи за лична мотивација да се прилагодите на локалната култура.
Нема генералности што треба да се дадат за ова додека ги запишувате. Во принцип, иселеникот е повеќе мотивиран да учи тајландски ако целата негова околина зборува тајландски. Ако живеете на работа во Бангкок или во станбена зграда во Хуа Хин со 99% странци, таа мотивација е помала и сигурно не ги отежнувате работите за вашата околина со тоа што не учите тајландски. Не секој е во брак со Тајландска жена или маж. Некои ја користат новата земја на живеење само како амбиент за нивната старост. Дали тоа не е дозволено?
Познавам тајландски жени кои ги спречуваат нивните сопрузи иселеници да го научат јазикот, бидејќи тогаш тој може да разбере сè што таа разговара со другите. Дали се омаживте за погрешна жена?
Ако Тајланѓаните ги слават Синтерклаас и Велигден во Холандија и во амбасадата во Бангкок, а иселениците го слават Лој Кратонг и Денот на таткото на 5 декември...тогаш холандската и тајландската култура не постојат, или мислите дека постојат...
На 17 ноември. 2019 09:17 Роб В. напиша:
Можете ли да ја прилагодите вашата 0,0? Човек не се сака со тоа. Прашајте еден Тајланѓанец што мисли за Холанѓанец кој живее во земјата 10 години (или Холанѓанец и што мисли за Турчин во ниските земји) кој сè уште не зборува ниту збор од јазикот, не се прилагодува на локалните манири и обичаи и така натаму.
Иако можете исто така да се држите до сопствените обичаи, но сепак да покажете некои докази за учество и интерес за вашата нова земја на живеење. На пример, со учење на јазикот или барем со учество во тоа општество на некој начин (работа, доброволна работа, подадена рака, учество).
Ако останеш на свој остров без никакво учество, интеграција, тогаш ќе налеташ на доста ѕидови, мислам ('кој мисли тој странец? 0,0 интерес за нашата земја'). Дали станувате зависен после неколку години и тогаш? Зарем не изгледа како добра идеја со љубовен партнер ако те научи доволно самодоверба, на пример ако тој партнер се откаже.
Но, колку далеку треба и колку можете да се интегрирате, да, тоа зависи.
Интересот и учеството за вашата нова татковина се навистина клучни зборови. Како тогаш ќе го спроведете тоа во пракса е индивидуално.
Повеќето емигрирани луѓе често се малку постари и нов јазик сигурно не се задржува на хард дискот. Покрај тоа, разликата помеѓу Тајландски и Исаан.
Или Јави
Би било убаво кога луѓето би можеле да зборуваат холандски наместо англиски кога контактираат со холандската амбасада во Бангкок. Сите формулари и целата интернет страница се исто така на англиски јазик.
На крајот на краиштата, ние сме сепак Холанѓани и не треба да се срамиме од нашиот јазик. Погледнете ги германската, австриската и швајцарската амбасада и конзулат, се е уредно направено на нивниот јазик, германски како што треба.
Ако е така, навистина е чудно што треба да зборувате странски јазик во вашата амбасада.
Имав телефонски повик минатата недела.
На холандски….
(Притиснете (1) за холандски).
А на шалтер во амбасада/конзулат во НЛ?
Мислам, но не сум сигурен, дека е можно да натерате некој да зборува со вас на вашиот јазик на Моер, но веројатно ќе треба да го побарате тоа експлицитно.
Мислам дека тоа е поврзано со персоналните трошоци. Некој што зборува/чита/пишува холандски и англиски и тајландски е (многу) поскап од некој што зборува/чита/пишува холандски и англиски. И ова последново е повторно (многу) поскапо од некој што зборува/чита/пишува тајландски и англиски.
Мојата сопруга и јас редовно ја поминуваме зимата во Тајланд со пријателите. Јазикот на настава е холандски со повремен англиски кога се движиме помеѓу тајландски за време на нашите посети на градот, пазарот или местото на интерес. Колку што можев да забележам во последниве години, Тајланд фаранг нуди мала можност за интеграција. Освен фактот дека е корисно ако зборувате тајландски кога престојувате / живеете во Тајланд подолг временски период, владата не поставува никакви барања за адаптација / интеграција / познавање на јазикот. Исто така, нема да биде потребно од нивна гледна точка, бидејќи Тајланд издава само неимигрантски визи, со различни контролни пунктови во текот на годината каде и како некој е во земјата, а на крајот од едногодишниот престој повторно презентирање на доказ дека финансиски ги исполнувате условите за виза. Дали знаете или разбирате нешто за општеството/раал/културата не се тестира. Мислам дека и тие не се грижат.
Што покажува дека Тајланд не им дозволува на странците постојан престој. Со други зборови: фактот дека Холанѓаните/Фламанците работат во нивната сопствена јазична средина е делумно поттикнат од условите за имиграција на Тајланд и покажува дека не е намерата фарангите трајно да се населат надвор од таа област. Иако јас и жена ми одиме на курс за тајландски, од наш интерес и љубопитност, шансата да поминеме повеќе од зима во Тајланд ќе остане отсутна. Сметаме дека Тајланд е премногу непоканет за тоа.
Од друга страна, смешно е да се знае дека има сонародници, да, кои живеат во Холандија, кои ја пренесоа својата тајландска љубов речиси исклучиво сакаат да јадат тајландска храна.
Внатрешноста е украсена со тајландски фахиг, исполнета со будистички атрибути и добро познатите портрети на ѕидот.
Дури знаат некои кои повеќе би сакале да ја носат таа жолта поло маица отколку „обични“ кошули, згора на тоа континуирано тајландско пеење и музика преку звучниците. Сè уште сум изненаден што не се на подот, иако таа се сомнева во тоа. 😉
Не е проблем сам по себе, секој треба сам да одлучи. Зачудувачки е што често сонародниците сакаат да изгорат речиси сè во Холандија, бидејќи сè во Тајланд сепак е подобро организирано…