ទេវកថា Jim Thompson

ជីវិតរបស់ Jim Thompson ។ in ប្រទេស​ថៃ គឺស្ទើរតែរឿងព្រេងនិទាន។ បើ​ធ្លាប់​ទៅ​ប្រទេស​ថៃ ឈ្មោះ​ហ្នឹង​គេ​ស្គាល់ ហើយ​ក៏​ដឹង​បន្តិច​ថា​គាត់​ធ្វើ​អី​ខ្លះ។

ជនជាតិអាមេរិកម្នាក់នេះ បានមកទីក្រុងបាងកក ឆ្ពោះទៅកាន់ការបញ្ចប់នៃសង្គ្រាមលោកលើកទីពីរ ក្នុងការបម្រើអ្នកកាន់តំណែងមុននៃ CIA ។ គាត់ទទួលបានកេរ្តិ៍ឈ្មោះជាពិធីករ បូន វីវ៉ាន អេស ថេត និងជាអ្នកប្រមូលសិល្បៈ។ គាត់បានចាប់ផ្តើមអាជីវកម្មសូត្រដ៏អស្ចារ្យ ដែលនៅតែមានឈ្មោះរបស់គាត់ ហើយបានសាងសង់ផ្ទះមួយដែលនៅតែជាកន្លែងទាក់ទាញទេសចរណ៍ដ៏សំខាន់នៅក្នុងទីក្រុងបាងកក។ នៅឆ្នាំ 1967 គាត់បានបាត់ខ្លួនយ៉ាងអាថ៌កំបាំង ដែលរួមចំណែកដល់ការរីកលូតលាស់នៃរឿងព្រេងនិទានអំពីគាត់។

សៀវភៅថ្មីមួយត្រូវបានបោះពុម្ពដោយលោក Joshua Kurlantzick អ្នកវិភាគនយោបាយនៃអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ដែលខណៈពេលដែលការគូររូបដ៏ស៊ីជម្រៅរបស់ Thompson បន្ថែមនូវអាថ៌កំបាំងនៅក្នុងបរិបទនៃសង្រ្គាមត្រជាក់នៅសហរដ្ឋអាមេរិក និងអាស៊ីអាគ្នេយ៍។

មានទេពកោសល្យ

Thompson កើតក្នុងគ្រួសារអ្នកមាននៅ East Coast ហើយបានចំណាយពេលកុមារភាពរបស់គាត់ក្នុងលក្ខណៈសម្រាកដោយយុត្តិធម៌ ដោយផ្លាស់ទីក្នុងរង្វង់ "សង្គមនិយម" ពីលើនោះ។ នៅពាក់កណ្តាលអាយុសាមសិបរបស់គាត់ គាត់បានដឹងថាគាត់កំពុងដើរចេញឆ្ងាយពីសង្គម ហើយបានស្វែងរកការងារយ៉ាងអស់សង្ឃឹមដែលអាចឱ្យគាត់ដើរតួក្នុងសង្គ្រាមលោកលើកទីពីរ។ ជាមួយនឹងសំណាងខ្លះ ប៉ុន្តែក៏ដោយសារតែទេពកោសល្យដែលបង្ហាញឱ្យឃើញរបស់គាត់ក្នុងការហ្វឹកហ្វឺន ដែលជាអ្វីដែលមនុស្សស្ទើរតែមិននឹកស្មានថាអាចផ្តល់ឱ្យគាត់នូវជីវិតមុនរបស់គាត់ - គាត់ទទួលបានការងារល្អជាមួយ OSS ដែលជាអ្នកនាំមុខនៃ CIA ហើយបានចាកចេញទៅប្រទេសថៃនៅពេលសង្គ្រាមបានបញ្ចប់។

ជនជាតិអាមេរិកត្រូវបានគេមើលឃើញថាជាអ្នករំដោះប្រទេសថៃ រស់នៅក្នុងផ្ទះដ៏ស្រស់ស្អាត និងបានជួបមនុស្សសំខាន់ៗជាច្រើន។ គោល​នយោបាយ​អាមេរិក​ត្រូវ​បាន​គេ​ធ្វើ​ឡើង​នៅ​នឹង​កន្លែង ព្រោះ​តាម​ពិត​ប្រជាជន​អាមេរិក​ដឹង​តិចតួច​ណាស់​អំពី​ប្រទេស​ថៃ។ នៅក្នុងលំហនៃគំនិតនេះ ថមសុន និងអ្នកត្រួសត្រាយផ្លូវផ្សេងទៀតមានឱកាសបង្កើតទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកជាតិនិយម និងអ្នកនិយមឧត្តមគតិ ដើម្បីធ្វើការឆ្ពោះទៅរកយុគសម័យក្រោយអាណានិគមថ្មីនៃសេរីភាព និងលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ។

Thompson បានរាប់អានលោក Pridi Banomyong ហើយមានទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកបដិវត្តន៍និយមនៅឥណ្ឌូចិន រួមទាំងហូជីមិញផងដែរ។ គាត់​ក៏​បាន​ចាប់​ផ្តើម​អាជីវកម្ម​លើ​ក្រណាត់​សូត្រ​ដែរ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ រយៈពេលមិនច្បាស់លាស់នៅក្នុងនយោបាយអាមេរិកមិនមានរយៈពេលយូរទេ។ នៅទស្សវត្សរ៍ឆ្នាំ 1950 គំនិតនៅក្នុងទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោនគឺថា អ្នកដែលជឿជាក់លើសេរីភាព និងសមភាពទំនងជាឬនឹងក្លាយជាកុម្មុយនិស្ត។ បន្ទាប់មក គោលនយោបាយអាមេរិកបានផ្តោតលើការស្តារ និងគាំទ្ររបបយោធាចាស់ ដើម្បីលុបបំបាត់ "កុម្មុយនិស្ត" ទាំងនោះ។ Thompson បានបាត់បង់ការគាំទ្រកាន់តែច្រើនឡើងពី CIA ពីឆ្នាំ 1947 ថាតើយ៉ាងណានោះ គឺមិនច្បាស់ទាំងស្រុងនោះទេ។ ទំនាក់ទំនងនយោបាយរបស់គាត់នៅទីក្រុងបាងកកត្រូវបានជំរុញឱ្យទៅនិរទេសខ្លួន (ដូចជា Pridi) ឬគ្រាន់តែត្រូវបានសម្លាប់។

ជនជាតិអាមេរិកនៅតែតវ៉ាប្រឆាំងនឹងការសម្រេចចិត្តនយោបាយដែលនាំទៅដល់សង្រ្គាមវៀតណាម ប៉ុន្តែគាត់បានក្លាយជាបន្ទុកកាន់តែខ្លាំងឡើងលើ CIA ។ ការស៊ើបអង្កេតក៏ត្រូវបានចាប់ផ្តើមនៅក្នុង "សកម្មភាពដែលមិនមែនជាជនជាតិអាមេរិក" របស់គាត់ផងដែរ ប៉ុន្តែមិនមានការចោទប្រកាន់ណាមួយឡើយ។ Thompson ធ្វើបានយ៉ាងល្អនៅទសវត្សរ៍ឆ្នាំ XNUMX ភាគច្រើនដោយសារតែការកើនឡើងនៃកិត្តិនាម និងប្រាក់ចំណេញនៃអាជីវកម្មសូត្ររបស់គាត់ ប៉ុន្តែក៏ដោយសារតែកេរ្តិ៍ឈ្មោះរបស់គាត់ក្នុងនាមជាពិធីករ អ្នកប្រមូលសិល្បៈ និង "បុគ្គលិកលក្ខណៈ" របស់គាត់។

កម្រិតពណ៌

នៅក្នុងវគ្គល្អៗមួយចំនួននៃសៀវភៅនេះ Kurlantzick ផ្ទុយពីវិធីសាស្រ្តរបស់ Thompson និង Willis Bird ។ Bird មិនមានទំនាក់ទំនងនយោបាយទេ ហើយមានឆន្ទៈក្នុងការសម្រុះសម្រួលរវាងវ៉ាស៊ីនតោន និងនរណាម្នាក់ផ្សេងទៀត។ គាត់បានក្លាយជាក្មេងជំទង់ដែលចូលចិត្តធ្វើកិច្ចការរបស់មេដឹកនាំផ្តាច់ការយោធារបស់ប្រទេសថៃ ដោយធ្វើការងារដ៏កខ្វក់នៃសង្រ្គាមឥណ្ឌូចិន និងធ្វើឱ្យទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោន គេចពីខ្យល់។ Bird គឺជាជនជាតិអាមេរិកដែលស្ងប់ស្ងាត់ ប៉ុន្តែអាក្រក់ ខណៈតួនាទីរបស់ Thompson កាន់តែតិចទៅៗ ដោយសារតែភាពបើកចំហរបស់គាត់។ បក្សី​បាន​ក្លាយ​ជា​អ្នក​មាន ហើយ​រស់​នៅ​ដល់​អាយុ​ចាស់ ខណៈ​ដែល​ជីវិត​របស់ Thompson បាន​ដួល​រលំ​ដូច​ផ្ទះ​បៀរ។

នៅទស្សវត្សរ៍ឆ្នាំ 1960 ទេសភាពទីក្រុងបាងកកដែល Thompson ស្រឡាញ់ខ្លាំងណាស់បានផ្លាស់ប្តូរដោយមានការគាំទ្រពីអាមេរិក។ ឡាវ​ជា​ទី​ស្រឡាញ់​របស់​គាត់​ត្រូវ​បាន​អាមេរិក​ទម្លាក់​គ្រាប់​បែក។ អាជីវកម្ម​សូត្រ​របស់​លោក​ត្រូវ​បាន​អ្នក​ប្រកួតប្រជែង និង​អ្នក​សិល្បៈ​វាយ​សម្រុក​យ៉ាង​ខ្លាំង។ នៅពាក់កណ្តាលទសវត្សរ៍ឆ្នាំ XNUMX គាត់បានធ្លាក់ខ្លួនឈឺ ធ្លាក់ទឹកចិត្ត និងឆាប់ខឹង។

ការរំពឹងទុក

Kurlantzick មិនមានភ័ស្តុតាងថ្មីសម្រាប់ការបាត់ខ្លួនភ្លាមៗរបស់គាត់ទេ ប៉ុន្តែគាត់មានទិដ្ឋភាពទូទៅដ៏ល្អនៃការយកចិត្តទុកដាក់មិនធម្មតាដែលគាត់បានទទួល។ គាត់បានចោទសួរពាក្យចចាមអារ៉ាមថាគាត់បានស្លាប់នៅក្នុងឧបទ្ទវហេតុមួយដោយហេតុថាគ្មានការស្វែងរកជាច្រើនដែលបង្ហាញភស្តុតាងណាមួយសម្រាប់រឿងនេះទេ។ គាត់​ក៏​អនុវត្ត​ច្បាប់​ធ្វើ​អត្តឃាត​ដែរ។ គាត់​មាន​ទំនោរ​ជឿ​ថា​គាត់​ត្រូវ​បាន​បំផ្លាញ​ដោយ​អាជីវកម្ម ឬ​សត្រូវ​នយោបាយ។ ដោយ​មាន​ការ​ប្រមាថ​ខ្លះ គាត់​បាន​ចង្អុល​ដៃ​ទៅ​ CIA ដែល​មិន​ដែល​បញ្ចេញ​ឯកសារ​របស់ Thompson ឡើយ។ Kurlantzick មិនពិចារណាថាតើ Thompson បានបាត់ខ្លួនពីកិច្ចព្រមព្រៀងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ទេ បើទោះបីជាសៀវភៅនេះផ្តល់ការណែនាំខ្លះៗក្នុងទិសដៅនោះ។

Kurlantzick ផ្តល់ឱ្យថ្មីជាច្រើន។ ព័ត៌មាន ពីការសម្ភាសន៍ជាមួយអ្នករស់រានមានជីវិតពីរង្វង់ជុំវិញ Thompson និងពីឯកសារឯកជន។ ផ្នែកអាជីវកម្ម នយោបាយ និងផ្នែកផ្ទាល់ខ្លួននៃគ្រោងគឺមានការជាប់ទាក់ទងគ្នាយ៉ាងល្អិតល្អន់ ដែលធ្វើឱ្យសៀវភៅអាចអានបានយ៉ាងរីករាយ។ លោក​ស្នើ​ថា ទស្សនៈ​ឧត្តមគតិ​របស់​លោក Thompson ចំពោះ​តួនាទី​របស់​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​ក្នុង​តំបន់​អាស៊ីអាគ្នេយ៍​ឥឡូវ​បាន​ក្លាយ​ជា​ការ​ពិត។ ថ្វីត្បិតតែនេះជាសៀវភៅដ៏រីករាយ ដែលពណ៌នាអំពីបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ Thompson កាន់តែស៊ីជម្រៅក៏ដោយ ក៏នៅមានអត្ថបទមិនច្បាស់លាស់ជាច្រើន ដែលនឹងមិនមានសារៈសំខាន់សម្រាប់ការអភិរក្សរឿងព្រេងនោះទេ។

សៀវភៅ (272 ទំព័រ) ត្រូវបានគេហៅថា: The Ideal man, សោកនាដកម្មរបស់ Jim Thompson និង American Way of War ហើយដូច្នេះត្រូវបានសរសេរដោយ Joshua Kurlantzick ។ អ្នកបោះពុម្ពផ្សាយគឺ៖ John Wiley & Sons Inc, New Jersey, 2011។ មានលក់នៅ Kinokuniya និង Asia Books ក្នុងតម្លៃ 825 បាត។ ISBN: 978-0-470-08621-6 ។ នៅប្រទេសហូឡង់ សៀវភៅនេះមាននៅ Bol.com៖ www.bol.com

ការ​ពិនិត្យ​សង្ខេប​នេះ​ត្រូវ​បាន​សរសេរ​ដោយ​ប្រវត្តិវិទូ Chris Baker ហើយ​ទើប​បាន​ចុះ​ផ្សាយ​ក្នុង​កាសែត Bangkok Post។

- សារឡើងវិញ -