អក្សរថៃ - មេរៀនទី១
សម្រាប់អ្នកដែលស្នាក់នៅប្រទេសថៃជាប្រចាំ ឬមានគ្រួសារជាភាសាថៃ វាមានប្រយោជន៍ក្នុងការមានភាសាថៃ តាល់ ដើម្បីធ្វើវាដោយខ្លួនឯង។ ដោយមានការលើកទឹកចិត្តគ្រប់គ្រាន់ ជាការអនុវត្តមនុស្សគ្រប់វ័យអាចរៀនភាសាបាន។ ខ្ញុំពិតជាមិនមានទេពកោសល្យខាងភាសាទេ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីប្រហែលមួយឆ្នាំខ្ញុំនៅតែអាចនិយាយភាសាថៃបានជាមូលដ្ឋាន។ នៅក្នុងមេរៀនខាងក្រោម ការណែនាំខ្លីៗជាមួយនឹងតួអក្សរ ពាក្យ និងសំឡេងដែលប្រើជាទូទៅ។ មេរៀនទី១ ថ្ងៃនេះ។
អក្សរថៃ - មេរៀនទី១
សម្រាប់អ្នកដែលស្នាក់នៅប្រទេសថៃជាប្រចាំ ឬមានគ្រួសារជាជនជាតិថៃ វាមានប្រយោជន៍ក្នុងការស្គាល់ភាសាថៃខ្លះ។ ជាមួយនឹងការលើកទឹកចិត្តគ្រប់គ្រាន់ ស្ទើរតែគ្រប់វ័យទាំងអស់អាចរៀនភាសាបាន។ ខ្ញុំពិតជាមិនមានជំនាញភាសាអ្វីទេ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីប្រហែលមួយឆ្នាំ ពេលនេះខ្ញុំអាចនិយាយភាសាថៃជាមូលដ្ឋានបាន។ នៅក្នុងមេរៀនខាងក្រោម ការណែនាំខ្លីៗអំពីតួអក្សរ ពាក្យ និងសំឡេងដែលប្រើជាទូទៅ។ថ្ងៃនេះ មេរៀនទី 2 ។
សេចក្តីប្រាថ្នា
ព្យញ្ជនៈភាគច្រើនស្រដៀងនឹងការបញ្ចេញសំឡេងរបស់ហូឡង់។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អក្សរថៃមានភាពខុសគ្នាសម្រាប់អក្សរ 'k', 't' និង 'p' ។ អក្សរទាំងនេះអាចមាន ឬគ្មានសេចក្តីប្រាថ្នា។ ជាមួយនឹងសំឡេងដែលស្រេកឃ្លាន លំហូរនៃខ្យល់ចេញពីមាត់របស់អ្នក ជាមួយនឹងសំឡេងដែលមិនស្កប់ស្កល់ គ្មានខ្យល់ចេញពីមាត់របស់អ្នកឡើយ។ អ្នកអាចសាកល្បងវាដោយកាន់អណ្តាតភ្លើង ក្រដាស ឬម្រាមដៃនៅជិតមាត់របស់អ្នក ហើយបន្ទាប់មកបញ្ចេញសំឡេងអក្សរ K ដោយមាន ឬគ្មានលំហូរខ្យល់។ ដោយសេចក្តីប្រាថ្នា អ្នកផ្លុំអណ្តាតភ្លើង ឬក្រដាសចេញ។ អ្នកក៏អាចអនុវត្តវាជាមួយនឹងសំឡេង P និង T ផងដែរ។ នៅទីនោះដែរ ថៃមានសំឡេងដែលប្រាថ្នាចង់បាន និងមិនចង់បាន។
ជនជាតិថៃលេបសំឡេង 'រឹង' -k, -p និង -t នៅចុងបញ្ចប់នៃពាក្យ។ លំហូរខ្យល់បញ្ចប់មុនពេលអក្សរចុងក្រោយត្រូវបានបញ្ចប់ទាំងស្រុង។ ដូចយើងពាក្យ 'hup' ដែលសំឡេង –p មិនអាចស្តាប់បានច្បាស់។
តោះចូលមើលអក្សរមួយចំនួនទៀត៖
| ก | k (មិនសប្បាយចិត្ត) |
| ข | kh (ប្រាថ្នា)
|
| ว | w (ពេលខ្លះស្រៈ៖ អូវ៉ា) |
| อิ | ឧ (ដូចនៅក្នុង beet) ពេលខ្លះ i |
| อี | ឧ៖ (ដូចក្នុង bierrr) |
អន្ទាក់ជាមួយស្រៈ
អ៊ី (ឧ) និង អ៊ី (ឧ) មើលទៅដូចមួក ឬ បេរ៉េត ដូចខ្ញុំបានសរសេរក្នុងមេរៀនទី ១ សូរសព្ទហូឡង់គឺជាការប្រហាក់ប្រហែល ដូច្នេះ អ៊ី ជាធម្មតាស្តាប់ទៅដូចជាភាសាហូឡង់។ ie' (beet, not) ពិសេសវាស្តាប់ទៅដូចជា 'i' (pit, sit) អក្សរ E ស្តាប់ទៅដូចជា 'ie' វែងបន្ថែម ប៉ុន្តែនិយាយបំផ្លើសស្រៈវែង ដូច្នេះជាមួយនឹងសម្លេងវែងបន្ថែម។
ចំណាំ វ (w) សញ្ញាដូចឈើដើរនេះត្រូវតែពេលខ្លះត្រូវបានប្រកាសថា 'oewa' ។ ជាសំណាងល្អ ជាធម្មតាវាគ្រាន់តែជាសំឡេង 'w' ប៉ុណ្ណោះ។
- សរសេរ និងអនុវត្តការបញ្ចេញសំឡេង៖
| ពាក្យ | ការបញ្ចេញសំឡេង | បង្ហាញ | ប៊ីតថេស |
| ស | khǎaw | s | ពណ៌ស |
| អង្ករ | ខាវ | d | អង្ករ |
| ព័ត៌មាន | ខាវ | l | ព័ត៌មាន |
តោះមើលវីដេអូមួយទៀតពី Mod (ចាប់ពីម៉ោង 6.50) ដើម្បីអនុវត្តវាឱ្យខ្លាំង៖
- តើអ្នកចូលចិត្តជិះសេះ (khìe máa) ឬ horse shit (khîe máa)?
| ជិះ | ឃី៖ | l | ជិះ |
| លាមក | ឃី៖ | d | លាមក |
| គី | ឃី៖ | l | ប៉ុន្មាន |
| មាន | ម៉ែ៖ | m | មានឬមានអ្វីមួយ (ខ្ញុំមានលុយ) |
ចំណាំ៖ វាពិបាកមើលនៅទីនេះ ប៉ុន្តែ 'khìe' (driving) និង 'kìe' (ប៉ុន្មាន) ត្រូវបានសរសេរជាភាសាថៃដោយ 'ie' ហើយខាងលើមានសញ្ញាខ្លី (the maai-eek)។ ក្នុងករណីនេះ វាធ្វើឱ្យមានសំឡេងទាប បើគ្មានសញ្ញានោះ ការបញ្ចេញសំឡេងនឹងក្លាយជាសំឡេងកណ្តាល។ ជាអកុសល អត្ថបទថៃមួយចំនួនតូចនៅលើកុំព្យូទ័រ ដែលពិបាកអាន។ ពេលខ្លះខ្ញុំក៏ត្រូវពង្រីកពុម្ពអក្សរ (គ្រាប់ចុច ctrl និងប្រើកង់កណ្ដុររបស់អ្នក) ឬខ្ញុំជ្រើសរើស កាត់ និងបិទភ្ជាប់អត្ថបទទៅក្នុងឯកសារអត្ថបទ Word (ដែលអ្នកក៏អាចធ្វើឱ្យអក្សរធំជាងនេះផងដែរ)។
| ផ្អែម | វៀន | s | ផ្អែម |
| វ៉ាវ | វ៉ោវ | m | ឡូយ អីយ៉ា |
| វ | វ៉ោវ | h | ឡូយ អីយ៉ា |
| ខ្លែង | វ៉ោវ | d | ខ្លែង |
4.
| ជាង | kwàa | l | ច្រើនទៀត (បរិមាណ) |
| ស្តាំ | khǎa | s | សិទ្ធិ |
5.
| បរិភោគ | សាច់ញាតិ | m | បរិភោគ (កិរិយាសព្ទ)
|
| អឹម | អ៊ីម | l | ពេញ, ពេញចិត្ត (ពីការញ៉ាំ) |
| គ.ម. | គីឡូម៉ែត្រ (kìloo-méet) | m | គ។ ម។ |
| ក. | kk (គីឡូក្រាម) | m | គក។ |
លំហាត់ប្រាណ៖
ឥឡូវព្យាយាមបង្កើតប្រយោគខ្លះដោយខ្លួនឯង ដូចជា หมา กินข้าว (mǎa kin khâaw): ឆ្កែកំពុងស៊ី។
សូមគោរព Rob
មតិដំបូងរហ័ស៖ អ៊ឹម = អ៊ីម (សម្លេងទាប ខ្លី ខ្ញុំ)
នៅសល់អាចតាមដាននៅពេលក្រោយ…
ប្រភេទទាក់ទង,
Daniel M.
ដានីយ៉ែលជាទីគោរព សូមអរគុណ។ របៀបសរសេរ អ៊ី នៅក្នុងអក្សរឡាតាំងនៅតែជាបញ្ហានៃការពិភាក្សា។ អ្នកខ្លះជ្រើសរើស 'i' ខ្លះទៀតជ្រើសរើស 'ie' ។ ជាធម្មតា អ្នកបញ្ចេញសំឡេងជាអក្សរខ្លី (ប៊ីប ប៊ីប)។ ពេលខ្លះក៏ជា i (wip, sip) ឧទាហរណ៍ក្នុងកិរិយាសព្ទថៃសម្រាប់ ញ៉ាំ/ផឹក (consume) : kin [kin] ។
ដោយសារតែ អ៊ី ជាធម្មតាស្តាប់ទៅដូចជា 'ie' (ហើយពេលខ្លះដូចជា 'i') ខ្ញុំបានជ្រើសរើសសរសេរវាជា 'ie'។
អ៊ី ដែលជា 'ie' វែងគឺវែងជាង ie របស់យើង។ ដូចស្រៈវែងទាំងអស់ក្នុងភាសាថៃគឺវែងជាងស្រៈវែងរបស់យើងបន្តិច។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលមាន 'ie:' ដើម្បីតំណាងឱ្យ ie វែង។
សូរសព្ទនៅតែជាវិធីសាស្រ្តមួយ។ វាជាការល្អបំផុតក្នុងការអនុវត្តជាមួយភាសាថៃសម្រាប់ការបញ្ចេញសំឡេង និងរៀនអានអក្សរថៃ ដើម្បីកុំឱ្យមានការពិភាក្សាអំពីរបៀបបំប្លែងអ្វីមួយទៅជាអក្សររបស់យើង (ចំណុចនៃការពិភាក្សាមួយទៀតគឺឧទាហរណ៍ ក ខ្ញុំសរសេរអក្សរ K ប៉ុន្តែខ្លះ សរសេរ G... ឬប្តូររវាងទាំងពីរ...
ដោយវិធីនេះ ប្រាកដជាមានកំហុសវាយអក្សរតូចៗក្នុងមេរៀនទាំង 12 ដូច្នេះហើយក្នុងមួយមេរៀន ភ្លើង (fai) នឹងត្រូវបានបន្ថែម។ ខ្ញុំសរសេរនោះត្រឹមត្រូវ៣ដង ហើយលើកទី៤ច្រឡំដោយសញ្ញាសង្កត់សំឡេង (fái)។
បើឃើញអ្វីដែលមើលទៅមិនត្រឹមត្រូវ សូមប្រាប់ឲ្យយើងដឹងផង! 🙂
សូមគោរព Rob
មានជម្រើសជាច្រើន៖
ខ្លី i = ខ្ញុំ; វែង ie = ii
ដូចគ្នាដែរចំពោះស្រៈវែង។
ឧទាហរណ៍ អ្នកផ្សេងទៀតប្រើ oe (ខ្លី oe) និង oe: (ជាមួយ colon ដើម្បីតំណាងឱ្យ oe វែង។
ខ្ញុំនៅជាប់នឹងខ្ញុំ និង អាយ…
ល្អបំផុតមិនត្រូវប្រៀបធៀបវាជាមួយសំឡេងរបស់យើងទេ ប៉ុន្តែគ្រាន់តែបែងចែករវាងខ្លី និងវែងប៉ុណ្ណោះ។
នៅពេលដែលមនុស្សនិយាយយឺត សម្លេងក៏វែងជាង។ ហើយបើគេនិយាយលឿនជាង គេខ្លីជាង (មិនមែនមនុស្សទេ តែជាសំឡេង!)…
ខ្ញុំនឹងព្យាយាមតាមដានដោយយកចិត្តទុកដាក់។
ប្រភេទទាក់ទង,
Daniel M.
នៅក្នុងភាសាថៃ សញ្ញាសំនៀងមិនតែងតែត្រូវគ្នានឹងសម្លេងនោះទេ។
អ្នកណាដែលបានអានមេរៀនរបស់ Rob V. ខាងលើដោយយកចិត្តទុកដាក់នឹងកត់សម្គាល់ដូចខាងក្រោម៖
ព័ត៍មាន គីគីជាង = សម្លេងទាប
ថាវ = សំឡេងធ្លាក់
ข้าวขี้ = សម្លេងធ្លាក់
វ៉ាវ = សំឡេងខ្ពស់។
ដូច្នេះអ្វីដែល Rob V. បានសរសេរគឺពិតជាត្រឹមត្រូវ។
តែហេតុអ្វី?
នោះហើយជាមូលហេតុដែលវាមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ក្នុងការដឹងថាក្រុមព្យញ្ជនៈមួយណាជាកម្មសិទ្ធិ។
ចំពោះព្យញ្ជនៈនៃក្រុមសំឡេងខ្ពស់ និងកណ្តាល សំឡេងនៃព្យាង្គ ឬពាក្យត្រូវនឹងសញ្ញាសំឡេង។ ប៉ុន្តែនោះមិនមែនជាករណីដែលមានព្យញ្ជនៈនៃក្រុមសំឡេងទាបនោះទេ។
នោះហើយជាមូលហេតុដែលវាមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ក្នុងការដឹងពីលំដាប់ត្រឹមត្រូវនៃចំណាំ៖ កណ្តាល - ទាប - ធ្លាក់ - ខ្ពស់ - កើនឡើង។
ជាមួយនឹងព្យញ្ជនៈនៃក្រុមសម្លេងទាប សម្លេង "ផ្លាស់ទីទៅស្តាំ": ទាបក្លាយជាធ្លាក់ចុះហើយធ្លាក់ក្លាយជាខ្ពស់!
សញ្ញាសំនៀងសម្រាប់កំណត់ចំណាំខ្ពស់ និងកើនឡើង ត្រូវបានប្រើតែជាមួយព្យញ្ជនៈនៃក្រុមសំឡេងកណ្តាលប៉ុណ្ណោះ។
ប្រភេទទាក់ទង,
Daniel M.
ទោះបីជាត្រូវបានកត់សម្គាល់យ៉ាងត្រឹមត្រូវក៏ដោយ នេះហាក់ដូចជាមិនមែនជាអ្វីដែលត្រូវលើកឡើងនៅក្នុងមេរៀនទីពីរនោះទេ។ ការចាប់ផ្តើមគឺពិបាកគ្រប់គ្រាន់ហើយ។ ដំបូងរៀនអក្សរ និងការបញ្ចេញសំឡេង ហើយដោះស្រាយបញ្ហានេះនៅពេលក្រោយ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ផ្លែប៉ោមជូរនេះត្រូវតែខាំនៅចំណុចណាមួយ។
អំពី វ 'w' ដែលជួនកាលស្តាប់ទៅដូចជា 'អូវ៉ា':
1. វាគឺជាព្យញ្ជនៈ 'w' នៅដើម ឬចុងបញ្ចប់នៃពាក្យ ឬព្យាង្គ។
ឧទាហរណ៍ៈ
ថ្ងៃ វ៉ាន់ - ថ្ងៃ។
អង្ករខាវ - អង្ករ
2. លើសពីនេះ វាក៏ជាផ្នែកនៃស្រៈ អេវ 'អឿ' នៅខាងចុងពាក្យ ឬព្យាង្គ។
ឧទាហរណ៍ៈ
ខ្លាច ក្លូវ៉ា - ខ្លាច
วัว woewa - គោ
ប្រសិនបើស្រៈនេះបន្តដោយព្យញ្ជនៈចុងក្រោយ អេនឹងបាត់ ហើយអ្នកនៅសល់តែ វ
ឧទាហរណ៍ៈ
อ้วน ôewan – ដិត (វ នេះ តាមពិតជាស្រៈ អ៊ូ អមដោយព្យញ្ជនៈចុងក្រោយ ន)
ដប khòewat – ដប (វ នេះគឺពិតជាស្រៈ អ៊ូ បន្តដោយព្យញ្ជនៈចុងក្រោយ ដ)
អក្សរក្រោយនឹងច្របូកច្របល់បំផុត ប៉ុន្តែបើអ្នកចាំថា វ មានសំឡេង 'អឿ' ពេលវានៅកណ្តាលពាក្យ ឬព្យាង្គ ហើយព្យញ្ជនៈចុងក្រោយតាមក្រោយ អ្នកគួរតែមិនអីទេ!
អរគុណសម្រាប់ការពន្យល់ Eric វាជាការលំបាកដំបូង។ ពេលខ្លះខ្ញុំជាប់គាំង ហើយព្យាយាមនិយាយពាក្យមួយឱ្យខ្លាំងៗ ដើម្បីមើលថាតើសំឡេង 'w' ឬ 'oowa' ស្តាប់ទៅធម្មជាតិបំផុត។ ខ្ញុំមិនចង់បំភ័យអ្នកអានភ្លាមៗជាមួយនឹង 'ប្រសិនបើនេះនោះទេ ប៉ុន្តែប្រសិនបើនេះបន្ទាប់មកនោះហើយបែបនេះនិងបែបនេះ'។ 555 ចំណុចសំខាន់នៅទីនេះគឺត្រូវស្គាល់តួអង្គ ហើយប្រសិនបើអាច ចូរនិយាយពាក្យឱ្យខ្លាំងៗផងដែរ។ បើអ្នកអានមានអារម្មណ៍ថាមានសុវត្ថិភាព នោះប្រាកដជាជីកបន្ថែមទៀត។
នោះហើយជាល្អ និងល្អ និងគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ ប៉ុន្តែ... តើអ្នកឮសំឡេងទាំងនោះដោយរបៀបណា? វាស្តាប់ទៅដូចគ្នាចំពោះខ្ញុំ។ ជីតារបស់នាងសំឡេងទាប បងស្រីរបស់នាង ផ្ទុយទៅវិញ ខ្ពស់ ខ្ញុំឮពីភាពខុសគ្នានោះ។ នៅពេលដែលវានិយាយយ៉ាងផ្អែមល្អែម រាល់កំណត់ចំណាំរបស់វាស្តាប់ទៅដូចគ្នាបេះបិទ លុះត្រាតែវាកាត់ម្រាមដៃរបស់វា។ បន្ទាប់មកនាងស្តាប់ទៅពិតជាខ្ពស់មែន… ខ្ញុំសួរនាងម្តងហើយម្តងទៀតថា បាយ និងប្រាំបួន (កាវ) ឬប្រាំបី និងហឹរ (សត្វចិញ្ចឹម) ជាភាសាថៃជាបន្តបន្ទាប់។ វាស្តាប់ទៅដូចគ្នាទាំងអស់។ ខ្ញុំមិនអាចឮពីភាពខុសគ្នានោះទេ។ បន្ទាប់មកខ្ញុំនឹងសាកល្បងវាដោយខ្លួនឯង។ ខ្ញុំនិយាយ 'kaw' ហើយសួរនាងថាតើអ្នកឮឬយល់យ៉ាងណាពេលខ្ញុំបញ្ចេញសំឡេងខា? បន្ទាប់មកខ្ញុំទទួលបានរូបរាងចម្លែក? ការឮសំឡេង ឬមិនឮវាជារឿងមួយ ផលិតវាដោយខ្លួនឯងជាអ្វីផ្សេងទៀត។ ដូច្នេះ នេះជាបញ្ហាទីពីរ។ តើអ្នកធ្វើបែបនេះយ៉ាងដូចម្ដេចដើម្បីឲ្យសំឡេងក្នុងពាក្យ ៣ អក្សរប្រែប្រួល? ខ្ញុំបានសុំឱ្យនាងនិយាយបំផ្លើសនៅពេលនាងនិយាយ ប៉ុន្តែជាអកុសល... ភាពខុសគ្នាតែមួយគត់ដែលខ្ញុំលឺបើប្រៀបធៀបនឹងការនិយាយធម្មតា គឺសម្លេងរបស់នាងស្តាប់ទៅវែងជាង។ ប៉ុន្តែតើសំឡេងបញ្ចេញសំឡេងរបស់នាងទាប ខ្ពស់ ឡើង ឬធ្លាក់... ខ្ញុំមិនឮទេ។
អ្នកស្គាល់ជនជាតិហូឡង់ម្នាក់ស្គាល់ថៃច្រើន។ នេះមានន័យថា គាត់មានវាក្យសព្ទទូលំទូលាយ និងចេះបញ្ចូលប្រយោគស្ទើរតែត្រឹមត្រូវ ប៉ុន្តែ... ប្រសិនបើគាត់និយាយអ្វីជាភាសាថៃ គូស្នេហ៍មិនយល់បន្តិចទេ ព្រោះគាត់និយាយទាំងអស់ក្នុងសម្លេងដូចគ្នា។ គាត់ក៏មិនឮដែរ។
អញ្ចឹងខ្ញុំនៅសេសសល់នូវសំណួរ តើមានចំណុចណាមួយក្នុងការរៀនភាសាថៃទេ ប្រសិនបើអ្នកមិនអាចស្តាប់ និង/ឬបញ្ចេញសម្លេងទាំងនោះបានទេ?
សូមគោរព Nick
នៅក្នុងការបង្ហោះមួយរបស់ខ្ញុំអំពីភាសាថៃ ខ្ញុំបានសរសេរថា ត្រចៀកតន្ត្រីជាអត្ថប្រយោជន៍ដ៏អស្ចារ្យ។
ការស្តាប់របស់មនុស្សភាគច្រើនកាន់តែយ៉ាប់យ៉ឺននៅពេលពួកគេកាន់តែចាស់!
កុំបារម្ភអី បន្តអនុវត្ត សង្ឃឹមថានឹងមានការកម្សាន្តសប្បាយ!
សំណាងល្អ,
ប្រសិនបើអ្នកដឹងថាសំឡេងជាអ្វីសម្រាប់ពាក្យនីមួយៗ នោះអ្នកនឹងអាចបែងចែកសម្លេងបានកាន់តែប្រសើរឡើងបន្តិចម្តងៗ។ ដូច្នេះចំណេះដឹងជនជាតិហូឡង់របស់អ្នកប្រហែលជាផ្តោតតែលើអត្ថន័យប៉ុណ្ណោះ ហើយមិនមែននៅលើសម្លេងនៅពេលរៀនវានោះទេ។ នេះពិតជាសំខាន់ប្រសិនបើអ្នកនឹងរៀនភាសាថៃ។ សម្រាប់ពាក្យនីមួយៗ អ្នកត្រូវដឹងពីអត្ថន័យ និងសម្លេង ហើយសង្ឃឹមថានឹងអាចធ្វើអោយវាស្តាប់ទៅល្អបន្តិច។
សូមគោរព Nick
ដូច្នេះអ្នកឮវា! អ្នកនិយាយថាបើនិយាយពីសំនៀងវិញ ខ្ញុំឮមិនខុសគ្នារវាងអង្ករខាវនិងគឿងកៅប្រាំបួនទេ ហើយថាត្រឹមត្រូវព្រោះសំឡេងទាំងនោះចុះមកទាំងពីរ! មានតែព្យញ្ជនៈដំបូងប៉ុណ្ណោះដែលខុសគ្នា ( aspirated-unspirated) ហើយខ្ញុំប្រាកដថាសូម្បីតែជនជាតិថៃជាច្រើនពេលខ្លះពិបាកស្តាប់ភាពខុសគ្នា។ បន្ទាប់មកបរិបទគឺសំខាន់។ 'ខ្ញុំញ៉ាំប្រាំបី' គឺពិតជាមិនសមហេតុផលទេ។ ជនជាតិថៃនិយាយលេងសើចច្រើនក្នុងចំនោមពួកគេអំពីពាក្យដែលនិយាយខុស មិនថាចៃដន្យ ឬដោយចេតនា។
ដូចគ្នាទៅសម្រាប់ប្រាំបី paed ប្រាំបី និង ហឹរ Phed spicy ។ សម្លេងទាបទាំងពីរ! នៅទីនេះព្យញ្ជនៈដំបូង (មិនបញ្ចេញសំឡេង និងស្រៈ) និងប្រវែងស្រៈខុសគ្នា។
យល់ព្រម។ ដូច្នេះ លោក Nick អ្នកស្តាប់ឮភាពខុសគ្នានៃសំឡេង ដូចជាអ្នកប្រហែលជាបានស្គាល់ប្រយោគសំណួរជាភាសាហូឡង់ ពីព្រោះយើងបន្តជាមួយនឹងសម្លេងនៅចុងបញ្ចប់។ ឬនៅពេលដែលយើងនិយាយពាក្យអសុរោះ ឬបំផ្លើស យើងក៏ផ្លាស់ប្តូរសម្លេងរបស់យើងជាភាសាហូឡង់ផងដែរ។
សាកល្បងនិយាយថា "ទេ" ឬ "ទេ" តាមរបៀបផ្សេងៗគ្នា៖ សំណួរ ពាក្យបញ្ជា ប្រតិកម្មហួសហេតុ (ទេ! កុំរង់ចាំ ខ្ញុំស្បថ!) ហើយដូច្នេះនៅលើ។ តើមិត្តស្រីរបស់អ្នកលឺទេ?
រួចហាត់ជាមួយពាក្យថៃដូចជា 'ម៉ា' (ម៉ា)។ និយាយថាជាសំណួរ (ម៉ាអេ?) បញ្ជា (ម៉ាអេ !!), អផ្សុក (ម៉ាអេជាមួយនឹងសំឡេងបាសធ្ងន់) ។ល។ តើនាងឮខុសគ្នាទេ? បន្ទាប់មកប្តូរហើយឱ្យនាងធ្វើ 2-3 ម៉ាស។
ហើយប្រសិនបើវាពិតជាមិនដំណើរការទេ សូមមើលថាតើអ្នកអាចរៀនសរសេរបន្តិចបន្តួចបានដែរឬទេ។ ថាអ្នកនឹងស្គាល់ពាក្យខ្លីៗនៅលើសញ្ញា (អាចអានបានទោះបីជាអ្នកមិនចេះការបកប្រែក៏ដោយ)។ ហើយមើលពីទីនោះ។ ផ្តោតលើអ្វីដែលដំណើរការ បន្តបន្តិចទៀត ហើយត្រលប់មកជំពប់ដួលបន្តិចក្រោយមក។ យ៉ាងណាមិញ វាត្រូវតែនៅតែសប្បាយ ការរៀនជាមួយការខកចិត្តពិតជាមិនអាច...
ឬសាកល្បងវិធីផ្សេងៗនៃការនិយាយ 'ធុញ' ។ ពាក្យនោះមានទាំងភាសាហូឡង់ និងថៃ។ 🙂
máa (សម្លេងខ្ពស់)… ជាឧទាហរណ៍ដ៏ល្អឥតខ្ចោះ!
រាល់ពេលដែលខ្ញុំនិយាយពាក្យនេះ (ជាភាសាថៃ!) ខ្ញុំទទួលបានយោបល់ពីប្រពន្ធខ្ញុំ ហើយនាងក៏និយាយម្តងទៀត! ពិតណាស់ នាងនិយាយបានត្រឹមត្រូវ។
ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនដែលជោគជ័យទេ! ខណៈពេលដែលខ្ញុំប្រកាសវាតាមរបៀបដែលខ្ញុំឮវាពីនាង។ ហើយក៏មិនត្រូវដែរ! Gggrrrr!!!!