Kaptita de Isan-vivo (parto 5)
Kion faras tia elmigranto tie en Isaano? Neniuj samlandanoj ĉirkaŭe, eĉ ne eŭropaj kulturoj. Neniuj kafejoj, neniuj okcidentaj restoracioj. Neniu distro. Nu, La Inkviziciisto elektis ĉi tiun vivon kaj tute ne enuas. Ĉiutage, prenita de la vivo dum semajno. En Isan.
Vendredo
Hodiaŭ De Inquisitor denove malpakiĝas. Li alportis ŝtalon por fabriki du pordegojn kaj specon de hundpordo. Antaŭ du semajnoj, kun la helpo de la bofrato, li jam etendis ducent dudek kurantajn metrojn da drato ĉirkaŭ la ĝardeno, kontraŭ la pikdrato kun la betonaj fostoj. Deca tritaga laboro, malmola en la suno.
Nun larĝa pordego ĉe la malantaŭo de la ĝardeno, malgranda pordego flanke kaj hunda pordo. Kiel tia, la devagaj hundoj ne plu povas eniri kaj eliri libere, kaj niaj propraj hundoj povas aŭ esti tenitaj endome aŭ ili povas eliri. Kaj tiam la du katoj havas la plenan ĝardenon je sia dispono dum kelkaj horoj.
Mueli ĉion al grandeco kaj veldi ĝin kune prenas mallongan matenon. Du horojn por meti la pordegojn. Kun la helpo de la 'bofrato' ĝi iras tre rapide kaj glate, tiel ke restas ankoraŭ tempo por pentri. Bonege, ĝi donas al De Inquisitor kontentan senton.
La laboro mem estis agrabla, laborante po unu horo ĉiufoje, malstreĉiĝanta dum dek kvin minutoj. Krome, la muelado kaj veldo laboro estis farita sub la aŭtomobilo, ekster la suno. Kaj ekde la posttagmezo la akvo estis anstataŭigita per biero. Ne devus esti pli ol tio teni La Inkviziciiston funkcii.
La inkviziciisto devas rakonti ion pri la bofrato. Li estis en la supraj 3 el la famaj maldiligentoj kaj drinkuloj de la vilaĝo. Vivis tute je la elspezo de sia patrino. Nomas iri fiŝkapti, iri ĉasi, iri fungoj-kolektado kaj aliaj amuzaj aferoj "funkcias".
Gaja uleto, jes, sed lia parazita vivo kelkfoje tre kolerigas La Inkviziciiston. Senhonte li venas al nia ĝardeno por akiri fruktojn kaj legomojn, lia propra ĝardeno estas superkreskita. Ĉiumatene li devas havi glutecan rizon, La edzino de La Inkvizitoro ĉiam preparas ĝin por li. Li ankaŭ ordonis al ŝi prepari al li manĝaĵon, post aŭ antaŭ drinkado. Ĉu li ordonis, kiam li iris al la merkato. Kaj li ŝajne odoras kiam La Inkviziciisto malfermas botelon da Beer Chang. Se li ne povas esti vidita de malproksime, li senescepte aperas kvin minutojn post malfermo. Por trinki senhonte, invitu siajn amikojn – kiuj tiam ankaŭ partoprenas. Ne je lia kosto por la bona aŭskultanto.
Ĝis La Inkviziciisto intervenis. Rigardante aferojn dum longa tempo, li havis sufiĉe da tempo. Kaj tuj havis problemojn kun la edzino. "Familio". Vi devas prizorgi ĝin.
Malfacile eniri, De Inquisitor baldaŭ ekkomprenis, ke li retiriĝos.
Poste ĵetu ĝin en alian pafarkon. Toksomaniulo al la lao kao kiam ĝi estas vira, tio estis facila. Iom grava interveno, verŝajne por legantoj en De Lage Landen pri ĝi, sed De Inquisitor ne vidis alian eblon.
La Inkviziciisto donis al li lao kao en pinĉo. Senlima. De mateno ĝis vespero. Bottle-sen.
Eĉ sana kaj fortika homo kiel la bofrato ne povas daŭrigi ĝin. Post unu monato li fariĝis senespera kazo. Tremanta ĉie, nekapabla reteni manĝaĵon, neregebla de mateno ĝis nokto, eĉ por sia fratino. Li vidis fantomojn.
Kaj De Inkvizitoro denove konversaciis kun la gade pri tiu delikata temo. Ĉu ŝi konsciis, ke ĉi tiu speco de vivo estas nedaŭrigebla por iu ajn. Ke ulo kiel li devis labori por si mem. Ke se la patrino kaj ŝi nur daŭre donus al li ĉion, kion li volis, li neniam ŝanĝiĝus.
Kaj jen, La Inkviziciisto akiris la 'rajton' disciplini la vireton.
Kaj de lia edzino kaj de la patrino. Ili ankaŭ estis sataj.
Okcidentaj valoroj estis mallonge prezentitaj. Antaŭ ol li eĉ ricevis kuleron da rizo, li devis akvumi nian ĝardenon. Antaŭ ol li eĉ povis detranĉi tigon de ceboleto, li devis elherbi. Antaŭ ol li ricevis cigaredojn aŭ - en limigita kaj kontrolita kvanto - alkoholon, li devis fari taskojn en kaj ĉirkaŭ nia domo. Li baldaŭ ekkomprenis ke ĝi estas serioza afero, kaj laŭ la konsilo de De Inquisitor, li komprenis ke estus pli bone por li konstrui kaj prizorgi sian propran ĝardenon. Ke li povus labori kiel taglaboristo de tempo al tempo, same kiel aliaj, por kolekti iom da kontanta mono.
Nun ni estas tri monatoj poste kaj ĉio iras multe pli bone. Li regule laboras kiel taglaboristo en konstruado. Kutime kuiras sian propran manĝaĵon kaj ofte eĉ dividas ĝin kun ni. Ankoraŭ trinku ĝin de tempo al tempo, sed ne plu dum tagoj. Lasu lian gajnitan monon administru lia fratino - do li estas ligita laŭ aĉeto lao kao. Ĉu li fariĝis multe pli feliĉa, pli memfida? Kaj se li ne havas laboron, li ĉiam povas refali sur La Inkviziciisto. Ĉi tie, kun nia ĝardeno kaj butiko, kaj la domo, ĉiam estas taskoj por fari. Kaj oni enkondukis ankaŭ regulon, kiam De Inquisitor volas trinki kelkajn bierojn: li povas trinki kune, sed ĉiu kvara botelo estas por lia konto. Li foje vokas amikon, sed estas multe pli elektema ol antaŭe...
Kaj la rilato de De Inquisitor fariĝis eĉ pli bona. Li lernis ne muĝi. Ne koleru. Sed sukcesas transdoni tion, kion oni bezonas. Ĉu la ino estas feliĉa ĉar La Inkviziciisto ankaŭ prizorgas la familion. Kaj La Inkvizitoro vidas la patrinon ridetante kontente. Ĝi ne diras multon, sed vizaĝesprimo kaj korpa lingvo ofte diras pli.
Daŭrigota
Gratulon!
Inkviziciisto vi estas laŭ via kromnomo!!
Piet
Brila instigado de iom da disciplino, ili faru tion kun pli da profitantoj.Bone skribita!
Saluton Inkviziciisto,
Tre bona, sed tamen kuraĝa lasi ĝin plenigi unue kaj ke ĉi tio kondukis vin kie vi estas nun.
Saluton.
Jes, inviti homojn al via monsako estas io, al kiu mi ankoraŭ ne povas alkutimiĝi.
Sed mi pensas, ke via bopatrino kaj fratino ankaŭ estas tre feliĉaj.
Sukceso kun ĉiuj lukoj kaj pordegoj.
LUIZO
Bele prezentita kaj kia rezulto.
Mi certe vidas, ke la 'Inkviziciisto' plenumas gravan konsilan funkcion en sia vilaĝo kaj
antaŭĝojas la venontan epizodon!
john
Kiel antaŭe, mi diras “Mi ne povas atendi la sekvan tagon” kaj mi esperas ke sekvos multaj pliaj tagoj!!! Mia tajlanda edzino nun ankaŭ rimarkas, kiam mi legis alian blogon, ŝi tiam diras "Kial vi denove ridas, precipe la NL-blogon denove", kompreneble ne ĝuste ĉi tion sed en kombinaĵo de angla/tajlanda/isana lingvo. Mi eble rakontos al ŝi kelkajn aferojn el la blogo (en la sama lingvo).
Ho ve…
Sed sciante la tajan, mi pensas, ke vi finas ridi kun tio kune 😀
Sanuk mai?
Rekonebla fenomeno, sed mi havas demandon, kiom da tagoj vi devis meti en "nutrado" de la Laosa Monedo?... Ankaŭ mi havas tian problemon, kaj ŝatus vidi ĝin solvita.... Mi legas vian artikolon kun plena atento, kaj foje mi havas la senton, ke vi loĝas en mia domo... kiel mi jam menciis, "tre rekonebla en la Jesaano"
Kara Raf,
Ĉesu, kaj klarigu, ke vi ne volas ĝin.
Domaĝe, vi ne estas Sinterklaas alie la tuta vilaĝo sidos firme sur via verando.
Faris la samon.
Estas ankaŭ vere, ke la patrino de la familio ŝatas nutri ĉiujn (ĝi funkcias tiel en la Isaano).
Kion ili mem ne rimarkas, estas ke ŝi alportas ĉiujn 'strathundojn' en la domon.
La sama mono por vi.
La problemo ĉe mi estis ke homoj aŭ idioto (ofte junaj uloj kiuj havas nenion)
parolis malbone pri mi al ĉiuj kaj ĉiuj.
Nu, ĉar ŝia patrino demandis min, ĉu mi metas tajlandojn en malbonan lumon.
MMM…. tiam klarigis al ŝi, ke tio certe ne estis la kazo.
Li ĉi-kaze, duonfreneza knabo ne ricevis manĝaĵon (ankaŭ ne donis monon al sia patrino plu) ĉi tiu knabeto loĝis apud ni en kabano kaj nun li asertos al ĉiuj, ke li edziĝos kun mia filino. kaj prenu mian domon, aŭton kaj teron.555555
Ĉi tiu knabo eldevigis monon de malriĉuloj kaj naivuloj kun la rakonto ke la Farang (falango) pagis ĝin kaj li ricevus 14 milionojn da Bath kiel fidela donaco (nova literumo). nun kaj pasintjare li veturas post ni per sia motorciklo kaj riproĉas nin
esperante ke tio funkcias por akiri monon.5555.
Ĉi tiu frenezulo eĉ fotis nian domon por montri al ĉiuj, ke ĝi vere rezultis.
La moralo de la rakonto, ĉesu doni al ili manĝaĵon kaj trinkaĵon, homoj alkutimiĝas
kaj se ĝi ne plu estas permesita aŭ ebla….pardonu.
Nu ĉi tio estas rakonto, kiu ne devus okazi sed tamen povas okazi, mono frenezigas homojn precipe se vi ne povas trakti ĝin.
Jam prenis ĉion, kion li havis de ĉi tiu junulo pasintjare (ne ŝercas kun mi).
Sincere, 'Jong' (alta viro).
Erwin
Plej bona,
La junulo ankaŭ estis malpermesita de la vilaĝo, la plej malbona perdo de vizaĝo por tajo
povas okazi. kaj ne nur el nia vilaĝo sed tra la tuta Tajlando.
Salutojn denove,
Erwin
Tiu inkviziciisto!
Kiel edukisto vi certe ne tranĉas malbonan figuron! Ĝi devas esti ĉio antaŭita de multe da grincado de dentoj...
Feliĉe, ni estis ŝparitaj de ĉi tiu sufiĉe kompleksa problemo.
Neniuj ebriuloj en la familio estas vere nia sorto! Mi povus trakti ĝin kun malpli da pacienco.
Feliĉe, vi nun havas ĉion sub kontrolo kaj via bofrato havas pli bonan vivon pro tio!
Bona rakonto!
Via barilo ankaŭ ŝajne helpas apartigi la bonon de la malbona. Feliĉe, la katoj ne devas konsideri tion.
Atendas la sekvon kaj ŝajne mi ne estas sola! 🙂
Bonega rakonto. Mi ŝatas legi ĝin. Daŭrigu ĝin!
Mi legas viajn rakontojn kun granda plezuro kaj laŭ mia sperto ili estas tute tiaj, kiaj ili estas.
Nenio malbona kun tio, sed kio estas vera estas vera. Daŭrigu la bonan laboron kaj daŭre ĝuu la kamparon de Tajlando.po
Mi ankaŭ ne povis eviti la impreson, ke ĝi finiĝos tre malbone... Kiam la maljunuloj mortas, ĝi nomiĝas korhalto kaj neniam troa alkohola misuzo.
La rakonto estus tre malsama, sed ne malpli interesa ĉe morto. Mi scivolas kiel la familio estus reagunta...
Legante ĉi tiun rakonton ĉiuj miaj antaŭjuĝoj estis konfirmitaj.
Estas nenio por fari en Jesaano kaj viaj bogepatroj ĝenas vin.
Vi povas plenigi vian tempon per ĉiaj agadoj, sed tiam vi havus la samon
Se vi povas resti bone en via propra lando, vi ankoraŭ estos racie pagita pro tio.
Por la sama mono via ebria bofrato estus metinta vin sur tranĉilon aŭ
uzis pafilon. Alkoholismo ofte nutris agresemon.
Amuziĝu en Isaan, sed ne vidis min krom unu vojaĝo.
TAK
Mi hazarde premis la dikfingrojn supren. Ĉar ĉi tiu respondo, kie antaŭjuĝoj estas prenitaj kiel veroj, estas, kompreneble, tute malvera. Eĉ ĝenis min. Nenio farenda laŭ Tak. En la lastaj semajnoj estis multe da festo ĉie, boatvetkuroj en Bung Kla, Bueng Kan, ĉirkaŭita de granda merkato kaj foiro. Ni havas du grandajn semajnajn merkatojn proksime, lundon kaj vendrede, al kiuj ni ŝatas iri. Ĉiam komforta. Ĉirkaŭ la rizrikolto estas io por fari en ĉiu vilaĝo, festivaloj kun artistoj, ktp. Ni havas belan grandan ĝardenon, kiu postulas multe da prizorgado. Mi havas laborejon, en kiu mi kreas ĉiajn aĵojn el ligno kaj metalo. Resume, estas multe por fari kun ni. La maniero kiel la Inkviziciisto metis sian bofraton sur la ĝustan vojon meritas ĉian laŭdon, montras komprenon. Ke li riskis esti atakita per tranĉilo aŭ pafilo estas kompreneble sensencaĵo. Ankaŭ la komento pri la bogepatroj ne havas sencon. Mia bopatro ĉiam pretas helpi nin. Ni estas tre komfortaj kun ĝi. Kaj ni, mia edzino kaj mi, ne uzas alkoholon. Ni ne bezonas!
Bonega komento de Tak, verŝajne Tajlanda specialisto, li estas ĝuste ĉi tie en la Isaan, estas nenio farenda por spertaj Tajlandaj vizitantoj, neniu promenanta strato, neniu soi kun kriegaj sinjorinoj, neniu trafikŝtopiĝo kaj neniu malbonodora trafiko, sed ni elektis. ĉar paco kaj naturo, kaj kiel ĉiu traktas sian familion estas persona, ja vidis helan punkton en la komento de Tak: ne vidis min tie, nu se tiel estas, ni trankvile vivos, sed plenumu vian vorton.
Mi pensas, ke en la kamparo preskaŭ ĉiu tajlanda familio konas tian tiel nomatan bofraton, kiu pasigas sian tempon kun sanoek, trinkado kaj malstreĉado.
Por konvinki ĉi tiujn homojn pri pli bona vivo, vi ankaŭ povus paroli kun muro.
Kutime ĉi tiu supraĵa, sanoek kaj alkoholdependa vivo estas kaŭzita de ofte senespera, senprivilegia kaj monotona vizio de la estonteco.
Precipe la monotona vivo, kvankam multaj elmigrantoj ŝatas batali tion, ankaŭ estas la kialo por ili, ke ili devas gajigi ĝin per multe da alkoholo.
Preni bieron post laboro, kiel la plej multaj el ni scias el Eŭropo, estas nepensebla por multaj tajlandanoj.
Inter multaj tajanoj, preni bieron ofte finiĝas en drinka orgio, kie homoj trinkas ĝis ĉiuj estas lazerus.
Nur kiam ĉi tiu stadio estas atingita, kaj vi faris vian plej bonan la tutan tempon kiel farang, por paroli kiel eble plej multe Taja, ofte la plej granda mizero komenciĝas por li.
Subite multaj tajanoj perdas sian timidecon kaj komencas fari la plej monotonajn demandojn en sia plej bona angla.
Demandoj, kiuj ripetiĝas tiel ofte, kaj donas al mi la signalon, ke mi devas forlasi la feston kiel eble plej baldaŭ.
Ni ĉesu ĝeneraligi! Krioj kiel "plej Farangs", "plej tajanoj", "se ili trinkas tiam", ktp nur ekscitas rankoron inter samideanoj kiuj ne faras. La sola afero, pri kiu ni povas paroli, estas ni mem kaj nia rondo de amikoj/konatoj. Do por mi mem, mi ne estis kidnapita al la Isaan ĉar mi flugis tien el NL tuj post mia elmigrado en aprilo 2015. Mi certe ne estas tiel aktiva ĉi tie kiel la Inqisiteur (ĉar mi sufiĉe bone konas lin) sed mi bone amuzas min. kun mi en la maniero, pri kiu mi nur povis revi en NL. Danke al la tajlanda Isaan, mi eĉ povis frue emeritiĝi en la aĝo de 59 jaroj – mi ricevos ŝtatan pension nur post kiam mi fariĝos 67-jara. Mia edzino certe ne estas vera "sinjorino" ĉar ŝi eĉ laboras... Mi foje trinkas alkoholon kaj ne estas ebriuloj en mia tajlanda bogepatro, eĉ en la vilaĝo, kie mi loĝas, ne estas multaj ebriuloj.
Pardonu ĉarpentisto, mi ne volis ĝeneraligi, tial mi elektis la vorton (multaj).
Se mi skribus el ĉiu Tajo, aŭ ĉiu Farang, tiam ĉi tio ja estas ĝeneraligo.
Mi uzis la vorton multaj, ĉar alkoholo estas disvastigita problemo, precipe en la lando, pri kiu eĉ la tajlanda registaro konscias.