Le Lizzy go dtí an talamh aon uair amháin
Chuaigh Hans Bos (67) ar camchuairt lena iníon Lizzy (beagnach 6) tríd an Ísiltír, tír a bhí ann inné. Is cinnte gurbh fhiú an turas, cé go raibh an fuacht ag caitheamh seal sna saothair uaireanta.
Ag Schiphol ní mór dúinn fanacht go leor ama le haghaidh an tointeála a thógann muid chuig an gcuideachta carrchíosa Dollar. “Ní theastaíonn uaim a bheith i mo chónaí sa tír seo,” an chéad rud a deir Lizzy agus í ar crith. Tá sé seo intuigthe, toisc nach sroicheann an teocht 12 céim fós, i bhfad níos lú ná an 35 móide a d'fhág muid inár ndiaidh i Bancác. Ar ámharaí an tsaoil éiríonn sé níos teo na laethanta ina dhiaidh sin, ach fanann na stocaí ar feadh na seachtaine.
Tá Suvarnabhumi ceart de réir sprice. Sula mbeimid in ann teacht ar líne ag Inimirce, iarrtar orainn teacht linn. De réir dealraimh, cuireann an meascán de fhear uasal níos sine agus cailín óg amhras faoi. Cuireann oifigeach taobh thiar de dheasc cúpla ceist ar Lizzy sa Téalainnis, caithfidh mé an litir a thaispeáint ina dtugann an mháthair cead turas iasachta agus is féidir linn leanúint ar aghaidh ansin.
Chuaigh an eitilt le EVA Air go Amstardam go réidh, cé gur imigh muid uair an chloig déanach. Tá sé seo amhlaidh mar gheall ar phaisinéir fireann atá tinn de réir dealraimh, ach a dhiúltaíonn an t-aerárthach a fhágáil. Suíonn Lizzy agus mé féin ar ‘dhá shuíochán’ le linn na heitilte lae go Amstardam, gan aon bhac ag paisinéirí eile.
Ón nóiméad a thiomáin mé ar an mbóthar in Hoofddorp le mo ghreamú mosquito soghluaiste (Toyota Aygo), bhí ionadh orm ag lúbra na dteorainneacha luais. Is féidir leat tiomáint 06.00 ciliméadar idir Amstardam agus Utrecht ó 19.00 r.n. go 100 i.n. Táim ag tiomáint ansin mar ‘eachtrannach’ dúr ag 23 p.m. agus n’fheadar cé chomh tapa agus is féidir liom dul ar an mbóthar 6 lána(?) seo gan mórán tráchta go Utrecht. Don chuid eile den turas déanaim iarracht go dian dul idir 100, 120 agus 130 ciliméadar. Níl aon bhealach ann é seo a thomhas, in ainneoin na céadta tairseach bóthair atá le feiceáil le blianta beaga anuas. Nuair a chaolaíonn an bóthar ceadaítear duit tiomáint níos tapúla go tobann, agus teastaíonn níos lú luais ar mhórbhealaí leathana. Agus níl mé ag iarraidh ticéad a fháil in imthosca ar bith. In aon chás, tá sé gnóthach ar an chuid is mó highways.
Tá cónaí ar an iníon Femke in Utrecht ag an Zilveren Schaats, gné uisce álainn ar an taobh thoir. As sin is féidir linn an bád a thabhairt go dtí canálacha Utrecht. Níl gariníon Madelief ach cúig mhí níos óige ná Lizzy agus tá fonn uirthi an smaoineamh go bhfuil sí tagtha. Dhá lá ina dhiaidh sin tá an grá tar éis éirí as agus tá na mná i mbun a gcuid ceantar. Is ag druidim le deireadh an turais go bhfuil roinnt rapprochement arís.
Is díol suntais é in Utrecht gur ar éigean a áiríonn tuismitheoirí gan ‘rothar lasta’. Téann leanaí, peataí agus earraí grósaera isteach sa bhosca (adhmaid go minic) ar aghaidh rothair a d’fhéadfadh teacht go héasca ón gcogadh domhanda deiridh.
Sa Háig, ar lá fuar agus gaofar cloiche, tugaimid cuairt ar an uisceadán farraige ar boulevard Scheveningen agus ar thaispeántas Karel Appel i músaem cathrach na Háige. Déanann Lizzy iarrachtaí frantic aithris a dhéanamh ar Appel ag cóisir péintéireachta sa mhúsaem.
Líontar lámh linbh go tapa, mar is cosúil gur fearr le Lizzy na háiteanna súgartha go léir a gcasaimid orthu. I Hua Hin caithfidh tú é a chuardach le laindéir. Ní gá cuairt a thabhairt ar an Efteling di faoi láthair (go fortunately).
Nuair a fhágann muid Schiphol, féachann na póilíní míleata orainn go maith. Tar éis cúpla ceist a chur tá cead againn leanúint ar aghaidh gan fadhb ar bith. Amach agus sa Téalainn le pas Téalainnis do Lizzy; I agus amach as an Ísiltír le cóip Ollainnis. Tá an eitilt fillte beagnach luxurious: suíochán dhá shuíochán do Lizzy agus trí shuíochán lár dom féin le linn na heitilte oíche. Is féidir linn dul trí Inimirce ag Suvarnabhumi freisin gan fanacht agus gan aon fhadhbanna.
Arbh fhiú an turas go dtí an Ísiltír le cailín óg den sórt sin? Is é an freagra: Cinnte! Tá turas a saoil óg déanta ag Lizzy agus bhí sí in ann bualadh le cultúr difriúil, bia éagsúil (sútha talún fíor/asparagus/scadán) agus go leor ball teaghlaigh, cairde agus lucht aitheantais. Bhí grá ag gach duine ar Lizzy. Faoi láthair, is fearr léi an Téalainn, díreach mar a hathair. Tá súil aici go ndéanfaidh sí staidéar san Ísiltír i gceann cúpla bliain. In aon chás, d'fhoghlaim sí cúpla focal (le do thoil, go raibh maith agat, sleamhnán, rothar lasta) ón turas. Chomh maith le scútar agus scátáil spraoi…
Scéal deas dearfach é! Beidh a mhacasamhail de chás orm an bhliain seo chugainn, cé go mbeidh sé cúpla bliain níos óige. Cad a bhfuil mé fiosrach faoi: cad é an imoibriú daoine ar an tsráid nuair a fheiceann siad tú le do iníon?
Is féidir liom a shamhlú go dtógann daoine tú mar sheanathair.
Is é an rud a d'fhoghlaim mé uaidh ná go bhfuil beagán aimsire maith tábhachtach chun do ghrá don Ísiltír a bhláth!
Is é an aois staid aigne. .
Scéal iontach.
Beannacht na ngrást,
Scéal álainn, a léigh mé sa Téalainn, le seicheamh san Ísiltír.
Sásta go raibh am maith agat anseo san Ollainn.
Nuair a léigh mé do chéad scéal, bhí mo amhras orm go dtí gur labhair mé leis an candy seo ó d'iníon le linn an emarcation tar éis ár eitilt le Eva go Amstardam.
A DKW (d'fhéadfadh sé sin a bheith rud éigin) a cheap mé mé féin.
Sea, tá go leor saoirse againn go hoifigiúil anseo, ach tá sé srianta go hiomlán ó thuas le gach cineál orduithe agus toirmisc.
Buaileann sé seo go crua mé i gcónaí agus mé ar ais anseo san Ísiltír.
Chuige sin, tá níos mó saoirse/sonais sa Téalainn (le srianta eile ar shaoirsí)
Ádh mór agus barróg mhór do Lizzy.
Steven
Tuairisc mhaith Hans,
Berty
I do thuarascálacha roimhe seo d’fhéadfá a léamh gur chaith tú go leor ama agus cúram ar an bpáipéarachas. Mar sin ní raibh sé sin do rud ar bith. Cuireadh scéal Tino i gcuimhne dom ón tseachtain seo caite nuair a léigh mé do phíosa. Is deis í an Ísiltír d’oideachas maith ionas go mbeidh seans maith ann don todhchaí. An bhfuil tú chun Ollainnis a mhúineadh do d'iníon freisin nó an gcloífidh tú leis an Téalainnis agus leis an mBéarla? Agus is iontach an rud é eitleán leath-lán a shroicheadh beagán suaimhneach tar éis eitilt chomh fada díreach. Táthar ag obair ar d'fhadhb ar an A2. Léigh mé áit éigin go dtéann sé suas.
B’fhéidir go bhfuil an tuarascáil beagán stráice, ach níl aon fhadhb agam a thuiscint go bhfuair Lizzy dúshlán don Ísiltír. Caithfidh gur turas iontach a bhí ann duitse, a athair agus a iníon.
@Jasper. Ba é an t-aon duine a rinne trácht ar an difríocht aoise le m’iníon Lizzy le linn ár dturas ná tiománaí an tointeála a thug ó Schiphol go dtí an carr ar cíos sinn. Ghlac sé leis láithreach gurbh é seanathair Lizzy mé, ach cheartaigh m’iníon é sin láithreach. Ní dúirt aon duine eile san Ísiltír faic, is dócha toisc gur ghlac gach duine leis gurbh mise an seanathair.
Thug mo chlann clainne ‘Grandpa Hans’ orm. Bhí sé greannmhar gur ghlac Lizzy seilbh ar…
@Jack G. Tá Lizzy ag iarraidh níos mó agus níos mó focail Ollainnise a fhoghlaim. Ní fadhb í sin, ach b'fhearr liom go mbeadh Béarla maith aici ná an Ollainnis bhriste.
Téim go dtí an Ísiltír gach bliain le mo mhac. Nuair a dúirt daoine 'Cad é an garmhac deas atá agat!' ansin dúirt mé 'Ní hé mo gharmhac é ach uncail mo gharmhac!' ag fágáil na daoine i mearbhall utter.
Is mór an trua nár mhúin tú Ollainnis do d’iníon: is fearr i gcónaí do mháthairtheanga a labhairt le do leanbh ná teanga iasachta. Bhí Ollainnis á labhairt agam i gcónaí le mo mhac agus mhúin mé Ollainnis dó sa bhunscoil. Tá sé ar scoil idirnáisiúnta le cúig bliana anois. Tá ceithre theanga líofa aige: Téalainnis, Ollainnis, Béarla agus canúint an Tuaiscirt, agus leanann sé canúint a mháthar: Téalainnis Lue.