ប៉ាតាយ៉ា ប្រទេសហូឡង់ និងការអភិវឌ្ឍន៍បន្ថែមទៀតរបស់ Charly

ជាសំណាងល្អ ជីវិតរបស់ Charly គឺពោរពេញទៅដោយការភ្ញាក់ផ្អើលដ៏រីករាយ (ជាអកុសល ពេលខ្លះក៏មិនសូវរីករាយដែរ)។ រហូត​មក​ដល់​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​មុន គាត់​មិន​ដែល​ហ៊ាន​ទាយ​ថា​គាត់​នឹង​ចំណាយ​ពេល​នៅ​សល់​ក្នុង​ជីវិត​របស់​ខ្ញុំ​នៅ​ប្រទេស​ថៃ​ទេ។ យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ឥឡូវ​គាត់​បាន​ទៅ​រស់​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​ថៃ​មួយ​រយៈ​ហើយ​ក្នុង​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​ចុង​ក្រោយ​នេះ​នៅ​ជិត​ខេត្ត Udonthani។ ថ្ងៃនេះផ្នែកទី 6 នៃស៊េរីរឿងរបស់គាត់។ 

---

Toei និងខ្ញុំទើបផ្លាស់ទៅប៉ាតាយ៉ាខាងកើត។ យើងសប្បាយចិត្តជាមួយផ្ទះរបស់យើង។ ទីធ្លា​ក្នុង​និង​ជុំវិញ​ផ្ទះ​របស់​យើង​គឺ​ជា​អូរ​មួយ​បើ​ធៀប​នឹង​ខុនដូ​ក្នុង​ខេត្ត​ឧត្តុង្គ។ យើងថែមទាំងអាចចំអិនបានឥឡូវនេះ នៅក្នុងផ្ទះបាយតូចរបស់យើង។

ជា​ការ​ពិត​ណាស់​ក៏​មាន​រឿង​មួយ​ចំនួន​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ខក​ចិត្ត​ផង​ដែរ។ ឧទាហរណ៍ ផ្លូវ​ដែល​រត់​បី​ម៉ែត្រ​ពី​ផ្ទះ​យើង​នៅ​ខាង​ក្រោយ គឺ​មិន​មែន​ជា​ផ្លូវ​ស្ងាត់​នោះ​ទេ។ ចាប់ពីម៉ោងប្រាំមួយព្រឹក អ្នកតែងតែមានការងឿងឆ្ងល់ដោយរថយន្តដឹកស៊ីម៉ង់ត៍ និងរថយន្តដឹកដី ដែលប្រាកដជាមិនគោរពច្បាប់កំណត់ល្បឿន ហើយផ្គរលាន់ឆ្លងកាត់ផ្ទះរបស់យើង។ នេះធ្វើឱ្យមានសំលេងរំខានបន្តិច។ នេះ​ជា​ចំណុច​មួយ​ដែល​យើង​មើល​ស្រាល ឬ​មិន​បាន​ទទួល​ស្គាល់​ថា​ជា​ចំណុច​អវិជ្ជមាន​ពេល​មើល​ផ្ទះ។

ចម្ងាយទៅមជ្ឈមណ្ឌលប៉ាតាយ៉ា ប៉ុន្តែជាពិសេសហ្វូងមនុស្សនៅទីនោះ ធ្វើឱ្យការដើរនៅទីនោះពិតជាមិនទាក់ទាញ ដូច្នេះយើងមិនទៅទីនោះច្រើនពេកទេ។

ដោយ​សារ​ផ្ទះ​ស្ថិត​នៅ​ជាន់​ដូច​គ្នា​នឹង​សួន​ច្បារ ផ្ទៃ​រាបស្មើ និង​ចំណត វា​ងាយ​ស្រួល​សម្រាប់​សត្វល្អិត​ចូល​ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​យើង។ ជាអកុសល ម្តងម្កាលបានប្រឈមមុខនឹងសត្វផ្ចិតខ្លាញ់ កន្លាត និងសត្វដទៃទៀតដែលខ្ញុំមិនអាចកំណត់បាន។

នៅថ្ងៃបន្ទាប់ យើងចូលទៅក្នុងចង្វាក់ដែលមានអារម្មណ៍ស្រួល។ យើងទៅកណ្តាលភូមិជាទៀងទាត់ ដើម្បីទិញទំនិញតូចៗ ទៅផ្ទះកាហ្វេ Richmond ដ៏កក់ក្ដៅ និងទៅ Aroj ជាញឹកញាប់ជាមួយមិត្តប្រុស និងប្រពន្ធរបស់គាត់។ ហើយវារីករាយណាស់។ ស្គាល់​ភោជនីយដ្ឋាន​មួយ​ទៀត ខ្ញុំ​មិន​ចាំ​ឈ្មោះ​ទេ។ ជិះដប់នាទីពីផ្ទះរបស់យើង។ ម្ចាស់ជាជនជាតិអាឡឺម៉ង់។ ដូច្នេះ ម្ហូបរបស់គាត់គឺភាគច្រើនសំដៅលើអាល្លឺម៉ង់។ កន្លែងចតឡានងាយស្រួលនៅមុខទ្វារ ហើយម្ហូបក៏ឆ្ងាញ់។

យើងទៅ Tesco Lotus ម្តងក្នុងមួយសប្តាហ៍សម្រាប់គ្រឿងទេស ហើយបន្ទាប់មកញ៉ាំនៅ MK ម្តងហើយម្តងទៀតសម្រាប់ការផ្លាស់ប្តូរ។ ហើយដូចដែលបានរៀបរាប់ពីមុន ទៅកាន់មជ្ឈមណ្ឌល Pattaya ជាច្រើនដង។

ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ទៅ​ជប់លៀង​នៅ​សួន​ច្បារ​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត​ជាមួយ​មិត្ត​ភក្តិ​របស់​ខ្ញុំ​ឈ្មោះ អានី។ អានីក៏មានផ្ទះនៅរមណីយដ្ឋានរបស់យើងដែរ ដូច្នេះហើយក៏ផ្ទះជនបទនៅលើភ្នំក្បែរភូមិដំរី។ មិនមានការខ្វះខាតអាហារ និងភេសជ្ជៈទាល់តែសោះ។ ផ្ទះ និង​ផ្ទៃ​រាបស្មើ​ត្រូវ​បាន​តុបតែង​យ៉ាង​ល្អ​ដោយ​ភ្លើង​ចម្រុះ​ពណ៌​ជា​ច្រើន​។ អ្នកស្គាល់ពួកវា ដូចជាវត្ថុដែលយើងប្រើដើម្បីតុបតែងដើមឈើណូអែលរបស់យើង។ មនុស្សជជែកគ្នា ញ៉ាំ ផឹក និងរាំដោយភាពរីករាយ។ នៅពេលល្ងាច បន្ទាប់ពីផឹកស៊ីអស់ហើយ កីឡាជាតិថៃ ច្រៀងខារ៉ាអូខេ ក៏ត្រូវបាននាំមកផងដែរ។ ពិធីជប់លៀងដ៏ល្អមួយ និងបានស្គាល់ប្រជាជនថៃល្អៗជាច្រើន។

តាម​រយៈ​កុំព្យូទ័រ​យួរ​ដៃ​របស់​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​ធ្វើ​ឱ្យ​ទាន់​សម័យ​ជាមួយ​នឹង​ព័ត៌មាន​ក្នុង​ពិភពលោក នៅ​ប្រទេស​ហូឡង់ និង​នៅ​ប្រទេស​ថៃ។ ខ្ញុំក៏អាចតាមដានការប្រកួតកីឡា សេវាធនាគារតាមអ៊ីនធឺណិត និងតាមប្លក់ថៃផងដែរ។ ថ្ងៃកន្លងផុតទៅ ហើយខ្ញុំពិតជាចូលចិត្តជីវិតសម្រាកកាយរបស់យើង។

ទិដ្ឋាការរបស់ខ្ញុំ ដែលខ្ញុំបានពន្យាររួចហើយនៅអន្តោប្រវេសន៍ក្នុងខេត្តឧដុង្គ ផុតកំណត់នៅដើមខែមេសា។ ដូច្នេះ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​ហោះ​ទៅ​ហូឡង់​វិញ។ ខ្ញុំនឹងធ្វើវានៅចុងខែមីនានៅលើជើងហោះហើរ KL 876។ ខ្ញុំត្រូវយកចិត្តទុកដាក់លើបញ្ហាមួយចំនួននៅក្នុងប្រទេសហូឡង់។ ទៅកាន់សាលាក្រុងដើម្បីយកទម្រង់ "ភស្តុតាងនៃការធានា"។ បំពេញបែបបទនេះ រួចប្រគល់ជូនសាលារាជធានី ដើម្បីចាត់ការតាមច្បាប់។ ជាមួយនឹងទម្រង់បែបបទនេះ ខ្ញុំអាចស្នើសុំទិដ្ឋាការសម្រាប់ Toei នៅស្ថានទូតហូឡង់នៅទីក្រុងបាងកក សម្រាប់ថ្ងៃឈប់សម្រាកនៅប្រទេសហូឡង់។ Toei និងខ្ញុំមានការទំនាក់ទំនងជារៀងរាល់ថ្ងៃតាមរយៈ Skype ។

មួយ​ខែ​ក្រោយ​មក គឺ​នៅ​ចុង​ខែ​មេសា ខ្ញុំ​បាន​ហោះ​ទៅ​បាងកក​វិញ។ ជាថ្មីម្តងទៀតជាមួយ KLM ប៉ុន្តែលើកនេះ បានផ្តល់បទពិសោធន៍ពីមុនរបស់ខ្ញុំនៅក្នុងថ្នាក់ Comfort Economy។ ពិតជាមានកន្លែងដាក់ជើងច្រើនទៀតនៅទីនេះ ប៉ុន្តែកៅអីនៅតែតូចចង្អៀត។ Toei នឹង​មក​ទទួល​ខ្ញុំ​នៅ​អាកាសយានដ្ឋាន ហើយ​យើង​នឹង​ជិះ​តាក់ស៊ី​ទៅ​សណ្ឋាគារ Asia Hotel ក្នុង​ទីក្រុង​បាងកក។

នៅថ្ងៃបន្ទាប់យើងបានទៅស្ថានទូតហូឡង់ដើម្បីសុំទិដ្ឋាការរយៈពេល 90 ថ្ងៃសម្រាប់ Toei សម្រាប់ថ្ងៃឈប់សម្រាកនៅប្រទេសហូឡង់។ អ្វីៗដំណើរការយ៉ាងរលូននៅស្ថានទូត។ សរុបមក យើងចំណាយពេលបួនម៉ោងនៅទីនោះ រង់ចាំជាចម្បង។ ទីបំផុត ឯកសារទាំងអស់ត្រូវបានដាក់ជូន និងអនុម័ត។ វា​មិន​សប្បាយ​ចិត្ត​ទេ​ដែល Toei ត្រូវ​ប្រគល់​លិខិត​ឆ្លង​ដែន​របស់​នាង​សម្រាប់​ដំណើរ​ការ​នៅ​ទីក្រុង Kuala Lumpur។ ជាមួយនឹងអាសយដ្ឋានត្រឡប់មកវិញ អាសយដ្ឋានរបស់យើងនៅប៉ាតាយ៉ាខាងកើត។ ពិត​ណាស់ ក្រោយ​ពី​បាន​ប្រហែល ១០ ថ្ងៃ លិខិតឆ្លងដែន​របស់​នាង​ត្រលប់​មក​វិញ​តាម​ប្រៃសណីយ៍​ដោយ​មាន​ត្រា​ទិដ្ឋាការ។

ខែបន្ទាប់គឺច្រើន ឬតិចដូចគ្នាទៅនឹងខែមេសា ដែលពួកយើងមករស់នៅប៉ាតាយ៉ាដំបូង។ ដូច្នេះការធ្វើដំណើរតូចៗជាទៀងទាត់ ដូចជាទៅផ្ទះកាហ្វេ Richmond ភោជនីយដ្ឋានជាមួយម្ចាស់ជនជាតិអាឡឺម៉ង់ មជ្ឈមណ្ឌលភូមិសម្រាប់គ្រឿងទេសតូចៗ និងជាមួយមិត្តប្រុស និងមិត្តស្រីរបស់យើងទៅកាន់ Aoj ហើយជួនកាលទៅមជ្ឈមណ្ឌលប៉ាតាយ៉ា។ ឥឡូវនេះ ខ្ញុំចំណាយពេលច្រើនក្នុងការរៀនភាសាថៃជារៀងរាល់ថ្ងៃ។

Z. Jacobs / Shutterstock.com

យើងនឹងហោះហើរទៅកាន់ទីក្រុង Amsterdam នៅចុងខែកក្កដា ហើយស្នាក់នៅប្រទេសហូឡង់រហូតដល់ចុងខែតុលា។ ជាការពិតណាស់ Toei នឹងបង្ហាញអ្នកពីរឿងមួយចំនួនអំពីប្រទេសហូឡង់។ ដូចជាឆ្នេរនិងមហាវិថី Scheveningen ។ Hoek van Holland (ទាំងឆ្នេរខ្សាច់ និង Nieuwe Waterweg ដើម្បីមើលកប៉ាល់សមុទ្រចូល និងចេញ)។ ក៏បានទៅទស្សនាទីក្រុង Amsterdam ជាមួយនាងផងដែរ។ យើង​ធ្វើ​ដំណើរ​តាម​ព្រែក​ដ៏​ល្បី ដើរ​កាត់​សង្កាត់​ភ្លើង​ក្រហម ហើយ​អង្គុយ​លើ​រាបស្មើរ​នៅ Rembrandsplein និង​មើល​មនុស្ស។

យើងទៅទស្សនាការប្រកួតខ្លីៗ (សេះ) នៅ Voorschoten ហើយទៅ Duindigt ពីរបីដង។ យើងក៏ទៅលេងកាស៊ីណូនៅ Scheveningen ផងដែរ។ ខ្ញុំបានទៅលេងមជ្ឈមណ្ឌល Rijswijk ជាច្រើនដង ជាកន្លែងដែលមិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំពីរបីនាក់រស់នៅ (ហាងកាហ្វេ Herenstraat, Tons music café) និងមជ្ឈមណ្ឌលផ្សារទំនើប In de Bogaard ។ យើងចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងចំពោះភោជនីយដ្ឋានថៃ Warunee នៅលើ Laan van Meerdervoort ក្នុងទីក្រុងឡាអេ ហើយយើងក៏ទទួលបានអាហារថៃយកទៅឆ្ងាយជាញឹកញាប់នៅ Warie ក្នុង Weimarstraat ។ Toei ពិតជាចូលចិត្តទីផ្សារទីក្រុងឡាអេ ហើយនោះជាមូលហេតុដែលយើងទៅទីនោះជាប្រចាំ។

Toei ចូលចិត្តទីផ្សារទីក្រុងឡាអេ។ នាង​ត្រូវ​បាន​គេ​វាយ​ប្រហារ​ដោយ​សារ​តូប​ផ្សារ​ត្រូវ​បាន​គេ​ដាក់​យ៉ាង​រឹង​មាំ (ស្ទើរ​តែ​ដូច​ហាង​ធម្មតា) ដោយ​មាន​ការ​ក្រាល​កៅស៊ូ​ល្អ និង​ប្រព័ន្ធ​លូ​ទឹក​។ នាងក៏ត្រូវបានវាយប្រហារដោយប្រជាជនហូឡង់មួយចំនួនតូចដែលដើរជុំវិញផ្សារ ផ្ទុយស្រឡះពីជនអន្តោប្រវេសន៍រាប់មិនអស់ ដោយមានឬគ្មានកន្សែងបង់ក។

យើងយឺតពេលក្នុងឆ្នាំនៅប្រទេសហូឡង់សម្រាប់វាល tulip និង Keukenhof ។ យើងក៏នឹងទៅ Zeeland មួយសប្តាហ៍ ហើយទៅមើលការងារនៅតំបន់ដីសណ្ត ក្នុងចំណោមរបស់ផ្សេងៗទៀត។ យើងកំពុងស្នាក់នៅ Zierikzee ជាមួយមិត្តរបស់ខ្ញុំ។ មិត្ត​ម្នាក់​នេះ​ក៏​មាន​ដៃគូ​ជា​ជនជាតិ​ថៃ​ដែរ ដែល​ជា​ការ​ធ្វើ​ឱ្យ​ការ​ស្នាក់​នៅ​របស់ Toei នៅ Zierikzee កាន់តែ​សប្បាយ​រីករាយ។

Toei គិតថាប្រទេសហូឡង់ស្អាតណាស់ មើលទៅដោយការភ្ញាក់ផ្អើលចំពោះរថភ្លើងនៅទីក្រុងឡាអេ និងចរាចរណ៍ដែលមានវិន័យ ហើយជាពិសេសរកឃើញផ្លូវដែលមានដើមឈើដែលស្ទើរតែគ្របលើផ្លូវដោយស្លឹករបស់វា (Lindelaan in Rijswijk) ដ៏ស្រស់ស្អាត។ មើលទៅដោយភាពភ្ញាក់ផ្អើលជាមួយនឹងការងារសាងសង់ឡើងវិញនៅលើ Rijswijkseweg ក្នុង Rijswijk (ការអភិវឌ្ឍន៍ឡើងវិញនៃ Rijswijkseweg ជាមួយនឹងផ្លូវរថភ្លើងថ្មី) ជាកន្លែងដែលការងារបន្តអនុវត្តទាំងថ្ងៃទាំងយប់ ទោះបីភ្លៀងធ្លាក់ក៏ដោយ។

ក្រោយ​មក​ខ្ញុំ​យល់​ពី​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​នេះ​កាន់​តែ​ច្បាស់​នៅ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ឃើញ​នៅ​ប្រទេស​ថៃ​ថា​ការងារ​ត្រូវ​បញ្ឈប់​ភ្លាម​ៗ​ប្រសិន​បើ​មាន​ភ្លៀង​ធ្លាក់ ហើយ​សូម្បី​តែ​ការ​សាង​សង់​តូច​ៗ​ក៏​ត្រូវ​ចំណាយ​ពេល​ច្រើន​ដែរ។

យើងទៅ Amsterdam ដោយរថភ្លើង។ នៅទីនេះផងដែរ Toei មើលឃើញភាពខុសគ្នាយ៉ាងខ្លាំងជាមួយនឹងរថភ្លើងនៅក្នុងប្រទេសថៃ។ នាងគិតថាអាហារថៃមិនអីទេ ហើយនាងសប្បាយចិត្តដែលខ្ញុំធានាថានាងអាចញ៉ាំវាបានទៀងទាត់។ ដូច្នេះការប្រមូលធម្មតាពីហាងថៃនៅ Weimarstraat ។

ខ្ញុំក៏ប្រើរយៈពេលបីខែនេះ ដើម្បីរៀបចំទិដ្ឋាការចូលនិវត្តន៍របស់ខ្ញុំ OA។ មាន​ឯកសារ​ពាក់ព័ន្ធ​បន្តិច​បន្តួច ប៉ុន្តែ​នៅ​ទី​បំផុត ខ្ញុំ​អាច​ធ្វើ​វា​បាន​មុន​ពេល​យើង​ហោះ​ទៅ​ប្រទេស​ថៃ​វិញ។ បន្ទាប់ពីការស្នាក់នៅរយៈពេលបីខែរបស់យើងនៅក្នុងប្រទេសហូឡង់ យើងនឹងត្រឡប់ទៅផ្ទះជួលរបស់យើងនៅប៉ាតាយ៉ាខាងកើតវិញនៅចុងខែតុលា។

Toei និង​ខ្ញុំ​បាន​ក្លាយ​ជា​ទម្លាប់​នឹង​គ្នា​ទាំង​ស្រុង។ ការប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាជាភាសាអង់គ្លេសរបស់យើងកាន់តែមានភាពល្អប្រសើរឡើង។ ហើយ​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា​ខ្ញុំ​ត្រូវ​ពិនិត្យ​ជា​ប្រចាំ​ថា​តើ​នាង​ពិតជា​បាន​យល់​អ្វី​មួយ​ត្រឹមត្រូវ​ឬ​អត់។ ខ្ញុំសង្កេតឃើញថា នៅពេលដែលនាងនិយាយថា នាងយល់អ្វីមួយ មួយរយៈក្រោយមក វាប្រែថានាងមិនយល់ទាល់តែសោះ។ ប៉ុន្តែដូចដែលខ្ញុំបាននិយាយ អ្វីៗកាន់តែប្រសើរឡើង ហើយយើងយល់គ្នាទៅវិញទៅមកកាន់តែប្រសើរឡើង យើងដឹងពីអ្វីដែលមនុស្សម្នាក់ចូលចិត្ត និងអ្វីដែលគាត់មិន និងផ្ទុយមកវិញ។

ខ្ញុំមិនមានព័ត៌មានច្រើនដើម្បីរាយការណ៍អំពីការស្នាក់នៅរបស់យើងនៅប៉ាតាយ៉ាទេ។ យើង​រស់​នៅ​ទី​នោះ ចេញ​ទៅ​ក្រៅ​ជា​ប្រចាំ និង​ដើរ​ទិញ​ឥវ៉ាន់​របស់​យើង។ ខ្ញុំ​មាន​ទំនាក់​ទំនង​ជា​ច្រើន​ជាមួយ​មិត្ត​ភក្តិ​របស់​ខ្ញុំ និង​ប្រពន្ធ​គាត់។ យើងញ៉ាំជាទៀងទាត់ជាមួយមិត្តភក្ដិបែលហ្ស៊ិករបស់យើងនៅ Aroj និងជាមួយនារីនៃ "ផ្ទះកាហ្វេ" នៅជិតរមណីយដ្ឋានរបស់យើង។ ប៉ុន្តែ​ពិត​ជា​មិន​មាន​សេចក្តី​លម្អិត​បន្ថែម​ដើម្បី​រាយការណ៍​។

Toei និងខ្ញុំនិយាយច្រើន។ អំពីភាពទូទៅ អ្វីដែលលេចធ្លោនៅក្នុងប្រទេសថៃ (ហើយក្នុងអំឡុងពេលថ្ងៃឈប់សម្រាករបស់នាង អ្វីដែលលេចធ្លោនៅប្រទេសហូឡង់) អំពីស្ថានភាពនយោបាយ ចរាចរណ៍ អំពើពុករលួយ ភាសា អាហារ ផ្ទះរបស់យើង កូនរបស់នាង។ល។ អំពីអនាគតរបស់យើង។ ខ្ញុំបញ្ជាក់ប្រាប់ Toei ថាខ្ញុំចង់បន្តរស់នៅប្រទេសថៃជាមួយនាង។ ដូច្នេះ ទិដ្ឋាការមិនចូលនិវត្តន៍របស់ខ្ញុំ O – A ដែលធ្វើឱ្យវាកាន់តែងាយស្រួលក្នុងការបន្តរស់នៅនៅទីនេះ។ ដូច្នេះហើយ ទើបខ្ញុំខំប្រឹងរៀនភាសាថៃឲ្យបានច្បាស់លាស់។

ការអានរវាងបន្ទាត់វាក៏ច្បាស់សម្រាប់ខ្ញុំថាប៉ាតាយ៉ាមិនមែនជាឋានសួគ៌នៅលើផែនដីសម្រាប់នាងទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ។ នាង "មិនមានអ្វី" ទាក់ទងនឹងប៉ាតាយ៉ាទេ។ ហើយ​នាង​នឹក​មិត្តភ័ក្តិ​នៅ​ឧដុង្គ និង​កូន​ប្រុស​ស្រី។ ដូច្នេះ​នៅ​ពេល​ណា​មួយ យើង​មាន​ការ​សន្ទនា​ស៊ី​ជម្រៅ​អំពី​រឿង​នេះ។ វាប្រែថាខ្ញុំបានរើសវាយ៉ាងល្អ។ ខ្ញុំ​បាន​គិត​អំពី​រឿង​នោះ​យ៉ាង​ខ្លាំង​អស់​រយៈពេល​ពីរ​បី​ថ្ងៃ។ ការផ្លាស់ទីលំនៅម្តងទៀតបន្ទាប់ពីរយៈពេលប្រាំខែនៃការរស់នៅប៉ាតាយ៉ាក៏មិនបានអំពាវនាវមកខ្ញុំដែរ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ដូចដែលអ្នកនឹងបានកត់សម្គាល់នៅក្នុងរបាយការណ៍មុន ខ្ញុំជាអ្នកធ្វើការសម្រេចចិត្តរហ័ស។

ដូច្នេះហើយ បន្ទាប់ពីធ្វើការថ្លឹងថ្លែងពីគុណសម្បត្តិ និងគុណវិបត្តិអស់ពីរបីថ្ងៃ ខ្ញុំស្នើឱ្យ Toei ទៅ Udon ហើយមើលថាតើយើងអាចរកផ្ទះស្រដៀងគ្នានៅទីនោះដូចដែលយើងមាននៅប៉ាតាយ៉ាដែរឬទេ។ សំណើរបស់ខ្ញុំត្រូវបានទទួលដោយសាទរ។ ពួកយើងនឹងរៀបចំដំណើរកំសាន្តទៅកាន់ខេត្តឧត្តុង្គទាំងអស់គ្នា។

ខ្ញុំជ្រើសរើសភ្នាក់ងារអចលនទ្រព្យ និងផ្ទះមួយចំនួនពីគេហទំព័ររបស់ពួកគេម្តងទៀតនៅលើអ៊ីនធឺណិត។ ខ្ញុំ​នៅ​ចាំ​បាន​នូវ​បទ​ពិសោធ​អាក្រក់​ជា​មួយ​លើក​ចុង​ក្រោយ​នេះ។ ប៉ុន្តែអ្នកត្រូវចាប់ផ្តើមនៅកន្លែងណាមួយ។

បានដាក់ស្នើដោយ Charlie