از هر ده هلندی نه نفر خود را خوش شانس می دانند

بلافاصله پس از آزادی در سال 1945، زمانی که هلند در ویرانه‌ای فرو رفته بود، به‌جز آن دسته از افرادی که اعضای خانواده یا دوستانی برای عزاداری داشتند، به سختی می‌شنیدید که شکایت کنند.
اگرچه بیشتر هلندی‌ها بسیار کمتر از زمان کنونی داشتند، اما بیشتر آنها به دلیل افزایش حجم، فرصتی برای شکایت نداشتند.
علاوه بر این، بیشتر آنها از اینکه بالاخره از دست اشغالگر خلاص شده اند، بسیار خوشحال بودند تا بتوانند در آرامش به آینده اقتصادی خود فکر کنند.
در دهه 50، هیچ کس به دلیل نارضایتی فکر نمی کرد به یک حزب پوپولیست دست راستی رأی دهد.
چرا، همه هنوز در خاطراتشان چربی داشتند، که چنین چیزی می تواند به بدبختی بزرگ ختم شود.
ویلم دریس اطمینان حاصل کرد که حتی کسانی که نمی‌خواهند یا نمی‌توانند کار کنند، در دوران پیری خود از مزایای AOW برخوردار شوند تا هیچ‌کس در دوران پیری خود دچار فقر نشود.
آنچه اجداد ما غیرممکن می‌پنداشتند، طی چند دهه آینده به واقعیت تبدیل شد، به طوری که تقریباً همه سوار ماشین می‌شدند، یا حداقل می‌توانستند به شیوه‌ای دیگر متحرک باشند.
در داخل خانه نیز چیزهای زیادی تغییر کرده است، به طوری که امروزه تقریباً همه دارای یک اجاق گاز، ماشین لباسشویی، تلویزیون و حتی رایانه هستند، نه اینکه به یک تلفن هوشمند مدرن اشاره کنیم.
حتی برای اکثر کارگران امروزی، سفر به دور دنیا با هواپیما مدت‌هاست که غیرممکن است.
همه چیزهایی که اجداد ما فقط می توانستند رویای آنها را ببینند، معمولاً با کار بدنی طولانی و سخت.
و با این حال، در روزگار کنونی ما افرادی را می بینیم که ظاهراً هرگز در این دوران بدتر با واسطه گری نرفته اند، به طوری که تقریباً به طور مزمن ناله می کنند.
و من در مورد کسانی صحبت نمی کنم که کنترل مالی خود را به دلیل بیماری، ناتوانی یا بیکاری بی گناه از دست داده اند، بلکه در مورد کسانی صحبت می کنم که اغلب به طور مزمن ناله می کنند و شکایت می کنند، بدون اینکه کمک زیادی به این جامعه کرده باشند.
جامعه ای از کشوری که مطمئناً همه جا کامل نیست، اما همچنان از نظر خدمات اجتماعی جزو بهترین های جهان محسوب می شود.

بله مردم عزیز اینجا، حالا من تعجب می کنم که در بلژیک چگونه خواهد بود، من خودم یک فرد فلاندری هستم.

من تعجب می کنم که آنها اطلاعات را از کجا می گیرند.

من قرار است سخنگوی بلژیک باشم، نمی توانم نتیجه بگیرم که چه کسی در بلژیک خوشحال است، یکی دارد.
شغل خوب، مقداری پس انداز، می تواند به تعطیلات برود، دارای سلامتی خوب و خوشایند است
خانواده.
خوب، اینها همه عواملی هستند که باید یک فرد را خوشحال کنند.
از تجربیات شخصی من در بلژیک، این همه مزخرف است.
در فلاندر می گویند که خوشبختی در چیزهای کوچک است و این درست است.

من ترجیح می دهم بگویم چقدر خوش شانس هستم که سلامتی خوبی دارم، شغل خوبی دارم،
که می‌توانم چیزهایی را که می‌خواهم بخرم و غیره...، تفاوت زیادی بین 2 کلمه LUCK و وجود دارد
خوشحال.
به من اجازه بده چیزی در مورد خودم بنویسم، من آنقدر پول دارم که بتوانم زندگی کنم، میلیون ها ندارم، چه من
به من احساس شادی می دهد شنیدن صدای جیک یک پرنده، دیدن شکوفه دادن گل ها، رفتن به طبیعت خاموش،
داشتن یک حیوان خانگی که صبح شما را صبح بخیر پارس می کند، دیدن یک کودک در حال بازی در حیاط، فقط
چیزهای ساده، و این باعث می شود انسان احساس خوشبختی کند.
اما افسوس که همه اینها به تاریخ تبدیل می شود و چرا.
خوب، ما در دنیای مادی زندگی می کنیم و در چنین جهانی چیزی نمی توان یافت
از من خوشحالم

به طور خلاصه، ممکن است ما از شاد بودن در چنین دنیایی صحبت کنیم، به نظر من نه، اجازه دهید
من از کلمه شانس استفاده می کنم که می توانم، و می توانم.
من شخصاً هرگز شکایت نخواهم کرد، هرگز چیزی کم نداشتم، تمام چیزی که برای آن کار کرده ام و نیاز دارم
هرگز پشت شانه هایم را نگاه نکن، و منظورم این است که نه بدهی دارم و نه دشمنی،
و هرگز به همسایه ام حسادت نکردم، می بینید.

در مورد من می توانم بگویم که روزهای خوشی را سپری کرده ام و اکنون خوش شانس هستم که چنین و چنان را دارم
می تواند انجام دهد.
و این نباید بیشتر باشد.