سوال هفته: چرا مردم تایلند انبوه خشونت های مرگبار متقابل را تحمل می کنند؟

هفته گذشته مقاله ای در وبلاگ تایلند در مورد تعداد زیادی سلاح در این کشور منتشر شد. خواندن: www.thailandblog.nl/Background/violence-en-firearms-thailand

این مقاله، با منابع منبع، تلاش می‌کند تا چگونگی و چرایی همه آن سلاح‌ها را توضیح دهد. با این حال، سخنگوی آن منبع معتقد بود که تحمل مالکیت گسترده اسلحه، و ذاتاً صدها قتل با اسلحه در هر سال، با کارما، با پذیرش و استعفا ارتباط دارد. نگرش نسبت به زندگی متشکل از این دیدگاه ظاهر می شود: "وقتی می میری، می میری". خوب، درست است. اگر بمیری، میمیری. اما کلمه «وقتی» می‌تواند به معنای «زمانی» نیز باشد، و پس از آن بسیار مهم است که آیا زندگی شما به طور ناگهانی توسط یک فرد نابکار به پایان می‌رسد، به دلیل برخی عواطف عاطفی، یک اختلاف تجاری یا خطر از دست دادن چهره. و جدا از «چه زمانی»، اگر «چگونه» مردن را در هر تأملی بگنجانیم، همیشه تمدن را نشان می دهد. این سخنگو در بیانیه خود افزود: ما مرگ را با آرامش بخشی از زندگی می دانیم. زیباست، اما نباید بهانه ای برای بی اهمیت جلوه دادن رفتار مرگبار یک نفر باشد. و این اغلب در این کشور اتفاق می افتد.

بسیاری از انواع خشونت قابل تحمل

اگر مثل من چندین سال را در تایلند سپری کنید، چیزهای زیادی می بینید، می شنوید و تجربه می کنید. با این حال این احتمال وجود دارد که تعجب و گیجی همچنان به شما ضربه بزند. هنگام صبح، وقتی تلویزیون را برای اخبار تایلند روشن می کنید، بلافاصله با تصادفات رانندگی متعدد با قربانیان غیرضروری اما کشنده روبرو می شوید، نزاع های خانگی با عواقب مرگبار اغلب رخ می دهد و بسیاری از درگیری های خشونت آمیز شخصی نشان داده می شود. ترافیک تایلندی، خشونت خانگی و درگیری‌های زیاد نرخ قتل محاسبه‌شده بالایی دارند.

این بدان معناست که خطر آگاهانه پایان دادن به زندگی دیگران در نظر گرفته می شود. یک پیکاپ با صندوق عقب پر از کارگران ساختمانی که با سرعت زیاد در ترافیک شلوغ، تجاوز، تجاوز و خفه کردن جوان‌ها و پیرها، جوانانی که گاهاً همدیگر را تا سر حد مرگ تعقیب می‌کنند. بسیار قابل توجه است که بسیاری از این رویدادهای مرگبار در زندگی خصوصی روزمره مردم تایلند به گونه ای اتفاق می افتد که گویی بخشی از زندگی است. اعتراض عمومی یا خشم عمومی بسیار کم است. ظاهراً این اتفاقات معمول است. هرازگاهی بازسازی جنایتی را در تلویزیون می بینید که مجرم در محاصره پلیس برای مدت کوتاهی از توجه آنها فرار می کند و جمعیت جمع شده فرصت حمله به او، پرتاب مشت و تخلیه خشم خود را دارند. دیگر هیچ عصبانیتی از جنایات فراوان روزانه وجود ندارد. پس از آن، همان نوع جنایت دوباره روز بعد در مکانی متفاوت و تقریباً با همان نوع شرایط اتفاق می‌افتد. این بدان معنا نیست که در خانواده های تایلندی غم و اندوه و ماتم زیاد نیست.

استفاده پذیرفته شده از تسلیحات

هیچ تردیدی در استفاده از خشونت شدید با استفاده از سلاح وجود ندارد. به عنوان مثال، مدتی پیش در تلویزیون نشان داده شد که: (1) یک راننده با قمه به یک موتور سوار حمله کرد. راکب موتورسیکلت پس از اینکه راننده در حین پارک موتورسیکلت خود را کوبید، اعتراض کرده بود. ظاهراً این دلیلی بود که راننده اعتراض خود را در جوانی خفه کند. تمام این حادثه توسط تماشاگران فیلمبرداری و از تلویزیون پخش شد. شما همچنین می توانید این کار را با دست خالی انجام دهید. سایت Thaivisa.com چند روز زودتر از حادثه موتور سیکلت فوق الذکر گزارشی منتشر کرد مبنی بر اینکه: (2) پرستاری پسرخوانده 6 ساله خود را صبح هنگام بازگشت از محل کار در بیمارستان با حسادت به خانه خفه کرده بود. به خاطر توجهی که پسر از پدر و شریک زندگی اش داشت.

چنین حوادث غم انگیزی در سرتاسر جهان رخ می دهد و البته استثنایی و مختص تایلند نیست. اما یک روز قبل، فیلم ویدئویی گسترده‌ای در تمام رسانه‌ها پخش شد که: (3) همسرش، مادر 3 فرزندش را پس از پایان دادن به رابطه با چاقو با چاقو در یک مرکز خرید کشت و او فکر کرد که او این کار را انجام داده بود زیرا با شخص دیگری آشنا شده بود. و یک روز بعد از آن حادثه با آن پسر، شخصی که: (4) پس از اینکه دوست دخترش اعلام کرد که می‌خواهد به رابطه پایان دهد، طی یک مشاجره از فاصله نزدیک به او شلیک کرد. خوشبختانه او زنده ماند.

ما اغلب در مورد بزرگسالان صحبت می کنیم

فقط چند اتفاق از حوادث جدی شخصی در نیم هفته. دوست دختر تایلندی من و دایره آشنایانش می گویند که مردان تایلندی فیوز بسیار کوتاهی دارند، بسیار حسود هستند و توسط مادرشان بسیار لوس می شوند. من نمی خواهم با این توضیح همه اتفاقات را رد کنم، زیرا ما در مورد بزرگسالان صحبت می کنیم نه کودکان. اجازه دهید ابتدا بگوییم که ما در سراسر جهان تصور می‌کنیم که بزرگسالان در زمان صلح مسئول هستند، آگاهانه عمل می‌کنند و توسط امیال و غرایز هدایت نمی‌شوند. به عبارت دیگر: اگر این گفته مردم تایلند مربوط به مردان نابالغ تایلندی خودشان است، پس با آن پرستار چه می‌گذشت؟ بالاخره یک زن؟ و چرا مادران تایلندی همچنان پسران تایلندی خود را مردان نابالغ تایلندی تربیت می کنند؟

حوادث ذکر شده در قسمت 1 چند هفته پیش رخ داد. به همین جا ختم نشد. چند روز بعد: (5) یک دختر 23 ساله تایلندی به دلیل مصرف مواد مخدر توسط یک فرد مسن تر تایلندی، مردی 40 ساله مورد باج گیری قرار می گیرد. آشنایی تایلندی برای کمک. هر دو مرد با هم درگیر می شوند، چاقوها کشیده می شود و در نهایت با چاقو همدیگر را می کشند.

سپس: 16 سپتامبر در پست بانکوک - (6) گروهی از مردان در ناخون سی تامارات به یک گروه 6 نفره از جوانان حمله می کنند، آنها را در یک صف قرار می دهند، 2 پسر 19 ساله را به ضرب گلوله می کشند، 4 نفر دیگر می توانند فرار کن دلیل تیراندازی: پسران ظاهراً رفتار متکبرانه با مردان داشتند. پس از آن معلوم می شود که یکی از قربانیان هیچ ارتباطی با این همه سوء تفاهم نداشته است. درست خواندید: حتی یک سوء تفاهم برای انتقام مرگبار کافی است. چند روز بعد: (7) پدری (افسر پلیس) عصر از سر کار به خانه می آید و با پسر 21 ساله اش درگیر می شود. احساسات بسیار بالا می رود و پدر اسلحه خدمت خود را به سمت پسرش هل می دهد و به او جرات می دهد که به او شلیک کند. پسر در آن همه حیرت و استرس، اسلحه را می گیرد و به سر خود شلیک می کند. او به شدت مجروح شده است.

پدیده هایی که دائماً تکرار می شوند

نمونه های کافی: 7 برابر در 2 هفته گذشته. متوجه باشید که همه حوادث فهرست نشده اند، که یک سال 52 هفته دارد، تعداد حوادث را خودتان محاسبه کنید، و این خشونت شخصی متقابل یک پدیده دائماً تکرارشونده در جامعه تایلند است.

وقتی سوالات بیشتری در مورد دلایل این خشونت بین فردی علیه یکدیگر می پرسم، احساس می کنم «مردم» نمی توانند توضیح کافی برای تمام خشونت هایی که در جامعه تایلند بین مردم تایلند رخ می دهد به من بدهند. وقتی از آشنایان انگلیسی‌زبان تایلندی‌ام توضیح بیشتری می‌پرسم وقتی تصاویر تلویزیونی را می‌بینند یا به عکس‌های روزنامه‌های تایلندی اشاره می‌کنند، به راحتی توضیح را با این پیام کنار می‌زنند: «اوه، هر روز همیشه همین داستان! قبلاً خیلی وقت است.» گویی مردم نمی خواهند بدانند چه خبر است، نمی خواهند از آن آگاه باشند، آن را انکار کنند و به دور نگاه کنند. زیرا: "صبر کن تا به آن عادت کنی!"

در مقابل تصویر دوستانه

آنچه شما اغلب در مورد تایلند در فضای اینترنت می خوانید این است که تایلندی ها برای زندگی دیگران احترام قائل نیستند، پوست خود را به عنوان انگیزه اصلی دارند و تقریباً تمام رفتارها بر روی دستیابی به شادی و سود خود متمرکز است. به اینها میل خفقان‌آور را برای پرهیز از «چهره شل» اضافه کنید، که صحبت کردن با یکدیگر در مورد رفتارهای مطلوب و نامطلوب را غیرممکن می‌کند. آیا این بدان معناست که در جامعه تایلند عدم تعهد زیادی نسبت به یکدیگر وجود دارد؟ اینکه چه اتفاقی می افتد تا زمانی که به شرایط خود شما یا خانواده نزدیکتان مربوط نمی شود، اهمیتی ندارد؟ اگر اینطور است، پس این اصلاً با تصویر صلح آمیز و دوستانه ای که از مردم تایلند ترسیم شده است، نمی گنجد.

آیا در نظر می گیرید که نارضایتی های اجتماعی و سیاسی خفته زیادی وجود دارد و همچنین انتظار مراقبت و همبستگی بیشتری را دارید؟ بالاخره همه ما در یک قایق هستیم. (این مقایسه در این زمان ها چقدر مناسب است!) 26 مرگ سالانه جاده ای در تایلند نمونه ای از این موضوع نیست، رقمی که تایلند را در صدر رده بندی جهانی قرار می دهد. برای سالها. از جمله صدها تلفات رانندگی هر بار در تعطیلات سونگ کران و جشن های سال نو. این اعداد رو به کاهش نیستند و به نظر می رسد کاملاً متعلق به این ایام از سال است.

به طور خلاصه: این سؤال موجه است: چگونه ممکن است، با وجود ایمان به کارما و استعفا، با تعداد تلفات ناشی از انواع خشونت ها اینقدر کم مواجه شویم؟ (dikkevandale.nl=مخالفت با عقل و سیاست).

ارسال شده توسط Soi