Els van Wijlenek 30 urte baino gehiago daramatza bere senarrarekin 'de Kuuk' bizitzen Brabanteko herri txiki batean. 2006an Thailandia bisitatu zuten lehen aldiz. Ahal bada, urtean bitan joaten dira oporretan. Haien uharterik gogokoena Koh Phangan da, etxera itzultzeko gogoa ematen duena. Bere seme Robinek kafetegi bat ireki du Koh Phangan-en.
Azkenean egin da, oskol gortina
Ehunka edo agian milaka oskol jaso nituen. Oso politak, oso itsusiak, handiak, txikiak, apurtuak edo oso freskoak, oskol distiratsuak eta tristeak...
Hondartzan zehar eta moila gainean ibili zen orduz, hondartzan (harrizkoak) begi zorrotzez maskorrak bilatzen. Harrapina plastikozko poltsa batean biltzen da, eta horren heldulekuak hatzak ederki mozten ditu misioaren amaieran. Gero patinetean etxera haiek garbitzeko, gero Kuuk-ek zulo bat egiten die eta nik arrantza-lerro batean hazten ditut. Nahikoa soka dagoenean, banbuzko xafla baten inguruan lotzen dira eta zintzilikatzen dira. Maskor gortina eder bat da emaitza.
Hondartzan zehar maskorrak biltzeko ibilaldi horietan, egia esan, aipagarritasun filosofiko bat lortu nuen. Uste dut bizitza benetan maskor-gortina bat bezalakoa dela. Bizitzako aukerak hondartzako maskorrak bezalakoak dira. Irten eta aukera guztiak aprobetxatu behar dituzu. Hartu edozer izan daitekeela uste duzun guztia. Batzuetan ez da oso txarra, beste batzuetan etsigarria da, batzuetan nahi duzuna hartzen duen olatu bat etortzen da.
Eta asko makurtu eta okertu eta belaunak okertu behar dituzu, zeren lurretik zenbat eta gertuago, orduan eta hobeto ikusten dituzu gauzak. Eta gero batzuetan zerbait sortzen da; batean pentsamendu sakon guztiak, bestean sarekideek bazkaria.
Sorbaldak erretzen dituzu, orkatila bat bihurritu, lepoa zurrundu eta ordubeteren buruan erotuta zaude. Baina ez etsi, jarraitu hautatzen!
Bildutako maskor horiek guztiak azkenean zure oskol gortina osatzen dutelako. Eta pauso bat atzera egin eta osotasunari begiratzen badiozu, ikusiko duzu maskor horiek guztiak, eder eta itsusiak nahastuta osotasun eder bat osatzen dutela.
Edo zerbait.
Tira... Ez naiz filosofoa, noski.
Pieza polita Elsa. Non dago zure semea Koh Pangan-en? Gero bere kafetegira bisitatzen dut.
Ederki idatzia eta, hala ere, filosofiko samarra 🙂
Istorio polita Elsa. Negua Hua Hin pasatzen dugu urtero. Han ere hondartzatik ibiltzen naiz goizero eta urtero dozenaka maskor biltzen ditut. Ideia polita ere hortik gortina bat egiteko. Agur, Jeanine.
Istorio zoragarria, ederki kontatua.
Oraindik filosofiko samarra.
Hainbeste bizitza zuten maskor haiek guztiek bizitakoaz hitz egingo balute, harritu egingo zinateke. Oskol horiek guztiak eskertzen dizkiote Els-i beregandik bigarren bizitza bat emateagatik.
Ederki egina Els.
NicoB
Istorio ona.
Hortik inspiratu zaitezke.
Ez oskolei buruz bakarrik.