نظر شما در مورد تایلند چیست، چگونه تغییر کرده است و چرا؟ یک ارزیابی و تجربیات من

هفته گذشته 15 نفر به این سوالات پاسخ دادند. بگذارید خلاصه ای از آن، تحلیلی کوتاه و در نهایت تجربیات خودم در این زمینه را بیان کنم. من نمی توانم همه نظرات را رعایت کنم و فقط رایج ترین آنها را ذکر می کنم. طیف گسترده ای از دیدگاه ها وجود دارد و به نظر من خوب است.

چه چیزی تغییر کرده است؟

چند کامنت برایم جالب شد. به عنوان مثال، شخصی به این نکته اشاره کرد که شما گاهی اوقات انتظارات اشتباهی در مورد کشوری دارید که در آن سفر می کنید، زندگی می کنید یا کار می کنید. با گذشت زمان شما به طور طبیعی "تغییرات" را خواهید دید. دیگران نشان دادند که خودشان در سال‌های اخیر تغییر کرده‌اند و این بر نحوه نگاه شما به تایلند تأثیر می‌گذارد. سپس به این پرسش منتهی می شود که کشور تا چه اندازه تغییر کرده است یا رابطه با کشور و ساکنان آن تا چه اندازه تغییر کرده است. به سختی می توان عددی برای آن قائل شد، احتمالاً کمی از هر دو است. برخی معتقد بودند که نگرش تایلندی ها نسبت به خارجی ها تغییر کرده است: کمتر دوستانه و بیشتر فقط روی پول متمرکز شده است. خارجی ها کمتر مورد استقبال قرار می گیرند و کشور را به مسیر اشتباه می برند.

خواندن اینکه دید شما نسبت به تایلند می تواند تغییر کند اگر شریک یا محل زندگی متفاوتی را انتخاب کنید، برایم خاص بود.

تغییراتی که می توانم تایید کنم مربوط به زیرساخت است. شخصیت روستایی به طور فزاینده‌ای در محیط شهری در حال تغییر است، اگرچه روستاها بیشتر ثابت مانده‌اند. اینترنت به همه جا نفوذ کرده است و عواقب آن را در تظاهرات اخیر می بینیم.

همان چیست ماند?

نظر غالب در آنجا، به استثنای چند مورد، این است که تایلندی ها دوستانه و مهربان باقی مانده اند و خارجی ها از آنها استقبال می کنند. بسیاری از چیزها نیز در مناطق روستایی ثابت مانده است

معرفی یک کشور جدید

سرعت و میزانی که در آن ایده‌های یک فرد تحت تأثیر قرار می‌گیرد و تغییر می‌کند، از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما به طور کلی، من آنها را به شرح زیر توصیف می‌کنم:

معمولاً اولین ورود شما به یک کشور جدید یک تجربه خوشایند است. کشور جدید احساس تحسین، علاقه و لذت را برمی انگیزد، گاهی اوقات با احترام فوق العاده ای. این کشور عجیب و غریب و بسیار خاص است که با هیچ چیز قابل مقایسه نیست. برخی از افراد همچنان از این عینک استفاده می کنند، اما اغلب پس از مدتی این عینک تغییر می کند. افراد تجربیات منفی دارند، به عنوان مثال مسمومیت غذایی، آب دریا آلوده، مجبور به پرداخت رشوه، دریده شدن، مواجهه با افراد بدخلق، بداخلاق و غیره. اینها می تواند تجربیات شخصی باشد (چیزی که خودتان تجربه می کنید) اما همچنین چیزهایی که دوستان می گویند یا مردم در رسانه ها می خوانند. در نهایت تلفیق تجربیات مثبت و منفی منجر به نگاه متعادل تری به کشور می شود. برای هر کسی متفاوت است و هیچ ایرادی ندارد. این چیزی است که می توانیم با هم در مورد آن صحبت کنیم تا قضاوت خود را بیشتر تنظیم کنیم.

وای (پووانایی / Shutterstock.com)

بینش من در طول 20 سال گذشته تغییر کرده است

افکار من در مورد تایلند به همان اندازه در طول سال ها تغییر کرده است. غم انگیزتر شروع کردم به فکر کردن. اجازه دهید به طور خلاصه توضیح دهم که چگونه افکار من در مورد تایلند تغییر کرده است.

من همیشه از زندگی و سفر در تایلند لذت برده ام. من از مردم قدردانی کردم و به طرز عجیبی تفاوت چندانی با رفتار مردم هلند ندیدم. مردم همه متفاوت بودند: افراد خوب، مهربان، باهوش، احمق و پست. تفاوت‌ها سطحی هستند، اغلب برای تجربه کردن آنها سرگرم کننده است، اما تا آنجا که من نگرانم واقعاً مهم نیستند.

در سال 1999 به تایلند مهاجرت کردم، سال بسیار مبارکی بود و نه فقط به خاطر سه 1997 سال. قانون اساسی جدید و خوبی وجود داشت، اقتصاد پس از بحران آسیایی XNUMX بهبود یافت و دولت جدید مراقبت های بهداشتی را برای همه امکان پذیر کرد.

در سال های بعد، توجه من عمدتاً معطوف به زندگی خانواده ام و خودم بود. ما در 3 کیلومتری نزدیک‌ترین روستا، در وسط یک باغ 10 رای با چشم‌اندازی از مزارع برنج تا کوه‌هایی که ما را از لائوس جدا می‌کند، زندگی می‌کردیم. پسر ما در جولای 1999 به دنیا آمد. من در باغ کار کردم و صدها درخت میوه کاشتم. من هنوز می توانم آن درختان زیبا را ببینم، اما در کمال تاسف و ناراحتی، نام تایلندی تعدادی از گونه ها را فراموش کرده ام. زبان تایلندی را یاد گرفتم، کارهای داوطلبانه انجام دادم، به پسرم هلندی یاد دادم و از زندگی لذت بردم. من چیزهای بدی را که می دیدم، مانند فقر، قمار، شراب خواری و فساد، با «اوه خب، همه جا چیزی هست و من درگیر نمی شوم» رد کردم.

فکر می کنم نقطه عطف بعد از سرکوب خونین تظاهرات پیراهن قرمزها در سال 2010 بود. شروع به تعجب کردم که چطور ممکن است چنین اتفاقی بیفتد، شروع به خواندن و فکر کردن بیشتر کردم. وقتی در سال 2012 طلاق گرفتم، زندگی روستایی خود را ترک کردم و با پسرم به چیانگ مای نقل مکان کردم، این امر تقویت و تسهیل شد. من به کتاب های بیشتری دسترسی داشتم و افراد بیشتری برای صحبت در مورد آن. وقت آزاد بیشتر هم پسرم دیگر نمی‌خواست دروس هلندی بیاموزد، زیرا انگلیسی به اندازه کافی دشوار بود و من دیگر مجبور نبودم درختان را هرس کنم. شروع به نوشتن کردم و مدام خوانندگان این وبلاگ را با داستان های منفی درباره سیام یا تایلند آزار می دادم. بدین وسیله از این بابت صمیمانه عذرخواهی می کنم.

در مورد طلاق هم به راحتی پیش رفت. من و شریکم قبول کردیم که هر دو مقصر دوری از یکدیگر هستیم. ما دارایی های زناشویی را عادلانه تقسیم کردیم. او به من اجازه داد که حضانت پسرمان را داشته باشم. و ما دوست ماندیم. پسر ما اغلب به دیدن مادرش می رود و ما هم مرتباً همدیگر را می بینیم. پس خون بدی وجود ندارد. اینجا هم جنبه خوب تایلند را دیدم.

در نهایت، نظر همه در مورد تایلند متفاوت است. قبول کن که به شخص دیگری نگویید که چیزها را کاملاً اشتباه می بیند، اما در صورت لزوم، نظر خود را ارائه دهید. بدون سرزنش دیگران توضیح دهید که چگونه چیزها را می بینید. با تبادل بینش با هم بیشتر یاد می گیریم. اجازه دهید هر کسی تمام تلاش خود را بکند تا درباره تایلند عزیزمان بیشتر بداند. و هیچ اشکالی ندارد که به روش خود به تایلند کمک کنید.