Дәріге төзімді безгек әлемге Бирмадан қауіп төндіреді
De politieke hervormingen in Birma komen geen dag te vroeg. In dit land, waar moeilijk bereikbare etnische volkeren leven, wordt de malariaparasiet steeds resistenter tegen het belangrijke medicijn artemisinine.
“Door de politieke veranderingen hebben onze medische hulpverleners meer vrijheid gekregen om gebieden te bereiken die voorheen door het leger afgesloten waren”, zegt Mahn Mahn, secretaris van de Back Pack Health Worker Team (BPHWT), een organisatie die zich richt op gezondheidszorg voor de etnische minderheden in Birma. Eerder moesten de hulpverleners nog met hun rugzakken vol medische hulp tussen de mijnen en de kogels door om bij de afgelegen gebieden te komen waar de Karen, de Shan en de Kachin wonen.
Resistentie tegen artemisinine
Verbeteringen in de politieke situatie hadden niet beter op tijd kunnen komen, nu de dodelijke malariaparasiet, plasmodium falciparum, resistent lijkt te zijn geworden tegen artemisinine, het meest effectieve medicijn tegen malaria. Deze maand schreven malariaonderzoekers in het medische tijdschrift Lancet dat patiënten aan de grens tussen Birma en Таиланд steeds langzamer reageren op het medicijn. Dat suggereert dat de resistentie toeneemt.
De Wereldgezondheidsorganisatie WHO riep deze week op om Birma meer aandacht te geven, om de resistentie in de hand te kunnen houden. “De vier landen die het meeste last hebben van de resistentie zijn Cambodja, Thailand, Vietnam en Birma. Hiervan heeft Birma verreweg de grootste problemen”, aldus de WHO. “Door de grote migrantenbevolking, het wijdverspreide gebruik van mondelinge artemisinine en de nabijheid tot India, is Birma cruciaal om de resistentie tegen te houden.”
WHO probeert de resistentie in te dammen
Volgens Bill Davis, directeur van het Birmaproject van de organisatie Physicians for Human Rights, is er een sterk verband tussen malaria en mensenrechten. “Onderzoek onder de Karen laat zien dat mensen wier rechten zijn geschonden veel meer kans hadden op malaria dan anderen.” “Gedwongen arbeid, diefstal van voedsel en gedwongen verhuizingen hebben directe gevolgen voor de gezondheid.”
Grens Thailand en Cambodja
Volgens de WHO zijn er in 2010 2,4 miljoen gevallen van malaria gemeld in Zuid- en Zuidoost-Azië. 18 procent daarvan traden op in Birma. De regering meldde in dat jaar 788 doden als gevolg van de ziekte. De opkomende artemisinineresistentie past bij het beeld van Zuidoost-Azië als “epicentrum van resistente malaria in de wereld”, aldus de WHO. Ook de strijd tegen de resistentie tegen chloroquinine, eens een populair middel, is hier verloren. Het begon aan de grens tussen Thailand en Cambodja en verspreidde zich vandaar over de hele wereld.
Mahn Mahn hoopt dat de regering organisaties langs de grens, zoals de BPHWT, zal erkennen, “zodat we onze gezondheidsprogramma’s kunnen verbeteren”, zei hij. “We kunnen nu geen medicijnen en voorraden in Birma kopen omdat we geen geregistreerde organisatie zijn.”
Дереккөз: IPS
Voorwaar een beangstigend bericht, of beter geformuleerd: een angstaanjagende ontwikkeling, vooral voor een gepensioneerde backpacker als ik. Ik ben momenteel in Cambodja en het plan is/was om in augustus naar Birma te gaan. Doe ik daar nog verstandig aan? Niemand die me dat kan vertellen. Wie van Azië houdt loopt het risico op aids en malaria, wie van Midden en Zuid Amerika houdt loopt het gevaar gekidnapt en beroofd te worden en in Afrika dat je ledematen afgehakt worden….
Blijf je in Nederland loop je het risico wegbezuinigd te worden. Hadden Frans Halsema en Jenny Arean dus toch gelijk: “Vluchten kan niet meer”.
Wat kunnen we tegen malaria nu nog doen als we tóch naar Azië willen?
Henk Westbroek, zong dat je naar België moet gaan 😉
Elk huisje heeft zijn kruisje… waar een wil is, is een (snel)weg…
Робби,
Wat een leuk verhaaltje, zit wel iets in ja.
Ik moest er wel om lachen.
Ook de reaktie van khun peter past hier goed bij.
Humor humor.
карло
Gisteren iemand gesproken die zojuist terug was uit Birma,land kan het toerisme niet aan teveel vraag en te weinig aanbod, overboekingen van hotels, binnenlandse vluchten vol, voor hotels worden absurde prijzen gevraagd, indien al in europa geboekt en betaals kom je in Birma aan is het hotel overboekt en problemen om je geld via je creditcard al betaald terug te krijgen.
Armoede komt je tegemoet en de hygiënische toestanden zijn hemeltergend oook in de zogenaamde staatshotels.
Dus malaria en andere ziektes liggen op de loer en zijn makkelijk te krijgen ondanks de inentingen helaas