વર્ઝામેલેન

એકત્રિત કરવું એ લોકોના લોહીમાં છે. પછી ભલે તે સ્ટેમ્પ હોય, સિગાર બેન્ડ હોય, જૂના સિક્કા હોય કે KLM ઘરો, એકવાર તમે પડાવી લો, પછી કોઈ રોકી શકતું નથી. નેધરલેન્ડમાં મેં જે બધું એકઠું કર્યું તે પાછળ રહી ગયું. થાઈલેન્ડમાં મેં કલેકશનનું નવું જીવન શરૂ કર્યું, જોકે ઓછા ઝનૂનથી. તેમ છતાં, પુસ્તકો મારા રસનું સતત પરિબળ છે.

ગઈકાલે રાત્રે મેં એલેસ્ટોન ટ્રેવરની ડિટેક્ટીવ ઓમ્નિબસની બીજી વાર્તા વાંચી. તેનું શીર્ષક છેઃ ક્વીન ઇન ડેન્જર. હું જાણું છું કે તે સાહિત્ય નથી, પરંતુ સખત દિવસ પછી આરામ કરવો ખૂબ સરસ છે. મુખ્ય પાત્ર, હ્યુગો રાદશીર, વાર્તાની શરૂઆતમાં નીચેનો પ્રશ્ન પૂછે છે: શ્રીમતી તસ્માન, શું તમને પાઈપો પસંદ નથી?

આવા પ્રશ્ન તરત જ મને એ હકીકતની યાદ અપાવે છે કે થાઇલેન્ડમાં મેં એક સરસ શોખ વિકસાવ્યો છે: પાઈપો, હું પાઈપો એકત્રિત કરું છું. તે બર્મીઝ સરહદની નજીક, MaeSai માં ખરીદેલી મોટી વાંસની પાણીની પાઇપથી શરૂ થઈ હતી. મૂળરૂપે અફીણના ઉપયોગ માટે બનાવાયેલ છે. હવે હેશ અથવા નિયમિત શેગ માટે. સિલ્વર અથવા ઓછામાં ઓછા ચાંદીના રંગના લાંબા પાઈપો, જે હિલ ટ્રાઈબ્સમાંથી ઉદ્ભવે છે, તે પણ ખૂબ જ શુદ્ધ છે. તેમની પાસે ઢાંકણ સાથે હાથીનું માથું છે. મેં MaeHongSon માં ખરીદેલ સૌથી સરસ. મને લાગે છે કે તેઓ ટીન છે. એકનું માથું ગરુડના આકારમાં છે. બીજાનો આકાર મગર જેવો છે. તેની પીઠ પર વાંદરો, પાઇપનું માથું પકડીને.

પુસ્તક પર પાછા આવીને, અલબત્ત, મેં તરત જ વિચાર્યું, એક સમજદાર અનુવાદક આટલો ભોળો કેવી રીતે હોઈ શકે? તેથી તે અનુવાદક ન હતો. તે શ્રીમતી એચસીઈ ડી વિટ-બૂનાકર હતી, જે ગુગલેસ પ્રિયતમ હતી.