បទពិសោធន៍ផ្នែកអក្សរសាស្ត្រ
ទេ អ្នកអានប្លក់ជាទីគោរព ខ្ញុំនឹងមិននិយាយអំពីរុក្ខជាតិ ឬមគ្គុទ្ទេសក៍ធម្មជាតិដែលគួរឱ្យសរសើរនោះទេ ប៉ុន្តែអំពីអ្វីដែលពិសេសបំផុត ប៉ុន្តែជាអកុសលភាគច្រើន ជនបរទេស គេហទំព័រមិនស្គាល់ទាំងស្រុង។
សម្រាប់ជនបរទេសភាគច្រើន និងសូម្បីតែជនបរទេសដែលបានមកទីនេះយូរណាស់មកហើយ អក្សរសិល្ប៍ ឬកំណាព្យថៃ ជាធម្មតាមិនត្រូវបានស្គាល់ដ៏ថ្លៃថ្នូ ហើយមានហេតុផលជាច្រើនសម្រាប់រឿងនេះ ចាប់ពីការខ្វះចំណាប់អារម្មណ៍ រហូតដល់កង្វះឆន្ទៈក្នុងការរៀនភាសាពិតប្រាកដ។ សួរភាគច្រើន ជនបរទេស ដែលបានចំណាយពេលប៉ុន្មានឆ្នាំជាភាសាថៃរួចហើយដើម្បីប្រឆាំងនឹងអ្នកនិពន្ធថៃសម័យបច្ចុប្បន្នប្រហែលប្រាំនាក់ ហើយពួកគេប្រហែលជាមិនឆ្លើយតបនឹងអ្នកទេ។ បើជាការលួងលោម៖ ថៃច្រើនមិនអាចធ្វើបែបនេះបានទេ…
អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំដែលខ្ញុំបានមើលអ្វីដែលខ្ញុំបានមកដើម្បីហៅការបំបែកនៃសង្គមថៃដោយការភ្ញាក់ផ្អើលនិងក៏មានការព្រួយបារម្ភផងដែរ។ នៅក្នុងការអប់រំ ការយកចិត្តទុកដាក់តិចតួចគឺត្រូវបានយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអក្សរសិល្ប៍ក្នុងន័យទូលំទូលាយនៃពាក្យ។ ដោយមិនគិតពីថាតើវាទាក់ទងនឹងផ្លែឈើប៊ិចក្នុងស្រុកឬបរទេសទេ។ ហើយរដ្ឋាភិបាលហាក់ដូចជាមិនមានទំនោរចង់វិនិយោគច្រើននៅក្នុងគម្រោងដែលជំរុញឱ្យមានការអានកាន់តែច្រើន ឬការប្រើប្រាស់សៀវភៅកាន់តែច្រើននោះទេ។ ជាឧទាហរណ៍ ការផ្តល់ជូនដល់បណ្ណាល័យក្នុងប្រទេសថៃអាចត្រូវបានគេហៅថាតិចតួច ហើយខ្ញុំគិតថានោះជាការនិយាយតិចតួច។ មិនអាចបដិសេធបានទេថា សៀវភៅស្ទើរតែត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងគ្រួសារថៃជាមធ្យមភាគច្រើន ប៉ុន្តែនោះមានន័យថា វាជាបាតុភូតសកល ព្រោះនេះអនុវត្តច្រើនចំពោះ Schiedam, Dendermonde ឬ Ypres ដូចជា Lopburi, Rayong ឬ Buriram... យុវជនថៃដោយអន្ទះសារ។ នាំចូលពីប្រទេសជប៉ុន តុក្កតារឿងកំប្លែង ឬចូលចិត្តលេងហ្គេមលើពួកគេ។ PlayStation បាន ជាងដើរតាមសៀវភៅល្អ។ សរុបមក អនាគត យ៉ាងហោចណាស់ បើគិតពីវប្បធម៌អាន គឺពិតជាមិនរស់រវើកទេ។ នេះគ្រាន់តែជាការសង្កេតដែលមិនអាចធ្វើឱ្យអ្នកស្រលាញ់សៀវភៅណាម្នាក់សប្បាយចិត្ត…
គំនិតផ្តួចផ្តើមណាមួយដើម្បីលើកស្ទួយអក្សរសិល្ប៍នៅក្នុងប្រទេសថៃ ដូច្នេះតាមគំនិតរបស់ខ្ញុំ គឺជាប្រាក់រង្វាន់ដ៏ល្អ។ ខ្ញុំបានរកឃើញ សួនរុក្ខសាស្ត្រអក្សរសាស្ត្រកណ្តាល នៅក្នុង Khao Prathap Chang ក្នុងស្រុក Chom Bueng ជិត Ratchaburi តាមពិតទៅដោយចៃដន្យ ក្នុងអំឡុងពេលនៃការស្វែងរករបស់ខ្ញុំសម្រាប់សំណល់នៃផ្លូវដែកថៃ-ភូមានៃសង្រ្គាមលោកលើកទីពីរដ៏ល្បីល្បាញ។ ទោះបីជាពាក្យថា Botanical Garden ប្រហែលជាមិនសូវត្រឹមត្រូវទេសម្រាប់ការពិពណ៌នាសម្រាប់តំបន់ឧទ្យានដ៏ធំនេះ ដែលរួមបញ្ចូលតំបន់ដែលមានប្រធានបទជាច្រើន និងផ្លូវដើរ។ យ៉ាងណាមិញ គេហទំព័រនេះពិតជាមិនអាចប្រៀបធៀបទៅនឹងគំនិតលោកខាងលិចបុរាណនៃសួនរុក្ខសាស្ត្រដូចជា Leiden Hortus botanicus សួនរុក្ខសាស្ត្រជាតិនៅ Meise ឬសូម្បីតែ Keukenhof ។
ខ្ញុំមិនដឹងថាអ្នកណាដែលមកជាមួយគំនិតនៃសួននេះ ហើយការសាកសួរនៅនឹងកន្លែងនោះមិនបានធ្វើឱ្យខ្ញុំកាន់តែឆ្លាតវៃនោះទេ ប៉ុន្តែវាពិតជាគំនិតច្នៃប្រឌិត និងសិល្បៈ។ ឧទ្យានដែលមានផ្ទៃដីជាង ៤ ពាន់ហិកតា។ នៃតំបន់ព្រៃចម្រុះភាគច្រើន មានទីតាំងនៅលើជម្រាលភ្នំ Prathapchang ទល់មុខល្អាង Khao Bin ដែលល្បីក្នុងស្រុក។ ការគ្រប់គ្រងនៃឧទ្យាននេះ, បានផ្តល់ទំហំរបស់វា, ត្រូវបានប្រគល់ឱ្យទៅវា។ នាយកដ្ឋានឧទ្យានជាតិ សត្វព្រៃ និងរុក្ខជាតិ. នៅក្នុងដីឡូតិ៍ផ្សេងៗគ្នា គេអាចរកឃើញរុក្ខជាតិ ដើមឈើ និងដើមឈើជាច្រើនប្រភេទនៅក្នុងទីតាំងនេះ ដែលបង្ហាញពីកំណាព្យវីរភាពរបស់ថៃ រឿងព្រេងនិទាន និងសៀវភៅជាច្រើនដូចជា ឃុនឆាងឃុនផាន, de Ramakien, Da Lhang, Phra Aphai Manee, Lilit Phralor, Lilit Talengphao, Aunnarut និង Niras Muangphet។ សរុបមាន 33 ឡូតិ៍ ដែលប្រភេទរុក្ខជាតិ និងដើមឈើចំនួន 337 ប្រភេទត្រូវបានប្រមូលផ្តុំគ្នាជុំវិញប្រធានបទអក្សរសាស្ត្រ។ អ្នកមិនត្រឹមតែអាចទស្សនាសួនឱសថជាកាតព្វកិច្ចប៉ុណ្ណោះទេ អត្ថាធិប្បាយដោកម៉ៃសួនចម្រៀង និងសួនសមាធិព្រះពុទ្ធសាសនា ប៉ុន្តែអ្នកក៏អាចធ្វើវាបានដែរ។ ព្រូកសាណាផាន- ដើរតាមគន្លងធម្មជាតិដែលនាំអ្នកឆ្លងកាត់ចំណតផ្កាដែលមានប្រធានបទចំនួន 13 ។ សម្រាប់អ្នកដែលចង់រុករកតំបន់អភិរក្សធម្មជាតិឱ្យបានហ្មត់ចត់ អាចកក់កន្លែងស្នាក់នៅមួយយប់ រួចដើរលេងតាមតំបន់ធំទូលាយ ក្រោមការណែនាំរបស់មគ្គុទ្ទេសក៍ដែលបានបណ្តុះបណ្តាល។
ហើយឧទាហរណ៍របស់ Khao Prathap Chang ជាក់ស្តែងធ្វើការឆ្លង និងបំផុសគំនិត ពីព្រោះនៅក្នុងបេះដូងនៃ Isan ជាពិសេសនៅ Roi Et ឥឡូវនេះអ្នកអាចទស្សនាអក្សរសិល្ប៍បាន។ សួនរុក្ខសាស្ត្រ នៅតំបន់ព្រៃបម្រុងជាតិ Dong Mai-i នៅ Pha NamYoi (Nong Phok)។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ខ្ញុំមិនទាន់មានឱកាសលើកកិត្តិយសនេះជាមួយនឹងការទៅលេង…
ពេលដែលខ្ញុំទើបតែនៅសៀមបានប៉ុន្មានខែ ខ្ញុំបានដាក់សៀវភៅល្អមួយក្បាលលើតុ។ នៅព្រឹកបន្ទាប់សៀវភៅបានបាត់។ ខ្ញុំបានសួរប្រពន្ធរបស់ខ្ញុំថាតើនាងដឹងថាសៀវភៅនោះនៅឯណា? 'ខ្ញុំបានបោះវាចោល' នាងបាននិយាយថា "អ្នកបានអានវាចប់ហើយមែនទេ?"
កាសែត និងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមត្រូវបានគេអានល្អក្នុងប្រទេសថៃ ប៉ុន្តែពិបាកអានណាស់។ សៀវភៅនៅប្រទេសថៃងាយស្រួលចំណាយប្រាក់ឈ្នួលក្នុងមួយថ្ងៃ សៀវភៅជាភាសាហូឡង់ថ្លៃជាងប្រាក់ឈ្នួលមួយម៉ោង។ លើសពីនេះទៅទៀត ជនជាតិថៃធ្វើការជាមធ្យម 2600 ម៉ោងក្នុងមួយឆ្នាំ និងជនជាតិហូឡង់ 1300 ម៉ោង។ និងថ្ងៃឈប់សម្រាក…
បាទ នៅក្នុងរឿងភាគសៀមដ៏ល្បីបំផុត ឃុនឆាង ខាន់ផាន រុក្ខជាតិ និងដើមឈើចំនួន 250 ប្រភេទត្រូវបានលើកឡើង ជាញឹកញាប់ក៏ជាមធ្យោបាយនៃការកែលម្អចង្វាក់ និងចង្វាក់ផងដែរ។ រឿងនេះប្រហែលជាមានតាំងពីសតវត្សទី 17 ហើយត្រូវបាននិយាយដោយផ្ទាល់មាត់។ ជនជាតិថៃជាច្រើនអាចដកស្រង់ផ្នែកខ្លះរបស់វា។ អក្សរសិល្ប៍សហសម័យទំនើបគឺជាបញ្ហាមួយទៀត។
លើសពីនេះ ជនជាតិថៃធ្វើការជាមធ្យម 2600 ម៉ោងក្នុងមួយឆ្នាំ និងជនជាតិហូឡង់ 1300 ម៉ោង។ និងថ្ងៃឈប់សម្រាក ...'
ប្រសិនបើខ្ញុំប្រៀបធៀបការងាររបស់ខ្ញុំផ្ទាល់ និងមិត្តរួមការងាររបស់ខ្ញុំជាមួយនឹងស្ថានភាពដូចគ្នានៅក្នុងប្រទេសហូឡង់ ខ្ញុំបានធ្វើការនៅប្រទេសហូឡង់ ហើយខ្ញុំមានវត្តមាននៅក្នុងប្រទេសថៃ។ ហើយខ្ញុំគិតថាវាអនុវត្តចំពោះជនជាតិថៃជាច្រើនផងដែរនៅតាមសាខាផ្សេងទៀត។ ខ្ញុំមានមិត្តរួមការងារពីរបីនាក់ដែលមានវគ្គសិក្សាអតិបរមា 2 ក្នុងមួយសប្តាហ៍ (= 6 ម៉ោងទំនាក់ទំនង) ហើយស្ទើរតែមិនមានកិច្ចការបន្ថែមទេ។ វាគួរតែត្រូវបានបន្ថែមថាពួកគេមកពីគ្រួសារអ្នកមាន ដូច្នេះពួកគេមានរទេះរុញដែលបានទទួលការងារ។ ហើយដែលធានាថាមនុស្សមិនត្រូវបានគេបណ្តេញចេញភ្លាមៗ។
លើសពីនេះទៀត ខ្ញុំមានថ្ងៃឈប់សម្រាក១០ថ្ងៃក្នុងមួយឆ្នាំនៅប្រទេសថៃ ហើយថ្ងៃឈប់សម្រាកច្រើនដោយសារព្រះរាជវង្ស ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធជាដើម ចំណែកឯប្រទេសហូឡង់វិញថ្ងៃឈប់សម្រាកច្រើនតិច តែឈប់សម្រាក២៨ថ្ងៃ។
នោះនឹងមិនអីទេ គ្រីស។ ខ្ញុំកំពុងនិយាយអំពីមធ្យម។ មានជនជាតិថៃជាច្រើន ជាពិសេសនៅក្នុងវិស័យក្រៅផ្លូវការ ដែលធ្វើការលើសពី 2600 ម៉ោងក្នុងមួយឆ្នាំ។ ខ្ញុំដឹងច្រើនហើយដែលក្រោកពីម៉ោង ៥ ព្រឹក ទៅផ្សារ ហើយមិនចូលផ្ទះរហូតដល់ម៉ោង ៨-៩ យប់។ គ្រូពេទ្យក៏ធ្វើការច្រើនម៉ោងដែរ។ ប៉ុន្តែបាទ គ្រូបង្រៀននៅសាកលវិទ្យាល័យ…
ខ្ញុំមិននិយាយអំពីមធ្យមទេ ខ្ញុំកំពុងនិយាយអំពីការងារ។ ជនជាតិថៃជាច្រើនធ្វើការច្រើនថ្ងៃ (ខ្ញុំស្គាល់ពួកគេផងដែរ) ប៉ុន្តែប្រហែលជាមិនធ្វើការលើសពី 7 ឬ 8 ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃទេ។ ម៉ោងផ្សេងទៀត ពួកគេគ្មានអតិថិជន ដេកមួយភ្លែត មើល Facebook ឬ Youtube ឬផ្លាស់ទីពីទីតាំងមួយទៅកន្លែងមួយទៀត។ នៅពេលដែលខ្ញុំត្រូវធ្វើដំណើរ 1,5 ម៉ោងនៅប្រទេសហូឡង់ដើម្បីទៅធ្វើការ ខ្ញុំក៏បានធ្វើការ 10-11 ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ ប៉ុន្តែធ្វើការពី 7 ទៅ 8 ។
ហើយសម្រាប់ជនជាតិថៃ នេះក៏អនុវត្តចំពោះវិសាលភាពធំផងដែរចំពោះបុគ្គលិកហាង អ្នកធ្វើការខ្លួនឯងតូចតាច។ កសិករ អ្នករត់តាក់ស៊ី អ្នកបម្រើ អ្នកបើកឡានឯកជន។ល។ គ្រាន់តែក្រឡេកមើលជុំវិញដើម្បីដឹងថាអ្នកណាចំណាយពេលយូរជាមួយទូរសព្ទរបស់គាត់ ឬគេងថ្ងៃច្បាស់។
ឡង មករា រឿងនេះក៏បានលេចចេញក្នុងការបកប្រែជាភាសាអេស្ប៉ាញដោយមិនបញ្ជាក់ពីប្រភពដើម។
https://chidochida.com/una-experiencia-botanica-literaria
បំណែករបស់ខ្ញុំមួយចំនួនត្រូវបានបកប្រែជាភាសាទួរគី ទោះបីជាមិនមានការលើកឡើងនោះក៏ដោយ ដែលខ្ញុំមិនអាចស្វែងរកបានទៀតទេ។
យើងនឹងល្បី!
សួស្តី Tino
មិនយូរប៉ុន្មានខ្ញុំនឹងឡើងក្រហម…