Վերականգնում ջրից և փոթորկի վնասից հետո
Վերջին ժամանակների հսկայական անձրևներից հետո Թաիլանդում այժմ ավելի հանգիստ է դարձել: Ենթակառուցվածքներին, օրինակ՝ ճանապարհներին, կամուրջներին, բայց նաև բազմաթիվ մասնավոր անձանց հասցված բազմաթիվ վնասները վերականգնելու ժամանակն է:
Դժվար է կանխատեսել, թե որքան ժամանակ կանցնի, հատկապես, երբ խոսքը վերաբերում է քիչ ռեսուրսներ և եկամուտ ունեցող անձանց այս Covid-19-ի ժամանակաշրջանում: Արդյոք կառավարությունը սովորել է ինչ-որ բան ավելի լավ գնահատելու կամ կանխելու ջրհեղեղները և այլն, ապագան ցույց կտա: Առայժմ դրա մասին քիչ ապացույցներ կան՝ հաշվի առնելով մի շարք տարածքներում հեղեղումների ուժգնությունը: Հատկանշականն այն է, որ ջրամբարները դեռևս սակավ են։
Հետաքրքիր է ավելի մոտիկից նայել տարբեր մասերին, որոնք պատկանում են բետոնե կույտին փոթորիկներից հետո: Վերևում ճենապակյա մեկուսիչներն են, որոնց երկայնքով անցնում են էլեկտրահաղորդման գծերը։ Մեկ այլ ցանցի հետ սխալ միացման դեպքում ես տեսա հսկայական կարճ միացում՝ լույսի պայծառ բռնկումով և թռչող ածելիի պես սուր մեկուսիչների կտորներով, որոնց կյանքին վտանգ էր սպառնում, եթե ինչ-որ մեկին հարվածեն:
Հատկանշական է, որ որոշ սյուների վրա տեղադրվել է «վայրի թակարդ» օձերի կամ այլ կենդանիների դեմ, որոնք վնասում են մալուխը և այդպիսով առաջացնում են անսարքություններ։ Ինչու սա չի կիրառվել յուրաքանչյուր գրառման վրա, ինձ համար մնում է առեղծված:
Բոլոր սյուները կանոնավոր պարբերականությամբ ապահովված են անցքերով: Դրանում տեղավորվում են երկաթե ձողեր, որոնցով աշխատակիցները բարձրանում են։ Այս կերպ սանդուղքներն անհրաժեշտ չեն։ Հարմար է այն վայրերում, որտեղ շատ տեղ չկա: Սյուները մնում են էլեկտրամատակարարման խոցելի մաս, հնարավոր է դրանց ամրացված ծանր մալուխների պատճառով: Քամու ուժեղ պոռթկումների դեպքում նրանք կարող են ճոճվել և կարող են ձողերը քաշել:
Վերգետնյա էլեկտրամատակարարումները կարող են արագ մատակարարել շատ տարածքներ էլեկտրաէներգիայով, բայց դա մնում է փխրուն լուծում: Անձրևների դեպքում, հետևաբար, սպասվում են էլեկտրամատակարարման խափանումներ: