ເລື່ອງຈາກສະຫຍາມບູຮານ (ຕອນທີ 3, ປິດ)

ຄົນຕ່າງປະເທດມີທັດສະນະແນວໃດກັບສະຫຍາມໃນອະດີດ? Andrew Freeman (1932): 'ປະຊາຊົນນີ້ບໍ່ສາມາດປົກຄອງຕົນເອງໄດ້. ສັງເກດເບິ່ງວ່າພວກເຂົາເຮັດສິ່ງຕ່າງໆໄດ້ແນວໃດ. ຊາວຕາເວັນອອກຈະບໍ່ຮູ້ຈັກສິ່ງທີ່ຄົນຜິວຂາວເຮັດເພື່ອລາວ.' ສິບຫົກເລື່ອງຕິດຕໍ່ກັນ, ແປໂດຍ Tino Kuis.

ເລື່ອງສັ້ນເຫຼົ່ານີ້ມາຈາກປຶ້ມຫົວເລື່ອງ 'ນິທານເກົ່າບາງກອກ, ເລື່ອງອຸດົມສົມບູນຈາກແຜ່ນດິນຊ້າງຂາວ'. ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຖືກລະບຸໄວ້ໃນຄໍາສັ່ງໂດຍສະເພາະກ່ຽວກັບເວລາ, ສະຖານທີ່ແລະວິຊາ. ຂ້າ​ພະ​ເຈົ້າ​ພຽງ​ແຕ່​ປະ​ໄວ້​ທາງ​ນັ້ນ​. ແຫຼ່ງຂອງແຕ່ລະເລື່ອງແມ່ນໄດ້ກ່າວເຖິງ, ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ກ່າວເຖິງພຽງແຕ່ບຸກຄົນແລະປີ.

George B. Bacon, 1892

ເດັກນ້ອຍສະຫຍາມແມ່ນສິ່ງເລັກນ້ອຍທີ່ຫນ້າປະທັບໃຈທີ່ສຸດທີ່ຂ້ອຍຮູ້. ພວກເຂົາເຈົ້າ enchanted ຂ້າພະເຈົ້າໃນຕອນເລີ່ມຕົ້ນ, ແຕ່ມັນ saddens ຂ້າພະເຈົ້າວ່າມື້ຫນຶ່ງເຂົາເຈົ້າຈະກາຍເປັນ ugly ເປັນພໍ່ແລະແມ່ຂອງເຂົາເຈົ້າ, ແລະວ່າບາງສິ່ງບາງຢ່າງ!

Ernest Young, 1898

ເມືອງພຽງແຫ່ງດຽວຢ່າງແທ້ຈິງແມ່ນຕະຫຼາດແຄບຍາວທີ່ເອີ້ນວ່າ Samphaeng. ມັນມີຄວາມຍາວປະມານ 2 ກິໂລແມັດແລະປະກອບດ້ວຍປະຊາກອນອິນເດຍ, ສະຫຍາມແລະຈີນ.

ບາຊາແຄບຍາວມີສະຖານທີ່ທ່ອງທ່ຽວຂອງຕົນເອງ. ຜະລິດຕະພັນພື້ນເມືອງທັງໝົດມາເຕົ້າໂຮມກັນຢູ່ທີ່ນີ້, ແລະປະຊາຊົນຈຳນວນໜຶ່ງໄດ້ຝຶກຫັດຫັດຖະກຳພື້ນເມືອງຢູ່ບ່ອນນີ້ສະເໝີ. ຊ່າງ​ຕີ​ເຫຼັກ​ແລະ​ຊ່າງ​ທໍ​ແມ່ນ​ຫຍຸ້ງ​ຢູ່​ກັບ​ການ​ຄ້າ​ຂອງ​ຕົນ, ຊ່າງ​ທອງ​ແລະ​ຊ່າງ​ເງິນ​ເຮັດ​ກ່ອງ​ແລະ​ປະດັບ​ປະດາ​ໃຫ້​ຄົນ​ຮັ່ງມີ​ແລະ​ຄົນ​ງານ​ປະດັບ​ປະດາ​ດ້ວຍ​ຫີນ​ທີ່​ຕັດ​ຫີນ​ເພື່ອ​ເປັນ​ເຄື່ອງປະດັບ.

ການສະແດງ Peep ແລະການສະແດງທີ່ເປີດອາກາດເຮັດໃຫ້ການຫວ່າງເປົ່າສາມາດຫ້ອຍອອກໄດ້ແລະຝູງເຜິ້ງທີ່ຫຍຸ້ງຢູ່ກັບຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຂອງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຂອງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຂອງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຂອງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຂອງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຂອງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຂອງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງຝູງເຜິ້ງແລະຝູງເຜິ້ງທີ່ຫຍຸ້ງຢູ່ກັບຝູງເຜິ້ງຂອງຝູງເຜິ້ງແລະຝູງເຜິ້ງທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມລໍາຄານ. ຕອນ​ກາງຄືນ​ຮ້ານ​ຄ້າ​ຕ່າງໆ​ໄດ້​ປິດ​ລົງ, ​ແຕ່​ບ່ອນ​ຫຼິ້ນ​ການ​ພະນັນ, ​ໂຮງ​ຝິ່ນ​ແລະ​ຮ້ານ​ຂາຍ​ເຄື່ອງ​ຂອງ​ແມ່ນ​ເຕັມ​ໄປ​ດ້ວຍ​ຄົນ​ຊັ້ນ​ຕ່ຳ.

Sunthorn Phu ໃນ 'Nirat Ret'

(ນັກກະວີ, 1786-1855)

ຢູ່​ບາງ​ຫຼວງ​ຢູ່​ຕາມ​ຄອງ​ນ້ຳ​ນ້ອຍ, ຄົນ​ຈີນ​ຫຼາຍ​ຄົນ​ຂາຍ​ໝູ. ແມ່ຍິງຂອງພວກເຂົາແມ່ນໄວຫນຸ່ມ, ສີຂາວ, ງາມແລະອຸດົມສົມບູນ. ຜູ້​ຊາຍ​ໄທ​ຄື​ຂ້າ​ພະ​ເຈົ້າ, ຜູ້​ທີ່​ຈະ​ຂໍ​ຈັບ​ມື​ຂອງ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ໃນ​ການ​ແຕ່ງ​ງານ, ໄດ້​ຖືກ​ປິດ​ອອກ​ເປັນ​ຖ້າ​ຫາກ​ວ່າ​ຢູ່​ເບື້ອງ​ຫຼັງ​ຂອງ​ເຫຼັກ. ແຕ່​ຖ້າ​ເຈົ້າ​ມີ​ເງິນ​ຄື​ກັນ​ກັບ​ຄົນ​ຈີນ​ເຫຼົ່າ​ນີ້ ແຖບ​ເຫຼົ່າ​ນັ້ນ​ຈະ​ລະ​ລາຍ​ໄປ.

Ernest Young, 1898

ການຂາດນາມສະກຸນແລະເລກເຮືອນເຮັດໃຫ້ເກີດບັນຫາຫຼາຍໃນເວລາສົ່ງຈົດຫມາຍ. ຊອງຈົດໝາຍມັກຈະຕ້ອງໄດ້ຮັບການແກ້ໄຂດັ່ງນີ້:

ເຖິງທ່ານ ເລັກ
ນັກສຶກສາທີ່ໂຮງຮຽນປົກກະຕິ
ລູກຊາຍຂອງນາຍໃຫຍ່, ທະຫານ
ຢູ່ຕີນຂົວດຳ
ຫລັງວັດ Lotus
ຖະໜົນໃໝ່, ບາງກອກ

Charles Buls, 1901

ຄົນ​ຈີນ​ຮ້ອງ​ຂຶ້ນ​ຫຼາຍ​ແລະ​ເຮັດ​ວຽກ​ໜັກ. ຊາວສະຫຍາມສະຫງົບລົງແລະຜ່ານໄປໃນຄວາມງຽບໆ.

ຈາກປື້ມບັນທຶກຂອງ Gustave Rolin-Jaequemyns, 1893

(ທີ່ປຶກສາຊາວເບລຢຽມຂອງກະສັດຈຸລາລົງກອນ. ກຳປັ່ນຮົບສອງລຳຂອງຝຣັ່ງໄດ້ບຸກໂຈມຕີເຈົ້າພະຍາເພື່ອເສີມກຳລັງການອ້າງເອົາກຳມະສິດຂອງຝຣັ່ງຢູ່ໃນເຂດແມ່ນໍ້າຂອງ, ປະຈຸບັນປະເທດລາວ.)

ທຸກຄົນເບິ່ງຄືວ່າ demoralized. ກະສັດຖາມວ່າ ຂ້ອຍຄິດວ່າຈະເກີດຫຍັງຂຶ້ນ, ແລະ ຣິຊລີອູ (ຜູ້ບັນຊາການກອງທັບເຮືອສະຫຍາມຂອງແດນມາກ) ໄດ້ແນະນຳໃຫ້ໃຊ້ກຳປັ່ນສະຫຍາມສອງລຳ ເພື່ອຈົມກຳປັ່ນຂອງຝຣັ່ງ.

ຂ້າ​ພະ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ຖາມ​ວ່າ​ມີ​ໂອ​ກາດ​ທີ່​ການ​ດໍາ​ເນີນ​ງານ​ດັ່ງ​ກ່າວ​ຈະ​ສໍາ​ເລັດ​ຜົນ​. ລາວບໍ່ສາມາດໄດ້ຮັບຄໍາຕອບທີ່ຢືນຢັນຜ່ານປາກຂອງລາວ. ນັ້ນແມ່ນເຫດຜົນທີ່ຂ້ອຍແນະນໍາຢ່າງແຂງແຮງຕໍ່ການປະຕິບັດງານນີ້, ເຊິ່ງຂ້ອຍຈະບໍ່ສະຫນັບສະຫນູນຖ້າຄວາມສໍາເລັດໄດ້ຮັບການຮັບປະກັນ.

ຖ້າ​ປະສົບ​ຜົນສຳ​ເລັດ​ກໍ​ໝາຍ​ເຖິງ​ສົງຄາມ​ແລະ​ຖ້າ​ບໍ່​ປະສົບ​ຜົນ​ສຳ​ເລັດ​ກໍ​ຈະ​ເຮັດ​ໃຫ້​ບາງກອກ​ແລະ​ພະລາຊະວັງ​ຖິ້ມ​ລະ​ເບີດ. ຄໍາຕອບຂອງຂ້ອຍແມ່ນວ່າ, ເພື່ອຜົນປະໂຫຍດຂອງເມືອງ, ພວກເຮົາຄວນຈະຫລີກລ້ຽງການເປັນສັດຕູ.

Emile Jittrand, 1905

ຝຣັ່ງປະສົມກັບຄົນພື້ນເມືອງຫຼາຍກວ່າຊາວອັງກິດ; ພວກ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ບໍ່​ໄດ້​ຫ່າງ​ໄກ​ເປັນ​ຫຼັງ​ຈາກ​ນັ້ນ​. ໂດຍ​ການ​ເປັນ​ຄວາມ​ລັບ​ສະ​ລັບ​ກັນ​ແລະ​ໃຈ​ຮ້າຍ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຕົນ​ເອງ​ບໍ່​ນັບ​ຖື​ໂດຍ​ພື້ນ​ເມືອງ.

James Anderson, 1620

(ທ່ານໝໍ, ຈາກເອກະສານຂອງບໍລິສັດອິນເດຍຕາເວັນອອກຂອງອັງກິດ.)

ການພະນັນບໍ່ແມ່ນຈຸດອ່ອນພຽງຢ່າງດຽວໃນສະໄໝນັ້ນ ດັ່ງທີ່ເຫັນໄດ້ຊັດເຈນຈາກຈົດໝາຍຂອງບໍລິສັດ. ມີ​ການ​ອ້າງ​ອີງ​ເຖິງ​ການ​ຂີ້​ຕົວະ, ພະ​ຍາດ​ທີ່​ບໍ່​ບອກ​ໄດ້, ການ​ເມົາ​ເຫຼົ້າ ແລະ​ຄົນ​ຂີ້​ຕົວະ​ໃນ​ຈົດ​ໝາຍ​ຈາກ​ຜູ້​ຮັບ​ໃຊ້​ຂອງ​ບໍ​ລິ​ສັດ.

ບາງ​ທີ​ສິນ​ທຳ​ມີ​ມາດ​ຕະ​ຖານ​ຕ່ຳ​ກວ່າ​ໃນ​ທຸກ​ມື້​ນີ້. ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ພວກເຮົາຕ້ອງຕັດສິນຊາວອັງກິດເຫຼົ່ານີ້ດ້ວຍຄວາມອ່ອນໂຍນ, ພິຈາລະນາການເນລະເທດຂອງພວກເຂົາແລະສະພາບແວດລ້ອມຂອງພວກເຂົາແຕກຕ່າງຈາກບ້ານອັງກິດຂອງພວກເຂົາ, ແລະພວກເຂົາປະເຊີນກັບການລໍ້ລວງໃຫມ່ຈໍານວນຫຼາຍ.

Andrew Freeman, 1932

'ເມື່ອເສັ້ນທາງນີ້ຖືກສ້າງຂຶ້ນ, ລົດໄຟບໍ່ໄດ້ແລ່ນໃນຕອນກາງຄືນຍ້ອນຊ້າງຫຼາຍ.'
“ເຈົ້າເວົ້າຫຼິ້ນ,” ຂ້ອຍເວົ້າ.
ຄົນອັງກິດຖອກເທລົງອີກ.
"ບໍ່ແມ່ນແທ້," ລາວເວົ້າຕໍ່ໄປ, "ຄວນຈະມີກົດຫມາຍທີ່ກໍານົດໃຫ້ຊ້າງໃສ່ໄຟຫນ້າແລະຫາງ."
'ຂ້າ​ພະ​ເຈົ້າ, ຖ້າ​ຫາກ​ວ່າ​ພວກ​ເຮົາ​ຄວບ​ຄຸມ Siam ພວກ​ເຮົາ​ຈະ​ສອນ​ໃຫ້​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ວ່າ​ປະ​ສິດ​ທິ​ພາບ​ແມ່ນ​ຫຍັງ. ປະຊາຊົນ​ນີ້​ບໍ່​ສາມາດ​ປົກຄອງ​ຕົນ​ເອງ​ໄດ້.”
'ເປັນ​ຫຍັງ​ບໍ່?' ຂ້ອຍ​ຖາມ.
“ດີ, ເບິ່ງອ້ອມຕົວເຈົ້າ. ສັງເກດເບິ່ງວ່າພວກເຂົາເຮັດສິ່ງຕ່າງໆໄດ້ແນວໃດ. The Oriental ຈະບໍ່ຮູ້ຈັກສິ່ງທີ່ຜູ້ຊາຍສີຂາວໄດ້ເຮັດສໍາລັບລາວ, ນັ້ນແມ່ນເຫດຜົນ. ຖ້າພວກເຮົາເຮັດຄືກັບສະຫຍາມ, ແມ່ນຫຍັງຈະເປັນຂອງພວກເຮົາ?'

ຈາກບົດບັນທຶກຂອງເຈົ້າຊາຍວິນລຽມແຫ່ງສວີເດນ, ປີ 1915

(ຫຼັງ​ຈາກ​ການ​ເຂົ້າ​ຮ່ວມ​ການ​ຂຶ້ນ​ຄອງ​ລາດ​ຂອງ King Rama VI​.)

ມື້ຕໍ່ມາ, ສຸດທ້າຍຂອງປີ, ພວກເຮົາກັບໄປບາງກອກເມື່ອຍແຕ່ປອດໄພ, ມີພຽງແຕ່ຄວາມຊົງຈໍາທີ່ດີຂອງການລ່າສັດທີ່ຫນ້າສົນໃຈ. ດຽວນີ້ເຂົາຄວາຍຈາກບ້ານ Chee-wan ແມ່ນເປັນຕົວຢ່າງທີ່ພູມໃຈທີ່ສຸດຂອງການລ່າສັດຂອງຂ້ອຍ ເພາະເທົ່າທີ່ຂ້ອຍຮູ້, Leewenhaupt ແລະຂ້ອຍເປັນພຽງຄົນດຽວທີ່ເຄີຍຍິງສັດສະຫຍາມຊະນິດນີ້. ແລະໃນອະນາຄົດມັນຈະກາຍເປັນເລື່ອງຍາກຫຼາຍ, ແລະບາງທີອາດເປັນໄປບໍ່ໄດ້, ເພາະວ່າການຫ້າມການລ່າສັດຈະມາຮອດສໍາລັບສັດເຫຼົ່ານີ້ເກືອບຈະສູນພັນ.

ວິທະຍຸກະຈາຍສຽງຂອງລັດຖະບານ, ວັນທີ 7 ພະຈິກ 1939

ອີງ​ຕາມ​ລັດຖະບັນຍັດ​ສະບັບ​ທີ XNUMX, ລັດຖະບານ​ໄດ້​ຮຽກຮ້ອງ​ໃຫ້​ຊາວ​ໄທ​ທຸກ​ຄົນ​ບໍລິໂພກ​ເຂົ້າ​ໜົມ​ເພາະ​ເຂົ້າ​ໜົມ​ຫວານ​ແມ່ນ​ອາຫານ​ທີ່​ດີ, ມີ​ເຂົ້າ​ແລະ​ຖົ່ວ, ມີ​ລົດ​ຊາດ​ສົ້ມ, ​ເຄັມ, ຫວານ ​ແລະ ຜະລິດ​ຢູ່​ໄທ. ເສັ້ນເຝີມີໂພຊະນາການ, ສະອາດ, ລາຄາຖືກ, ຊື້ງ່າຍ ແລະ ລົດຊາດດີ.'

ເວລາ, ວັນທີ 24 ພະຈິກ 1947

'ພິບູນສອນກອນ (ນາຍພົນທີ່ຍຶດອຳນາດໃນປີ 1946) ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ຊາວສະຫຍາມອອກໄປຕາມຖະໜົນຫົນທາງ ໂດຍບໍ່ໃສ່ໝວກ ຫຼືເກີບ, ບໍ່ໃຫ້ກົ້ມພວນ, ນັ່ງ ຫຼືນັ່ງຢັ່ງຢາຍຢູ່ຕາມຖະໜົນຫົນທາງ, ຫຼືບໍ່ໃຫ້ນຸ່ງສິ້ນ. ໃນ​ຮູບ​ພາບ​ທາງ​ການ, ເກີບ​ແລະ​ໝວກ​ໄດ້​ຖືກ​ສີ​ໃສ່​ຮູບ​ພາບ​ຊາວ​ກະ​ສິ​ກອນ.

ພິບູນ​ຍັງ​ໄດ້​ອອກ​ຄຳ​ສັ່ງ​ໃຫ້​ຜູ້​ດຳ​ລົງ​ຕຳ​ແໜ່ງ​ຕ້ອງ​ຈູບ​ເມຍ​ຂອງ​ຕົນ​ກ່ອນ​ໄປ​ທີ່​ຫ້ອງ​ການ. ຜູ້ລະເມີດດຳລັດເຫຼົ່ານີ້ຖືກສົ່ງໄປທີ່ 'ສູນການສຶກສາ'.

(Panung: ເຄື່ອງ​ນຸ່ງ​ພື້ນ​ເມືອງ​ສໍາ​ລັບ​ຜູ້​ຊາຍ​ແລະ​ຍິງ​: ຜ້າ​ພັນ​ປະ​ມານ​ສະ​ໂພກ​ແລ້ວ​ມັດ​ລະ​ຫວ່າງ​ຂາ​ຢູ່​ດ້ານ​ຫລັງ​.)

ວາລະສານ TIME, 1950

Ananda (Rama VIII, 1925-1946) ເປັນກະສັດຫນຸ່ມທີ່ແປກປະຫລາດ. ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຄິດຂອງຕາເວັນຕົກ, ລາວປະຕິເສດທີ່ຈະສົນທະນາກັບນັກທ່ອງທ່ຽວທີ່ນັ່ງຢູ່ດ້ານລຸ່ມຂອງເກົ້າອີ້ຂອງລາວຢູ່ທາງຫນ້າຂອງລາວ, ວິທີການສະຫຍາມ. ພະອົງ​ຮຽກ​ຮ້ອງ​ໃຫ້​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ນັ່ງ​ເທິງ​ຕັ່ງ​ທີ່​ສູງ​ເທົ່າ​ກັບ​ພະອົງ.

Neue Zurcher Zeitung, ວັນທີ 15 ເມສາ 1950

ໃນຕອນເຊົ້າຂອງວັນທີ 9 ມິຖຸນາ 1946, ຂ່າວໄດ້ແຜ່ຂະຫຍາຍຢູ່ໃນເມືອງວ່າກະສັດຫນຸ່ມໄດ້ຖືກພົບເຫັນຕາຍຢູ່ໃນຫ້ອງນອນຂອງລາວດ້ວຍບາດແຜຈາກລູກປືນທີ່ຫົວຂອງລາວ. ມັນແມ່ນອຸປະຕິເຫດບໍ? ຂ້າໂຕຕາຍ? ຫຼືການຄາດຕະກໍາ?

ມີການໂຕ້ຖຽງກັນສໍາລັບແຕ່ລະທາງເລືອກສາມອັນນີ້. ມີຜູ້ທີ່ຢືນຢັດວ່າ Ananda Mahidol ຢ້ານຄວາມຮັບຜິດຊອບອັນໃຫຍ່ຫຼວງແລະວຽກງານທີ່ຫຍຸ້ງຍາກທີ່ລໍຖ້າພຣະອົງ. ໃນທີ່ສຸດ, ຄວາມສົງໃສໄດ້ຫັນໄປສູ່ກຸ່ມນັກການເມືອງທີ່ມີຄວາມທະເຍີທະຍານທີ່ມີຄວາມຕັ້ງໃຈທີ່ຈະຍົກເລີກການປົກຄອງ.

Associated Press, 1952

ມື້ນີ້ ກະສັດພູມິພົນ ອະດຸນຍະເດດ ໄດ້ລົງນາມໃນລັດຖະທຳມະນູນສະບັບໃໝ່ຂອງໄທ ທີ່ປະກາດໂດຍລັດຖະບານທະຫານ ທີ່ໂຄ່ນລົ້ມລັດຖະບານເມື່ອ XNUMX ເດືອນກ່ອນ ໃນການກໍ່ລັດຖະປະຫານແບບບໍ່ນອງເລືອດ.

ກະສັດ​ໄດ້​ສະ​ເດັດ​ເຂົ້າ​ໄປ​ໃນ​ພິທີ​ອັນ​ລະອຽດ​ລະ​ອໍ​ເຊິ່ງ​ໄດ້​ເລີ່​ມຂຶ້ນ​ໃນ​ເວລາ 11 ​ໂມງ, ​ເປັນ​ເວລາ​ທີ່​ນັກ​ໂຫລາ​ສາດ​ຖື​ວ່າ​ເປັນ​ພິ​ເສດ.

ໃນມື້ວານນີ້ ວິທະຍຸບາງກອກ ປະກາດວ່າ ພິທີດັ່ງກ່າວ ໄດ້ຖືກເລື່ອນອອກໄປ ແຕ່ຣັຖບານ ທະຫານ ໄດ້ຊັກຊວນໃຫ້ ກະສັດປ່ຽນໃຈ. ພົນ​ເອກ ​ສະ​ຣິດ ​ໄດ້​ເປີດ​ເຜີຍ​ວ່າ, ​ໃນ​ວັນ​ຈັນ​ມື້​ນີ້, ​ເວລາ 11 ​ໂມງ​ແລງ, ທ່ານ​ພົນ​ໂທ ​ໂນ​ມ ກິ​ຕິ​ຈັນ, ຜູ້​ບັນຊາ​ການ​ທະຫານ​ຜູ້​ທີ XNUMX ​ໄດ້​ເຂົ້າ​ພົບ​ກະສັດ. ເມື່ອຖາມວ່າກະສັດຄິດແນວໃດຕໍ່ການກໍ່ລັດຖະປະຫານ, Sarit ຕອບວ່າ: "ກະສັດຄວນເວົ້າແນວໃດ, ທຸກຢ່າງແມ່ນແລ້ວ."

Alfred McCoy, 1971

'ສົງຄາມຝິ່ນ' ລະຫວ່າງ ຟາວ (ຫົວໜ້າຕຳຫຼວດ) ແລະ ທ່ານ ຊາລິດ (ນາຍພົນ ແລະ ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ) ເປັນສົງຄາມທີ່ເຊື່ອງຊ້ອນ ເຊິ່ງການສູ້ຮົບທັງໝົດຖືກເຊື່ອງຊ້ອນໄວ້ພາຍໃຕ້ການປິດບັງຄວາມລັບຢ່າງເປັນທາງການ. ຂໍ້ຍົກເວັ້ນທີ່ມ່ວນທີ່ສຸດ ເກີດຂຶ້ນໃນປີ 1950 ເມື່ອຂະບວນລົດກອງທັບຂອງ ທ່ານ ຊາລິດ ໄດ້ເຂົ້າໃກ້ສະຖານີ ຢູ່ແຂວງລຳປາງ ດ້ວຍການຂົນສົ່ງຝິ່ນ.

ຕຳຫລວດ ຟາວ ໄດ້ປິດລ້ອມ ຂະບວນລົດ ແລະ ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ ກອງທັບ ມອບຝິ່ນ ຍ້ອນວ່າ ການປາບປາມ ຢາເສພຕິດ ເປັນໜ້າທີ່ ຂອງ ຕຳຣວດ ເທົ່ານັ້ນ. ​ເມື່ອ​ກອງທັບ​ບໍ່​ຍອມ​ແລະ​ຂູ່​ວ່າ​ຈະ​ຍິງ​ທາງ​ເຂົ້າ​ໄປ​ໃນ​ສະຖານີ, ຕຳຫຼວດ​ໄດ້​ນຳ​ເອົາ​ປືນ​ກົນ​ແລະ​ຂຸດ​ເຂົ້າ​ເພື່ອ​ຍິງ​ປືນ.

ການປະທະກັນທາງປະສາດໄດ້ແກ່ຍາວເປັນເວລາ XNUMX ມື້ ຈົນກ່ວາພະຍາແລະທ່ານສີລິມາປະກົດຕົວຢູ່ເມືອງລະປາງ, ຍຶດຝິ່ນ, ພາກັນພາມັນໄປບາງກອກບ່ອນທີ່ມັນຫາຍໄປຢ່າງງຽບໆ.

ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນ:
Chris Burslem ນິທານເກົ່າແກ່ບາງກອກ, ນິທານທີ່ອຸດົມສົມບູນຈາກດິນແດນຊ້າງຂາວ, Earnshaw Books, ຮົງກົງ, 2012.

ເລື່ອງຈາກສະຫຍາມບູຮານ (ຕອນທີ 1) ໄດ້ຢູ່ໃນ Thailandblog ໃນວັນທີ 24 ກັນຍາ; ເລື່ອງຈາກສະຫຍາມບູຮານ (ຕອນທີ 2) ໃນວັນທີ 28 ກັນຍາ.

ຮູບພາບ: ຕາຕະລາງທີ່ຫໍພິພິທະພັນຮູບພາບມະນຸດຂອງໄທ, 43/2 ມ.1, ຖະໜົນປົ່ງລາວ ນະຄອນໄຊ, ນະຄອນປະຖົມ. ໂທ. +66 34 322 061/109/607. ຮູບ​ພາບ​ເປີດ: ແປດ​ກະສັດ​ຂອງ​ລາຊະວົງ​ຈັກ​ຣີ; Rama IX, ກະສັດໃນປະຈຸບັນ, ບໍ່ໄດ້ລວມເອົາ. ຮູບ​ພາບ​ຂອງ​ແມ່​ຍິງ​ໃນ Panung ບໍ່​ໄດ້​ຖືກ​ຖ່າຍ​ໃນ​ພິ​ພິ​ທະ​ພັນ.

ເບິ່ງຮູບພາບຂອງສະຫຍາມບູຮານຢູ່ທີ່ນີ້.