Jiyana rojane li Îsan: Çarşem. Rojek dersên asayî, me fikirîn…
PICHAYANON PAIROJANA / Shutterstock.com
Ez û jina xwe bi dilxwazî wek mamosteyên Îngilîzî li herêma Îsanê bûn, û tiştên jêrîn di dema ku em difikirîn ku rojek asayî ya xebatê ye, hat serê me.
Ji ber vê yekê me xwe ji bo hin dersên zarokên vê dibistana seretayî ya pir dostane, li wê derê di navbera zeviyên birincê de amade kiribû. Ew ê bibe 3 û 4 ders, ku li ser rojê belav bibin, wekî ku em bikar anîn. Ev dibistan yek ji dibistanên herî xweş bû û zarok pir heval û dilxwaz bûn ku fêr bibin. Ji henekê hez dikirin, lê di heman demê de dixwestin ku gelek tiştan hîn bibin.
Wek hercar, em pêşî çûn dibistana Ban Ton ya Rattana û li wir mêrê midûrê mamoste hat ku me hilde ku em biçin dibistana xwe (ew midûrê wê derê bû). Heta niha her tişt li gorî plansaziyê çû. Lê vê carê pir hindik zarok hebûn…. bi rastî tenê zarokên pola 1,2, 3 û 6 û çend mezinên pola XNUMX-an bi rastî hinekî ne li cihê xwe bûn. Û ecêb e, ji me re nehat gotin ku em ê li kîjan dersê jî bidin. Em tenê rûniştin û li salona mamosteyê sekinîn.
Piştî nêzîkî nîv saetê, hevkarê ku bi gelemperî diviyabû li vê dibistanê dersên Englishngilîzî bide (lê wê bi zorê dikaribû peyvek îngilîzî biaxive) bi riya komputerek werger (ku gelek ji wan li Tayland...) ji me re bibêjin ku em ê bikin "Em ji dûr ve diçin" û heke em bixwazin werin jûreya siya ya li binê dibistanê ku hemî zarok lê kom bûne û li wir çêtirîn e ku meriv germê lê bigire.
Hemû zarok hebûn, bi awayekî xweş li ser erdê rêzkirî bûn, li benda tiştên bên. Yek ji mamosteyan dest bi vegotina çîrokekê kir (helbet bi taylandî, ku me jê fêm nedikir) û çend stran hatin gotin û dansek hate çêkirin, lê ew rojek rastîn a dibistanê xuya nedikir.
Woottisak / Shutterstock.com
Dû re meymûn ji qalikê derket. Em çûn cureyek gera dibistanê. Hemû zarok di bin rêberiya wan şagirtên mezin de diçûn seyranê, cureyekî nêçîra xezîneyê, û em ê wek çavdêr, ligel hevalên din bi rê ve diçûn.
Me bi cil û bergên xwe ev yek hesab nekiribû. Me pêlavên meşînê li xwe nekiribûn, kefa min bi min re tune bû û serê sibê saet di neh û nîvan de pir germ bû. Lê em ê bi erebeyê herin, wê demê derket holê. Otomobîlek bi platformeke barkirinê vekirî xuya bû û konteynir û selikên tije xwarin û vexwarin li wir barkirî bûn û jê pirsî ka em tenê dikarin di nav wan hemî xwarinê de cîh bigrin. Ev maşîna xwarinê bi pêş ve çû û zarok derketin seyranê.
Çend caran di rê de rawestgeh hebûn û ji zarokan re tiştekî vexwarin û xwarin dan û li wir stran û dîlan dihat, lê yekem şûşeya wîskiya Mekong jî ji hêla mamosteyan ve hate vekirin… Ew her ku çû kûrtir û kûrtir diçû nav gundan û di dawiyê de. em li qeraxa çemê Çî daketin geliyê.
Her tişt li wir hat barkirin û em çûn pîknîkeke berfireh. Em li ser qamîşên mezin rûdiniştin, ji ber vê yekê pêdivî bû ku pêlav werin rakirin, ji ber ku ev 'odeya xwarinê' bû. Û zarok li hev rûniştin ku hinekî din bi hev re xwarinê bixwin. Wan birincê xwe ji malê anîbûn û ji me re kerî, goşt û fêkî wergirtin.
Ji nişka ve mamosteyê Îngilîzî hat û got: 'zarok... stran...'. Baş e em difikirin, ewê ji me re stranekê bibêjin, lê na, (pirsgirêka ziman bi tevahî) mebesta wê ew bû ku em stranekê fêrî zarokan bikin... Wê demê kîjan stran?? Me nizanibû û me nedikarî ewqas zû tiştekî bifikirîn. Dûv re di cih de qîrînek çêbike (û jê re koreografiyek rastîn peyda bike, erê!!!!)
Û ne pir şûnda, qêrîna me di newala çem de deng veda: Tu jê hez dikî? Erê em dikin!!! Zarok zêdetir bi coş bûn û rastî serketinê hat. Nikarîbûn rawestin. Piştî hefteyekê, dema ku em vegeriyan vê dibistanê, biçûkan gava ku em dîtin dîsa dest bi qîrînê kirin…..
…… paşê min neçar ma ku nivîsê ji mamosteyê îngilîzî re binivîsim……. ji ber ku ew bi rastî dijwar bû…
Ji hêla: J. Vermooten ve hatî şandin
- Peyama ji nû ve hatî şandin-
Çîrok xweş e, lê mixabin, bi rastî jî bi zanîna Englishngilîzî hîn jî xemgîn e. Û ku dema ku 98% zanist bi Englishngilîzî tê çêkirin, di heman demê de ji hêla Çînî ve jî….
Nakok nekin ku %98ê zanistê bi Îngilîzî tê kirin. Lê ez difikirim ku ji sedî 98 ê çînî îngilîzî nizanin. Ew ezmûna min li Chinaînê ye. Wê demê ez ne li ser kesên xwendayên kêm, lê li ser karmendên medenî yên bilind (Rêvebirê Giştî û hwd.) dibêjim, her tişt bi rêya wergêr tê kirin.
Ji bo destpêkê, ew çîrokek pir xweş e. Lê bi qasî zanîna Englishngilîzî li Taylandê, ez tenê dikarim tiştê ku min berê di vê blogê de nivîsandiye dubare bikim. lê yên ku diçin dibistanên taybet). yên ku perwerde nebûne dikarin xwe fêm bikin. Tewra li bakurê Lanna-yê mirov dikaribûn bi min re bi Îngilîzî biaxivin.
Ji ber vê yekê pêşeroj li Taylandê ne ewqas tarî ye.
Cihê ku ez lê dijîm - li Takhli, Nakhon Sawan - hema bêje kes peyvek îngilîzî nizane. Tenê doktorê diranan û hevala min! Ciwan jî nikarin hevokeke sade derxin holê.
Mezin, lê ne tiştek taybetî jî. Li Îsanê jî wisa ye. Kêfa min jê hat.
Her tim bixwînin ku zanîna zimanê Îngilîzî li Taylandê kêm e. Bê guman dê vê yekê înkar nekin. Zêdetir bixwînin ku biyaniyên ku li Taylandê dersên Englishngilîzî didin, heke ji Taylandê fam nekin pir aciz dibin. Heke hûn li Taylandê bimînin bi xwe hin Thailandî hîn bibin Ger hûn çend tiştan fam bikin ew qas hêsan e.
Xanima Taylandî ya navîn ku di jiyana şevê de pereyê xwe qezenc dike piştî şeş mehan ji piraniya xwendekarên lîseyê çêtir îngilîzî diaxive. Ev têra xwe dibêje ka perwerdehiya navînî ya di vî warî de li Taylandê çiqas xirab e.
Belê, di Îsan de wisa derbas dibe, mamosta nikarin alîkariyê bikin, mixabin ev mijar ji aliyê hikûmetê ve tê tayînkirin. Di meha nîsanê de ez ê dîsa werim û hewl bidim zarokan hînî îngilîzî bikim, lê dîsa jî ev yek pir bikêr e.
Ez bi xwe li Taylandê di bernameyek taybetî, biha ya ku bi Englishngilîzî hatî fêr kirin de ders dikim. Mebest ew e ku xwendekar rojane dersên ji axaftvanek (nêzîkî) xwemalî bistînin. Xwendekarên min bi îngilîzî pir baş bi maqûl diaxivin, lê heman tişt ji xwendekarên din re nayê gotin, yên ku ji wan re bêbextiya ku ji hêla mamosteyên Taylandî ve têne fêr kirin. Gelek ji wan xwedî zanîna ziman pir kêm in û hetta şaşiyan jî fêrî xwendekaran dikin.
"Wateya OTOP çi ye?" bi giranî rêzimana mamosteyek e ku bi dehan salan vî karî dike û hînî şagirtên xwe dike.
Li gel mamosteyên weha bi niyeta baş lê bêkêmasî, ne ecêb e ku jêhatîbûna zimanên biyanî li gorî welatên pîşesazîtir pir li paş maye.
Tayland hîn jî rêyek dirêj heye ku biçe.
Piştî ceribandina xweya teorîk, zêdetirî 20 danişînan, û 2 hefte ceribandinek pratîkî di dema "kampa havînê" ya li Koh Pangan de, ez bi cesaretek tam vegeriyam Îsanê, li wir min bi dîplomaya xwe ya TEFL-ê bi gelek cesaretê serî li dibistanên cûrbecûr da. nîşanên derbasbûna baş. Rêvebir her gav pir eleqedar xuya dikir û ji min dersên ceribandinê xwest. Li hember! Di van dersan de ez bi berdewamî ji aliyê gelek mamosteyan ve fîlm dikişandim... û zarok bi lîstikê kêfxweş bûn û fêr bûn. Û rêveberî jî bi coş bû… heta ku ew hat ber tezmînata darayî… ji ber ku ev pirsgirêkek bêserûber bû… Min dikaribû "piçûkek" derbikevim lê di heman demê de min ê destûr bida ku ez biçim rêwîtiyên pir-rojî yên mezin ên ku dibistanê ji bo mamosteyan. Ev ji bo min ne hewce bû, ji ber ku ez hatim ku ez tiştekî hînî zarokan bikim, ne ku ez biçim derûdora xwe. Vîdyoyên dersên min ên ceribandinê ji bo serlêdana alikariyê hatin bikar anîn… midûrê dibistanê bi serbilindî Toyota Fortuner-a xwe ya nû nîşanî min da (berê du otomobîlên wî yên din hebûn)… Û ji ber vê yekê coşa min têk çû…
Baş e, hûn bê guman vê yekê dizanin? https://www.youtube.com/watch?v=Tvxi9fKbaQg
Ez bi Danzig re razî me. Ez çend mamosteyên Englishngilîzî li Taylandê nas dikim. Ji xeynî çend kesan (hevjîna min a Taylandî ku mamosteyek Englishngilîzî ye jî di nav de), zanîna wan a zimanê Englishngilîzî pir kêm e, dema ku piraniya wan li zanîngehek Taylandî destûrnameyek Master an Bachelors stendine. Û ev jî di derbarê asta perwerdehiya zimanî li zanîngehên Taylandê de tiştek dibêje.
Ger hûn li dibistana ku hevjîna min (Ez carinan diçim wir) re bi mamosteyek îngilîzî re dest bi axaftinê bikin û hûn ji kolana naskirî ya li dora quncikê wêdetir tiştek bipirsin, axaftin bi çavên mezin ên pirsyariyê re bêdeng dibe.
Ji hêla din ve, têkiliyên axaftvanên xwemalî yên Englishngilîzî li vê dibistanê bi rêkûpêk nayên nûkirin, ji ber ku ew kaxezên perwerdehiyê yên pêwîst nînin, tenê TEFL, û ew pir caran çênabe (di 120 demjimêran de sertîfîkayek ku derbasdar e bistînin. hînkirina Englishngilîzî). bide) an jî pirsgirêkên fermanê hene, di nav tiştên din de ji ber kêmbûna zanîna zimanê Thai. Mamosteyên Taylandî yên ku îngilîzî hîn dikin, ji bo rêveberiya polê, dîdaktîk û pedagojîyê xwedî zanebûn in.
Perwerdehiya Taylandî jî ji ber pirsgirêka cîhanî ya têlefonên desta yên di polê de di bin agir de ye.