Ճիզվիտները Սիամում: 1687 թ
Ատենախոսությանս օգտին ես կրկին աշխատում էի Ամստերդամի համալսարանական գրադարանում, երբ աչքս ընկավ թայլանդցիների համար շատ հին գրքի մի շատ հետաքրքիր վերնագրի վրա.
VOYAGE DE SIAM DES PERES JEZUITES, Evoyés par le Roy […] avec leurs astronomiques and leurs remarques de physique, de geographie, d'hydrographie and d'histoire. Ամստերդամ, 1687 թ.
Իհարկե, ես պետք է ինքս իմանայի, և ես գիրքը հանեցի հատուկ հավաքածուներից և հասանելի դարձրի իմ ստուգման համար: Ակնհայտ է, որ ձեզ չի թույլատրվում նման հին գիրքը տուն տանել, միայն թե գայթակղությունից խուսափելու համար գրքից կտրել փորագրությունները, շրջանակել դրանք և վաճառել դրանք առանձին-առանձին Oudemanhuispoort-ում:
Գիրքը գրվել է թափառաշրջիկ հայրերից մեկի կողմից՝ Գայ Տաչարտ անունով, և նկարագրում է այն ճանապարհորդությունը, որը ընկերությունը կատարում է Արևի թագավորի անունից Բրեստից Բարի Հույսի հրվանդանով և Բանտամով (Ջավա) դեպի այն ժամանակվա մայրաքաղաք Սիամ։ ասում է, որ կրում է անունը Կրունգ Սի Այա Թա Յա. Սա մեզ վերադարձնում է ծանոթ տարածք: Այս մայրաքաղաքում նրանք սիամական արքունիքում հանդիպում են պորտուգալացի Կոնստանտին Ֆաուլկոնի հետ, ով ծանոթացել էր այն ժամանակվա թագավորի հետ և ուներ վարչապետի պաշտոնը, շատ հզոր մարդ։ Հայրերը շուտով հասկացան, որ չեն կարող շատ բանի հասնել, և բավական էր զբաղված պահել իրենց աչքերն ու ականջները և հնարավորինս շատ բան իմանալ սիամացիների բարքերի, սովորույթների և կրոնական համոզմունքների մասին: Գայը մանրամասն հաղորդում է այս մասին և զվարճալի է կարդալ, թե ինչ դիտարկումներ են նրանք եկել, հատկապես կրոնի ոլորտում։ Ահա մի քանի ուշագրավ հայտարարություններ.
Ըստ Գայի՝ իրենց կրոնը այնքան շատ նմանություններ է ցույց տալիս կաթոլիկ հավատքի հետ (իհարկե միակ ճշմարիտ հավատքը նրա և իր հայրենակիցների համար), որ գրեթե անխուսափելի է, որ ավետարանը նույնպես վաղուց բացահայտվել է սիամացիներին, բայց այն. ժամանակի ընթացքում փոխված ու ապականված էր տգիտության և իրենց քահանաների կողմից: Հին ճիզվիտների դարձի և միավորման շեղման հիանալի օրինակ:
Սիամցիները հավատում են Աստծուն, որը կատարյալ էակ է՝ կազմված մարմնից և հոգուց, ով օգնում է մարդկանց՝ տալով նրանց օրենք, ուղղորդելով նրանց լավ ապրել, սովորեցնելով ճշմարիտ կրոնը և սովորեցնելով նրանց անհրաժեշտ գիտությունները: Գայը նաև նշում է, որ սիամցիներն իրականում հետաքրքրված չեն որևէ գիտությամբ, և որ նրանց միայն հետաքրքրում է, թե ինչ կբերի իրենց ապագան.
Սուրբ Վարդարան եկեղեցի Բանգկոկի Չաո Փրայա գետի ափին (1887) – (Վայրի Ալյասկա Քեն / Shutterstock.com)
Նրանց Աստծո երջանկությունը կատարյալ չէ, քանի դեռ նա չի մեռնել առանց վերստին ծնվելու, քանի որ այդ դեպքում նա այլևս դժբախտության և դժբախտության առարկա չէ: Մարդիկ նույնպես կարող են Աստված դառնալ, բայց միայն զգալի ժամանակ անց, քանի որ նրանք նախ պետք է կատարյալ առաքինության հասած լինեին: Այժմ պարզ է, որ Գայը խոսում է Բուդդայի մասին, բայց հետաքրքիրն այն է, որ այս անունը չի կարելի գտնել ամբողջ գրքում: Տարակուսելի բացթողում, թե՞ դրա հետևում կա ճիզվիտական կատակ:
Ըստ Գայի՝ նրանք իրենց աստվածն են անվանում Սոմմոնոխոդոմ, և նա ավելի հետաքրքիր բաներ է պատմում այս կերպարի մասին, բայց դա շատ հեռուն կլինի այստեղ: Նա բացատրում է, թե ինչու քրիստոնեությունը դժվար թե հենվի այդ երկրում. սիամացիները զզվում են Քրիստոսի խաչից, որովհետև եթե նա արդար մարդ լիներ, նրա արդարությունն ու բարությունը կպաշտպանեին իրեն այս սարսափելի պատժից, որին նա պետք է դիմեր և դեմ։ իր թշնամիների կատաղությունը։
Սիամցիները կարծում են, որ երկինքն ու երկիրը չեն ստեղծվել, այլ գոյություն են ունեցել հավերժ և վերջ չեն ունենա: Երկիրը հարթ է և քառակուսի, լողում է օվկիանոսի վրա և շրջապատված է չափազանց ամուր և հրաշալի բարձր պարսպով։ Կան դրախտ և դժոխք, որոնք կարող են ծառայել որպես ժամանակավոր վարձատրություն կամ պատիժ արժանի էակների համար, մինչև նրանք նորից վերամարմնանան: Նրանց քահանաները համարվում են Աստծո իսկական ընդօրինակողներ, որոնք քիչ առնչություն ունեն աշխարհի հետ: Նրանք երբեք չեն բարևում աշխարհիկ մարդուն, նույնիսկ թագավորին։ Աշխարհականների գլխավոր պատվիրաններն են.
- երկրպագեք Աստծուն և նրա Խոսքին, բացի նրա քահանաներից և վանականներից.
- մի գողացեք;
- մի ստեք և խաբեք;
- ալկոհոլ չխմել;
- չսպանել կենդանի էակներին (մարդկանց և կենդանիներին);
- շնություն մի՛ գործիր;
- ծոմ պահել տոներին;
- չաշխատել այդ օրերին:
Եթե այս ցանկը համեմատեք տասը պատվիրանների հետ, զարմանալիորեն բաց կթողնեք ձեր հոր և մոր պատվի պատվիրանը, որը թայլանդական մշակույթում ժայռային փաստ է: Բացի դրանից, այն բավականին նման է, իհարկե, բացի ալկոհոլից: Դա նույնպես ակնհայտ է, քանի որ այդ պատվիրանների ճնշող մեծամասնությունը բխում է այն փաստից, որ մարդը սոցիալական էակ է, երամակային կենդանի՝ հարակից բարոյականությամբ: Դա հորինելու և սահմանելու համար աստված բնավ պետք չէ:
Ավելի զվարճալի, քան պարզապես սեփական ակնոցով մեկ այլ մշակույթին նայելն է մեկ այլ մշակույթին այլ մշակույթի և/կամ բոլորովին այլ ժամանակի աչքերով դիտելը (որը մոտավորապես նույնն է):
- Վերահաստատված հաղորդագրությունt -
Շնորհակալություն ձեր գտածոն կիսելու համար, Փիթ: Շատ հետաքրքիր! Նման գրքի տեքստը գրադարանը չի՞ թվայնացրել՝ այն ավելի լայն հասանելի դարձնելու համար:
Գիրքն իսկապես թվայնացվել է և անվճար հասանելի է այստեղ https://books.google.be/books?id=vZMOAAAAQAAJ&printsec=frontcover&hl=nl&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false
Գրքի հոլանդերեն թարգմանությունը կարող եք գտնել հետևյալ հասցեով. https://goo.gl/3X7CYJ
Հետաքրքիր հոդված! Մի քանի լրացումներ.
Կոնստանտին Ֆաուլկոն հույն էր, ոչ թե պորտուգալացի։ Նա մահապատժի ենթարկվեց 1688 թվականի հունիսին իր հետևորդների և սիամական թագաժառանգ արքայազնի հետ միասին, երբ նրա հովանավոր Նարայ թագավորը մահամերձ վիճակում էր: Սիամի գահին հասնելու հաջողությունները հաճախ արյունալի գործեր էին:
Ահա թե ինչ է ասել Աբբե դե Շուազին, որը Սիամ կատարած դիվանագիտական այցի մի մասն էր, 1685 թվականին Ֆաուլկոնի մասին (from:Mémoires pour servir à l'histoire de Louis XIV, 1983:150)[
«Նա աշխարհում նրանցից էր, ով ունի ամենաշատ խելք, առատաձեռնություն, շքեղություն, անվախություն և լի էր մեծ ծրագրերով, բայց թերևս նա ուզում էր ունենալ ֆրանսիական զորքեր, որպեսզի փորձեր իրեն թագավոր դարձնել իր մահից հետո: վարպետ, որը նա տեսնում էր մոտալուտ։ Նա հպարտ էր, դաժան, անխղճ ու անսահման փառասիրությամբ։ Նա աջակցում էր քրիստոնեական կրոնին, քանի որ այն կարող էր աջակցել նրան; բայց ես երբեք նրան չէի վստահի այնպիսի բաներում, որոնցում իր առաջխաղացումը կապված չէ»:
Սոմմոնոխոդոմը, ամենայն հավանականությամբ, Սրամանան Գաուտամայի («Ասքետիկ Գաուտամա») կոռուպցիան է: Բուդդան բազմաթիվ անուններ ունի. Տասնյոթերորդ դարում «բուդդիզմ» բառը դեռ չէր հասել Եվրոպա: Թայերենում Բուդդան, իհարկե, կոչվում է phráphoéttáchâo:
Ժամանակի եվրոպացի ճանապարհորդները գրեթե բոլորը հավատում էին, որ Բուդդան աստված է: Թեև դուք կարող եք դա պատկերացնել մակերեսային տեսակետից, այն չի խոսում այս ճիզվիտների խորաթափանցության, մանրակրկիտության և ինտելեկտուալ ուժերի մասին: Անկասկած, սիամցիները քրիստոնեական հավատքը նույնքան սնահավատ էին համարում, որում նրանք ճիշտ էին:
«Ճիզվիտական կատակ» նվաստացուցիչ տերմին է, որն օգտագործվում է նրանց հակառակորդների կողմից այն ճարտարության համար, որը պետք է դրսևորեր տապալված կարգերը, որպեսզի կարողանան հռչակել այն, ինչ նրանք համարում էին անկեղծ ճշմարտություն, որը չէր համապատասխանում (այն ժամանակ) հռոմեական ուղղափառ բռնակալությանը, պարզապես. խուսափել ծանր գրաքննությունից և բռնաճնշումներից։ Այս տերմինը նաև օգտագործվել է բլոգի հոդվածում անհիմն կասկածի համար, քանի որ, ինչպես արդեն նշել է Թինո Կուիսը.
«Բուդդիզմ և գիտություն. ուղեցույց շփոթվածների համար», Չիկագոյի համալսարանի հրատարակություն, 2009, հեղինակ Դոնալդ Ս. Լոպես կրտսեր. «Հայր Տաչարդը սա ասում է Բուդդայի մասին, որին նա անվանում է Սոմմոնոխոդոմ, Բուդդայի էպիթետի թայերեն արտասանությունը՝ Śramaņa Gautama, ասկետիկ Գաուտամա» (հետևյալ անգլերեն մեջբերումը մոտավորապես համապատասխանում է. քննարկված ճիզվիտական զեկույցի ֆրանսալեզու առցանց տարբերակը՝ կապված «Marc»-ի կողմից):
«Գաուտամա» տառադարձությունը (լրիվ սանսկրիտ. Siddhārtha Gautama, կամ պալիերեն՝ Siddhattha Gotama) ավելի արդիական է, քան «khodom»-ը, բայց, անշուշտ, ոչ անգլիախոսների համար այն հանգեցնում է այդ անձնական անվան արտասանության ավելի քիչ թայերենին: Քանի որ բուդդայական ուսմունքներում կային մի քանի Բուդդաներ, բնական էր, որ ճիզվիտը ամենահայտնին, որը փառաբանվում էր որպես քվազի-աստվածություն, իր անձնական անունով և (հանուն քաղաքավարության կամ նրան որևէ անվանակից տարբերելու) մեկին: իր կոչումներից։ Թեև Նոր Կտակարանը ճանաչում է միայն 1 Փրկչին, օբյեկտիվ և բծախնդիր մարսեցին, ով երբեք չի լսել «քրիստոնեություն» տերմինը, կարող է նկարագրել ոչ թե «Քրիստոսին», այլ պարզապես «Տեր Հիսուսին»:
Շնորհակալություն հավելման համար, Tino: Կոնստանտին Ֆաուլկոն իսկապես հույն էր։ Նրա անունը հունարեն է Κωσταντής Γεράκης կամ Կոնստանտինոս Գերակիս։ Գերակիս անգլերենից թարգմանաբար նշանակում է բազե և, հետևաբար, հոլանդերեն բազե: Ես երբեք չհասկացա, թե ինչու է նրա հունարեն անունը Սիամում թարգմանվել անգլերեն։
Ներողություն եմ խնդրում Կոնստանտին Ֆաուլկոնի հունարեն անվան սխալ թարգմանության համար, որը պետք է լինի Κωνσταντῖνος Γεράκης։ Ի դեպ, Նարայ թագավորը Կոնստանտին Ֆաուլկոնին շնորհել էր Chao Phraya Wichayen (เจ้าพระยาวิชาเยนทร์) տիտղոսը։
այս հոդվածը գալիս է որպես դրախտից ընկած՝ ոճային մնալու համար: Նյութեր եմ հավաքում Նեպալում քրիստոնեության վայրի մասին։ Ես գիտեմ, որ ճիզվիտները շատ բան են արել 2015-ի երկրաշարժի շուրջ, բայց որոշ բողոքական դավանանքները շատ հորդորում են իրենց տեսլականը հռչակելիս: Փորձեք դա ինքներդ: Բոլոր տեղեկությունները ողջունելի են:
Շնորհակալություն կիսվելու համար, միշտ հաճելի է տեսնել երկրի այլ տեսակետ: Նաև շնորհակալություն Թինոյին հետագա մեկնաբանությունների համար:
Այժմ, երբ Ֆաուլկոնն ուներ խառը պորտուգալական արյունով կին Մարիա Գույոմար դե Պինյան, ամուսնու մահից հետո նա դարձավ թագավորական խոհանոցի ստրուկը: Նրա ազդեցությունը թայլանդական խոհանոցի վրա հսկայական է, քանի որ գրեթե բոլոր թայլանդական ավանդական աղանդերը պորտուգալական ծագում ունեն և ներմուծվել են նրա կողմից:
չէ՞ որ այս միսիոներները նույնպես հիմնել են Կրկ-ը այութհայայում: Սուրբ Ջոզեֆ.
Մարդկանց համար, ովքեր հետաքրքրված են Սիամի պատմությամբ, Սիամի մասին հետաքրքիր գրքերի բազմաթիվ վերահրատարակություններ են հրատարակվել White Lotus-ի կողմից, որը գտնվում է Հուա Յայում, հաճախ թարգմանված նաև անգլերեն:
Թարգմանված գրքերը, որոնք հրատարակել է White Lotus-ը, ի թիվս այլոց, իմ կողմից են:
Տրամադրության մեջ մնալու համար. երկրի մասին մեկ այլ հետաքրքիր քրիստոնեական տեսակետ կարելի է գտնել այդ անգլերեն թարգմանություններից մեկում. Թաիլանդը Մոնկկուտի թագավորի օրոք, մոնսինյոր Ժան-Բատիստ Պալեգոյի կողմից, հրատարակված 1854 թ. Դա Սիամի բարքերի և սովորույթների լավագույն նկարագրությունն է մինչև Հ.Մ. Չուլալոնգկորնի թագավորի օրոք մեծ արդիականացման գալուստը:
Ֆ.Հ. Թուրփին, Սիամի թագավորության պատմությունը մինչև 1770 թվականը, հրատարակված 1771 թվականին, վաղ պատմության ևս մեկ կարևոր պատմություն է, իհարկե, մեր արևմտյան ընկալմամբ:
Գ.Ֆ. դե Մարինին և նրա Լաոսի թագավորության նոր և հետաքրքիր նկարագրությունը, մեկ այլ միսիոներ, հրատարակվել է 1663 թվականին։ Խոսքը նաև թալապոների կամ վանականների ու լեզվի մասին է։
Իսանի սպառիչ նկարագրությունը Etienne Aymonier, Isan Travels-ից է: Հյուսիսարևելյան Թաիլանդի տնտեսությունը 1883-1884 թվականներին, առաջին անգամ հրատարակվել է 1895 և 1872 թվականներին՝ տասնյակ մանրամասն քարտեզներով և տեղանուններով։
Հետաքրքրաշարժ և առանձնահատուկ: Քրիստոնեությունն ու բուդդիզմը շատ նմանություններ ունեն։ Ես ամեն տարի այցելում եմ Թաիլանդ՝ սկսած 2003 թվականից, առաջին տասը տարին հիմնադրամի անունից: Ես հիմնականում մնացի Փայ շրջանի գյուղերում։ Ես հանդիպեցի շատ անգլիախոս վանականների և, հետևաբար, կարողացա նայել թայերեն բուդդիզմի կուլիսներում: Այդ ժամանակ ճիզվիտները, անշուշտ, կտեսնեին, որ բուդդիստները այլ հավատք չեն որդեգրի: Սա տարբեր է Թաիլանդի հյուսիսում գտնվող ցեղերի մեջ։ Այնտեղ մարդիկ անիմիստներ են, և բողոքական եկեղեցին հատկապես ակտիվ է այնտեղ։ Ես ուզում էի, որ այս եկեղեցիներն ու նրանց քարոզիչները տանը մնային: Ճիզվիտները դա հասկանում էին, իսկ այսօրվա քրիստոնյաները՝ ոչ: Բայց դա մնում է լավ ներդրում, շնորհիվ Piet-ի:
Վերջին մի քանի անգամ, երբ անցնում էի Պայով (Չիանգ Մայ նահանգ), տեսա մոպեդի վրա սև հագնված մուսուլմանուհիներ. կարծես թե մի գեղեցիկ համայնք կա հենց արևմուտքում: Չայ Պրականում կա մի փոքր չինական սինտո տաճար: Չիանգ Ռայ նահանգում ես մի քանի անգամ այցելեցի չինական տաճար, իսկ հյուսիսում կան նաև կաթոլիկ քրիստոնեական եկեղեցիներ:
Անիմիզմը խորապես բնորոշ է ամբողջ Թաիլանդին (բացառությամբ թերևս այն նահանգների, որոնք սահմանակից են Մալայզիային հիմնականում մուսուլմաններով). Շատ թայլանդացիների համար Theravada բուդդիզմը կարգավիճակով հարուստ սոուս է, որը հազիվ թե գործնականում կիրառվի վանականների վերաբերմունքից դուրս: Նաև, օրինակ, ջրում թափվող ապագան կանխագուշակող փայտերը, վանականների տնային օրհնությունները, ուրվական տունը և «լակ մուանգը» (քաղաքային առնանդամի բևեռը) անիմաստ են: Երբ քրիստոնյաները վերականգնում էին տոնածառերը, բուդդայականները ընկալում էին անիմիզմը, բայց սովորաբար չփորձելով այն ներառել բուդդայական ուսմունքներում կամ թուլացնել այն:
Վերջին մի քանի անգամ, երբ ես անցա Պայով (Չիանգ Մայ նահանգ), մոպեդով տեսա ամբողջովին սև քողով մուսուլմանուհիների. կարծես թե մի գեղեցիկ համայնք կա հենց արևմուտքում: Չայ Պրականում կա չինական սինտոյական տաճար։ Չիանգ Ռայ նահանգում ես տարիների ընդմիջումներով այցելում էի տաճար, որտեղ ես չեմ կարող որոշել՝ չինական ծագումով աղքատ տղաների վանական դաստիարակությունը հիմնականում սոցիալական աշխատանք է, թե ծպտված սեմինարիա: Տաճարի տարածքում հսկայական Բուդդան կանգնեցվելուց շատ առաջ ես նկատել էի աչք շոյող սվաստիկաները (պտտվող անիվները, որոնք խորհրդանշում են հավերժական փոփոխությունն ու կրկնությունը) մուտքերի և տանիքների վերևում: Հյուսիսում կան նաև կաթոլիկ քրիստոնեական եկեղեցիներ։ Բազմաթիվ անիմիստական «բլրի ցեղերը» հազիվ էին ընդունվում հիմնական կրոնների կողմից:
Անիմիզմը խորապես բնորոշ է ամբողջ Թաիլանդին (բացառությամբ թերևս այն գավառների, որոնք սահմանակից են Մալայզիային հիմնականում մուսուլմաններով). Շատ թայլանդացիների համար Theravada բուդդիզմը կարգավիճակով հարուստ սոուս է, որը հազիվ թե կիրառվում է «ինչի» և վանականների վերաբերմունքի աջակցությունից դուրս: Նաև, օրինակ, ջրում թափվող ապագան կանխագուշակող փայտերը, վանականների կողմից տնային օրհնությունները, ուրվական տունը և «լակ մուանգը» (քաղաքային առնանդամի բևեռը) անիմաստ են: Երբ քրիստոնյաները վերականգնեցին տոնածառերը, բուդդիստները ընդունեցին անիմիզմը, բայց սովորաբար առանց փորձելու այն ներառել բուդդայական ուսմունքներում կամ թուլացնել այն:
Հաճելի գտածո իսկապես և շնորհակալություն բովանդակությունը կիսելու համար: Մեկ այլ գիրք փնտրելիս հանդիպեցի նաև այս մեկին.
http://www.dcothai.com/product_info.php?cPath=46&products_id=1152
Կարո՞ղ է դա լինել նույն գրքի թարգմանությունը:
grtz Ուիլ
Լավ պատմություն, հաճոյախոսություններ: Բացի այդ, ճիզվիտների կարգը, անշուշտ, աղքատ չէր, ինչի մասին վկայում է նկարագրված ճանապարհորդությունը դեպի Սիամ: Միջնադարում կաթոլիկ եկեղեցին և հատկապես ճիզվիտները օգտագործում էին IHS տառերը որպես իրենց մոնոգրամ, և դուք դեռ կարող եք այն գտնել եկեղեցիների ճակատներին, աղոթքի բացիկներին և զոհասեղաններին: Ճիզվիտների կարգի հիմնադիր Իգնատիոս Լոյոլացին ընտրել է IHS տառերը որպես իր կնիքի նշան։ Այս նամակների համար ներկայումս օգտագործվող բացատրություններն են Isem Habemus Socium (մենք ունենք Հիսուսին որպես ուղեկից): Դա հարուստ, եթե ոչ շատ հարուստ պատվեր էր, և, հետևաբար, IHS տառերը թարգմանվել են նաև որպես Iesuitae Habent Satis (ճիզվիտները բավականաչափ ունեն) կամ որպես Iesuitae Hominum Seductorres (ճիզվիտները տղամարդկանց գայթակղիչն են)
IHS-ը լատինատառ հունարեն ուղղագրության հապավումն է Հիսուսի համար, պարզապես այդ անունը առանց ավելորդ խոսքի: Թեքման պատճառով տեքստերում հանդիպում են նաև IHM (անկազատիվ) և IHV (սեռական, դասական): Հունա-լատիներեն փոխարկումը բավականին բարդ է, քանի որ միջնադարում միայն մասամբ «արդիականացված» տառադարձության պատճառով IHS-ի ծագումն այլևս հստակ չէր ճանաչվում, այնպես որ բոլոր տեսակի անհեթեթ «բացատրություններն» առաջացան կիսամյակայինների շրջանում: և անգրագետ, օրինակ՝ «Iesus Hominum Salvator (Մարդու Հիսուսի Փրկիչը):
Սիենայի ֆրանցիսկյան Բերնարդինուսը (1380-1444) արդեն լայնորեն տարածել էր «IHS» ուղղագրությունը։ Ճիզվիտների միաբանությունը, որը հիմնադրվել է միայն 1534 թվականին, հիմնականում ներշնչվել է Հիսուսի մոդելից, այստեղից էլ նրանց անվանումը։ Նրանց համահիմնադիր Իգնատիուս Լոյոլան (1491-1556) անկասկած գիտեր IHS-ի իրական ծագումը: Այնպես որ, այդ սիմվոլիկան ակնհայտ էր նրա և իր հետևորդների համար։ Արդյունքում IHS-ը բնորոշ դարձավ ճիզվիտներին։
Ճիզվիտների կարգն իր կանոնում (պարտականությունների ցանկում) գրել է «աղքատություն» և, հետևաբար, այսպես կոչված «աղքատ կարգ» է: Ոչ թե անդամները, այլ կարգը կարող էին ունեցվածք ունենալ: Կային բազմաթիվ, այսպես կոչված, «հարուստ օրդերներ», որոնց անդամները կարող էին ունենալ անձնական ունեցվածք: Բոլոր ճիզվիտները, սակայն, լիիրավ քահանաներ էին, որոնք, հետևաբար, շատ ավելի կրթված էին, քան մյուս կարգերի վանականները: Սա ինքնին ենթադրում է ավելի ինտենսիվ շփումներ բարձր դասարաններում։ Ավելին, քանի որ ճիզվիտները նաև առողջ կրթություն էին տալիս իրենց տարածաշրջանում, նրանց ամենակարևոր գործունեությունը միսիոներական աշխատանքին զուգընթաց (և առաջին օրերին՝ հիվանդներին խնամելով), բարեկեցիկներից շատերն իրենք էին սովորել ճիզվիտական քոլեջում: Այդ «ավելի լավ շրջանակները» կանոնավոր կերպով զգալի աջակցություն են ցուցաբերել կարգին, ուստի զարմանալի չէ, որ այն ավելի հարուստ է դարձել, քան աղքատների մյուս կարգերը։ Բայց հարստությունը անդամների թվի համեմատ հաճախ շատ ավելի մեծ էր հարուստ օրդերներում:
Այն դարձավ խիստ վիճահարույց հրաման, քանի որ Կաթոլիկ եկեղեցու շուրջ երկարատև պայքար էր մղվում իշխանության համար. Արևմտյան Եվրոպայի կաթոլիկ աշխարհիկ կառավարիչները ընդդեմ Հռոմի Պապի, ովքեր կարող էին հույս դնել ճիզվիտների վրա: Այնուհետև չարախոսները դիտավորյալ չարաշահեցին IHS-ի վերոհիշյալ անճանաչելի ծագումը վարկաբեկելու և ծաղրելու կարգը, ինչպես վերը նշված Ջոզեֆ Յոնգենը: 1773 թվականին Պապը ստիպված եղավ հրաժարվել իր հիմնական աջակցությունից, սակայն Արևմտյան Եվրոպայի սահմաններից դուրս պապական կարգադրությունն անտեսվեց, և կարգը շարունակեց գոյություն ունենալ. Ֆրանսիական հեղափոխությունից հետո այն պաշտոնապես վերահիմնադրվել է պապի կողմից (1814 թ.)։
Ճիզվիտների/IHS ասոցիացիայի պատճառով IHS-ը հազիվ էր օգտագործվել նրանցից դուրս, բայց ներկայիս Հռոմի պապ Ֆրանցիսկոսը իր զինանշանում իսկապես ունի IHS: Ես կասկածում եմ, որ նա վերադառնում է Սիենայի Բերնարդինուսին:
Ուղղում. Իմ վերջին արտահայտությունը հիմնված էր նրա ընտրած պապի անվան վրա, որը կարելի էր սպասել ֆրանցիսկացիներից: Այնուամենայնիվ, նա միացել էր ճիզվիտների միաբանությանը 1958 թվականին՝ դարձնելով նրան առաջին ճիզվիտը, ով դարձավ Պապ։
Հարգելի Ջեֆ, «Այնուհետև զրպարտողները միտումնավոր չարաշահեցին IHS-ի նախկին անճանաչելի ծագումը, վարկաբեկելու և ծաղրելու համար վերևում գտնվող Ջոզեֆ Յոնգենի նման կարգը», դուք բառացիորեն գրում եք: Անգամ աթեիստը չի ծաղրում, ոչ էլ ուզում է ինչ-որ մեկին վիրավորել, ինչը դու անում ես ինձ հետ։
Ներկայիս Պապը ճիզվիտ է
Ես ավելի լավ չգիտեմ, քան այն, որ IHS-ը In Hoc Signo-ի հապավումն է (այս նշանով):
Մի անգամ դպրոցում իմացա, որ IHS-ն իսկապես նշանակում է IeHSus, բայց նաև ichthus՝ հին հունարենում ձուկ և առաջին դարերի Քրիստոսի խորհրդանիշը:
Հետաքրքրվողների համար պետք է կարդան, թե ինչ է գրված այն երդման մեջ, որ տալիս են ճիզվիտները նախքան անդամ դառնալը և միանալը։
Համացանցում կա ճիզվիտների երդումը: Վայելեք կարդալը: