آیسانلند

Inquisitor زمان زیادی دارد و بالاتر از همه، دوباره اینترنت کمی بهتر است. به هر حال، عصرهای آرام باید پر شود و تلویزیون برای او نیست، بنابراین جستجو در اینترنت پیام است. و او "تایلند بلاگ" را کشف کرد. به عبارت دیگر، او شروع به کشف آن کرد.

معمولاً خیلی بهتر از او می نویسد، اما مهم نیست، تفتیش عقاید مدت هاست که از شرم گذشته است. در زندگی قبلی، او قبلاً وبلاگ های زیادی را برای میخانه مورد علاقه خود در پاتایا تهیه کرده بود و این نقطه کاملاً از کنار Inquisitor گذشت.

شگفتی اولین احساسی است که به ذهن می رسد، جهنم، امثال او هستند که زندگی روستایی تایلند را نیز به جای مناطق توریستی انتخاب کرده اند. احساس دوم کمی سعادت است: آنها در آن وبلاگ به اندازه امضاکنندگان زیر اشتباهات املایی دارند. تحسین هم، برخی از مردم مانند تایلندی های واقعی به نظر می رسند اگر همه چیزهایی که می گویند درست باشد. نشاط نیز ظاهر می شود، به نظر می رسد مهاجران به دو اردو تقسیم می شوند:

1. پاتایان ها (شما به راحتی می توانید سامویرها، هوآ هینرها، پوکتترها، چانگ مایرها و حتی بانکوکی ها را نیز شامل کنید).
2. در برابر اسانیان

چه ربطی به ایسان داره؟ چرا این منطقه این همه جنجال ایجاد می کند؟ چرا اینقدر نظرات در مورد این افراد وجود دارد؟

هرکسی که به تایلند سفر می کند، مدت طولانی در آنجا می ماند یا در آنجا زندگی می کند، چه بخواهد و چه نخواهد باید با آن دست و پنجه نرم کند. اولین زوجی را که در یک تور سازماندهی شده همراه می شوند، ببرید. اولین تماس آنها، راننده مینی‌بوس که او را در سوارنابومی سوار می‌کند، قطعاً آیسان است. شغلی یکنواخت و کم دستمزد، دور از خانه زیاد و برای مدت طولانی، اغلب خواب آلود (فکر می کند غربی ها چقدر خطرناک است)، اما معمولاً به اندازه کافی دوستانه.

سپس خانم‌های نظافتچی در هتل‌ها - آیسان‌ها، چون مجبورند ماه‌ها روزی دوازده ساعت کار کنند، فقط روز تعطیلات ماهانه ذخیره‌شده را در سال نو تایلندی یا یک جشنواره سنتی دیگر می‌گیرند، زمانی که می‌توانند فرزندان خود را ملاقات کنند.

گردشگر کارگران ساختمانی را در آن گرما، در آن آفتاب می بیند. کارگران خیابانی، حمل‌کننده‌های زباله. یک گردشگر متفکر حتی می تواند تصور کند که در کارخانه های بانکوک و اطراف آن چگونه باید باشد.

خلاصه همه کارکنان اولیه و غیر ماهر از شمال شرق می آیند. دوستانه خندان، تعظیم عمیق و خجالتی. گردشگران این افراد را بسیار خوشایند می دانند - مفید و دوستانه، با انعام بیست بات خوشحال هستند، باید آنجا در آن منطقه آیسان خوب باشد. و گردشگران اکنون چیزهای خوبی در مورد آیسان می گویند.

سپس یک مرد کنجکاو، یا یک گروه از دوستان، که مایلند کشف کنند که آیا واقعاً اوضاع در تایلند شل است یا خیر. آنها چیزی از دوستان یا آشنایان شنیدند و سپس به طور مستقل در یک سفر ماجراجویانه به سرزمین عجایب سفر کردند. و معمولاً بدون مشکلات زیادی به آنجا می‌رسند - تا زمانی که از چنگ سازمان‌های غربی سازمان‌یافته مانند خطوط هوایی و فرودگاه‌ها فرار کنند.

حرکت به سمت - خودت را پر کن - اما معمولا پاتایا، کمی آشفته تر است. راننده دوست دارد فقط کمی بیشتر از سیصد بات ناچیز در روز درآمد داشته باشد. بعداً در میخانه ای که به طور موقت مورد علاقه او اعلام شده است، توسط مردان باتجربه به او می گویند که این یک اسانیانی بود که گرسنه پول بود.

آنها می دانند که به خاطر دختران، زنان. آنها همچنین بسیار تشنه پول هستند. و تقریباً بدون استثنا از ولایات آیسان می آیند. پیشخدمت‌ها، صندوق‌دارها، زیبایی‌های سرگردان در خیابان‌ها، رقصنده‌های فوق‌العاده زیبا و باریک بدن، حتی پسران زیبا در بارها، کلوپ‌ها و دیسکوها: به احتمال نود درصد اهل بوریرام، کورات، اودون ثانی هستند. کن خوان یا استان ایسان دیگر.

از این به بعد این مردان چیزهای عجیبی را تجربه می کنند. دختر نازنین معلوم می شود فقیر است و مجبور است برای حمایت از خانواده کار کند. پس از هر راه ممکن درآمد کسب کنید. تقریباً بیست یا بیشتر سال پیش بسیار سرگرم کننده بود: بوفالوهای خانوادگی همیشه بیمار می شدند. الان تراکتور خراب شده. اگر این کار نمی کند، مادران آنها هنوز در بیمارستان با مشکل روبرو هستند و بله، بدون پول. به طور خلاصه، مرد شروع به کسب دانش می کند. مردم آیسان پول می خواهند، او حالا می داند.

این مردان اغلب مسافران عادی تایلند می شوند. و در درمان مشکلات آیسان خود مجرب هستند. پینه های بیشتری روی قلب و روح وجود دارد، کیف پول اغلب زیر قفل و کلید می ماند - زیرا آنها همچنین باید با زنان باهوش آیسانی که سال ها در صنعت پذیرایی کار می کنند، سر و کار داشته باشند. آنهایی که ثروتمندتر شده اند، از آنها باهوش ترند. و داستان‌های آن‌ها دور و بر می‌شود، معمولاً وقتی صحبت از این منطقه می‌شود، دیگر چندان مثبت نیست.

سپس افراد پیشرفته، «مدت‌مدت‌ها» هستند. بعضی ها به زندگی مجردی پایبند هستند، اما بیشتر آنها عاشق یک زن آیسان هستند، بله، به احتمال نود درصد. آنهایی که تکانشگر هستند بلافاصله با هم حرکت می کنند. آنها این احساس تعطیلات را برای سه تا چهار ماه در سال می خواهند و در نتیجه با عزیزشان به مشکل می خورند. چون فراموش کرده اند که او خانواده و فرزندانی دارد که آرزویش را دارد. او به جای سکسی بودن و انجام کاری که فرنگ دوست دارد، شروع به اعلام برنامه های خود می کند - آیا او نمی خواهد به روستای زادگاهش برود؟

افراد متفکر ابتدا یک کاوش سخت در حومه شهر انجام می دهند و برای چند روز از غذاهای عجیب و غریب، شرایط بهداشتی کمتر، گرما، حشرات و خانواده جان سالم به در می برند. و تصمیم بگیرید برای مدت طولانی در تایلند زندگی کنید، اما نه در آیسان. آنها با غنائم خود در یک منطقه غربی زندگی می کنند تا بتوانند آداب و رسوم خود را در مورد فرهنگ، غذا، دوستان فرنگ، بیرون رفتن و دیگران حفظ کنند. زن فقط باید بماند، چه دلتنگ بچه باشد، خانواده و منطقه باشد یا نباشد. پس از همه، او مطمئناً برای همه چیز هزینه می کند. از روی مهربانی هر سال به این سو و آن سو خواهد رفت. آن دختر نرم و سکسی شروع به تغییر کرده است، او شروع به ناله کردن کرده است، او نسبت به قبل کم لطفی کرده است. و حالا داستان های بد بیشتر از خوب در مورد آیسان وجود دارد.

خبره های واقعی آیسان نیز وجود دارد. مهاجران افرادی که واقعاً ادغام می‌شوند، حتی می‌خواهند زبان آوایی را یاد بگیرند، بسیار متفاوت از تایلندی‌های مزخرف کوچکی که بر آنها مسلط شده‌اند.

آنها می خواهند در مزارع برنج کار کنند بدون اینکه بدانند روحیه کارآفرینی آنها توسط دولت کار غیرقانونی تلقی می شود. آنها به آن منطقه مرموز نقل مکان می کنند و خانه ای در آنجا می سازند که معمولاً تحت پوشش یک قرارداد زندگی مشترک خوب یا هر چیز دیگری نیست. آنها با غرغر دردسرهای خانوادگی خواهران و برادران، مادران، پدران و اقوام دور را که ناگهان همه در خانه او زندگی می کنند تحمل می کنند، در آنجا می خورند و می خوابند و او را نادیده می گیرند. 80 درصد پس از شش ماه به مناطق فرنگ پسندتر باز خواهند گشت.

این افراد متخصصان واقعی هستند، متخصصان. با بسیاری از داستان های بدبینانه در مورد آیسان، چه مثبت یا نه.

و افرادی مانند تفتیش عقاید هستند. بیست و پنج سال در تایلند، که پانزده سال آن را صرف سفر از شمال به جنوب، از شرق به غرب کرد. ده سال گذشته در آنجا زندگی کرده‌ام، که نه سال اول آن در منطقه پاتایا-آن-زی بوده است. تجربه بی نهایت در تایلند، فرهنگ، تایلند.

و در حال حاضر برای زندگی در، بله، Isaanland. و بله، با یک جام، حدود بیست سال جوانتر. و بله، یک خانه ساخته شد. کسی که هنوز مدام از فرهنگ، زبان و دیگر چیزهای تایلندی، خوب، آیسان شگفت زده می شود. کسی که زبان خود را توسعه داده است که هیچ خارجی نمی فهمد، فقط نزدیکان او را خوب می فهمند.

کسی که هنوز هم اغلب بحث های سنگین و پر احساس با عزیزانش درباره نحوه زندگی مشترک دارد. کسی که مجبور شد پس از یک دوره آزمایشی حدودا سه ماهه بودجه را دوباره به دست خود بگیرد تا ورشکست نشود. او متوجه می شود که همیشه یک غریبه خواهد ماند، مهم نیست که چقدر اوضاع دوستانه و دلسوزانه پیش می رود - تا زمانی که همه چیز جدی شود. که از چیزهای خانوادگی دلخور است که سر و تهش را ندارد. او متوجه می‌شود که نمی‌تواند فقط برای لذت خودش در اینجا زندگی کند، اما یک شریک جوان‌تر وجود دارد که به آینده خود و دخترش فکر می‌کند و از او انتظار دارد در آن مشارکت کند.

اما او آنچه را که به دنبالش بود پیدا کرده است: لذت در زندگی، در شریک زندگی، در محیط اطرافش. کسی که برای چیزی که می دهد چیزهای زیادی می گیرد، کسی که همیشه نمی خواهد قضاوت یا محکوم کند.

مردم آیسان افراد عادی هستند - اما یک تفاوت فرهنگی بسیار بزرگ وجود دارد. آنها احساسات خود را دارند، آنها هم مثل بقیه خواهان یک زندگی خوب هستند. آنها شیرین هستند، آنها ظالم هستند. آنها دوستانه هستند، آنها آزار دهنده هستند. آنها سخت کوش هستند، آنها تنبل هستند. مشروب خواران هستند، تتوتال ها هستند. اینجا آدم های باهوشی هستند، آدم های احمقی هم هستند.

درست مثل بلژیک و هلند. مثل همه جای دنیا.

تفتیش عقاید

– پیام بازنشر شده –