રોંગ વોંગસાવાનની ટૂંકી વાર્તા 'પાજોમ, ધ લોન્લી વુમન'

યુવાન વિધવા, દારૂ, વેશ્યા તરીકે નવી નોકરી; તેના છ વર્ષના પુત્ર પાસે ખાવા માટે કંઈ નથી અને તે ચોરી કરવા લાગે છે. બે જીવન અસ્તવ્યસ્ત બની જાય છે.

તેણી 23 વર્ષની છે અને વિધવા છે. "બીજું કરો," તેણીએ ગણગણાટ કર્યો. "ઓકે, પેઓમ." બારટેન્ડર એક ચમચી લે છે અને બાઉલમાંથી લાલ પીણું કાઢે છે. 'આ કેટલું થયું?' "છ બાહત."

"ઠીક છે," તે ઉદાસીનતાથી કહે છે. તેના ખિસ્સામાંથી દસ બાહ્ટનો સિક્કો કાઢે છે અને તેને બાર પર ફેંકી દે છે. તેના ગ્લાસમાં રહેલા લાલ પ્રવાહીને જુએ છે. તેણી પીતા પહેલા, તેણીની નજર કોબવેબ્ડ છત તરફ જાય છે.

પબના લોકો જાણે છે કે પજોમનો પતિ ચોર હતો. શ્રીમંત માણસના ઘરમાંથી હાથીદાંત અને એન્ટિક ચાઇના ચોરી કરતી વખતે ગોળી. તે બે વર્ષ પહેલા હતું અને તે હજી પણ તેણીને પીડા આપે છે. એકલવાયા પાજોમે પછી માત્ર છ વર્ષના છોકરા માટે જ જીવવાનો સંકલ્પ કર્યો. તેનો ચહેરો તેના પિતા જેવો જ દેખાય છે જાણે તે જ ઘાટમાંથી આવ્યા હોય. તેના પિતાની જેમ, તે પાતળો છે, નરમાશથી ચાલે છે અને પવનની જેમ ઝડપથી દોડે છે. તે તેના પતિ અને પોતાની જાતની યાદો વચ્ચેની છેલ્લી કડી છે.

તે ગ્લાસ લે છે અને તેને પાછું નીચે મૂકે છે જેથી તે પછીથી બીજી ચુસ્કી લઈ શકે. "લગભગ 3 વાગી ગયા છે!" તેણી તેની બાજુમાં બેઠેલા બેરોજગાર સુથારને ઝડપથી કહે છે. 'મારો નાનો બાળક ટૂંક સમયમાં જ શાળામાંથી બહાર થઈ જશે, સિવાય કે તે તેના મિત્રો સાથે લડાઈ માછલી પકડવા જાય. પણ કદાચ નહીં કારણ કે તેને એવી વસ્તુઓ સાથે રમવાનું ગમતું નથી જે તમે ખાઈ શકતા નથી.'

તેના પુત્ર વિશે અને ખોરાક વિશે

ગૌરવ! તેનો છ વર્ષનો દીકરો અન્ય બાળકોથી અલગ છે. જ્યારે તે બહાર ફરે છે ત્યારે તે તેની સાથે એક માઉસટ્રેપ અથવા માછલીને જકડવા માટે ડાર્ટ્સ સાથે વાંસની બ્લોપાઈપ લઈ જાય છે. જો તે તરવા માટે નહેરમાં કૂદી પડે છે, તો તે પાણીના છોડની નીચે કરચલાઓને પકડવા માટે તેની સાથે જાળ લે છે. દર વખતે અને પછી તે ડાઇવ લે છે અને પછી તેણીને થોડી માછલીઓ લાવે છે. અથવા તે શાળામાંથી કડવા-સ્વાદવાળા ગોકળગાય સાથે આવે છે જેને તે ખાડાના તળિયે માટીમાં શોધે છે. તે જેટલો યુવાન છે તેટલો જ તેણે ભૂખથી ખોરાક કેવી રીતે મેળવવો તે શીખી લીધું છે.

"તમે અત્યારે શું કરી રહ્યા છો, પાજોમ?" બાર્જમાંથી એક કામદારને પૂછે છે. "બેરોજગાર," તેણી કહે છે. તે તેણીને બાજુથી જુએ છે. તેણીની આંખો ઉદાસી અને અર્થહીન દેખાવ સાથે દેખાય છે. પછી માણસ નિસાસા સાથે કહે છે, 'મારી પત્નીએ ગઈ કાલે બજારમાંથી તુના ખરીદી હતી. અરે, એક મોટી નુકસાન પોસ્ટ. મેં તેને ચેતવણી આપી પણ તેણે સાંભળ્યું નહીં. ટુના મોંઘી છે અને અહીં પૈસા કોની પાસે છે?'

"તમે ગમે તે કહો," પાજોમે રસ વગર જવાબ આપ્યો. 'સારું, અમે મારા એકલા વેતનથી પસાર થઈ શકતા નથી. તે બાળકોને ધિક્કારે છે. મારી પત્ની તેના વિશે ફરિયાદ કરે છે અને બાંધકામ સાઇટ પર રેતી વહન કરવા માટે એક દિવસના મજૂર તરીકે સાઇન અપ કરવા માંગતી હતી. મેં તે અટકાવ્યું. અમારા સૌથી નાનાના જન્મથી તે જૂની નથી.'

પાજોમ બીજી, છેલ્લી ચૂસકી પીવે છે. તેણી સમજી શકતી નથી કે તેણી કંટાળી ગઈ છે કે દાદાગીરીમાં છે. તેણીને સમજાતું નથી કે શા માટે આ પડોશના લોકો જ દુઃખી છે અને પબમાં તેના વિશે ફરિયાદ કરે છે. પેટ્રોલના ઊંચા ભાવથી ટેક્સી ડ્રાઈવર પરેશાન છે. બેટરી ફેક્ટરીના કામદારો પગારમાં વધારો અને કામ કરવાની સારી સ્થિતિ માટે હડતાળ કરે છે અને પરિણામ માટે બે દિવસ રાહ જોવી પડી ત્યારે તેઓ ગાવાથી ગળામાં દુખાવો કરે છે.

માછીમાર તેના ભાગ્યને શાપ આપે છે કારણ કે માછલી એટલી મોંઘી થઈ ગઈ છે કે તે હવે તેને જાતે ખાઈ શકતો નથી. અને કંઈપણ પકડવું મુશ્કેલ બની ગયું છે…. ખરેખર એવું લાગે છે કે અહીં હવે કોઈને સુખ કે સુખાકારીની ખબર નથી. તેના પતિને ગોળી મારી દેવામાં આવી ત્યારથી તેણી પણ છે; ત્યારથી તે આ શહેરમાં આવી છે.

તેના પાડોશીની જેમ, પાજોમને પણ ખાલી અસ્તિત્વ માટે લડવું પડે છે. જો કોઈને તેના માટે કામ હોય, તો તે તરત જ સંમત થઈ ગઈ. તેણી ક્યારેય પસંદ કરતી ન હતી. જ્યાં સુધી તે ચૂકવણી કરે ત્યાં સુધી કંઈપણ કર્યું: જમીન ખોદવી, લૉન કાપો, ઇંટો ઉતારો, રેતી પાવડો, ઇંટો વહન કરો અથવા વાનગીઓ કરો. બધા છૂટક કામ; વિચિત્ર નોકરીઓ. જ્યારે તેઓ પૂર્ણ થઈ જાય ત્યારે તમારે કંઈક બીજું જોવાનું હોય છે. અને તે આગળ વધે છે.

નોકરી શોધવી અઘરી નથી, પણ વાસ્તવિક કામ અઘરું છે. પાજોમ પાસે ક્યારેય એવી નોકરી નથી કે જે તમે કહી શકો કે તે પૂરી કરી શકે. તે ફરીથી કાઉન્ટર તરફ જુએ છે. "મને બીજું પીણું આપો." પાજોમ સમજી શકતો નથી કે તે મોટા બાઉલમાં લાલ પીણા માટે આટલી ભૂખી કેમ છે. તેણીને ખાતરી છે કે તે વૃદ્ધ મહિલા જેટલો દારૂનો વ્યસની નથી જે ચીકણું ચોખા વેચે છે અને મટાડેલું માંસ છે.

નશામાં?

પજોમ આ પબમાં ઘણા લોકોને ઓળખે છે અને તેથી તેને હંમેશા કામ મળ્યું છે. તેથી જ તે અહીં વધુ વખત આવે છે, અને વાસ્તવમાં તે વિચારે છે કે તેથી જ તેણે દરરોજ અહીં આવવું જોઈએ….. ના, તેણીને નથી લાગતું કે તેણી આ લાલ સામગ્રીની વ્યસની છે. તેણીનો હેતુ તેણીનું મોં ખાલી અને આળસુ રાખવાનો નથી, અને આલ્કોહોલ પણ તેણીને ગરમ લાગણી આપે છે જે કડવી યાદોને દબાવી દે છે.

"મારું બાળક પહેલેથી જ છે," તેણી ખુશીથી બૂમ પાડે છે. બાર્જના કામદારો માત્ર થોડી કંટાળાજનક સ્મિત કરી શકે છે. પાજોમની ઉત્તેજના, અને તેણીએ તેના બાળકની પાસે જવું જાણે કે તેઓ મહિનાઓથી એકબીજાને જોયા ન હોય, તેણીને ઊંડે સ્પર્શે છે. તેઓના પોતાના ઘણા બાળકો છે પરંતુ કદાચ તેઓ દિવસ દરમિયાન તેમને જોવા માંગતા નથી. ના, તેઓ તેમના બાળકોને ધિક્કારતા નથી, પરંતુ જ્યારે તેઓ ખૂબ થાકેલા હોય ત્યારે પ્રેમની આ ખુલ્લી અભિવ્યક્તિ શક્ય નથી.

"જરા જુઓ કે તે કેવી રીતે ચાલે છે!" પજોમ જાણે છે કે તેનો દીકરો સારી રીતે ચાલી શકે છે, પણ તે પડી જશે તેની તેને હજુ પણ ચિંતા છે. તેનો ચહેરો કાદવથી ઢંકાયેલો છે પરંતુ તેની આંખો તેજસ્વી છે અને તેની હિલચાલ જીવંત છે.

"શું તમે ફરીથી નશામાં છો, મમ્મી?"; આ રીતે તે તેણીને શુભેચ્છા પાઠવે છે. 'બકવાસ,' તેણીએ તેને સારા સ્વભાવથી ઠપકો આપ્યો. "હું ક્યારેય નશામાં રહ્યો નથી." "પણ મેં કાલે રાત્રે કર્યું!" "ના, હની, પણ ગઈકાલે મને એટલું સારું ન લાગ્યું."

તેણી સ્મિત કરે છે અને તેના છ વર્ષના પુત્રની અવલોકન શક્તિ પર આશ્ચર્યમાં માથું હલાવે છે. પછી તેણી તેના નાનકડા માથા પર હાથ મૂકે છે અને તેની ક્વિફને રફલ કરે છે. "શું તને ભૂખ લાગી છે, મારા નાના છોકરા?" 'થોડું છતાં.' તે કાઉન્ટર પાછળના માણસ પાસે પાછો જાય છે. 'શું હું તમારી પાસેથી વીસ બાહ્ટ ઉછીના લઈ શકું? હું તેમને બે દિવસમાં પૈસા પાછા આપીશ.' તેણી તેની તરફ મીઠી નજરે જુએ છે. માણસ તેની આંખોમાં ઊંડા જુએ છે. 'બધા કહે છે કે, પણ પછી મારે લાંબો સમય રાહ જોવી પડશે, કદાચ સિન્ટ-જુટ્ટેમિસ સુધી.'

'ના, કસમ. અને મેં ક્યારેય મારો શબ્દ તોડ્યો નથી.' "હા, દરેક વ્યક્તિ તે પણ શપથ લે છે." 'તો પછી કાલે બપોર સુધી જ; બે દિવસ પણ જરૂરી નથી,' તે મુશ્કેલીથી કહે છે. અથવા તમને પણ વ્યાજ જોઈએ છે? તમે પણ મારી પાસેથી તે મેળવો. માત્ર વીસ બાહ્ટ. કે તને મારા પર વિશ્વાસ નથી?'

બારટેન્ડરનો પ્રતિભાવ અપરિવર્તિત, ચુસ્ત-હોઠવાળો ચહેરો છે. પજોમ બડબડાટ કરે છે અને બહાર જાય છે. તેણીએ તેને લગભગ બધું જ કહ્યું હતું: તેના જેવી સ્ત્રી કોઈને છેતરતી નથી. માણસે બિલકુલ ડરવાની જરૂર નથી. આવતીકાલે તેણીના ખિસ્સામાં ચોક્કસપણે થોડાક સો બાહટ હશે.

ભાભી

મુલાકાત અનપેક્ષિત રીતે આવી. તેની ભાભી હવે તેની ખરાબ હાલત સહન કરી શકે તેમ નથી. પરંતુ તે પાજોમને ટેકો આપી શકતી ન હોવાથી તેણે તેને એક સાથે હોટલમાં જવાની સલાહ આપી. આજની રાત તેમની પ્રથમ રાત્રિ હશે.

પાજોમ માત્ર 23 વર્ષનો છે; તેણીનું શરીર અને તેની ત્વચા હજુ પણ નવી જેવી લાગે છે જો તમે તેણીને થોડો પોશાક પહેરો અને સુગંધિત ક્રીમથી તેને સમીયર કરો. તેની ભાભી પણ તેને નવું સ્કર્ટ અને ગુલાબી પેન્ટી આપવા તૈયાર હતી. આવતી રાત્રે તેઓ સાથે જશે. અહીંથી બેંગકોક ઘણું દૂર છે. કોઈ તેના વિશે સાંભળશે નહીં - અને પછી પણ! છેવટે, તમારું શરીર તમારું પોતાનું છે. પજોમને આ નિર્ણયથી કોઈ વાંધો નહોતો.

તેણી તેના ખિસ્સા શોધે છે અને બે વધુ બાહ્ટ સિક્કા શોધે છે. “હની, તે પૈસા લો અને પહેલા ખાવાનું ખરીદો. હું અહીં તમારી રાહ જોઈશ અને પછી અમે સાથે ઘરે જઈશું.' "પણ પછી તમારી પાસે પૈસા નથી." 'હા.' 'તું ખોટું બોલે છે; તમે બધા પૈસા દારૂ પર ખર્ચ્યા.' અને તે ચાલ્યો જાય છે.

પજોમ તેના હોઠને ત્યાં સુધી કરડે છે જ્યાં સુધી તેઓને દુઃખ ન થાય. તેના માથામાં તમામ પ્રકારના વિચારો દોડે છે. તેનો દીકરો જાણે પવન વડે ભાગી ગયો હોય તેમ ભાગી ગયો. તે પાતળો છે અને તેના પિતાની જેમ ખૂબ જ હળવાશથી ચાલે છે. તેનો ચહેરો તેના પિતા જેવો જ દેખાય છે જાણે તે જ ઘાટમાંથી આવ્યા હોય. પછી તે બાર્જ કામદારો પાસેથી બે બાહટ ઉછીના લેવાનો પ્રયાસ કરે છે, કાઉન્ટર પર લપસી જાય છે અને સિક્કાઓ નીચે મૂકે છે જેથી તેણીને ગરમ કરે તે પીણું બદલશે.

'તમે જોશો. મારા માટે તેને યોગ્ય રીતે ઉછેરવાની કોઈ જરૂર નથી. કદાચ હું વહેલો મરી જઈશ પણ તેને મારા જેટલો અઘરો કે તારા જેવો ન હોવો જોઈએ. "શું તમે સપનું જોઈ રહ્યા છો, પાજોમ?" એવો અવાજ કહે છે જે ન તો મજાક ઉડાવે છે કે ન તો ગર્વ કરે છે. "ના ના, હું દરરોજ રાત્રે બુદ્ધના શપથ લેઉં છું કે હું મારા પુત્રને એક સારો વ્યક્તિ બનાવવા માટે ઉછેરીશ." બાર્જના કામદારો જવાબ આપતા નથી. પજોમ બપોરના તડકામાં બહાર જુએ છે.

વીસ મિનિટ પછી તેનો પુત્ર પાછો આવે છે. તેના બેકપેકમાંથી એક તીવ્ર ગંધ તેને મળે છે. તેણીને ટૂંક સમયમાં ખબર પડી કે તેની પાસે બેકપેકમાં મીઠું ચડાવેલું, સૂકા માંસના થોડા ટુકડા છે.

"મારા છોકરા, તું આટલો સમય ક્યાં હતો?" તેણી પૂછે છે. 'બજારમાં.' "અને તે માંસ ક્યાંથી આવે છે?" પરંતુ તેનું બાળક મૌન છે. "હવે મને કહો, પ્રિય. મને ગુસ્સે કરશો નહીં! હવે ચલ, નહીંતર હું તને બાંધી દઈશ અને તારા મોંમાં લાલ મરી નાખીશ!' પરંતુ તેનો છ વર્ષનો દીકરો મૌન છે અને તેની સામે લગભગ ધિક્કારભરી નજરે જુએ છે, છતાં નિર્દોષ દેખાવ સાથે.

અચાનક પાજોમ ઊંડી એકલતાની તીવ્ર લાગણી અનુભવે છે. એકલતા જે તેણીને તેના પતિના મૃત્યુના દિવસ કરતાં વધુ પીડા આપે છે; એકલતા જે તે હોટલના રૂમમાં ટૂંક સમયમાં અનુભવશે તેના કરતા અનેકગણી ખરાબ છે.

સ્ત્રોત: Kurzgeschichten aus Thailand (1982). અનુવાદ અને સંપાદન એરિક કુઇજપર્સ. લખાણ ટૂંકું કરવામાં આવ્યું છે.

લેખક રોંગ (નારોંગ) વોંગસાવાન, થાઈમાં ', 1932-2009. તેમણે સત્તામાં રહેલા લોકોના દંભની ટીકા કરી અને ઓછા લોકો પ્રત્યે સહાનુભૂતિ દર્શાવી. તેણે થાઈ ભાષામાં લખ્યું હતું અને અંગ્રેજીમાં પણ અસ્ખલિત હતી. લેખક હોવા ઉપરાંત, તેઓ થાઈ ટીવી અને ફિલ્મોમાં અભિનેતા હતા.