Kiel ĝi estas…. (8)

Nun antaŭ 22 jaroj mi renkontis la tajlandan T. Ni vivis kune dum 10 jaroj kaj kun ŝi mi havas 20-jaraĝan filon kiu vivas kun mi jam de 9 jaroj. Kun trankvila konscienco mi povas diri, ke ĉe ŝi nenio estas (ankoraŭ) kio ŝajnas. Legu la rakonton de Lung Ruud.

In de tagoj dat ik antaŭ de unue pli fervora in Tajlando estis, havis B en ik ne nur veli vidita, we havis kompreneble ook ĝi necesa konversacioj nutrita renkontis unu la alian. Ik rakontis wat super mia, vivo, planto, familie, amikoj en dat faro B ankaŭ. 

B rakontis super amikino S -la in Amsterdamo vivis-, edziĝinta estis de vivis kune renkontis een nederlandano la auteur estis en malnova, originala muziko studis. Amikino S en haar kompano heb ik poste ne, G Nu iom pli ofte renkonti. Li ludis dan de inkluzivita malnova muziko af, amita er tuta traktatoj Abelo en de sinjorinoj B en S aplaŭdis er in ĝi Tais op la. Ik povus ne veli renkontis de muziko Cetere, ĉefe dat akra fajfo estis en ĝi Juglando een aĵo. 

Poste aŭdis ik dat S al pli longa in Nederland vivis. Ŝajne nur sufiĉe en S havis tie een regula trako havis, rezulte de kiu ze pretendi povus fari op een pago. morti ricevis amikino S - laŭ B- ĉar S estis mistraktita de ŝiaj gepatroj en sia junaĝo kaj eĉ estis vendita al prostituisto/homa ŝakristo. S estis tiel traŭmata pro tio, ke de tempo al tempo tute freneziĝis kaj devis iom iri al institucio. Grava kaj terura rakonto! Ĝi ja donis al S la ŝancon reveni el la kliniko kun la kapjesoiprenante medikamentojn por foriri al Tajlando kun sia partnero ĉiufoje dum kelkaj monatoj. 

Ovamiko P el la restoracio -kaj la neekzistanta piloto-, B diris multe malpli. Tamen, B sukcesis esti ekspluatata de “amiko” P. Ŝi ĉefe laboris en la kuirejo kaj nur havis... laborkontrakto por kelkaj horoj monate. Tial la "flanka laboro" en masaĝo, kie la fiskaj aŭtoritatoj ankaŭ plejparte devis "prizorgi". Mi scias tion ĉar, poste en mia serĉo por "savi" B, mi ankaŭ havis "la honoron" prezenti ŝian impostdeklaron. Sed jes, amiko P ne estis vera amiko kiel evidentiĝis. 

WNi unufoje manĝis kune en la tajlanda restoracio de P. Ankaŭ tio okazis ĉio tre kredinda. Ĉiuj kiuj laboris tie konis B kaj ni havis bongustan manĝon malgraŭ la rakontoj, kiujn mi aŭdis "el la kuirejo". had aŭdita. 

Survoje vB ankaŭ parolis pri ŝia filo, kiu amis fiŝkapti. Pri ŝiaj pli junaj fratinoj, kaj pri la bofratoj, unu el kiuj montriĝis pli oportuna kun aŭtoj post siaj studoj kaj riparis ilin difektita kaj ŝprucita. Pri la alia bofrato, kiu estis arestita pro vendado de jaba dum siaj studoj kaj servis tempon en la fifama malliberejo Bang Kwang. Pri la tiama sola nevo kaj la bogepatroj de la plej juna fratino, kies edzo, Farang, estis preskaŭ emerita. Mi komprenis, ke ili bone agis kaj postlasis grandan domon konstruaĵo kie la fratino loĝis. 

Mi lernis multon pri la familio kaj amatoj de B kaj ni iris en la antaŭlasta tago por mia foriro - survoje al la vilaĝo de la gepatroj de B. Bela vojo, parte tra la arbaro, ĉirkaŭ Adiaŭ Suthep. Proksimume 1,5-hora veturado, ĉar la vojo ne estis bona ĉie, sed ĝi estis bela tra kaj ĉirkaŭ la montoj. En iom pli granda urbo ni haltis por nudelsupo kaj aĉeti fruktojn por "hejmo". Mi estis nekredeble scivolema pri la vilaĝo kaj la gepatroj de B. 

Survoje tien oni instigis min konduti en "tajlanda" maniero, do ne tro amike tro konata. Tio estis "neniu tajlanda kulturo, ĉu vi scias?" "Jes, neeeMi komprenas tion, ne maltrankviliĝu." We veturis tra kelkaj tre malgrandaj vilaĝoj kaj la etoso fariĝis pli kaj pli kiel mi memoras ĝin kamparo kaj B fariĝis ĉiam pli kvieta. En tiuj vilaĝoj homoj laboris en la rizkampoj aŭ en aliaj kultivaĵoj kaj la hundoj kuŝis dormemaj. Estis vprecipe ripozon. 

La vilaĝo, kie loĝis la gepatroj de B, havis modestan sed belan templon, vilaĝan lernejon, doktorejon, infanvartejon, pli maljunajn homojn kaj junan infanon jen kaj jen. 

Ni alvenis al la domo de la gepatroj de B kaj ili montriĝis havi "superbazaro". Estis ia vsekva merkatbudo farita el ligno sub asbesto kaj zinka tegmento kun markezo ĉe la fronto. B havis min diris al ŝi, ke ŝiaj gepatroj havas butikon kaj mi havis tute alian ideon pri tio. Mi pensis, ke ili havas etan budon kiel mi vidis antaŭe. En ĉi tiu "butiko" ĉio estis vendita super larĝo de almenaŭ 20 metroj. De freŝaj fiŝoj naĝantaj en barelo ĝis legomoj, fruktoj, ĉapoj, pantalonoj, fiŝkanoj, katapultoj, ŝampuo kaj lesivo unufojeig 

uzi, viskio, biero, Nealkoholaĵo, dormeti, kuketoj, sekigitaj porkaj strioj, oleo, mallonge, tro multaj om op te voki. Er staris een peco of wat tre bruaj malvarmigaj sistemoj en in een subtegmento pretere wtero benzino kaj dizelo venditaj el bareloj kun sifonpumpilo. La butangasboteloj estis apud ĝi. Super la "benzinejo" naftoreklamo kun malmulte vestita sinjorino naskantaig pri motorciklo kuŝis drapirita. Mi miris, mi devis foti ĉi tion. 

Mi pensis, ke mi estas amuza kaj demandis B, ĉu ŝi fariĝis aĉetadministranto ĉi tie. B indigne rigardis min kaj mi decidis ne plu ŝerci pri tio. Jarojn poste, ĝi montriĝas ke B havas profilpaĝon sur kiu oni povas legi ke ŝi estis aĉetmanaĝero ĉe la S superbazaroj. Tio certe estis ĉe la butiko de ŝiaj gepatroj en la vilaĝo. 

Ni eliris kaj dum mi laboris pri la fotilo, la patrino de B venis de la flanko alkurante. Ŝi brosis la harojn de la frunto, denove rigardis kaj diris T….. Je la B eniris la budon kaj patrino kaj filino varme salutis unu la alian... La patro de B kaptis patrino vokis, aŭ almenaŭ tion mi pensis, ke mi povas konstati el la vizaĝmienoj, kaj ŝi ankaŭ venis kurante kaj 

brakumis sian filinon. Estis saluto, kiu pensigis min, kia amo, kia varmo, dum ili bonvenigis sian filinon tiun semajnong estis vidinta. Li donis al mit bona sento. 

La patro de B ne ŝajnis iu, kiun oni trompis. Fiera viro kun rekta dorsog en vsulkanta rigardu min. Patro turnis sin kaj eniris, patrino mansvingis al mi kaj Mi reblovis kaj diris "sawasdee krap en gun sabbay dee may", kio ankaŭ estis la fino de mia tajlanda vortprovizo. 

La patrino montris al mi sidiĝi kaj diris: vrow na-am, prenis, mi kapjesis diris mmm, aroi. Tio estis ŝajne amuza. Intertempe, montriĝis, ke la sidloko - maldekstre sub la tegmento de la superbazaro - estis ankaŭ la enirpunkto por la flava mikrobuso, kiu veturis tien kaj reen inter la vilaĝo, Chiang Mai kaj kio. estis vilaĝoj kaj vilaĝoj intere. Alia ŝarĝo da homoj ĵus estis demetita kun ĉiaj aferoj kaj io alia en la pasaĝera kupeo, sur kaj sur la tegmento kaj malantaŭ la buso. Mi, dume, altiris multe da atento. 

Tiu atento sentis iom malkomforta kaj mi elprenis mian fotilon kaj demandis la homojn "bone foto?", tio estis permesita kaj ili pozis en amika tajlanda maniero kaj ĉiu estis lia aŭ ŝia stelo en la bildo. Mi iris iom plu por foti malgrandan bubalan gregon proksimiĝantan kun malfortika maljunulino antaŭ ĝi kaj fotis ŝin kaj la butikon kun ĉiuj ĝiaj specoj, koloroj kaj varo. 

Mi sidiĝis denove ĉe la ronda granittablo, kun ŝaktabulo inkrustita kaj ŝtonbenkoj ĉirkaŭ ĝi, kaj viŝis la ŝviton de mia frunto. Estis tre varme tie... Patrino afable ridetis de tempo al tempo dum ŝi parolis kun B. Mi ne plu vidis paĉjon kaj li rlia filino diris iam. B revenis ĉirkaŭ 15 minutojn poste kun ruĝa kapo kaj larmoplenaj okuloj. Mi demandis ŝin ĉu ĉio estas en ordo kaj B diris, neniu problemo, ŝia patro estis tiel feliĉa dse ŝi estus reveninta, tiot li -for de vido- estis ploris kaj do ankaŭ ŝi devis plori. Vangilo Poste montriĝis, ke ŝi estis grandege indignita (laŭ tajlanda modo) ĉar pajo malakceptis ŝin. kion B faris en Tajlando. Kaj li nenion el tio komprenis ze -kelkaj monatoj post ŝia geedziĝo 

subite aperis kun fremdulo anstataŭ esti en Nederlando kun sia edzo. 

B estis elirinta de tie per ŝia vadiri al ŝi, ke mi estas amiko de ŝia edzo, kiu estis en Tajlando por laboro kaj ke B ĉirkaŭmontris lin/min - kontraŭ pago - - ironia, ĉu ne? 

Okupiĝis en la butiko kaj B kaj patrino B estis okupitaj kun la klientoj. Intertempe mi iris neg Mi ĉirkaŭrigardis kaj vidis tre decan aŭton sub tegmento – apud la benzinpumpilo stari. Ĝi estis pala de la patro de B kaj mi sentis koleron kiam mi pensis pri B vpor tia lukso — ŝajne ĝi devus funkcii en la masaĝo. La pensoj pri tio wfalis en la fonon en la lastaj semajnoj, sciante, ke B estas sana kaj sana denove estis reen en Tajlando kaj - nun denove - sufiĉe forte batis min. Sed mi oportunisme decidis, ĝi estas farita kaj estas finita, ĉio bone finiĝas, ĉu ne? 

Poste oni malpakis la manĝaĵon – kiu nun malvarmiĝis – kaj paĉjo venis ĉirkaŭ la angulon, fine salutis min kaj kaptis manĝaĵon kaj laŭte manĝis, sorbante ĝin. Aliaj homoj ankaŭ nomoj apetitigaĵoj, dat blankigado grandparte familianoj te esti, la ook in ĝi vilaĝo vivis en la Dume waren komento alkurante en B Varma salutis. 

la estis er fine Tamen een soort sanuk. Er fariĝis parolis, ridis, de viroj kiuj iru ĝi kampo venis, ebria er viskio (mehkong) eo aperis mi ook uit kun ĝi te trinkas, ne farita ĉar ik renkontis la aŭto estis. Weller "amikoj" farita pordo de botelo antaŭ al te betalen. Ĉar de sinjorinoj -la venis rigardi of de viroj ne te multaj farus trinkas– Mi aĉetis dolĉaĵojn kaj kuketoj, dmanĝis estis ŝafido. 

Estis tempo reiri denove. Tiu adiaŭo daŭris longan tempon, sed mi atribuis ĝin al la varma kulturo kaj la amaj gepatroj. Poste montriĝis, ke li estist estis ankaŭ vere agrablaj homoj. Mi ne povus imagi, ke ili vere adiaŭas pli longe kaj ke ankaŭ B foriros al Nederlando tagon post mia revojaĝo. La gepatroj sciis tion, sed mi ne.... 

B estis iom retirita dum la reveno. Kiam mi petis ŝin pri direktoj, mi ja ricevis respondon, sed alie ŝi estis tre kvieta. Reen en la urbon oni devis redoni la aŭtongalportis kaj nun iu B denove fariĝis iom pli vigla. La aŭto estis konfiskita sen plia enketo rigardu kaj mi ricevis la deponaĵon reen. Prenis mikrobuson kaj revenis al la hotelo. Tie sub la duŝu kaj iru en la urbon por la lasta vespero, manĝu ion kaj parolu pri la tago kun B. mi dankis ŝin pro la vojaĝo, kiun mi povis fari kun ŝi, mi tre ĝuis ĝin kaj pensis, ke mi iam revenos al Tajlando. 

B diris, ke ŝi ne povos konduki min al la flughaveno la sekvan tagon, ĉar ŝi estis mallevita ŝia laboro estis atendata kaj ne plu dormus en la hotelo, sed kun ŝia fratino. Neniu problemo, la hotelo havis navedan servon kaj ili povus forporti min. Reen al la hotelo ĉe la akceptejo Mi sciigis al ili je kioma horo mi volas foriri kaj B pakis ŝian sakon, kiu nun fariĝis du. Ni adiaŭis kaj mi denove dankis ŝin pro ĉio kaj B foriris. 

Post glata flugo reen, mi havis la semajnfinon por resaniĝi, lavadi, alporti suvenirojn al la familio kune kun la rakontoj, akiri nutraĵojn kaj preni la fotojn. wekz-e havi ĝin presita. Zo Venis lundo kaj denove atendis laboro. 

Post kelkaj tagoj mi alklimatiĝis kaj estis reen en la tumulto de ĉiu tago. mi havis memoron, kiu restos ĉe mi dum longa tempo... Kelkaj semajnoj pasis tiel. Mi estis okupata, estis denove tenislecionoj en pli bona vetero, nun estis majo kaj mi pensis pri tempo ĝis tempo kun varma sento reen al B kaj la ferio. 

Iun tagon B vokis. Kiel agrable aŭdi de vi, mi diris al ŝi kaj post iom da babilado tien kaj reen vB diris al mi la celon de ŝia voko. Ŝi devis esti en Nederlando, ĉar la aferoj ne iris bone kun ŝia amiko Sen. Ŝi venos por vidi kion ŝi povas fari kaj signifi por ŝi. Dio, tio ĝenas por S, sed mi ŝatas ĝin, ĉar ĝi estiss la intenco estis, ke ni revidu unu la alian en tiu okazo. 

Ni renkontis denove en la parko kaj estis bela renkontiĝo kaj mi havis la fotojn kiun ni spektis sur benko kune kun rememorado, post a Mi kondukis B al la stacidomo, ĉar ŝi iris al amiko S, kie li estist ne iris tre bone. 

Kelkajn tagojn poste B denove vokis kaj diris, ke ŝi revenos al Tajlando post 2 tagoj irus. Laŭ kaprico mi invitis ŝin al mia domo kaj aranĝis manĝi tiu okazo. Bela, komforta kaj tio estis. Fine de la tago fariĝis tiel intime ke ni dividis la “paŝtistan horon” unu kun la alia. Tiu horo estus mia vivo dum la venontaj 21 jaroj ŝanĝi draste.

Daŭrigota