'Mann tala'
En ég elska að rölta í Tælandi vopnuð myndavélinni minni ein um ákveðin hverfi eða götur þar sem varla koma ferðamenn.
Eftir allar harðvítugar umræður um flóttamenn, farandfólk og gæfuleitendur, smá húmor. Flóttamenn, farandfólk og gæfuleitendur héldu blogginu uppteknu undanfarna daga. Ætlunin var að segja eitthvað um Taíland en fljótlega snerist þetta um meira en það. Ekkert mál, ætti að vera hægt.
Bátaganga og taílensk hamingja
Theo van der Schaaf veltir fyrir sér ferð á gay pride í Amsterdam. Nok, kærastan hans á þeim tíma, getur ekki hætt að taka myndir; Theo heldur að allt sé bara venjulegt.
Ensku-mál 'Thai' Evergreens
Fyrsta kvöldið sökkvi ég mér niður í tónlistarnæturlíf Bangkok, ég fæ að heyra þau nánast öll; enskumælandi Evergreens.
Um minjagripi, vín og að finna upp hjólið að nýju
Þó ég sé ekkert sérstaklega hrifinn af gripum og alls ekki mikið af dóti sem boðið er upp á sem minjagripi þá fer ég stundum í öxina. Yfirleitt er um að ræða heimsókn á afskekktan stað þar sem velsæld er ekki mikil og hægt er að leggja lítið af mörkum til ekki of bjarta lífskjara með kaupum.
Taílenskt sjónvarp, það er ekki auðvelt
Sérhver Taílendingur er helgaður sjónvarpinu sínu. Sjáið þið gruggugan kofa úr bárujárni í vegkantinum þar sem við myndum ekki leggja hjólinu okkar ennþá, svo subbulegur, það eru víst engin húsgögn eða rúm í honum, en hann er með sjónvarpi.
Síberíuhamstur í Hua Hin
Peter var hljóðlega að vinna í raðhúsinu sínu þegar allt í einu lenti síberískur hamstur á borðinu hans. Svo leit þetta út eins og þáttur af Fawlty Towers í Hua Hin.
Dálkur: Sjálfsmyndakreppa
Lodewijk skrifar um mann sem laðast að ladyboy. ruglingslegt ástand fyrir gagnkynhneigðan karlmann, eða ekki...
Sætamenning Tælands
Fyrir nokkrum árum fékk einhver doktorsgráðu fyrir mjög sérstakt rannsóknarverkefni. Eftir umfangsmikla rannsókn á mörgum hljóðupptökum hafði maðurinn komist að þeirri niðurstöðu að fuglarnir í borginni flauta öðruvísi en í sveitinni. Þeir líta út eins og fólk vegna þess að íbúar Fríslands, Limburg, Overijssel eða einhvers annars héraðs tala öðruvísi. Og í Antwerpen líka ólíkt Brugge að nefna bara tvær fallegar belgískar borgir fyrir sakir þess. Og hvað með muninn á Amsterdammers og Rotterdammers?
Ekki rispa á bifhjólinu mínu í Pattaya
Í öll þau ár sem ég hef verið í fríi í Tælandi hef ég ferðast marga kílómetra með bílaleigubíl. Fór oft yfir norðan- og austanvert landið og hefur aldrei orðið fyrir rispum eða skakkaföllum. Og það þýðir mikið hér á landi.
Tælensk (ó)sannleikur
Ef þú ferð til lands í fyrsta skipti er undirbúningur ekki aðeins nauðsynlegur heldur líka ekki óþægileg athöfn til að fræðast aðeins meira um viðkomandi land og íbúa.
Listin að þóknast
Að þóknast, samkvæmt orðabókinni, er að þóknast einhverjum. Pleasant þýðir þá 'að vera sáttur'.
Að verða ríkur í Tælandi er ekki list!
Að stofna bar, standa á markaði, stofna veitingastað, þýðingavinnu, upplýsingatækni eða ….. fantasera aðeins lengra. Allt hlutir sem þú getur varla þénað neitt með hvað þá að safna auði. Að auki verður þú að taka þátt í tælenskum samstarfsaðila til að uppfylla lagaskilyrði.
Þessi fyrirsögn er auðvitað bull. Eða ekki? Vegna þess að við hugsum fljótt í staðalímyndum og við alhæfum öll stundum. Ég lendi oft í því að gera það líka. Hvers vegna er það samt? Hvernig virkar þessi vélbúnaður sem heldur áfram að skjóta upp kollinum í umræðum, líka hér á Tælandsblogginu?
Gestir á hlaðborðsveitingastað
Í Songkran vikunni var ég á Filippseyjum og fylgdist að sjálfsögðu líka með sögunum á Thailandblog.nl. Ég las meðal annars söguna um „allt-þú-getur-borða“ veitingahúsin þar sem hægt er að borða eins mikið af hlaðborðinu og maður vill og má fyrir fasta upphæð. Viðbrögðin sýndu að það er almennt talið frábært tækifæri fyrir stóran hóp vina eða fjölskyldu.
Það er lykt af því
Margir í Taílandi hljóta að hafa varpað upp stóru andvarpi og fylgt eftir með orðunum: "Shit ekkert blað." Það var sama hvernig þú leitir í kringum þig, það vantaði kunnuglega hlutverkið. Það sem var þarna var tunna fyllt af vatni sem innihélt lítið fljótandi plastílát.
Hin hliðin á Medaille
Ef við upplifum persónulega eitthvað í Tælandi sem við erum (innilega) ósammála, erum við bara of fús til að benda á þær blessanir sem við, vestrænir útrásarvíkingar, hvert fyrir sig en einnig sameiginlega færum þessu landi og íbúum þess, sérstaklega í fjárhagslegum og tilfinningalegum skilningi. En eru þessar blessanir virkilega svo miklar og svo ótvíræðar? Höfum við auga fyrir hugsanlega neikvæðum hliðum sem tengjast tilveru okkar, lífi okkar, búsetu og starfi hér í Tælandi? Chris de Boer ætlar að draga fram hina hliðina á peningnum í þessari færslu.